De Europese Unies limieten zijn Turkijes favorieten
De Europese Unies limieten zijn Turkijes favorieten
Balkan en Turkije? Dat betekent?
Beeld je een regio in waar de steden gezellig en de dorpen druk zijn. Waar corruptie heerst en haat het voedsel is van de jeugd. Beeld je een regio in waar we eigenlijk niets meer van weten dan oorlog, dood en miserie. Dit is onze visie op de Balkan dat in het Zuidoosten van Europa. Thuis aan een rijke geschiedenis van de Romeinen, Ottomanen tot aan de Europese Unie(EU). De Balkan is het huidige wilde westen van de EU vergroting, maar er zijn ook andere landen zoals Turkije die hier hun zegje willen doen. Hoe zou Turkije, dat economisch veel zwakker is dan de EU, dat dan doen? Kom dit en meer te weten in dit artikel.
Mostar brug in Bosnië
Hoe goed kennen we Turkije en de Balkan eigenlijk? We hebben al eens iets gehoord over Joegoslavië toen onze opa sprak over vroeger. We herinneren ons iets over een genocide ergens in Bosnië en onze voetbalkenners praten maar al te graag over Kroatië. Terwijl we Turkije kennen van onze buurjongen die maar al te trots is op zijn afkomst en waarover hij maar al te graag over spreekt.
Rivier in de Balkan
De Westelijke Balkan staten zijn in het blauw, Turkije is in het rood.
Een Awkward Middle Power? Tell me more.
In de realiteit zijn dit echter maar oppervlakkige beelden die gegrond zijn in vooroordelen en onwetendheid. Wat weten we over Turkije? Het is een land dat steeds vaker in het nieuws komt als we iets horen over een of ander conflict in het Midden Oosten of over een dispuut met de EU. Buiten deze berichtgeving kunnen we echter geen goed beeld vormen over hoe sterk Turkije in de regio is. Turkije heeft zich de laatste decennia heruitgevonden in de internationale politiek. Zodanig zelfs dat men in de Politieke Wetenschap geen consensus kan vormen over welke soort macht het is. Macht betekent hier een staat, er zijn meerdere soorten van small powers tot super powers (nee niet zoals Superman). Dit onderzoek poogt dus om Turkijes acties in de Balkan te beoordelen, beschouwende als een awkward middle power, dus een staat dat redelijk veel macht heeft en deze dan wenst te vergroten, strevend tegen de status quo.
Hegemonie uigelegd.
Hiervoor kijkt het naar Turkijes acties in de Westelijke Balkan waar landen zoals Albanië, Kosovo, Montenegro, Servië, Noord Macedonië en Bosnië en Herzegovina nog geen EU lidstaten zijn, maar er wel naar toe werken. Deze zijn onder de vleugel van de EU en kijken naar dit orgaan wanneer men vraagt naar hun toekomst. Ze zien de EU als het ideale economisch, politiek en deels culturele beloofde land. Hierdoor volgen ze wat de EU zegt om zo eventueel lid te worden, dit geeft de EU veel macht over deze staten, dit noemen we in de politieke wetenschap dan ook een hegemonie.
Onderzoek: het is hoe je het bekijkt.
Zo komen we op de onderzoeksvraag: “How Does Turkey as an Awkward Middle Power Challenge the EU’s Hegemony in the Western Balkans?”, dit onderzoek biedt veel nieuwe inzichten maar vooraleer we die kunnen bespreken moeten we eerst de theorie en methoden bespreken.
Methodologie: hoe werd het onderzoek uitgevoerd?
Het onderzoek begint met de recente classificatie van Turkije in de internationale betrekkingen in te leiden, waarna het een nieuw theoretisch kader, of methode van onderzoek inleidt. Deze werd in samenwerking met Jouke Huijzer bedacht. Dit theoretisch kader wilt achterhalen hoe Awkward Middle Powers zoals Turkije de Hegemonie van in dit geval de EU in regio’s zoals de Westelijke Balkan, in dit onderzoek enkel Servië, Noord Macedonië en Bosnië en Herzegovina, proberen te betwisten. Het onderzoek kijkt hiervoor naar drie aspecten, namelijk de economie, politiek en cultuur. Deze tonen allemaal hoe Turkije op verschillende manieren zijn eigen machtspositie in de regio probeert te vergroten. Het succes hiervan is niet de hoofdzaak, maar de intentie tot of de aanduidingen van wel.
What do the numbers say?
Uit de resultaten blijkt dat Turkije economisch steeds meer samenwerkt met de Westelijke Balkan staten, dit zien we door een sterke toename van exports naar de regio en imports vanuit de regio. De ontwikkelingssamenwerking nam ook aanzienlijk toe. Relatief gezien blijft deze toename wel erg klein vergeleken dezelfde cijfers van de EU.
Turkse exports naar Noord Macedonië
Het Politieke aspect is redelijk verrassend omdat we zien dat de geschiedenis van het Ottomaanse Rijk duidelijk zijn sporen heeft achtergelaten op vlak van minderheidsgroepen zoals de Moslim Serviërs die Turkije steunen in hun eigen land. Tevergeefs zien we ook dat de medias nadruk op religie en nationaliteit zich niet vertaalt in de praktijk want al deze staten werken actief mee met Turkije ondanks de geschiedenis en zogenaamde verschillen. Er heerst een politiek van pragmatiek.
Op cultureel vlak toont Turkije het meeste potentieel. Door organisaties zoals TIKA doet Turkije aan publieksdiplomatie (het verbeteren van het aanzien van je land) en is het er zelfs succesvol in. De populariteit van Turkse series wordt enkel geëvenaard door het aanzien van Turkse onderwijsinstituten en culturele evenementen. Turkije traint en stuurt zelf Imams naar de regio en onderhoudt zelfs de Moskeeën wegens de Ottomaanse geschiedenis, toen de Islam zich vestigde in de regio.
Een einde is voor een ander soms een begin.
Ter conclusie zien we dat Turkije wel degelijk een Awkward Middle Power is en dat de EU nog even de hegemoon zal blijven. We zien wel dat Turkije steeds actiever wordt en zijn activiteiten focust op waar de EU niet zo sterk aanwezig is om zo een eigen niche te vormen. Turkije betwists de EU’s hegemonie dus, maar is er niet succesvol in. Of dit zo zal blijven moeten we nog zien, want eens de EU deze landen teleurgesteld met hun ambities voor lidmaatschap, is het aan Turkije om een alternatief aan te bieden.
Turkije in het rood en de EU in het blauw, de Westelijke Balkan is nog niet gekleurd.
