The influence of methylphenidate on the severity of stuttering: a randomized controlled trial

Henk
Rabaeys
  • Dirk
    Devroey
  • Henny-Annie
    Bijleveld

Rilatine verbetert mogelijk stotteren.

Uit een onderzoek uitgevoerd door de Vrije Universiteit Brussel (VUB) en de Université Libre de Bruxelles (ULB) blijkt dat rilatine mogelijk een positief effect heeft op mannen die lijden aan stotteren en onvoldoende geholpen zijn met de bestaande behandelingen. Het is echter nog te vroeg om het geneesmiddel aan te bevelen om stotteren te behandelen. Kort na eenmalige inname van Rilatine werd aan de deelnemers gevraagd om een tekst luidop te lezen en spontaan te spreken. Het aantal stottermomenten nam bij het lezen van een tekst gemiddeld af van 33 naar 22 en bij spontane spraak van 19 naar 8. Bij de deelnemers die een placebo kregen, daalde het aantal stottermomenten niet significant. In 1962 merkten onderzoekers al dat D-amfetamine een gunstig effect had op stotteren, maar het werd nooit algemeen gebruikt wegens ernstige bijwerkingen. Rilatine heeft minder ernstige bijwerkingen, maar kan toch nog onder meer angststoornissen, ritmestoornissen en concentratieproblemen geven. Aan het onderzoek namen 15 mannen tussen 19 en 35 jaar deel. Ze lijden allemaal aan ontwikkelingsstotteren. Hierbij is het stotteren niet ontstaan door een letsel ter hoogte van de hersenen of een psychologisch trauma. Verder onderzoek noodzakelijkDe resultaten van dit onderzoek zijn hoopvol, maar toch is het nog te vroeg om Rilatine aan te bevelen aan alle mensen die stotteren.
 ‘Sommige subgroepen reageerden beter dan andere en het is daarom noodzaak verder onderzoek uit te voeren over welke subgroep het meeste baat zou hebben bij Rilatine’, aldus Rabaeys. De onderzoekers weten nog niet of het effect ook op vrouwen van toepassing is en of een langdurige inname van Rilatine beter of slechter werkt dan een eenmalig dosis. 

Download scriptie (238.66 KB)
Universiteit of Hogeschool
Vrije Universiteit Brussel
Thesis jaar
2014
Thema('s)