Informatieplichten voor beleggingsverzekeringen

De informatieplichten waaraan moeten voldaan zijn, werden door tal van regelgevingen ingevoerd. Onze vorige regering wou niet wachten op de regelgeving die vanuit Europa zou opgelegd worden en heeft dan op eigen houtje de MiFID-regelgeving in de verzekeringssector doorgevoerd. Ondanks de snelheid waarmee deze nieuwe regelgeving op de verzekeraars en tussenpersonen is afgekomen, zijn de meesten er toch in geslaagd om tijdig aan de voorwaarden te voldoen.

We hebben gemerkt dat de grotere verzekeraars, die personeel in dienst hebben om deze nieuwe ontwikkelingen op te volgen, weinig moeite hadden met de implementatie van deze nieuwe regelgeving. Vanuit het hoofdkantoor werden dan de IT-systemen, waarmee in de lokale agentschappen gewerkt wordt, aangepast waardoor de bankagenten zelf weinig problemen ondervinden. Op deze manier willen zij ervoor zorgen dat de nieuwe regelgeving op een correcte manier ingevoerd wordt.

Makelaars daarentegen zijn vaak niet groot genoeg om personeel in dienst te nemen om de nieuwigheden op te volgen. Omdat zij veeleer een persoonlijker contact hebben met hun klanten, kunnen zij zich het dan ook niet veroorloven om fulltime deze nieuwe regelgevingen op te volgen. Toch merken we wel een parallel op met de werking van de agenten. De makelaars worden namelijk ook vanuit een overkoepelende organisatie (de makelaarsfederaties) geholpen om de nieuwe regelgevingen te implementeren. Deze federaties nemen de taak op zich, om de nieuwe regelgevingen op te volgen en aangepaste documenten te publiceren waarvan hun leden dan gebruik kunnen maken. Ze organiseren ook een opleiding, waar een examen aan verbonden is, om zo hun leden op een correcte manier in te lichten.

Het toetsen van de passendheid en de geschiktheid gebeurt bij de makelaars en de verzekeraars op eenzelfde manier. Beiden vragen naar de financiële toestand van hun potentiële klanten en beiden bevragen ook op een duidelijke manier de verlangens en behoeften van hun klant. Het grote verschil is dat de bankagent die we gesproken hebben, werkt met een beleggersprofiel om een geschikte verzekering aan te bieden, terwijl de makelaars gebruik maken van een financieel overzicht.

Tot slot kunnen we ook concluderen, dat zowel de verzekeraars als de makelaarsfederatie die invoering van deze nieuwe regelgeving toejuichen. Zij zien hier namelijk meer rechtszekerheid in en zien ook dat de klanten beter beschermd zijn hierdoor. Toch kunnen we hier een kanttekening bij maken. Door de Europese initiatieven die momenteel hangende zijn, werd onder meer de invoering van het KB van 25 april 2014, dat op 12 juni van dit jaar in werking had moeten treden, uitgesteld. Dit omdat de Belgische wetgeving nog afgetoetst moet worden aan de Europese. De huidige wetgeving, die de regering in haar vorige legislatuur nog heeft ingevoerd zal ook moeten getoetst worden aan deze Europese regels. Men kan dus de vraag stellen of België, door haar voortrekkersrol te willen spelen, niet een stap achteruit heeft gezet door de snelle invoering van de MiFID-regelgeving in de verzekeringssector. Door een jaar te wachten zou het immers niet nodig geweest zijn om dubbel werk te doen. Onze contactpersoon van de makelaarsfederatie was hierover ook kritisch. Hij vond immers dat de bevraging voor sommige producten te ver gaat.