... Lastige letters ... Springende cijfers ...
… Lastige letters … Springende cijfers …
Stel, u ondervindt als kind heel wat moeilijkheden bij het lezen en/of rekenen. Je weet niet hoe het komt, maar het lezen en/of rekenen verloopt moeizamer in vergelijking met leeftijdsgenoten. Je wordt getest op de leerstoornis “dyslexie” en/of “dyscalculie” en krijgt de diagnose “dyslexie” en/of “dyscalculie”. Daar zit je dan met een heleboel vragen…
Om antwoorden te bieden op deze vragen van de jongeren, besloot ik -na overleg met het team waarin ik werkte- mijn scriptie te schrijven over de methodiek ‘psycho-educatie’ bij jongeren met dyslexie en dyscalculie.
Psycho-educatie, wat is dat juist?
Psycho-educatie is een vrij recente methodiek die de laatste jaren steeds meer en meer opduikt. Deze methodiek wil cliënten inzicht laten verwerven in zijn/haar beperking, zodat hij/zij deze op een adequate manier kan hanteren. Door middel van pyscho-educatie wil men ervoor zorgen dan de jongere zo weinig mogelijk hinder ondervindt van zijn/haar beperking tijdens het uitvoeren van activiteiten in het dagelijkse leven. Daarom is het belangrijk dat psycho-educatie gezien wordt als “meer” dan voorlichting en dat men ook aandacht besteedt aan het herkennen, het analyseren en interpreteren van, en het anticiperen op probleemsituaties. Hiervoor bestaat er een grote verscheidenheid aan werkvormen, zoals informatiebrochures, rollespelen, stellingenspel, huiswerkopdrachten, video ….
Situering van mijn project
De praktische uitwerking van mijn scriptie vond plaats binnen een studiebegeleidingsdienst. Deze organisatie biedt remediërende studiebegeleiding aan op maat van studenten, zowel uit het middelbaar als uit het hoger onderwijs of de universiteit.
In deze organisatie ondervond men dat er steeds meer en meer jongeren aangemeld werden met ‘dyslexie’ en/of ‘dyscalculie’ waarbij de jongere zelf niet wist wat zijn/haar leerstoornis precies inhield. Vanuit deze ondervinding ontstond in overleg de opdracht: “Ontwikkel een werkinstrument waarbij de jongeren samen met de studiecoach, via psycho-educatie, meer inzicht kunnen verwerven in de leerstoornis”.
En nu concreet!
Na het bestuderen van theorie en theoretische denkkaders met betrekking tot ‘psycho-educatie’, ‘dyslexie’, ‘dyscalculie’ en ‘gesprekstechnieken tijdens het voeren van een gesprek’, ging ik over tot het ontwikkelen van een werkinstrument. Ik koos ervoor om voor iedere leerstoornis afzonderlijk een werkinstrument te ontwikkelen.
Naar aanleiding hiervan heb ik een aantal contacten gehad met professionals die de methodiek ‘psycho-educatie’ gebruiken. Een professional gaf mij de mogelijkheid om een psycho-educatieve sessie te volgen, anderen wezen mij op belangrijke aandachtspunten.
Gedurende drie opeenvolgende weken gaf ik individuele psycho-educatieve workshops, dit zowel voor dyslexie als dyscalculie. Tijdens de workshop werd gebruik gemaakt van werkblaadjes. Deze werden op een speelse, luchtige, creatieve manier en op maat van de jongere aangeboden door middel van verschillende opdrachten. Hierbij kwamen verschillende thema’s aan bod. Voorbeelden hiervan zijn: “Dyslexie/dyscalculie: wat is dat?”, “Dyslexie/dyscalculie op het werk”, etc.
Na iedere workshop bracht ik op basis van eigen ondervindingen en feedback van het team, wijzingen aan op de werkblaadjes. Op het einde van de drie workshops bundelde ik alle werkblaadjes tot een werkmap. Ook ontwikkelde ik een handleiding voor de studiecoaches waarin de instructies en de doelen vermeldt worden.
En als laatste nog even dit …
Na het schrijven van deze scriptie ben ik ervan overtuigd dat ‘psycho-educatie’ een handige methodiek is om personen met een beperking, kennis en informatie bij te brengen over hun beperking. Verder onderzoek naar de effecten van pyscho-educatie en de uitwerking hiervan lijkt me dan ook een grote meerwaarde voor andere doelgroepen.
