De ‘Tree of Life’ in een superdiverse schoolse context.

In onze huidige samenleving bestaan er veel culturen en subculturen. Deze verscheidenheid, ook wel diversiteit genoemd, is aanwezig in de hele wereld, in elk land, in elke gemeenschap en in elke familie. Zo ook in elke school. Steeds meer kinderen en jongeren hebben vaker hun wortels in de migratie (Tiquet, 2015). Aandacht hebben voor diversiteit is belangrijk voor het creëren van gelijke onderwijskansen en talentontwikkeling. Ieder kind of jongere heeft het recht op maximale leerkansen ongeacht achtergrond, geslacht, etnische afkomst,…

‘Tree of Life’ is een methodiek die gebruikt wordt binnen de narratieve therapie om de veerkracht in kaart te brengen en te bevorderen. Deze benadering is tevens systematisch en  steungericht en richt zich op verbinding met o.a. de eigen wortels en steunfiguren zoals familie, de gemeenschap en de omgeving waar de kinderen deel van uitmaken of uitmaakten.

Daarom ging ik voor mijn bachelorproef op zoek op welke wijze kan de ‘Tree of Life’ ingezet kan worden bij kinderen in klasverband en zijn dienst bewijzen in het bevorderen van diversiteit, veerkracht en verbinding.

Met behulp van de methodiek wil ik kinderen versterken in hun identiteit door hen bewust te maken van hun eigen (familie)geschiedenis, waarden en normen, die van invloed zijn op hun denkwijze en beleving. Daarnaast beoog ik dat de leerkracht stabiliteit creëert, alsook een sfeer waarin kinderen zich veilig voelen om hun verhaal en emoties te bespreken. Tot slot betracht ik dat de school een zorgbeleid en werking uitwerkt die inzet op het bevorderen van diversiteit, veerkracht en verbinding.

Deze veranderingsdoelen onderbouw en analyseer ik op volgende theoretische wijze. In de eerste invalshoek bekijk ik het kind als een individu in ontwikkeling. Ik onderzoek wat een kind maximaal nodig heeft om optimaal te ontwikkelen en te ontplooien. Ik ga eveneens na welke invloeden en ervaringen een kind maken tot wie het nu is en welke continuïteit en veranderingen zich voordoen doorheen de levensloop van een kind. In mijn tweede invalshoek analyseer ik het kind als deel van de samenleving. Ik bekijk de invloed en rol van de ouders, het gezin en de omgeving op de ontwikkeling van het kind. Vervolgens benader ik de school als leef- en leeromgeving. Hierbij ga ik na welke eindtermen aansluiten bij de methodiek ‘Tree of Life’ en welke uitdagingen culturele diversiteit meebrengen voor de school, leerkracht en medeleerlingen.

Omdat de theorie vaak mooier is dan de praktijk, test ik de methodiek zelf uit in een superdiverse klas van 26 leerlingen tussen 9 en 11 jaar. Door deze ervaring en mijn theoretische analyse, kom ik tot suggesties voor de implementatie die op hun beurt een mogelijk antwoord geven op de probleemstelling van dit eindwerk.

Ik hoop alvast dat mijn bachelorproef en specifiek mijn suggesties een extra hulp kunnen zijn in het verdere gebruik van de ‘Tree of Life’ in klasverband, maar ook een uitdaging als onderdeel van de schoolvisie.