Haast en spoed is zelden goed Verpleegkundige methodieken om het welbevinden op spoed te vergroten

Leni
Van Bastelaer
  • Skrolan
    Van Doninck

Beeld je even in: je bent op de spoedgevallendienst met enorme buikpijn. Je kan bijna niet meer rechtstaan zonder het uit te schreeuwen van de pijn. Je zoekt hulp, maar de verpleging is te druk bezig met andere patiënten. Je zit al een half uur te wachten in de wachtzaal. Je broer is bij je, maar hij is nog nooit op de spoedgevallendienst geweest en heeft geen idee bij wie hij terecht kan om pijnstilling voor jou te vragen. Jullie zitten te wachten en kijken elke voorbijganger aan in de hoop dat hij of zij jullie kan helpen, maar helaas kijkt niemand naar jullie om.

Deze situatie speelt zich helaas regelmatig af op elke spoedgevallendienst. De onwetendheid, in combinatie met pijn of angst, zorgt voor spanningen tijdens het wachten. Patiënten weten vaak niet waarom ze wachten. Ze voelen zich vergeten en onzichtbaar. Deze elementen zorgen voor een verminderd welbevinden bij patiënten op de spoedafdeling. Hiervoor biedt onze scriptie een oplossing.

Ten eerste hebben we ons verdiept in de literatuur. Hieruit blijkt dat er drie factoren aan de oorzaak liggen van een verminderd welbevinden. De voornaamste zijn: de wachttijden, communicatie en de empathische omgang met de patiënten. De literatuur gaf aan dat deze drie factoren nauw met elkaar verbonden zijn. Wanneer de verpleegkundige duidelijk communiceert naar de patiënt en hem of haar empathisch benadert, vindt hij of zij het minder erg om langer te wachten. Daarnaast blijkt dat verpleegkundigen niet voor elk probleem een oplossing kunnen bieden. Zo is het probleem van wachttijden eerder structureel. Toch hebben we voor ieder van deze drie factoren een oplossing geformuleerd.

Onze oplossing is onderverdeeld in een deel ‘informatie voor de patiënten’ en een deel ‘educatie voor de verpleegkundige’. Voor de patiënten hebben we een informatiefilmpje gemaakt. Bij hun inschrijvingen krijgen ze een QR-code. Wanneer ze deze scannen met hun smartphone, krijgen ze een informatiefilmpje te zien. Dit filmpje geeft informatie over de wachttijden, over bij wie ze terecht kunnen voor welke vragen en benadrukt nog enkele belangrijke punten zoals bijvoorbeeld nuchter zijn, medicatie en allergieën noteren. Dit prototype speelt vooral in op de wachttijden.

Voor de verpleegkundigen hebben we een tweede prototype gemaakt, uitgewerkt in twee posters. De posters sensibiliseren de verpleegkundigen door hen tips en tricks mee te geven rond correcte communicatie en een juiste empathische houding. Deze posters dienen ergens op te hangen waar de verpleegkundige vaak komen om een zo succesvol resultaat te bekomen. De posters zijn duidelijk en spreken aan om te lezen. Ze sluiten af met de quote: “Even busy bees stop to smell the flowers”. Want een verpleegkundige op een spoedgevallendienst is een zeer ‘busy bee’, maar voor het welbevinden van de patiënten is het nodig om toch even te stoppen en de aandacht op de beleving van de patiënt te richten.

Deze bachelorproef probeert de aandacht te vestigen op het welbevinden van de patiënt op de spoedgevallendienst en formuleert voor de meest voorkomende problemen een oplossing, die bovendien in de praktijk kan gebruikt worden. Deze prototypes zijn een gedetailleerde schets van hoe het er kan uitzien. Dit kan een eerste stap zijn in het belangrijke proces om het welbevinden van elke patiënt te verhogen die op spoedgevallendienst wordt behandeld.

 

Download scriptie (1.72 MB)
Universiteit of Hogeschool
Thomas More Hogeschool
Thesis jaar
2021
Promotor(en)
Greet Leysens