Samen uit, samen thuis? Partnerrelatieproblemen bij vluchtelingen
De hulpverlening die zich toespitst op het ondersteunen van vluchtelingen komt de laatste tijd steeds meer hulpvragen tegen die te maken hebben met partnerrelatieproblematieken. De ondersteuning die hedendaags wordt geboden spitst zich toe op eerste opvang en ondersteuning bij het invullen van eerste noden zoals bijvoorbeeld huisvesting. Een meer gezinsgerichte ondersteuning die nodig is vanaf het moment dat deze mensen de tweede fase na hun aankomst bereiken, namelijk de verdere integratie, is nog niet of onvoldoende aanwezig. Vele vluchtelingen, die na hun erkenning eindelijk gesetteld geraken, hebben een lange weg vol uitdagingen, stress en mogelijks trauma achter de rug. Na al deze beproevingen en daarbij de uitdaging om het nieuwe land, met andere waarden en normen dan zij gekend hebben, tot een thuis te maken, sluipen onenigheden de partnerrelatie binnen. Deze onenigheden kunnen het gevolg zijn van de veranderde socio-culturele context waarin de relatie opnieuw vorm moet krijgen, van de gendergebonden machtsverdeling binnen de relatie die, aangekomen in een samenleving met gendergelijkheid, op de proef wordt gesteld en van de trauma’s die zij mogelijks meedragen. Binnen voorgenoemde drie thema’s wordt in deze bachelorproef uitgebreid onderzocht hoe zij de partnerrelatie beïnvloeden en voor welke moeilijkheden zij kunnen zorgen. Doorheen dit onderzoek wordt ook duidelijk hoe vluchtelingenkoppels, meer dan migranten, vatbaar zijn voor partnerrelatieproblemen ten gevolge van het gedwongen karakter van hun migratie alsook hoe de moeilijkheden binnen de drie onderzochte thema’s elkaar kunnen versterken. Vanuit deze theoretisch onderbouwde conclusies worden er veranderingsgerichte voorstellen gedaan op zowel micro-, meso- als macroniveau om een betere relatieondersteuning voor deze doelgroep mogelijk te maken. Aan de hand van de verworven kennis omtrent de partnerrelatieproblematieken die typerend zijn voor vluchtelingenkoppels zullen hulpverleners in staat zijn om moeilijkheden te identificeren en een gepaste ondersteuning uit te werken. Ook wordt er een tool voorgesteld waarmee hulpverleners samen met de koppels aan de slag kunnen gaan. Daarnaast zijn er nog enkele voorstellen waarmee ingezet kan worden op preventie. Door zowel op het niveau van de gezinnen zelf, de organisaties als het beleid aan verandering te werken, versterken de veranderingsgerichte voorstellen elkaar onderling en kan, vanuit een breed draagvlak, verbetering van de ondersteuning bereikt worden.
