Het Christendom: met uitsterven bedreigd of hoop op een nieuwe toekomst?

Eefje Meynen
Persbericht

Het Christendom: met uitsterven bedreigd of hoop op een nieuwe toekomst?

Het christendom: met uitsterven bedreigd of hoop op een nieuwe toekomst?

 

Door:  Eefje Meynen                                                   Licentiaat Sociologie (2003)

            Vinkenstraat 1                                                 02/02/1980

            2460 Lichtaart

            014/55.55.81

            0496/79.72.30

 

In mijn eindverhandeling ben ik blijven stilstaan bij een thema dat onder mijn leeftijdsgenoten niet evident leek. Wie houdt zich nu nog bezig met het geloof, met het christendom? Tieners die nu nog uitkomen voor het feit dat ze het katholieke geloof aanhangen, worden schuin bekeken. Vroeger was het evenwel omgekeerd, ongelovigen werden met de vinger gewezen. Het tij is duidelijk gekeerd. Heeft het christendom dan niets meer te bieden?

 

Voor alles moeten we leren het ruimere geheel te zien. Godsdienst maakt deel uit van elke samenleving en is bijgevolg ook onderhevig aan veranderingen binnen die samenleving. Een socioloog leert contexten in rekening brengen om het geheel beter te kunnen vatten. Willen we de huidige situatie van het christendom begrijpen, dan moeten we kijken naar evoluties op wereldschaal, historische gebeurtenissen en daaruit voortvloeiende mentaliteitswijzigingen. Alleen op die manier krijgen we een zicht op een complex thema als godsdienst.

 

Op wereldschaal zien we dat het christendom nog heel wat te bieden heeft. Het Rooms-katholicisme kent momenteel nog de meeste aanhang, maar die aanhang wordt overschaduwd door de enorme groei van de islam. Wanneer we naar West-Europa kijken dan merken we dat het christendom hier de grootste neergang kent. Het Westen werd gekenmerkt door een enorm doorgedreven rationaliseringstendens, met secularisering als uitloper. De rede zegeviert. Alleen wat met het verstand kan worden gevat, is relevant. God, hemel en hel passen nu eenmaal niet in dat plaatje. De West-Europese samenleving draagt nog steeds de littekens van die evolutie met een marginalisering en een privatisering van godsdienst als gevolg. Eeuwenoude zingevingsystemen vallen weg, we staan er alleen voor, ieder voor zich.

 

Echter, deze evolutie kan geen oneindig negatieve spiraal zijn. Mensen blijven hoe dan ook hun diepste honger vervullen, namelijk hun nood aan zingeving. We zien niet voor niets allerlei nieuwe religieuze bewegingen ontspruiten. Mensen gaan op zoek naar alternatieve bewegingen, zoeken hun toevlucht in oosterse wijsheden. De eeuwenoude honger naar zin in het leven laat de mens niet los. Het is in dat opzicht dat het christendom en de Rooms-katholieke godsdienst een blijvend plaatsje kan verwerven, als bron van zingeving.

 

We zijn ons allemaal bewust van de wanpraktijken binnen de katholieke kerk, maar vinden het veel te moeilijk om te kijken naar het positieve dat zij hebben voortgebracht. We hebben waarden en normen nodig om een samenleving te doen functioneren en godsdienst is daarvan een belangrijk leverancier.

 

In mijn eindverhandeling laat ik zoveel mogelijk perspectieven aan bod komen om een voldoende ruim kader te bieden voor de huidige situatie. Ik stel me de vraag of het christendom nog een toekomst heeft en zo ja, hoe ziet die toekomst er dan uit, welke veranderingen zijn nodig? Verder koppel ik theoretische bevindingen aan de realiteit. Ik spreek met mensen in het veld omdat zij het sterkst met de dagelijkse realiteit worden geconfronteerd. Deze eindverhandeling biedt geen ultiem antwoord, maar heeft voornamelijk de pretentie anderen op te roepen tot een moment van bezinning in dit jachtig bestaan.

Universiteit of Hogeschool
Sociologie
Publicatiejaar
2003
Share this on: