Cutting the rose. Vrouwelijke genitale verminking in België.

Vrouwenbesnijdenis ook in Europa

Vrouwelijke genitale verminking is een problematiek die niet alleen voorkomt in bepaalde

landen van Afrika. Ook in Europa komt dit voor. Migranten die naar Europa verhuizen en

daarbij heel erg aan hun cultuur vasthouden, brengen deze gewoonte mee. Het Europese

vasteland wordt dus in toenemende mate geconfronteerd met deze praktijk.

 

Door Anne Slowack

 

Mannenbesnijdenis is een term die bekender is dan een vrouwenbesnijdenis.

Bij de man wordt dan de voorhuid van de penis weggesneden, zonder veel gevolgen.

Vrouwenbesnijdenis daarentegen, is pijnlijker en heeft levensveranderende

gevolgen. Meisjes en vrouwen kunnen er mentaal en fysiek aan onderuit gaan.

Wanneer een meisje een sunna-besnijdenis - waarbij de voorhuid van de clitoris wordt

verwijderd- ondergaan heeft, is er minder kans op complicaties. Meisjes en vrouwen

wiens clitoris en de kleine schaamlippen (excisie of clitoridectomie) worden

verwijderd, ondervinden zware psychologische, fysieke en seksuele

gevolgen. Zowel op korte als op lange termijn zoals ontstekingen en depressies.

Bij sommige vrouwen doet zelfs plassen, elke keer opnieuw, pijn.

Infibulatie of faraonische besnijdenis is de verwijdering van alle inwendige en

uitwendige geslachtsdelen.

De hygiënische omstandigheden en de vaardigheden van de besnijdster is van

groot belang. Vaak wordt er gewerkt met prehistorisch en niet-steriel materiaal. Zo

kan HIV worden verspreid en treden er infecties op. Bovendien wordt het meisje

meestal niet eens verdoofd. De wonde wordt na de procedure dichtgenaaid met

hechtingen of doornen. Er worden allerhande zalfjes, die soms mest bevatten,

opgesmeerd omdat men denkt dat deze een ontsmettende werking hebben. De benen

van het meisje worden aan elkaar vastgebonden, voor een tiental dagen tot

een maand, zodanig dat de wonde goed kan genezen.

Maar elke andere procedure zoals het inprikken, doorsteken en uittrekken van de

clitoris en schaamlippen kan ook als besnijdenis genoemd worden.

Een meisje wordt meestal besneden tussen haar vierde en twaalfde levensjaar.

 

Vrouwenziekten

Het aantal levende besneden meisjes wordt wereldwijd tussen 100 en 140 miljoen  geschat. Daarbovenop lopen twee tot drie miljoen meisjes het risico om besneden te worden. Dat komt neer op zesduizend tot achtduizend vrouwen per dag die gevaar lopen.



Vrouwenbesnijdenis is een praktijk die voorkomt op geografisch verspreide plaatsen. De oorsprong van besnijdenis bevindt zich in Afrika, daar wordt deze traditie beoefend in 28 landen.



In Europa en de Verenigde Staten zou vrouwenbesnijdenis tot in 1950 gebruikt zijn als behandeling tegen “vrouwenziekten” zoals hysterie, homoseksualiteit en masturbatie. De laatste jaren worden deze continenten terug geconfronteerd met besnijdenissen doordat Afrikaanse gemeenschappen emigreren en deze praktijk met zich

meebrengen.



“ een uitgesproken manier

om de welvaart van de

familie te laten zien

In ons land werd vrouwenbesnijdenis strafbaar in 2000.

Vrouwenbesnijdenis is”

 

Islam

Vrouwenbesnijdenis wordt heel vaak vanuit traditie en gewoonte van generatie op generatie voortgezet. Het gebruik wordt gerechtvaardigd door te stellen dat de voorouders of de goden het zo willen. De druk die op vrouwen wordt gelegd om hun dochters te laten besnijden, is zeer groot. Onbesneden vrouwen worden uitgestoten uit de gemeenschap en door hun familie. De kans om als onbesneden vrouw te kunnen trouwen is onbestaande, een besnijdenis wordt als een voorwaarde gezien.

In het Westen wordt de Islam vaak aangewezen als de hoofdreden voor het bestaan van vrouwenbesnijdenis. Maar deze praktijk werd al gebruikt lang voor het bestaan van het Christendom en de Islam. Vrouwenbesnijdenissen is geen religieuze plicht, in de Koran wordt er zelfs niet over gesproken.

Maar waarom laten moeders hun dochters dan toch besnijden? Het gaat vaak om sociale druk: het hoort nu eenmaal bij een behoorlijke opvoeding.

 

Status

Vrouwenbesnijdenis is een uitgesproken gelegenheid voor de familie om hun

welvaart te laten zien en hun maatschappelijke positie te benadrukken.

Er wordt een groot feest gehouden waar geschenken worden uitgedeeld.

Door een vrouw te besnijden wordt er controle uitgevoerd op de seksualiteit van

de vrouw. Voor bepaalde gemeenschappen is de maagdelijkheid van een vrouw

verbonden met de eer van de familie of de clan. Ook de huwelijkse trouw wordt zo

bevorderd. Een onbesneden vrouw kan namelijk niet trouw zijn aan haar man. Het

gaat zelfs zo ver dat de man zijn besneden vrouw kan laten dichtnaaien wanneer hij

op reis moet. Bij zijn terugkomst laat hij de vrouw weer openen. Dit garandeert

natuurlijk niet dat de besneden vrouw trouw blijft.

Vaak geven mannen de voorkeur aan seksuele contacten met onbesneden

vrouwen, maar trouwen doen ze toch liever met besneden vrouwen.

 

Onderzoek

Aan de hand van een vragenlijst werd geprobeerd de seksualiteit en

seksualiteitsbeleving van besneden vrouwen, die momenteel in België

verblijven, te onderzoeken. Kunnen besneden vrouwen genieten van seks?

De besneden vrouwen werd gevonden enerzijds via de Afrikaanse gemeenschap

en anderzijds via de organisatie GAMS, een groepering van mannen en vrouwen

voor de afschaffing van de seksuele verminkingen van vrouwen. Het zoeken

naar respondenten die bereid waren om een vragenlijst in te vullen liep niet van een

leien dakje. Toch werden er 16 besneden vrouwen gevonden die bereid waren mee

te werken.

 

Resultaten

De resultaten van dit onderzoek schept toch duidelijkheid. Besneden vrouwen

hebben meer pijn dan onbesneden vrouwen bij seksuele betrekkingen, dit uit zich dan

door minder seksueel contact. De seksuele belangstelling van de besneden vrouw is

aangetast: ze raakt niet opgewonden en wordt ook niet vochtig tijdens het vrijen.

Er werd geen duidelijk verschil gevonden betreffende de tevredenheid met het

seksueel leven tussen onbesneden en besneden vrouwen. Wel was er een

verschil tussen de gevoelens van afkeer en angst tijdens seksueel contact. Besneden

vrouwen hebben er vaker last van dan onbesneden vrouwen. Dit onderzoek kan

geen antwoord geven op het al dan niet beleven van een orgasme.

In dit onderzoek wordt geconcludeerd dat er niet kan gesproken worden van een

negatieve invloed van de besnijdenis op de seksualiteit van de besneden vrouw. Dit

omdat men niet zomaar kan aannemen dat elke besneden vrouw seksuele problemen

heeft. Maar voor de meerderheid van de vrouwen lijkt dit toch het geval te zijn. “Ik

ervaar geen enkel plezier, ik voel alleen maar de pijn”, aldus een besneden vrouw

die het over seksuele gemeenschap heeft.

“ tijdbom tikt in Europa. Hij

klinkt luid en duidelijk :

tiktak, tiktak, tiktak

Nu weet ik dat er een”