De grootste internetgevaren voor jongeren

Valerie Pauwelyn
Persbericht

De grootste internetgevaren voor jongeren

Gevaar op het internet!Chatten jongeren zichzelf bloot? OF Surfen jongeren in hun blootje doorheen het internet?Door de aandacht in de actualiteit zijn ouders terecht ongerust geworden over de chatgevaren waarmee hun kinderen geconfronteerd kunnen worden. Toch zijn dit niet de enige internetgevaren. Van computervirussen, spam, hackers, spyware, onveilig chatten, cyberpesten en Second Life-gevaren heeft men waarschijnlijk al eens gehoord, maar wat zijn ze precies en hoe kan men ze eventueel voorkomen en/of bestrijden? Allemaal zaken diein het eindwerk 'de grootste internetgevaren voor jongeren' verduidelijkt worden.Een computervirus is een kwaadaardig computerprogrammaatje dat heel wat (fatale) schade kan toebrengen. Als men weet hoe een virus een computer bereikt en als men een goede geüpdate virusscanner heeft dan is men hier al minder vatbaar voor. Maar ook nepvirussen die niet opspoorbaar zijn met een virusscanner, kunnen 'gevaarlijk' zijn. Zelfs spam, ongewenste e-mailberichten, kunnen zoveel mogelijk vermeden worden door bij onbetrouwbare aangelegenheden een alternatief e-mailadres te gebruiken. Ook hackers kunnen buiten gehouden worden door een firewall te gebruiken. Wat vele mensen niet weten is dat hun computeractiviteiten bespioneerd worden door spyware. Op de computer een goed antispywareprogramma installeren om die gluurders buiten te houden, is geen overbodige luxe.We kunnen er niet van onderuit: het internet is onmisbaar geworden in het sociale leven van jongeren. Via het internet worden vriendschapsbanden onderhouden. Ook chatten met onbekenden die men al snel als betrouwbare vriend(inn)en beschouwt is geen nieuwigheid. Tegenwoordig ontwikkelen jongeren hun identiteit op het internet; ze ontdekken er wie ze zijn. Op zich is daar niets mis mee, maar men moet toch de internetactiviteiten van jongeren met argusogen bekijken. Het internet is een fantastisch medium maar het is ook een plek waar men een valse identiteit kan aannemen. Een man van veertig jaar kan zich voordoen als een veertienjarig meisje zonder dat iemand hier ooit achter komt. Vroeger lokten pedofielen kinderen met een lolly, tegenwoordig doen ze dit via chatboxen. Eerst winnen ze geleidelijk aan het vertrouwen van hun slachtoffers door hun lieve woorden waarna ze een 'onschuldig' afspraakje maken. Ook masturberende mannen voor de webcam zijn geen onbekende beelden voor chattende jongeren. Men moet zich toch afvragen of het niet de hoogste tijd wordt om in te grijpen.Het proefproject SaferChat probeert toch al een stap in de goede richting te zetten. Het project richtte drie chatrooms op waarin jongeren tussen twaalf en vijftien jaar 'veilig' kunnen chatten. In dergelijke chatboxen moet men inloggen met hun elektronische identiteitskaart (eID). Iedereen die niet tot deze leeftijdscategorie behoort, krijgt geen toegang. Wel is er in de chatbox een volwassen moderator aanwezig die alles in goede bannen leidt. Het is geen waterdichte oplossing maar het is alvast een begin.Pesten is nog steeds een probleem dat in onze maatschappij en scholen heerst. Ook thuis is men niet meer veilig voor pestkoppen. Het cyberpesten is een relatief nieuw fenomeen dat slachtoffers bedreigt in hun eigen omgeving. Via het internet (en via de gsm) slaan cyberpesters toe door kwetsende woorden, publicatie van vernederende foto's en filmpjes, … Net zoals bij het traditionele pesten is er bij cyberpesten geen kant-en-klare oplossing maar het cyberpesten zowel thuis als in de klas bespreekbaar maken, zou al een grote stap vooruit zijn. Iedereen moet immers eens gaan beseffen dat achter elke computer een mens van vlees en bloed zit.Als u denkt dat het in een tweede wereld allemaal rozengeur en maneschijn zou zijn, dan heeft u het verkeerd voor. Ook in de Second Life-wereld, waarin je virtueel een tweede leven kunt leiden, is misleiding troef. Met een avatar, een vertegenwoordiger van een persoon, kan er genavigeerd worden door het vasteland van Second Life. Creatieve geesten 'bouwen' er prachtige zaken, maar de meest bezochte plaatsen zijn de sexclubs. Gokken, pesterijen en spelverslaving zijn de drie hoofdgevaren die zich met Second Life verbinden. Gelukkig is Second Life in België nog niet zo populair als elders.Natuurlijk kan hacking, inbreuken op de privacy, verspreiding van (virtuele) kinderpornografie op het internet, … niet zomaar ongestraft blijven. In België is er zelfs een internetpolitie: het FCCU (Federal Computer Crime Unit). Ook bestaat er een wet inzake informaticacriminaliteit. Toch moet men zich afvragen of deze wet niet dringend gemoderniseerd moet worden.De ouders hebben het tegenwoordig niet meer zo makkelijk om hun jongeren te kunnen begrijpen. Zij vinden het internet vaak overbodig en oninteressant. Vaak praten jongeren hun ouders onder tafel met computertermen zoals msn'en, buzzers, … en chattaal zoals brb (be right back [ben zo terug]). Het is daarom belangrijk dat ouders enige basiskennis hebben over het internet en zijn gevaren zodat ze dit thuis bespreekbaar kunnen maken. De laatste jaren zijn er heel wat initiatieven die de mensen proberen bewust te maken van de gevaren die er schuilen in cyberspace. Heel wat interessante reportages, artikels en campagnes passeerden de revue. Rond deze problematiek werden ook al enkele films geregisseerd. De film 'Every mother's worst fear' is er een die elke ouder moet gezien hebben.Daarnaast is het ook belangrijk dat jongeren weten met welke internetgevaren ze het meest geconfronteerd kunnen worden en hoe ze zich eventueel kunnen verweren. Hiervoor werd een multimedia dvd gemaakt die vooral gericht is aan jongeren van de tweede graad, maar die ook volwassenen kan interesseren die wat meer kennis willen opdoen over vaak voorkomende internetgevaren. Op de dvd worden volgende gevaren onder handen genomen: computervirussen, spam, hackers, spyware, onveilig chatten en cyberpesten. Elk item (met uitzondering van cyberpesten) wordt eerst grondig uit de doeken gedaan en er worden tips gegeven om zich ertegen te beschermen. Daarna kan er via oefeningen getest worden of alle informatie wel goed werd doorgenomen. De oefeningen zijn tevens een uitstekende manier om nog eens enkele belangrijke zaken op te frissen. Op de multimedia dvd zijn ook een paar aangrijpende filmpjes terug te vinden die de woorden kracht bij zetten. Het is in feite de bedoeling dat leerkrachten deze dvd in hun lessen gebruiken. Ook voor de ouders is deze dvd en dit eindwerk een aanrader.Wees je bij het inloggen op het internet dus steeds bewust van de mogelijke gevaren. Een verwittigd man is er nog altijd twee waard.

Bibliografie

Boeken

  • VYNCKE, P., Veilig op het internet – De complete gids voor veilig surfen, Lannoo, Tielt, 2005, 496 pagina's
  • DELVER, B., Slim en safe internetten – Veilig internet voor en door kinderen, Vives Media, Alkmaar, 2004, 126 pagina's
  • RYMASZWESKI, M., JAMES AU, W., WALLACE, M., WINTERS, C., ONDREJKA, C., BATSTONE-CUNNINGHAM, B., ROSEDALE, P., Second Life: het officiële handboek, Omega, Diemen, 2007, 342 pagina's

Studies 

  • VANDENBOSCH, H., VAN CLEEMPUT, K., MORTELMANS, D., WALRAVE, M., Cyberpesten bij jongeren in Vlaanderen, Studie in opdracht van het viWTA, Brussel, 2006, 211 pagina's

 Websites

Universiteit of Hogeschool
Bachelor Secundair Onderwijs Handel-Burotica & Informatica
Publicatiejaar
2007
Share this on: