Drugs in het jeugdhuis? Het opstarten van een drugsbeleid op maat van jeugdhuizen

Valentijn Seys
Persbericht

Drugs in het jeugdhuis? Het opstarten van een drugsbeleid op maat van jeugdhuizen

Een jeugdhuis is geen eiland. Het is dan ook niet ondenkbaar dat men er vroeg of laat met illegale middelen in aanraking komt. Daarom is het aan te raden dat jeugdhuizen vooraf gaan reflecteren hoe men zal omgaan met dergelijke problemen.
 
Een drugsbeleid kan hierbij een handig hulpmiddel zijn. Dergelijk beleid bevat een geheel van gezamenlijke opvattingen rond drugsgebruik in het jeugdhuis. Het is belangrijk voor de goede werking dat deze opvattingen door alle medewerkers van het jeugdhuis ondersteund worden. Ook is het raadzaam dat het drugsbeleid niet enkel handelt over illegale drugs, maar evenzeer over overmatig alcoholgebruik in het jeugdhuis.
 
Tijdens de opmaak van het drugsbeleid kunnen de jeugdhuizen ook reflecteren welke drugspreventieve maatregelen men zal organiseren. Hierbij wordt niet verwacht dat men grootschalige acties gaat opstarten. Deze preventieve acties hoeven zich niet enkel te beperken tot drugs, maar kunnen ook omtrent andere thema’s handelen zoals geweld, vandalisme,… Men mag hierbij niet uit het oog verliezen dat jeugdhuismedewerkers een voorbeeldfunctie hebben ten opzichte van de bezoekers.
 
In de literatuur bestaan enkele handleidingen hoe een drugsbeleid in een jeugdhuis kan worden opgestart. Deze zijn echter niet up-to-date en bevatten een uitgebreide werkwijze. Vandaar werd op zoek gegaan naar een hanteerbare methode om dergelijk beleid op te stellen.
 
Voor het uitwerken van deze methode werd een literatuur- en praktijkstudie uitgevoerd. Bij de praktijkstudie worden vier casussen besproken. De eerste casus beschrijft een onderzoek die gevoerd werd in de Kortrijkse jeugdhuizen. De centrale hoofdvraag hierbij was of Kortrijkse jeugdhuizen bereid zijn om een drugsbeleid op te starten. Uit de resultaten blijkt dat de meningen hieromtrent verdeeld zijn. Een tweede casus belicht een stad die een drugsconvenant heeft afgesloten met de jeugdhuizen. Dit convenant werkte goed in het begin, maar verwaterde na een tweetal jaar.
 
De derde casus handelt over een stad die een verplicht drugsbeleid heeft doorgevoerd in de jeugdhuizen. De stad biedt mogelijkheid tot coaching bij de opmaak van het plan. Uniek aan de laatste casus is dat de gemeente beroep deed op een externe organisatie om een drugsbeleid op te starten in de jeugdhuizen.
 
Uit de conclusies die het literatuur- en praktijkonderzoek naar voor kwamen werd een methode uitgewerkt waarbij jeugdhuizen in één of twee vergaderingen een drugsbeleid kunnen opstarten. De meeste jeugdhuizen werken met vrijwilligers, dus is het noodzakelijk dat er slechts beperkte tijd wordt gespendeerd aan de opmaak van dergelijk beleid. Toch is het belangrijk dat het beleid op regelmatige tijdstippen wordt bijgestuurd waar nodig.
 
Het ‘light’ drugsbeleid bestaat uit twee delen. Ten eerste wordt de visie bepaald die het jeugdhuis heeft ten opzichte van middelengebruik. Het gaat hierbij niet om de visie van de individuele medewerkers, maar om de visie die past binnen de filosofie van het jeugdhuis en die door alle jeugdhuismedewerkers gesteund wordt. Nadat de visie is opgesteld, worden de grenzen en maatregelen bepaald. Het woord ‘maatregelen’ klinkt zwaar, maar bijvoorbeeld een opmerking geven aan een jongeren kan ook een maatregel zijn. Om de regels en sancties op te stellen werd een sjabloon opgemaakt die de jeugdhuizen tijdens de vergadering invullen.
 
Bij de opmaak van het drugsbeleid staan jeugdhuizen er niet alleen voor. Een stad of gemeente kan zijn medewerking verlenen. Het werken met een externe coach biedt veel voordelen. Zo kan de coach ingrijpen bij oeverloze discussies. Ook kan een stad of gemeente een overleg organiseren waarbij men jeugdhuizen en verschillende partners rond tafel plaatst om het drugsbeleid te ondersteunen. Zo kunnen bijvoorbeeld afspraken gemaakt worden met de lokale politie of met de (drugs)hulpverlening.

Universiteit of Hogeschool
Bachelor in de Maatschappelijke Veiligheid
Overige
Publicatiejaar
2007
Kernwoorden
Share this on: