The impact of financial instability upon the birth of (the) recession, revised as a blueprint for an extended 'durable expansive fiscal policy'

Bart Cuypers
Persbericht

The impact of financial instability upon the birth of (the) recession, revised as a blueprint for an extended 'durable expansive fiscal policy'

 

Hoe de doodlopende weg met bestemming ‘de recessie’ werd ingeslagen, alsook welke duurzame omleggingen die deze nu kunnen helpen ‘achterwege‘ te laten.

 

Stel u voor dat een beleidsmaker u zou vragen naar uw perspectief, omtrent wie of wat ons nu heeft geleid naar het huidige hobbelige traject . Zou u dan onomwonden “onze banken” antwoorden, of zou u hem ook kunnen vertellen welke globale evoluties verantwoordelijk zijn voor het saboteren van hun “GPS voor risico”?
In dit werk wordt een expeditie doorheen tijd en ruimte ondernomen, met als doel voor u te traceren hoe het lichtend pad van duurzame groei is verduisterd. Zoals het na het na elke leerervaring betaamt, worden ten slotte enkele mogelijke verbeteringen voorgesteld. Naast enkele voorstellen die u mogelijk al eens gehoord hebt, krijgt u ook het antwoord op de nieuwe vraag: “Wat is ‘Eco-Bridge’?

Het inzicht in de oorzaak van voorbije averechtse evoluties kan ons alvast beter wapenen voor mogelijke herhaling in de toekomst.  Samengevat ligt de oorzaak bijna steeds in een afnemende aandacht voor de processen van lange termijngroei en de toenemende belangstelling voor acties die snel voordeel lijken te bezorgen. Na een periode van ononderbroken economische groei ligt het immers in de menselijke natuur om minder aandacht te besteden aan voorzichtigheid. Hoewel we soms nog herinneren hoe we tijdens minder makkelijke tijden geleerd hebben niet teveel risico te nemen, worden we toch geconfronteerd met een knagend feit: zij die wel risico nemen, rapen sneller geld bij elkaar dan zij die voorzichtig blijven.
Zo verglijden onze opvattingen over hoeveel risico aanvaardbaar is naarmate de globale groei langer onveranderd blijft. Door het te klein ingeschat risico worden meer speculatieve investeringen uitgevoerd, tot het moment dat het steeds
groter ondergronds opgehoopt risico als magma in een vulkaan gaat uitbarsten.
Hoewel het zonlicht ons voordien voorzag met de nodige energie om het hele systeem op gang te houden, wordt het nu verduisterd door de aswolk van abrupt neerwaarts aangepaste percepties, die onze verwachtingen en acties beïnvloeden. Maar juist op welke wijze  heeft dit proces voorafgaand aan het “uitbarsten van de recessie” gezorgd dat we enkele verkeerde economische routes hebben gekozen?

De merkwaardig sterke verduistering van deze recessie kent zijn oorsprong in de lange tijd dat dit proces heeft kunnen doorwerken op de Amerikaanse markt.
Zeker vanaf het begin van de jaren ’80 zijn er daar verscheidene beleidslijnen uitgezet, die consumptie en vastgoed aantrekkelijker maakten voor particulieren dan sparen en meer productieverhogende investeringen. Meer en meer schuld werd aangegaan om aan korte termijn behoeften te voldoen, terwijl er steeds minder kapitaal werd geïnvesteerd om goederen op de lange termijn te produceren. Bovendien werd de financiële sector steeds meer vrijheid gegeven in haar activiteiten, waardoor ze o.a. via de winsten van ‘gestructureerde producten’ in
snel tempo kon groeien. Net door het willen vermijden van een recessie na de internetzeepbel en de aanslagen op het WTC, heeft monetair beleid ervoor gezorgd dat dit risico op een nooit geziene manier is opgebouwd. Helaas kwamen er zo
meer scheeftrekkingen in de korte termijn belangen van verschillende partijen
binnen deze complexe producten, terwijl banken wereldwijd meer en meer
kapitaal begonnen te gebruiken om deze aan te kopen.

In deze scriptie worden ten eerste enkele globale aandachtspunten gegeven,
die dergelijke gevaarlijke processen helpen inperken in de toekomst.
Een eerste voorbeeld is het uitbouwen van een betere regelgeving inzake risicobeheer, door o.a. sterkere instellingen die het vormen van zeepbellen overzien en controleren. Andere voorbeelden zijn het verruimen van de tijdshorizon op bonussystemen van management en de soort hypotheek die econoom Robert Shiller voorstelt voor de vastgoedmarkt. Gezien het vertrouwen van ontelbare beleggers is geschaad, is het echter cruciaal dat er een verdere aandacht voor duurzame lange termijn kapitaalopbouw komt. In deze geest wordt een geheel nieuw groen fiscaal beleidsinstrument uitgewerkt…

‘Eco-Bridge’ staat voor het uitbouwen van een nieuwe verbinding die verder de kloof tussen economische vooruitgang en ecologische belangen helpt overbruggen.
Verweven binnen de blauwdruk wordt zo voorgesteld hoe we mogelijk sneller de weg door het dal van de recessie kunnen verlaten, door de omlegging te kiezen die net die investeringen stimuleert die van nature een duurzame maatschappelijke meerwaarde leveren. Het materiaal waarmee deze piste wordt geasfalteerd, bestaat uit de transformatie van het huidige fiscaal voordeel (zijnde ‘fiscale aftrek’) naar een nieuwe vorm: ‘fiscaal kapitaal’. Dit kapitaal creëert innovatieve kapitaalstromen, die ecologische investeringen extra kunnen stimuleren door het aanbieden van unieke mogelijkheden met eenzelfde hoeveelheid aangeboden fiscaal voordeel.

Zo wordt aangehaald hoe het in twee schijven opdelen van het fiscaal kapitaal toestaat dat tegelijk meerdere uitdagingen kunnen worden gemanaged.
2/3 van het kapitaal vormt ‘de Statische 2/3’, dat de ecologische ‘consument’ extra stimuleert doordat zijn (onmiddellijke) aankoopprijs hiermee verlaagt. Koopt u bijvoorbeeld een zonneboiler van € 15.000 (met een fiscaal voordeel van 40%), dan betaalt u voor de aankoop zelf nog slechts € 11.000  uit uw eigen zak!
1/3 van het kapitaal vormt ‘de Dynamische 1/3’, die een speciale groene beleggingsportefeuille kan toevoegen aan het vermogen van de consument. Om te ontdekken hoe deze portefeuille juist kan worden geactiveerd, nodig ik u uit om het volledige verhaal te raadplegen omtrent hoe het zo kan afgestemd worden op de uiteenlopende noden van particulieren en ondernemers. U zal daar ook te weten komen hoe het mogelijk verstoren van de “risico-GPS” op het traject van deze duurzame portefeuille wordt tegengewerkt. Tot slot kan u zich alvast afvragen welke lessen er in dit nieuw groen geheel zijn onthouden uit de huidige recessie?

Ten eerste wordt steeds de focus behouden op een proces van lange termijngroei waarin er een nieuw mechanisme is voorzien om onhoudbare korte termijn speculatie af te remmen. Dit zal verbonden zijn met het concreet vorm geven aan instellingen die zeepbellen helpen controleren. In combinatie met nog verscheidene andere veiligheidsmechanismes is deze nieuwe verbinding tussen economie en ecologie voorzien met knipperlichten, die zowel voorafgaand, als na het nemen van een verduurzaamde start indien nodig de aandacht vestigen op het nemen van koerscorrecties. We kunnen ons dus afvragen: zou dit de volgende stap kunnen zijn in het vertalen van het ecologisch “wat-verhaal” naar een “hoe-versie”?

 

 

 

Bibliografie

AANWEZIG IN THESIS ZELF