De resultaten rapporteerden een significante positieve invloed van bevlogenheid
op innovatief werkgedrag. In de lijn van wat verwacht werd op basis van het JD-R
model van Bakker et al. (2003), had elke opgenomen leiderschapsstijl een invloed op
innovatief werkgedrag, die volledig gemedieerd werd door bevlogenheid. Risicogedrag
en proactiviteit werden gerapporteerd als partiële mediatoren in de relatie tussen
bevlogenheid en innovatief werkgedrag. Hoewel de resultaten significant waren en in de
lijn van de vooropgestelde hypotheses lagen, was het niet mogelijk om causale besluiten
te trekken op basis van huidige cross-sectionele studie. Longitudinaal onderzoek met
een meer gediversifieerde steekproef wordt aangeraden om eventuele aanbevelingen te
kunnen doen naar het praktijkveld toe.
Het doel van deze studie was om een beter inzicht te krijgen in de relatie tussen
bevlogenheid en innovatief werkgedrag, mede doordat innovatie cruciaal kan zijn voor
het overleven van organisaties (Shih & Susanto, 2011). De invloed van bevlogenheid op
innovatief werkgedrag werd onderzocht, alsook welke rol leiderschap, proactiviteit en
risicogedrag hierbij kunnen spelen. De hypotheses werden gebaseerd op bevindingen uit
voorgaand onderzoek en op het JD-R model van Bakker et al. (2003).
Er werd een cross-sectionele studie uitgevoerd. Daartoe werd gebruik gemaakt
van één meetmoment bij een steekproef van 139 respondenten met een creatief beroep,
die onder leiding van iemand anders werkten. De bevraging gebeurde aan de hand van
een gestructureerde online vragenlijst. Hierbij werden de variabelen innovatief
werkgedrag, bevlogenheid, LMX, transformational leadership, transactional leadership,
risicogedrag en proactiviteit gemeten. Daarna werden regressieanalyses uitgevoerd om
de vooropgestelde hypotheses te toetsen.