Leerkrachten lager onderwijs brengen kinderen politieke kennis bij
Kinderen die aangeven dat er in hun klas vaak over politiek of het nieuws wordt gesproken, scoren hoger op politieke kennis dan kinderen bij wie dit niet het geval is. Dat blijkt uit het masterproefonderzoek dat Bo Peeters aan de Faculteit Sociale Wetenschappen van de KU Leuven voerde. Dit onderzoek vond plaats in 3 scholen waarbij 141 leerlingen uit het derde en het zesde leerjaar en hun leerkrachten bevraagd werden.
Leerlingen in het zesde leerjaar scoren duidelijk hoger voor politieke kennis dan leerlingen in het derde leerjaar. Het onderzoek toont dan ook aan dat politieke vorming al op jonge leeftijd begint en dat leerkrachten hier een belangrijke rol in kunnen spelen. Praten in de klas over het nieuws of politiek leidt zowel tot meer feitenkennis als tot meer kennis van de werking van het politieke systeem. De meeste leerkrachten geven aan dat ze voldoende politieke kennis bezitten om dit aan hun leerlingen uit te leggen. Dat zien we ook in hun score op politieke kennis. In tegenstelling tot eerder onderzoek, scoren de leerkrachten hier wel goed op politieke kennis.
Een andere belangrijke bevinding is dat het aantal boeken en computers thuis geen invloed hebben op de politieke kennis van leerlingen. Dit wijst er op dat de traditionele ongelijkheid tussen de socio-economische statusgroepen pas op latere leeftijd in het middelbaar ontstaat. Een mogelijke verklaring is dat er niet in alle onderwijsvormen evenveel aandacht aan burgerschapsopvoeding wordt besteed.
Kinderen die zelf naar nieuwsprogramma’s kijken hebben niet meer of minder politieke kennis. Het feit dat de ouders dagelijks een nieuwsprogramma volgen, heeft echter wel een positieve invloed op de politieke kennis van het kind. Kinderen wiens ouders vaker naar het nieuws kijken – ongeacht de zender - scoren beter op de feitenvragen dan kinderen wiens ouders minder vaak een nieuwsprogramma bekijken.
Tenslotte zien we dat jongens meer politieke kennis bezitten dan meisjes, iets wat ook in onderzoek bij volwassenen een steeds terugkerende bevinding is. De oorzaak van het verschil is niet gekend: zo is interesse in politiek op deze leeftijd bij jongens even groot als bij meisjes. Wel weten we uit eerder onderzoek dat meisjes vaker aangeven dat ze het antwoord niet weten, terwijl jongens sneller zullen gokken naar het juiste antwoord. Leerkrachten kunnen hier dus ook een belangrijke rol spelen bij het reduceren van de ongelijkheid in politieke kennis tussen jongens en meisjes. Zo kunnen leerkrachten er over waken dat ze iedereen evenveel aandacht geven wanneer het over het nieuws en politiek gaat en kinderen voldoende tijd geven om hun mening te verwoorden.
WebRep
currentVote
noRating
noWeight
Bronnenlijst
Ahern, D., Conway, M. M., Wyckoff, M.L, Feldbaum, E. (1981). The news media in children’s political socialization. The Public Opinion Quartetly, 45(2), pp. 164-178.
Atkin, C.K., & Gantz, W. (1978). Television news and political socialization. Public Opinion Quartetly, 42 (2), pp. 183-198.
Barber, J.D. (1969). Citizen politics: an introduction to political behavior. Chicago: Markham Publishing.
Billiet, J., Carton, A. (2009). Dataverzameling: gestandaardiseerde interviews en zelf-in-te-vullen vragenlijsten. In J. Billiet, & H. Waege (Reds), Een samenleving onderzocht. Methoden van social-wetenschappelijk onderzoek. (pp. 285-311). Antwerpen: De Boeck.
Bond Zonder Naam (s.d.). Het bzn spreukenarchief - spreuken en gezegden sinds 1958. (06.05.2012, BZN: http://www.bzn.be/nl/spreuken_en_gezegden).
Bryman, A. (2012). Social research methods. Oxford: Oxford University Press.
Defleur, ML., Davenport, L., Croning, M., & Defleur, M. (1992). Audience recall of news stories presented by newspaper, computer, television and radio. Journalism Quarterly, 69(4), pp. 1010-1022.
Delli Carpini, M., & Keeter, S. (1996). What Americans know about politics and why it matters. New Haven and London: Yale University Press.
Dimitrova, D.V, Shehata, A., Stromback, J., & Nord, L.W. (2011). The effects of digital media on political knowledge and participation in election campaigns: evidence from panel data. Communication research, pp. 1-24.
Dolan, K. (2011). Do women and men know different things? Measuring gender differences in political knowledge. The Journal of Politics, 73(1), pp. 97-107.
Field, A. (2009). Discovering statistics. Using SPSS (third edition). London: Sage Publications.
Furnham, A., & Gunter, B. (1987). Young people’s political knowledge. Educational studies, 13(1), pp. 91-104.
Galston, W.A. (2003). Civic education and political participation. Phi Delta Kappan, 85(1), pp. 29-33.
Galston, W.A. (2007). Civic Knowledge, Civic Education, and Civic Engagement: A Summary of Recent Research. International Journal of Public Administration, 30 (6-7), pp. 623-642.
Garramone, G.M., & Atkin, C.K. (1986). Mass communication and political socialization: specifying the effects. Public Opinion Quartely, 50(1), pp. 76-86.
Greenstein, F.I. (1965 [1969]). Children and politics. New Haven & Londen: Yale University Press.
Gunter, B., & McAleer, J. (1997). Children and television. Londen: Routledge.
Hess, R.D, & Easton, D. (1962a). The child’s political world. Midwest Journal of Political Science, 6(3), pp. 229-246.
Hess, R.D., & Easton, D. (1962b). The role of the elementary school in political socialization. The school review, 70(3), pp. 257- 265.
Hess, R.D., & Torney, J.V. (1967 [2006]). The development of political attitudes in children. New Jersey: Aldine.
Hooghe, M. (2012). Jongeren en politiek: een onderzoek naar politieke socialisatie. In M. Hooghe (Red.), Jongeren, politiek en burgerschap. Politieke socialisatie bij Belgische jongeren. (pp. 7-18). Leuven: Acco.
Hooghe, M, & Dassonneville, R. (2012). De invloed van lessen over politiek op politieke kennis bij jongeren. In M. Hooghe (Red.), Jongeren, politiek en burgerschap. Politieke socialisatie bij Belgische jongeren. (pp. 95-110). Leuven: Acco.
Hooghe, M., & Dassonneville, R. (2012). The effects of civic education on political knowledge. A two year panel survey among Belgian Adolescents. Educational Assessment, Evaluation and Accountability,23(4), pp. 321-339.
Horowitz, E.M. (2005). The family and the media in the political socialisation of Polish Youth. In J. Forbig (ed.), Revisiting youth political participation. (pp. 83-92). Council of Europe Publishing.
Kerr, D., Sturman, L., Schulz, W. & Burge B. (2010). ICCS 2009 European report. Civic knowledge, attitudes, and engagement among lower-secondary student. Nederland: IEA.
Laermans, L. (2009). Sociologie. Leuven: Acco.
Langton, K.P. (1969). Political socialization. New York: Oxford University Press.
Prior M. (2005). News vs. Entertainment: how increasing media choice widens gap in political knowledge and turnout. American Journal of Political Science, 49(3), pp. 577-592.
Quintelier, E. (2012). De politieke socialisatie van jongeren: de weg naar politieke participatie. In M. Hooghe (Red.), Jongeren, politiek en burgerschap. Politieke socialisatie bij Belgische jongeren. (pp. 35-48). Leuven: Acco.
Quintelier, E. (2013). Intergenerational transmission of political participation. NYRIS Conference : Tallinn.
Quintelier, E., Dassonneville, R., & Claes, E. (2012). De invloed van burgerschapsopvoeding op school op politieke houdingen. In M. Hooghe (Red.), Jongeren, politiek en burgerschap. Politieke socialisatie bij Belgische jongeren. (pp. 21-34). Leuven: Acco.
Quintelier, E., Vissers, S., & Hooghe, M. (2012). Zijn televisiekijkers slimmer, actiever en/of meer geïnteresseerd in politiek? Het verband tussen mediagebruik en politieke kennis, participatie en interesse. In M. Hooghe (Red.), Jongeren, politiek en burgerschap. Politieke socialisatie bij Belgische jongeren.(pp. 49-62). Leuven: Acco.
Sigel, R. (1965). Assumptions about the learning of political values. Annals of the American Academy of Political and Social Science, 361(1), pp. 1-9.
Swerts, J., & Monten, K. (s.d.). Een onderzoek naar de politiek maatschappelijke, geografische, historische en economische kennis van studenten lerarenopleiding. Eindrapport. Limburg: Katholieke Hogeschool Limburg.
Van Deth, J.W. (1983) Leeftijd en emancipatie: de ontwikkeling van politieke interesse in Nederland. Acta Politica, 18 (4), pp. 469-487.
Van Deth, J.W, Abendschön, S., & Vollmar, M. (2011). Children and politics: an empirical reassessment of early political socialization. Political Psychology, 32(1), pp. 147-173.
Verba, S., Brady, H.E., & Schlozman, K.L. (1995). Beyond Ses: a resource model of political participation. The American political science review, 89(2), pp. 271-294.
Vandoninck, L. (2012).
Vis, J.C.P.M. (1995). Politieke kennis en politieke vorming. Groningen: Wolters-Noordhoff.
Vlaams Parlement. De kracht van je stem. [16.12.2012, Vlaams Parlement: http://www.dekrachtvanjestem.be/kvjss/index.html].
Vlaamse Overheid (21.08.2012). Lager onderwijs – Wereldoriëntatie – eindtermen. [27.11.2012, Vlaamse Overheid:http://www.ond.vlaanderen.be/curriculum/basisonderwijs/lageronderwijs/l…].
Westphal, S., Waechter, N., & Ptaszynska, A. (2008). Learning for participation: family, peers, school, work and voluntary organisations. In R. Spanring, G. Ogris, & W. Gaiser (Reds.), Youth and political par-ticipation in Europe. Results of the comparative study EUYOUPART. (pp. 87-103). Warshau: Barbara Budrich Publishers.
Wolak, J., & McDevitt, M. (2011). The roots of the gender gap in political knowledge in adolescence. Political Behavior, 33(3), pp. 503-533.
WebRep
currentVote
noRating
noWeight