Effectiveness of Telemedicine-guided home blood pressure and 24h-ambulatory monitoring.
“Big brother” kijkt ook naar jouw bloeddruk
Hoge bloeddruk, een frequent voorkomend probleem
Heb jij je ooit al eens in de situatie bevonden dat je bloeddruk gemeten door de arts veel te hoog blijkt te zijn, daar waar die thuis steeds normaal is? Te hoge bloeddruk is een zeer frequent probleem en men schat dat ongeveer een kwart van de wereldbevolking (1,75 miljard mensen) aan te hoge bloeddruk lijdt.
Hoe gaan we te werk?
De bloeddruk gemeten op de consultatie wordt vandaag nog steeds aanzien als dé referentie voor opsporing, diagnose en behandeling van hoge bloeddruk, ook hypertensie genoemd. Door fenomenen als ‘wittejashypertensie’ (vals hoge bloeddruk op de consultatie) en ‘gemaskeerde hypertensie’ (vals lage bloeddruk op de consultatie) kan de consultatiebloeddruk echter een verkeerde weergave zijn van de eigenlijke bloeddrukwaarde. Deze obstakels kunnen overwonnen worden door gebruik te maken van bloeddrukmetingen dewelke gebeuren buiten het dokterskabinet. Enerzijds, tijdens een 24-uurs ambulante bloeddrukmonitoring (24u-ABDM) zal de bloeddruk automatisch bepaald worden door een toestelletje dat de patiënt gedurende de ganse dag en nacht draagt in zij eigen leefwereld. Anderzijds kan de patiënt gevraagd worden om de bloeddruk zelf te meten; dit wordt thuisbloeddrukmonitoring (TBDM) genoemd. Deze beide soorten bloeddrukmetingen hebben de laatste jaren veel aan interesse gewonnen en worden volgens de huidige richtlijnen van de Europese vereniging van Hypertensie en de Europese vereniging van Cardiologie (ESH/ESC) als complementair aan de consultatiebloeddruk beschouwd. De resultaten, bekomen d.m.v. TBDM, kunnen echter onjuist of onnauwkeurig zijn door een foute zelfrapportage van de patiënt (conventionele-TBDM). Aangezien de patiënt zelf de resultaten moet bijhouden in een tabel kan er bij het overschrijven van de gemeten waarden soms een onbewuste fout sluipen. De patiënt kan ook lagere waarden noteren dan in realiteit gemeten zijn uit schrik om slecht over te komen naar de dokter, uit schrik dat de behandeling niet volstaat, enz. De patiënt geeft soms ook valse hogere waarden, juist omdat hij denkt dat de arts hierdoor meer aandacht aan zijn behandeling zal besteden. Om deze redenen werden er nieuwere technieken ontwikkeld, zoals TBDM met automatisch opslaan van de BD. Dit wil zeggen dat de patiënt de metingen niet meer hoeft te noteren, maar dat de waarden opgeslagen blijven in het toestel. Recent is er ook de telegeneeskunde-geleide TBDM (tele-TBDM). Hierbij worden de BD-waarden automatisch verzonden van de plaats van meting bij de patiënt naar de computer in het dokterskabinet d.m.v. een telefoonverbinding, een modem of het internet. Hierdoor is een foute rapportage quasi niet meer mogelijk. Bovendien heeft men vastgesteld dat door het gebruik van tele-TBDM de therapietrouw van de patiënt in belangrijke mate toeneemt. Actueel beschouwt men 24u-ABDM en TBDM als evenwaardig en hanteert men dezelfde referentiewaarden voor beide meetmethoden. In de literatuur zijn er echter weinig vergelijkende studies gebeurd waar er een directe vergelijking tussen beide meetmethoden is gebeurd. Bovendien toont een literatuurstudie dat slechts 2 onderzoekers tot nu toe gebruik gemaakt hebben van de modernere tele-TBDM in de vergelijking met 24u-ABDM en dat er verder toch een discrepantie bestaat tussen de bekomen resultaten van beide meetmethoden.
De vraag die zich stelt: “Is de meting van de bloeddruk buiten het dokterskabinet even betrouwbaar als de meting door een arts in het dokterskabinet voor de diagnose, de evaluatie en de opvolging van de behandeling van hypertensie?”.
Klinische studie
Om dit te onderzoeken hebben we een klinische studie uitgevoerd bij 46 proefpersonen, waaronder 15 vrijwilligers met een normale bloeddruk en 31 patiënten die behandeld werden wegens hypertensie. Bij alle deelnemers werd tweemaal met 1-maand interval hun bloeddruk gemeten op de volgende manieren: de consultatiebloeddruk (telkens 3 bloeddrukmetingen door een arts in het dokterskabinet), een 24u-ABDM (= de bloeddruk gemeten gedurende 24 uur met metingen om de 15 minuten overdag en om de 30 minuten ’s nachts) en tele-TBDM (= de bloeddruk gemeten gedurende 7 opeenvolgende dagen, thuis, door de patiënt met 3 ochtend- en 3 avondmetingen). De bloeddruk werd altijd gemeten volgens de huidige richtlijnen van de ESH/ESC.
Er werden geen significante verschillen gevonden tussen de drie verschillende meetmethoden. Daarenboven bleek de bloeddrukcontrole (= het percentage van bloeddrukwaarden onder de door de ESH/ESC bepaalde drempel van hypertensie), variërend tussen 46% en 67%, vergelijkbaar tussen de drie verschillende meetmethoden en nam de bloeddrukcontrole zelfs significant toe tijdens de tweede meetperiode, ongeacht de gebruikte meettechniek. Bovendien bleek er een zeer goede overeenkomst tussen de beide meetmethoden die gebruikt werden buiten het dokterskabinet (24u-ABDM en tele-TBDM). De proefpersonen die deelnamen aan de studie verkozen de tele-TBDM boven de andere meetmethoden voor een verdere opvolging van de behandeling van hun bloeddruk.
Wat hebben we hieruit geleerd?
Als conclusie kan gesteld worden dat er geen significante verschillen waren in de effectiviteit van de drie verschillende meetmethoden om enerzijds de bloeddruk te meten en anderzijds de bloeddrukcontrole te evalueren, tenminste als de bloeddruk op een gestandaardiseerde wijze gemeten wordt en de richtlijnen gerespecteerd worden.
Hieruit blijkt dat we niet steeds naar het dokterskabinet moeten gaan voor de opvolging van een te hoge bloeddruk, maar dat er ook eenvoudige, even betrouwbare, meetmethoden bestaan waarbij de talloze patiënten met hypertensie door thuismetingen kunnen opgevolgd worden.
Bibliografie
References
1. Mancia G, Fagard R, Narkiewicz K, et al. 2013 ESH/ESC Guidelines for the management of arterial hypertension. J Hypertens 2013; 31 (7): 1281 – 1357.
2. Kearney PM, Whelton M, Reynolds K, et al. Worldwide prevalence of hypertension: a systematic review. J Hypertens 2004; 22: 11-19.
3. Pereira M, Lunet N, Azevedo A, et al. Differences in prevalence, awareness, treatment and control of hypertension between developing and developed countries. J Hypertens 2009; 27: 963-975.
4. Bloch MJ, Basile JN. Analysis of Recent Papers in Hypertension. J Clin Hypertens 2011; 13 (2): 138-140.
5. Sarafidis PA, Li S, Chen S, et al. Hypertension Awareness, Treatment, and Control in Chronic Kidney Disease. Am J Med 2008; 121: 332-340.
6. Kannel WB, Elevated Systolic Blood Pressure as a Cardiovascular Risk Factor. Am J Cardiol 2000; 85: 251-255.
7. Kannel WB, Vasan RS, Levy D. Is the Relationship of Systolic Blood Pressure to Risk of Cardiovascular Disease Continuous and Graded, or Are There Critical Values? Hypertension 2003; 42: 453-456.
8. Yoon SS, Burt V, Louis T, et al. Hypertension Among Adults in the United States in 2009-2010. NCHS data brief 2012; 107: 1-8.
9. Van der Niepen P, Giot Ch, van de Borne Ph. Prevalence of isolated uncontrolled systolic blood pressure among treated hypertensive patients in primary care in Belgium: results of the I-inSYST survey. J Hypertens 2008; 26: 2057 – 2063.
10. Carretero OA, Oparil S. Essential Hypertension Part I: Definition and Etiology. Circulation 2000; 101: 329-335.
11. Kannel WB, Vasan RS, Levy D. Is the Relationship of Systolic Blood Pressure to Risk of Cardiovascular Disease Continuous and Graded, or Are There Critical Values? Hypertension 2003; 42: 453-456.
12. de Leeuw PW. Hypertensie. In: Stehouwer CD, Koopmans RP, van der Meer J, eds. Interne Geneeskunde. Houten, Bohn Stafleu van Loghum, 2010: 367 – 384.
13. Moser M, Setaro JF. Resistant or difficult-to-Control Hypertension. N Engl J Med 2006; 355: 385-392.
14. Bolivar JJ. Essential Hypertension: An Approach to Its Etiology and Neurogenic Pathophysiology. Int J Hypertens 2013; 1-7.
15. Ratto E, Leoncini G, Viazzi F, et al. Metabolic Syndrome and Cardiovascular Risk in Primary Hypertension. J Am Soc Nephrol 2006; 17:120-122.
16. Pickering TG, Hall JE, Appel LJ, et al. Recommendations for Blood Pressure Measurement in Humans and Experimental Animals: Part I: Blood Pressure Measurement in Humans: A Statement for Professionals From the Subcommittee of Professional and Public Education of the American Heart Association Council on High Blood Pressure Research. Circulation 2005; 111: 697-716.
17. Shevchenko YL, Tsitlik JE. 90th Anniversary of the Development by Nikolai S. Korotkoff of the Auscultatory Method of Measuring Blood Pressure. Circulation 1996; 94: 116-118.
18. Shlyakhto E, Conrady A. Korotkoff sounds: what do we know about its discovery? J Hypertens 2005; 23: 3-4.
19. Mancia G, Zanchetti A. One hundred years of auscultatory blood pressure: commemorating N.S. Korotkoff. J Hypertens 2005; 23: 1-2.
20. http://medchrome.com/major/medicine/cardiology/auscultatory-gap-hypertension, Auscultatory gap in hypertension, Medchrome magazine, consulted on 16/apr/2014.
21. Parati G, Stergiou GS, Asmar R, et al. European Society of Hypertension Practice Guidelines for home blood pressure monitoring. J Hum Hypertens 2010; 24: 779 – 785.
22. Foto: Mika M. Many Physician Practices Fall Short on Accurate Blood Pressure Measurement. JAMA 2008; 299 (24): 2842-2843.
23. Clement DL, De Buyzere ML, De Bacquer DA, et al. Prognostic Value of Ambulatory Blood-Pressure Recordings in Patients with Treated Hypertension. N Engl J Med 2003; 348: 2407-2415.
24. Myers MG, Godwin M, Dawes M, et al. Conventional versus automated measurement of blood pressure in primary care patients with systolic hypertension: randomised parallel design controlled trial. BMJ 2011; 342:d286.
25. O’Brien E, Parati G, Stergiou G, et al. European Society of Hypertension Position Paper on Ambulatory Blood Pressure Monitoring. J Hypertens 2013; 31: 1731 – 1768.
26. Kikuya M, Hansen TW, Thijs L, et al. Diagnostic Thresholds for Ambulatory Blood Pressure Monitoring Based on 10-year Cardiovascular Risk. Circulation 2007; 115: 2145 – 2152.
27. Parati G, Stergiou G, Asmar R, et al. European Society of Hypertension guidelines for blood pressure monitoring at home: a summary report of the Second International Consensus Conference on Home Blood Pressure Monitoring. J Hypertens 2008; 26: 1505 – 1530.
28. Gaborieau V, Delarche N, Gosse P. Ambulatory blood pressure monitoring versus self-measurement of blood pressure at home: correlation with target organ damage. J Hypertens 2008; 26 (10): 1919 – 1927.
29. Bliziotis IA, Destounis A, Stergiou GS. Home versus ambulatory and office blood pressure in predicting target organ damage in hypertension: a systematic review and meta-analysis. J Hypertens 2012; 30: 1289-1299.
30. Uhlig K, Patel K, Ip S, et al. Self-Measured Blood Pressure Monitoring in the Management of Hypertension, A Systematic Review and Meta-analysis. Ann Intern Med 2013; 159 (3): 185-194.
31. Parati G, Omboni S. Role of home blood pressure telemonitoring in hypertension management. Blood Press Monitor 2010; 15(6): 285-295.
32. Madsen LB, Christiansen T, Kirkegaard P, et al. Economic evaluation of home blood pressure telemonitoring. Blood Press 2011; 20 (2): 117-125.
33. Agarwal R, Bills JE, Hecht TJ, Light RP. Role of Home Blood Pressure Monitoring in Overcoming Therapeutic Inertia and Improving Hypertension Control: A Systematic Review and Meta-Analysis. Hypertens 2011; 57: 29-38.
34. Stergiou GS, Nasothimiou EG. Does home telemonitoring improve hypertension management? Nat Rev Nephrol 2011; 7: 493-495.
35. Omboni S, Guarda A. Impact of Home Blood Pressure Telemonitoring and Blood Pressure Control: A Meta-Analysis of Randomized Controlled Studies. Am J Hypertens 2011; 24 (9): 989-998.
36. Kerby TJ, Asche SE, Maciosek MV, et al. Adherence to Blood Pressure Telemonitoring in a Cluster-Randomized Clinical Trial. J Clin Hypertens 2012; 14 (10): 668 – 674.
37. Krakoff LR. Management of Cardiovascular Risk Factors Is Leaving the Office: Potential Impact of Telemedicine. J Clin Hypertens 2011; 13 (11): 791-794.
38. McKinstry B, Hanley J, Wild S, et al. Telemonitoring based service redesign for the management of uncontrolled hypertension: multicentre randomised controlled trial. BMJ 2013; 346: f3030.
39. Stoddart A, Hanley J, Wild S, et al. Telemonitoring-based service redesign for the management of uncontrolled hypertension (HITS): cost and cost-effectiveness analysis of a randomised controlled trial. BMJ 2013; 3: e002681.
40. Kleman M, Dhanyamraju S, DiFilippo W. Prevalence and characteristics of pseudohypertension in patients with “resistant hypertension”. Am J Hypertens 2013; 7 (6): 467-470.
41. Ward M, Langton JA. Blood pressure measurement. CEACPP 2007; 7 (4): 122-126.
42. Ritz E, Bakris G. World Kidney Day: hypertension and chronic kidney disease. Lancet 2009; 373: 1157-1158.
43. http://www.renal.org/information-resources/the-uk-eckd-guide/ckd-stages#sthash.3mnrUZun.dpbs Moriarty J, CKD stages, The Renal Association, consulted on 20/apr/14.
44. Sarafidis PA, Li S, Chen S, et al. Hypertension Awareness, Treatment, and Control in Chronic Kidney Disease. Am J Med 2008; 121: 332-340.
45. Cohen DL, Huan Y, Townsend RR. Home Blood Pressure Monitoring in CKD. Am J Kidney Dis 2014; 63 (5): 835-842.
46. Palatini P. Ambulatory Blood Pressure and Cardiovascular Risk in Chronic Kidney Disease. Curr Hypertens Rep 2008; 10: 119-126.
47. Andersen MJ, Khawandi W, Agarwal R. Home Blood Pressure Monitoring in CKD. Am J Kidney Dis 2005; 45: 994-1001.
48. Minutolo R, Borrelli S, Chiodini P, et al. Effects of age on hypertensive status in patients with chronic kidney disease. J Hypertens 2007; 25: 2325-2333.
49. Ogedegbe G, Vidt DG (eds). Barriers to Optimal Hypertension Control. J Clin Hypertens 2008; 10 (8): 644-646.
50. Gale NK, Greenfield S, Gill P, et al. Patient and general practitioner attitudes to taking medication to prevent cardiovascular disease after receiving detailed information on risks and benefits of treatment: a qualitative study. BMC Fam Pract 2011; 12: 59.
51. Claxton AJ, Cramer J, Pierce C. A Systematic Review of the Associations Between Dose Regimens and Medication Compliance. Clin Ther 2001; 23 (8): 1296-1310.
52. Glynn LG, Murphy AW, Smith SM, et al. Interventions used to improve control of blood pressure in patients with hypertension. Cochrane Database of Systematic Reviews 2010; Issue 3. Art No.: CD005182. DOI: 10.1002/14651858.CD005182.pub4.
53. Margolis KL, Asche SE, Bergdall AR, et al. Effect of Home Blood Pressure Telemonitoring and Pharmacist Management on Blood Pressure Control – A Cluster Randomized Clinical Trial. JAMA 2013; 310 (1): 46-56.
54. McManus RJ, Mant J, Bray EP, et al. Telemonitoring and self-management in the control of hypertension (TASMINH2): a randomised controlled trial. Lancet 2010; 376: 163-172.
55. Hodgkinson J, Mant J, Guo B, et al. Relative effectiveness of clinic and home blood pressure monitoring compared with ambulatory blood pressure monitoring in diagnosis of hypertension: systematic review. BMJ 2011; 342:d3621.
56. Robberechts T, Van der Niepen P. The effect of hyponatremic versus isonatremic dialysate in patients with intradialytic hypertension. Thesis, 2013-06-18.
57. Gaborieau V, Delarche N, Gosse P. Ambulatory blood pressure monitoring versus self-measurement of blood pressure at home: correlation with target organ damage. J Hypertens 2008; 26 (10): 1919 – 1927.
58. Martinez MA, Sancho T, Garcia, et al. MAPA Working Group. Home blood pressure in poorly controlled hypertension: relationship with ambulatory blood pressure and organ damage. Blood Press Monit 2006; 11: 207 – 213.
59. Bayo J, Cos FX, Roca C, et al. Home blood pressure self-monitoring: diagnostic performance in white-coat hypertension. Blood Press Monit 2006; 11 (2): 47 – 52.
60. Mancia G, Zanchetti A, Agebiti-Rosei E, et al. Ambulatory Blood Pressure Is Superior to Clinic Blood Pressure in Predicting Treatment-Induced Regression of Left Ventricular Hypertrophy. Circulation 1997; 95(6):1464-70.
61. Den Hond E, Celis H, Fagard R, et al. Self-measured versus ambulatory blood pressure in the diagnosis of hypertension. J Hypertens 2003; 21 (4): 717 – 722.
62. Hara A, Tanaka K, Ohkubo T, et al. Ambulatory Versus Home Versus Clinic Blood Pressure: The Association With Subclinical Cerebrovascular Disease: The Ohasama Study. Hypertension 2012; 59: 22-28.
63. Stergiou GS, Skeva II, Baibas NM, et al. Diagnosis of hypertension using home or ambulatory blood pressure monitoring: comparison with the conventional strategy based on repeated clinic blood pressure measurements. J Hypertens 2000; 18 (12): 1745 – 1751.
64. Stergiou GS, Argyraki KK, Moyssakis I, et al. Home Blood Pressure Is as Reliable as Ambulatory Blood Pressure in Predicting Target-Organ Damage in Hypertension. Am J Hypertens 2007; 20:616-621.
65. Mansoor GA, White WB. Self-Measured Home Blood Pressure in Predicting Ambulatory Hypertension. Am J Hypertens 2004; 17: 1017-1022.
66. Shimbo D, Pickering TG, Spruill TM, et al. Relative Utility of Home, Ambulatory, and Office Blood Pressure in the Prediction of End-Organ Damage. Am J Hypertens 2007; 20: 476-482.
67. Jula A, Puukka P, Karanko H. Multiple Clinic and Home Blood Pressure Measurements Versus Ambulatory Blood Pressure Monitoring. Hypertension 1999; 34:261-266.
68. O’Brien E, Mee F, Atkins N, et al. Evaluation of three devices for self-measurement of blood pressure according to the revised British Hypertension Society protocol: the Omron HEM=705CP, Philips HP5332, and Nissei DS-175. Blood Press Monit 1996; 1:55-61.
69. Baumgart P, Kamp J. Accuracy of the SpaceLabs Medical 90217 ambulatory blood pressure monitor. Blood Press Monit 1998; 3(5): 303-307.
70. Westhoff TH, Schmidt S, Zidek W, et al. Validation of the Stabil-O-Graph blood pressure self-measurement device. J Hum Hypertens 2008; 22:233–5.
71. Morisky DE, Green LW, Levine DM. Concurrent and Predictive Validity of a Self-Reported Measure of Medication Adherence. Med Care 1986; 24: 67-74.
72. Morisky DE, Ang A, Krousel-Wood M, Ward HJ. Predictive Validity of A Medication Adherence Measure in an Outpatient Setting. J Clin Hypertens 2008; 10(5): 348-354.
73. Korb-Savoldelli V, Gillaizeau F, Pouchot J, et al. Validation of a French Version of the 8-Item Morisky Medication Adherence Scale in Hypertensive Adult. J Clin Hypertens 2012; 14(7): 429-434.
74. Bjelland I, Dahl AA, Haug TT, Neckelmann D. The validity of the Hospital Anxiety and Depression Scale An updated literature review. J Psychosom Res 2002; 52: 69-77.
75. Altman DG, BlandJM. Measurement in medicine: the analysis of method comparison studies. The Statistician 1983; 32: 307–317.
76. Bland JM, Altman DG. Statistical methods for assessing agreement between two methods of clinical measurement. Lancet 1986; 327 (8476): 307–10 )
77. Staessens JA, Fagard R, Thijs L, et al. A Consensus View on the Technique of Ambulatory Blood Pressure Monitoring. Hypertension 1995; 26: 912-918.
78. Elliot L, Igbal P. Factors associated with probability of patients rejecting a repeat 24 h ambulatory blood pressure monitoring, despite recommendation by the physician. Blood Press Monit 2003; 8(5): 191-194.
79. McCambridge J, Witton J, Elbourne DR. Systematic review of the Hawthorne effect: New concepts are needed to study research participation effects. J Clin Epidemiol 2014; 67: 267 – 277.
80. Wiklund I, Halling K, Rydén-Bergsten T, et al. Does Lowering the Blood Pressure Improve the Mood? Quality-of-Life Results from the Hypertension Optimal Treatment (HOT) Study. Blood Press 1997; 6 (6): 357-364.
81. Hayes DK, Denny CH, Keenan NL, et al. Health-related quality of life and hypertension status, awareness, treatment, and control: National Heat hand Nutrition Examination Survey, 2001-2004. J Hypertens 2008; 26 (4): 641-647.
82. Soni RK, Porter AC, Lash JP and Unruh ML. Health-Related Quality of Life in Hypertension, Chronic Kidney Disease, and Coexistent Chronic Health Conditions. Adv Chronic Kidney D 2008; 17 (4): 227-232.
