The influence of methylphenidate on the severity of stuttering: a randomized controlled trial
- DirkDevroey
- Henny-AnnieBijleveld
Rilatine verbetert mogelijk stotteren.
Uit een onderzoek uitgevoerd door de Vrije Universiteit Brussel (VUB) en de Université Libre de Bruxelles (ULB) blijkt dat rilatine mogelijk een positief effect heeft op mannen die lijden aan stotteren en onvoldoende geholpen zijn met de bestaande behandelingen. Het is echter nog te vroeg om het geneesmiddel aan te bevelen om stotteren te behandelen. Kort na eenmalige inname van Rilatine werd aan de deelnemers gevraagd om een tekst luidop te lezen en spontaan te spreken. Het aantal stottermomenten nam bij het lezen van een tekst gemiddeld af van 33 naar 22 en bij spontane spraak van 19 naar 8. Bij de deelnemers die een placebo kregen, daalde het aantal stottermomenten niet significant. In 1962 merkten onderzoekers al dat D-amfetamine een gunstig effect had op stotteren, maar het werd nooit algemeen gebruikt wegens ernstige bijwerkingen. Rilatine heeft minder ernstige bijwerkingen, maar kan toch nog onder meer angststoornissen, ritmestoornissen en concentratieproblemen geven. Aan het onderzoek namen 15 mannen tussen 19 en 35 jaar deel. Ze lijden allemaal aan ontwikkelingsstotteren. Hierbij is het stotteren niet ontstaan door een letsel ter hoogte van de hersenen of een psychologisch trauma. Verder onderzoek noodzakelijkDe resultaten van dit onderzoek zijn hoopvol, maar toch is het nog te vroeg om Rilatine aan te bevelen aan alle mensen die stotteren.
‘Sommige subgroepen reageerden beter dan andere en het is daarom noodzaak verder onderzoek uit te voeren over welke subgroep het meeste baat zou hebben bij Rilatine’, aldus Rabaeys. De onderzoekers weten nog niet of het effect ook op vrouwen van toepassing is en of een langdurige inname van Rilatine beter of slechter werkt dan een eenmalig dosis.
Bibliografie
1. American Psychiatric Association. Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-5). 5th ed. Washington: The Association; 2013.2. Nouri N, Nouri N, Abdali H, Shafie M, Karimi H. Stuttering: Genetic updates and a case report. Advanced biomedical research. 2012;1:14.3. McKinnon DH, McLeod S, Reilly S. The prevalence of stuttering, voice, and speech-sound disorders in primary school students in Australia. Language, speech, and hearing services in schools. 2007;38(1):5-15.4. Craig A, Hancock K, Tran Y, Craig M, Peters K. Epidemiology of stuttering in the community across the entire life span. Journal of speech, language, and hearing research : JSLHR. 2002;45(6):1097-105.5. Kent RD. Psychobiology of speech development: coemergence of language and a movement system. The American journal of physiology. 1984;246(6 Pt 2):R888-94.6. Bijleveld H-A. Some Reflexions on Subcortical Implications in Stuttering. 2nd European Symposium on Fluency Disorders; 22-24 April; Antwerp 2010.7. Koedoot C, Bouwmans C, Franken MC, Stolk E. Quality of life in adults who stutter. Journal of communication disorders. 2011;44(4):429-43.8. Costa D, Kroll R. Stuttering: an update for physicians. CMAJ : Canadian Medical Association journal = journal de l'Association medicale canadienne. 2000;162(13):1849-55.9. Busan P, D'Ausilio A, Borelli M, Monti F, Pelamatti G, Pizzolato G, et al. Motor excitability evaluation in developmental stuttering: a transcranial magnetic stimulation study. Cortex; a journal devoted to the study of the nervous system and behavior. 2013;49(3):781-92.10. Ambrose NG, Cox NJ, Yairi E. The genetic basis of persistence and recovery in stuttering. Journal of speech, language, and hearing research : JSLHR. 1997;40(3):567-80.11. Alm PA. Stuttering and the basal ganglia circuits: a critical review of possible relations. Journal of communication disorders. 2004;37(4):325-69.12. Guitar B. Stuttering: An Integrated Approach to Its Nature and Treatment. 3th ed: Lippincott Williams & Wilkins; 2005.13. Sadock BJ, Sadock VA, Ruiz P. Kaplan and Sadock's Comprehensive Textbook of Psychiatry. 9th ed. Lippincott Williams & Wilkins; 2009.14. Fish CH, Bowling E. Effect of amphetamines on speech defects in the mentally retarded. California medicine. 1962;96:109-11.15. Devroey D, Beerens G, Van De Vijver E. Methylphenidate as a treatment for stuttering: a case report. European review for medical and pharmacological sciences. 2012;16 Suppl 4:66-9.16. Boey R. Stotteren: detecteren en meten: Garant; 2000.17. Boey RA, Wuyts FL, Van De Heyning PH, Heylen L, De Bodt MS. Characteristics of stuttering in Dutch-speaking individuals. Clinical linguistics & phonetics. 2009;23(4):241-54.18. Bothe AK, Davidow JH, Bramlett RE, Franic DM, Ingham RJ. Stuttering treatment research 1970-2005: II. Systematic review incorporating trial quality assessment of pharmacological approaches. American journal of speech-language pathology / American Speech-Language-Hearing Association. 2006;15(4):342-52.19. Gamo NJ, Wang M, Arnsten AF. Methylphenidate and atomoxetine enhance prefrontal function through alpha2-adrenergic and dopamine D1 receptors. Journal of the American Academy of Child and Adolescent Psychiatry. 2010;49(10):1011-23.20. Nikolaus S, Antke C, Beu M, Kley K, Wirrwar A, Huston JP, et al. Binding of [123I]iodobenzamide to the rat D2 receptor after challenge with various doses of methylphenidate: an in vivo imaging study with dedicated small animal SPECT. European journal of nuclear medicine and molecular imaging. 2011;38(4):694-701.
21. Thanos PK, Michaelides M, Benveniste H, Wang GJ, Volkow ND. Effects of chronic oral methylphenidate on cocaine self-administration and striatal dopamine D2 receptors in rodents. Pharmacology, biochemistry, and behavior. 2007;87(4):426-33.22. Frauger E, Moracchini C, Le Boisselier R, Braunstein D, Thirion X, Micallef J. OPPIDUM surveillance program: 20 years of information on drug abuse in France. Fundamental & clinical pharmacology. 2013;27(6):672-82.23. Calipari ES, Ferris MJ, Salahpour A, Caron MG, Jones SR. Methylphenidate amplifies the potency and reinforcing effects of amphetamines by increasing dopamine transporter expression. Nature communications. 2013;4:2720.24. Linssen AM, Sambeth A, Vuurman EF, Riedel WJ. Cognitive effects of methylphenidate in healthy volunteers: a review of single dose studies. The international journal of neuropsychopharmacology / official scientific journal of the Collegium Internationale Neuropsychopharmacologicum (CINP). 2014;17(6):961-77.
