Pilootstudie Vlaamse normering ‘Overall Assessment of the Speaker's Experience of Stuttering for school-age children’ (OASES-S)
- LiesbethDriesschaert
Stotteren kan een belangrijke invloed hebben op het leven van de persoon die stottert. Overall Assessment of the Speaker’s Experience of Stuttering (OASES) is een zelfrapportagelijst, die de impact van stotteren meet op een persoon zijn activiteiten en participatie in de maatschappij. Dit meetinstrument onderzoekt in welke mate en hoe de levenskwaliteit van een individu wordt beïnvloed door het stotterprobleem. Deze bachelorproef is een pilootstudie naar een Vlaamse normering van de kinderversie van OASES (7-12 jaar). De papieren versie van OASES-S (school-age children) werd vervangen door een digitale drager en ingevuld door 9 kinderen. Alle 9 respondenten volgen regulier basisonderwijs en werden door hun logopedist/stottertherapeut gediagnosticeerd met minimaal licht stotteren. De uiteindelijke scores op de OASES-S kunnen therapeuten waardevolle informatie verschaffen over de impact van het stotteren op de kwaliteit van leven van hun cliënt. Niet alleen de totaalscore, maar ook de scores op de vier onderdelen en op de afzonderlijke items kunnen de therapeut helpen om het stotteren vanuit het perspectief van hun cliënt beter te begrijpen. Zo kunnen er geïndividualiseerde therapiedoelen worden geformuleerd en kunnen de veranderingen die hun cliënten ervaren gedurende de therapie in kaart worden gebracht. De therapeut kan de resultaten op de OASES-S ook gebruiken om de therapievorderingen te belichten of om de doeltreffendheid van verschillende aanpakmethodes in therapie te vergelijken. Uit de resultaten van het onderzoek blijkt dat de OASES-S en de bestaande CAT-D hoog positief correleren. Bovendien wordt een hoge positieve correlatie gevonden tussen de scores op de OASES-S en de ernstgraad van het stotteren die werd vastgesteld door de behandelende therapeut. De bekomen resultaten zijn bovendien vergelijkbaar met de Nederlandse resultaten. Tot slot blijkt dat het onderzoek een hoge validiteit en betrouwbaarheid vertoont, ondanks het beperkt aantal respondenten.
Bibliografie
Bloodstein, O. (1993). Stuttering. The Search for a Cause and Cure. Pearson Education (US).
Brocatus, N. (2012). Het biopsychosociale model: implementatie in de klinische praktijk van een CAR d.m.v. ICF. Signaal, 2012
Heerkens, Y.F., van Ravensberg, C.D. (2007) Toepassingsmogelijkheden van de multiprofessionele International Classification of Functioning, Disability and Health (ICF) in de paramedische zorg. Amersfoort (Nederland): Nederlands Paramedisch Instituut.
Lankman, R., & Dr. Franken, M.-C. (2013, mei). Validatie en evaluatie van de Nederlandse vertaling van de “Overall Assessment of the Speaker”s Experience of Stuttering for teenagers and school-age children’ (OASES-T-NL & OASES-S-NL). Erasmus MC-Sophia Rotterdam.
WHO, World Health Organization. (2002). Internationale Classificatie van het menselijk functioneren (ICF). Bilthoven: Nederlands WHO-FIC Collaborating Centre.
Yaruss, J. S., & Quesal, R. W. (2004). Stuttering and the International Classification of Functioning, Disability, and Health: an update. Journal of Communication Disorders, 37(1), 35–52. doi:10.1016/S0021-9924(03)00052-2
Yaruss, J. S., & Quesal, R. W. (2006). Overall Assessment of the Speaker's Experience of Stuttering (OASES): documenting multiple outcomes in stuttering treatment. Journal of Fluency Disorders, 31(2), 90–115. doi:10.1016/j.jfludis.2006.02.002
Yaruss, J. S. (2010). Assessing quality of life in stuttering treatment outcomes research. Journal of Fluency Disorders, 35(3), 190–202. doi:10.1016/j.jfludis.2010.05.010
Yaruss, J. S., & Quesal, R. W. (2010). Overall Assessment of the Speaker’s Experience of Stuttering (Manual). Pearson.
