The Depiction of Iran in United States Media

Yasmine

Sadri

Iran in de media

De keuze
Als Belg met ouders van Iraanse afkomst hoor ik al 22 jaar dat ik de berichtgeving over Iran met een korrel zout moet waarnemen. Opgevoed tussen België en Amerika, zag ik dat vooral de media in de Verenigde Staten vaak een beeld schetste van een land, mijn land, waar ik me helemaal niet mee kon identificeren. Met drie culturen onder de knie en een leven vol verhalen, van revoluties tot verkiezingen tot opmerkelijke culturele gewoonten, liet ik via sociale media en teksten aan al mijn naasten horen dat het beeld in de media niet strookte met de realiteit. Dat was al een begin.

Toen ik begon aan mijn master opleiding vergelijkende en internationale politiek eind 2013 wist ik dat ik, door werk en studies te combineren, pas een jaar later aan mijn scriptie zou mogen beginnen. Ik wist daarnaast wel met zekerheid, en dit al heel lang, dat ik over Iran wou schrijven. Na al wat mijn grootouders en ouders hadden opgeofferd opdat ik als eerste persoon in een enorm grote familie kon gaan studeren, was dit het minste wat ik kon terug doen. Een ode aan mijn moederland en de familie die er achter blijft. Na overleg met professor en uiteindelijke promotor Peter Verlinden, koos ik een onderwerp. Een onderwerp wat later zou samengevat worden met de volgende Engelse woorden in een Engelstalige scriptie: “The depiction of Iran in United States media: An analytical overview of United States media reporting on U.N. Security Council resolutions against Iran since 2006.”

Het begin
In de zomer van 2014 stuurde ik mijn voorstel de wereld rond. Voor buitenlands onderzoek wou ik het liefst van al naar Iran gaan. Al snel wist mijn universiteit dat af te keuren, met gegronde redenen. Het was er niet veilig, het was een risicovol onderwerp,… Noem maar op. Zelf ging ik ongeveer één keer per jaar naar Iran, maar begreep goed dat het niet simpel zou zijn om onderzoek te voeren in een land waar de media in de handen is van dezelfde overheid die er voor zorgt dat ik op elke straathoek in Iran mijn hoofddoek weer goed moet trekken. Ik zocht dus verder. Na weken rond te mailen en een paar positieve reacties, koos ik uiteindelijk om onderzoek te gaan voeren aan de University of California, San Diego, waar professor Babak Rahimi aan het hoofd van het Midden-Oosten departement mij met open armen wou ontvangen.

De uitwerking
Laat me nu wat vertellen over de inhoud van mijn scriptie. Het nucleaire debat tussen de Verenigde Staten en Iran in de laatste jaren heeft de reeds ongunstige betrekkingen tussen de twee landen, tot voor kort, ongetwijfeld verslechterd. De percepties van elkaar worden wederzijds voortdurend aangepast. Met dit onderzoek had ik voor ogen om te verduidelijken of, en in welke mate, er vertekening bestaat bij de berichtgeving over Iran in de Westerse media. Door gebrek aan tijd en middelen beperkte ik mijn onderzoek tot de Amerikaanse media. Ik koos dus voor twee Amerikaanse kranten die zich op twee einden van een spectrum bevonden, of dat toch beweerden. Na keurig onderzoek koos ik voor The Washington Post en The New York Times. Vervolgens koos ik de periode 2006 – 2010, namelijk, de periode waarin de zes eerste resoluties tegen Iran door de Verenigde Naties werden geratificeerd. Belangrijk voor mij waren de sancties die gepaard gingen met deze resoluties, en de nefaste gevolgen hiervan op het leven van de Iraanse burger. Graag wou ik weten hoe hierover werd berichtgegeven in de media in de rest van de wereld, gezien de staatsburgers moesten boeten voor fouten gemaakt door overheden.

Via Lexisnexis, een online databank van gepubliceerde artikels, kon ik, met behulp Nvivo, een software pakket voor kwalitatieve analyses, een 140-tal artikels ontleden en coderen. Ik maakte gebruik van een soort trechtermodel met drie verschillende stappen. Een eerste code bestond uit de drie frames van Scheufele (1999): een politiek frame, een economisch frame en een socio-cultureel frame. Het tweede deel van mijn “frame-funnel” bestond uit een meer specifiek frame-pakket met 15 categorieen van Boydstun, Gross, Resnik en Smith. Een derde en laatste waarneming werd gemaakt over de algemene toon van het artikel. Hiervoor maakte ik gebruik van de definities uit het Merriam-Webster woordenboek van de woorden “positive”, “negative” en “neutral”.

Mijn resultaten toonden aan dat, naast de overheersende negatieve toon bij artikels, de meeste artikels konden geframed worden onder de politieke categorie, en verder in categorieën zoals “external regulation and reputation”, “politics”, en “security and defense”. De studie concludeert dan ook dat naast een zeer politieke constructie in verslaggeving, de kranten ook vaak de neiging hebben om de negatieve aspecten van de Iraanse overheid te benadrukken. Negatieve kenmerken van de leiders, alsook hun beslissingen in het nucleaire debat, verwijzend naar de corrupte regulatie en reputatie van de Iraanse overheid. Deze combinatie van agenda-setting, priming en framing heeft onmetelijke gevolgen: de consumenten van het nieuws worden blootgesteld aan bepaalde visies over Iran. Het grimmige proces om hun mening te wijzigen maakt een belangrijk deel uit van de huidige internationale betrekkingen.

Het vervolg (of ook ‘De wens’)
Na drie maanden aan UCSD, vier maanden stage bij MEDEA (Europees instituut voor het onderzoek over Mediterrane en Euro-Arabische samenwerking) te Brussel en de nodige thesis-stress, was mijn scriptie klaar begin mei, 2015. Wat me natuurlijk al een lange tijd op viel is dat het onderwerp waar ik al jaren zo gepassioneerd over vertelde, nu plots veel aandacht kreeg in de Westerse media. Zo kwamen mijn vrienden af met vragen. Was Iran dan toch moderner dan we voordien gedacht hadden? Waren Iraanse jongeren dan ook, net zoals ons, vrijgevochten levensgenieters? Door een onderwerp te kiezen waar niemand aan onze universiteit zich ooit aan gewaagd had, kreeg ik ook door professoren en academici de vraag of ik hier niet verder mee wou gaan. Hier mocht geen twijfel over bestaan. Na deze zomer te hebben gewerkt voor De Standaard, heb ik de journalistieke smaak te pakken gekregen. Graag zou ik, mits de nodige middelen beschikbaar te hebben, meer onderzoek willen voeren over de politieke betrekkingen tussen Iran en België. Een andere hoop is dat ik met mijn andere ervaringen en culturele kennis, de kloof kan dichten tussen die culturen (en andere). Op mijn proclamatie sprak ik me als studentenvertegenwoordiger hier dan ook over uit. Het applaus op het einde van mijn speech zei me één ding: de wereld is klaar voor de waarheid. Beschouw dit schrijven als een pleidooi om te voorkomen dat mijn thesis stof gaat verzamelen op de kast van mijn familie in Iran.

Bibliografie

REFERENCES

Afrasiabi, K. L. (2005). Negotiating Iran's Nuclear Populism. In Mustafa Kibaroglu (Reds.) Brown's Journal of World

Affairs. [19.4.2015, Brown’sJournal of World Affairs: http://bcsia.ksg.harvard.edu/publication.cfm?program=COR E&ctype=article&item_id=1298].

Allern, S. (2001). Nyhetsverdier: Om markedsorientering og journalistikk i ti norske aviser [News values: On the market orientation and journalism in ten Norwegian newspapers].

Kristiansand, Norway: IJ-forlaget.

Bagdikian, B.H. (2004). The new media monopoly. Boston, Massachusetts, USA: Beacon Press.

Baran, S. J. & Davis, D. K. (2009). Mass communication theory: foundations, ferment, and future. Boston, Massachusetts: Wadsworth cengage learning.

Bayat, A. (2010). A wave for life and liberty: The Green Movement and Iran's Incomplete revolution. In N. Hashemi, & D. Postel (Eds.), The people reloaded: The green movement and the struggle for Iran's future, Brooklyn, New York: Melville House Publishing, pp. 41-52.

Bennett, E. M., Alpert, R., & Goldstein, A. C. (1954). Communications through limited response questioning.

Public Opinion Quarterly, pp. 303-308.

Benson, R., Blach-Orsten, M., Powers, M.; Willig, I. & Zambno, S. (2012). Media Systems Online and Off: Comparing the Form of News in the United States, Denmark and France. Journal of Communication, 62, pp. 21-38.

Blumenthal, M. (09.10.2006). Hell of a Times. The Nation. [21.12.2014, The Nation: http://www.thenation.com/article/hell-times?page=0,0].

Boydstun, A.E., Gross, J.H., Resnik, P. & Smith, N.A. (2014).

Evolutionary Frames: Using Semi-Automated Text Analysis to Track the Development of Media Frames within and across Issues. University: z.u.

Broad, W.J. (29.04.2008). A Tantalizing Look at Iran’s Nuclear

Program. The New York Times, 4. [21.01.2015, The New York Times : http://www.nytimes.com/2008/04/29/science/29nuke.html?p agewanted=all.

Brookes, R. A., Lewis, J., & Wahl-Jorgensen, K. (2004). The media representation of public opinion: British television news coverage of the 2001 general election. Media, Culture & Society, 26(2), pp. 63-80.

Bush, G. W. (29.01.2002). President Delivers State of the

Union Address. Office of the Press Secretary. Washington, D.C.: Office of the Press Secretary.

Calderone, M (31.05.2012). New York Times, Washington Post Defend Against Politico's Media Bias Claims (UPDATE). The Huffington Post. [30.04.2015, The Huffington Post: http://www.huffingtonpost.com/2012/05/31/media-bias-new-york-times-wash…].

Campbell, J. (1997). “Portrayal of Iranians in US Motion Pictures”, in The US Media and the Middle East: Image and Perception, ed. Yahya R. Kamalipour. Westport, Connecticut: Praeger, p. 178.

Carpentier, N. (2005). ‘Identity, Contingency and Rigidity: The

(Counter-)Hegemonic Construction of the Identity of the Media Professional’. Journalism, 6(2), pp. 199- 219.

Carpentier, N. (2007). Fighting discourses. Discourse theory, war and representations of the 2003 Iraqi War. Bury St Edmunds: Abramis, pp. 103-116.

Cottle, S. (2006). Mediatized Conflict: developments in media and conflict studies. New York: Open University Press.

Dershowitz, A. (06.10.2010). Do Jews Control The Media. The Huffington Post. [01.05.2012, The Huffington Post: http://www.huffingtonpost.com/alan-dershowitz/do-jews-control-the-media…].

DeYoung, D., and Shear, M. D. (26.09.2009). U.S., allies

say Iran has secret nuclear facility. The Washington Post, 1. [21.06.2015, The Washington Post: http://www.washingtonpost.com/wp-

dyn/content/article/2009/09/25/AR2009092500289.html]. d’Haenens, L. (2005). Euro-Vision: The Portrayal of Europe in the

Quality Press. Gazette, 67(5), pp. 419-440.

Dorman, W.A. (1979). Iranian people v. U.S. media: A case of

libel. Race & Class, A Journal for Black and Third World Liberation, 21(1), p. 57.

Dorman, W.A. (1986). Peripheral vision: U.S. journalism and the third world. World Policy Journal, 3, pp. 419-445.

Dorman, W.A., & Fahrang, M. (1987). The U.S. press and Iran: Foreign policy and the journalism of defence. Berkeley, CA: University of California Press.

Duss, M. (07.11.2010). Graham Calls For War To ‘Neuter’

The Iranian Regime. Think Progress. [2.4.2015, Think Progress: http://thinkprogress.org/security/2010/11/07/128734/graham -iran-neuter/].

Dwyer, D. (15.03.2013). Obama: Iran a Year Away From

Nuclear Weapon. ABC News. [13.4.2015, ABC News:http://abcnews.go.com/blogs/politics/2013/03/obama-iran-a-year-away-fro…].

Eaton, H. (1989). Agenda-setting with bi-weekly data on content of three national media. Journalism & Mass Communication Quarterly, 66(4), pp. 942-959.

Entman, R. M. (1993). Framing: Towards clarification of a fractured paradigm. Journal of Communication, 43, pp. 51-58.

Ferrero, C. (z.d.). Constructivism & US-Iran Relations. US-Iran Relations. [01.05.2015, US-Iran Relations: http://us-iran-relations.com/wordpress/?page_id=69].

Gamson, W.A., & Modigliani, A. (1989). Media discourse and public opinion on nuclear power: A constructionist approach.

American Journal of Sociology, 95, pp. 1-37.

Gitlin, T. (1980). The whole world is watching: Mass media in the making & unmaking of the New Left. Berkeley: University of California Press.

Goffman, E. (1974). Frame analysis: An essay on the organization of

experience. New York: Harper & Row.

Goidel, R. K., Shields, T. G., & Peffley, M. (1997). Priming theory

and RAS models. American Politics Research, 25(3), pp. 287-318.

Gootman, E. (24.12.2006). Security Council Approves

Sanctions Against Iran Over Nuclear Program. The New York Times, 3. [11.3.2015, The New York Times: http://www.nytimes.com/2006/12/24/world/24nations.html.]

Graber, D. A. (2002). Mass Media & American Politics. Washington, DC: CQ Press.

Harcup, T., & O’Neill, D. (2001). ‘What is News? Galtung and Ruge Revisited’, Journalism Studies, 2(2), pp. 261-280.

Hastie, R. & Park, B. (1986). The relationship between memory and judgment depends on whether the judgment task is memory-based or on-line. Psychological Review, 93(3), pp. 258-268.

Holbrook, R. A., & Hill, T. G. (2005). Agenda-setting and priming in prime time television: Crime dramas as political cues.

Political Communication, 22 (3), pp. 277- 295.

Holsti, O.R. (1969). Content analysis for the social sciences and humanities. Reading, MA: Addison-Wesley.

Hunt, B.W. (1997). Getting to War: Predicting International Conflict with Mass Media Indicators. Michigan: University of Michigan Press.

Hussain, R., & Yazdani, E. (01.04.2006). United States’ Policy towards Iran after the Islamic Revolution: An Iranian Perspective. International Studies, 43(3), pp. 267-289.

Iyengar, S., & Kinder, D. R. (1987). News that matters. Chicago: University of Chicago Press.

Jenkins, P. (15.02.2013). Is Iran a Rogue State? Lobe Log [5.3.2015, Lobe Log: http://www.lobelog.com/is-iran-a-rogue-state/].

Johnston, I. (2012). Obama: U.S. will ‘do what we must’ to stop

Iran getting nuclear weapons. NBC News. [24.3.2015, NBC News:http://worldnews.nbcnews.com/_news/2012/09/25/140 88489-obama-us-will-dowhat-we-must-to-stop-iran-getting-nuclear-weapons?lite].

Kamalipour, Y.R. (1995). The U.S. media and the Middle East: image and perception. Contributions to the study of mass media and communications, 46. Westport, Conn: Greenwood Press.

Katzman, K. (25.04.2003). Iran: Current Developments and U.S. Policy. Foreign Affairs, Defense, and Trade Division. Issue brief for Congress on 25.04.2003 in Washington D.C..

Kellner, D. (1995). Media Culture. Cultural Studies, Identity, and Politics Between the Modern and the Postmodern. London and New York: Routledge.

Kincheloe, J. L. (2002). 9-11, Iran, and Americans' knowledge of the U.S. role in the world. Cultural Studies, Critical Methodologies, 2, pp. 201-204.

Krosnick, J. A., & Kinder, D. R. (1990). Altering the foundations of support for the president through priming. The American Political Science Review, 84 (2), pp. 497- 512.

Krosnick, J. A., & Brannon, L. A. (1993). The impact of the Gulf war on the ingredients of presidential evaluations: Multidimensional effects of political involvement. The American Political Science Review, 87(4), pp. 963-975.

Kuang-Kuo, C. & Zeldes, G.A. (2006). Three of Four Newspapers Studied Favor Israeli Instead Of Palestinian Sources.

Newspaper Research Journal, (27)4, p.84.

Labott, E., Castillo, M., & Shoichet, C. (2015). Iran nuclear deal framework announced. CNN. [17.4.2015, CNN Online:

http://edition.cnn.com/2015/04/02/world/iran-nuclear-talks/]. Limbert, J. (2010). The Obama administration. In R. Wright

(Ed.), The Iran primer, Power, politics, and U.S. policy. Washington, DC: United States Institute of Peace Press, pp. 146-148.

Lippmann, W. (1954). Public Opinion. New York: Macmillan. Lynch, C. and Wright, R. (04.03.2008). U.N. Imposes New

Sanctions on Iran. The Washington Post, 2. [22.01.2015, The Washington Post: http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2008/03/03/AR20080….].

Malhotra, N., & Krosnick, J. A. (2007). Retrospective and prospective performance assessments during the 2004 election campaign: Tests of mediation and news media priming. Political Behavior, 29(2), pp. 249-278.

Maykut, P. and Morehouse, R. (1994). Beginning Qualitative

Research: A Philosophic and Practical Guide, London: Falmer.

McCombs, M.E and Shaw, D.L. (1972) The agenda-setting function of mass media. Public Opinion Quarterly,36(2).

McCombs, M. (1997). New frontiers in agenda setting: Agendas of attributes and frames. Mass Communication Review, 24(1&2), pp. 32–52.

McCombs, M, (2002), News Influence on our pictures of the World, in Media. UK: Lawerence Erlbaum Publishers.

McCombs, M. (2005). A look at agenda-setting: Past, present and future. Journalism Studies, 6, pp. 543–557

McGraw, K. M., & Ling, C. (2003). Media priming of presidential and group evaluations. Political Communication, 20(1), pp. 23-40.

Mearsheimer, J., & Walt, S. (2007). The Israel lobby and U.S. foreign policy. US: Farrar, Straus and Giroux.

Miller, J. M., & Krosnick, J. A. (2000). News media impact on the ingredients of presidential evaluations: Politically knowledgeable citizens are guided by a trusted source.

American Journal of Political Science, 44 (2), pp. 301-315.

Moeller, S.D. (09.03.2004). “Media Coverage of Weapons of

Mass Destruction”. CISSM Report, 5. [13.03.2015, CISSM Report: http://www.pipa.org/articles/WMDstudy_full.pdf].

Mutz, D. C. (1998). Impersonal influence: How perceptions of mass collectives affect political attitudes. Cambridge: University Press.

Negative. (z.d.). Merriam-Webster online. [15.01.2015, Merriam-Webster online: http://www.merriamwebster.com/dictionary/ negative.

Neuendorf, K. A. (2002). The content analysis guidebook. Thousand Oaks, CA: Sage.

Neutral. (z.d.). Merriam-Webster online. [15.01.2015, Merriam-Webster online:http://www.merriamwebster.com/dictionary/ neutral].

Obama, B. (20.01.2009). President Delivers Inaugural

Address. Office of the Press Secretary. Washington, D.C.: Office of the Press Secretary.

Obama, B. (12.09.2012). Remarks by the President to the

UN General Assembly. Speech presented at the UN general assembly on 12.09.2012 in New York.

Obama, B. (02.04.2015). Statement by the President on Framework to Prevent Iran From Obtaining a Nuclear Weapon. Office of the Press Secretary. Washington, D.C.: Office of the Press Secretary.

Pew Research Centers (1998). Framing the News The Triggers, Frames, and Messages in Newspaper Coverage. Washington D.C.: Project for Excellence in Journalism.

Philo, G. (16.04.2002). Missing in Action. Guardian Higher Education Section. London: Routledge, pp. 10-11.

Posen, B. (27.02.2006). We Can Live With a Nuclear Iran.

The New York Times, 2. [21.01.2015, The New York Times: http://www.nytimes.com/2006/02/27/opinion/27posen.html? pagewanted=all].

Positive. (z.d.). Merriam-Webster online. [15.01.2015, Merriam-Webster online: http://www.merriamwebster.com/dictionary/ positive.

Public Affairs Alliance of Iranian Americans (2008). Public opinion survey of American Perceptions of Iranian Americans. [8.6.2014: http://www.paaia.org/CMS/Data/Sites/1/PDFs/finalreport-surveyofamerican…].

Resolutions on Iran (z.d.) in Global Policy Forum. New

York: Global Policy. [13.04.2015, Global Policy Forum: https://www.globalpolicy.org/security-council/index-of-countries-on-the…].

Rojecki, A. (2008). Rhetorical alchemy: American exceptionalism and the war on terror. Political Communication, 25, pp. 67-88.

Sachs, S. (05.05.2003). U.S. Overseer Blames Sanctions by U.N.

for Iraqi Gas Shortages. The New York Times. [12.04.2015, The New York Times: http://www.nytimes.com/2003/05/ 05/international/worldspecial/05IRAQ.html].

Said, E. (1997). Covering Islam: How the Media and the Experts Determine How We See the Rest of the World. New York: Vintage.

Scheufele, D. A. (1999). Framing as a theory of media effects.

Journal of Communications, 49(1), pp. 103-122. Scheufele, D. A., & Tewksbury, D. (2007). Framing, agenda setting,

and priming: The evolution of three media effects models.

Journal of Communication, 57(1), pp. 9-20.

Shaghasemi, E., & Heisey D. R. (2009). The cross-cultural schemata of Iranian-American people toward each other: A qualitative approach. Intercultural Communication Studies, 18(1), pp. 143-160.

Shapiro, R. (10.10.2011). Bill Keller: New York Times Is 'Socially Liberal'. The Huffington Post. [12.04.2015, TheHuffington Post.com: http://www.huffingtonpost.com/2011/10/10/bill-keller-new-york-times_n_1…].

Sheppard, N. (20.08.2013). Yale: New York Times and Washington Post Have 'Worldwide Reputation for Fairness and Accuracy'. NewsBusters. [30.04.2015, NewsBusters: http://newsbusters.org/blogs/noel-sheppard/2013/08/20/yale-new-york-tim…].

Siolino, E. (20.07.2008). Nuclear Talks With Iran End in a Deadlock. The New York Times, 1. [16.4.2015, The New York Times: http://www.nytimes.com/2008/07/20/world/middleeast/20nu ke.html].

Sobel, R. (2001). The impact of public opinion of U.S. foreign policy since Vietnam. New York: Oxford University Press.

Starr, J. (z.d.). The UN Resolutions. In R. Wright (Ed.), The

Iran primer: Power, politics, and U.S. policy. Washington, DC: United States Institute of Peace Press.

Tarock, A. (2006). Iran's nuclear programme and the West. Third World Quarterly, 27(4), pp. 645-664.

Tuchman, G. (1978). Making News. A Study of the Construction of Reality. New York: Free Press.

Umansky, E. (2008). Lost over Iran: How the press let the White

House craft the narrative about nukes. Columbia Journalism Review, 46(6), pp. 26-30.

United Nations Security Council Resolution 1696 (31.07.2006).

United Nations Security Council. [12.11.2014, United Nations Security Council: http://www.un.org/ga/search/ view_doc.asp?symbol=S/RES/1696].

United Nations Security Council Resolution 1737 (27.12.2006).

United Nations Security Council. [12.11.2014, United Nations Security Council: http://www.un.org/ga/search/ view_doc.asp?symbol=S/RES/1737].

United Nations Security Council Resolution 1747 (24.03.2007).

United Nations Security Council. [12.11.2014, United Nations Security Council, : http://www.un.org/ga/search/ view_doc.asp?symbol=S/RES/1747].

United Nations Security Council Resolution 1803 (03.03.2008).

United Nations Security Council. [12.11.2014, United Nations Security Council: http://www.un.org/ga/search/ view_doc.asp?symbol=S/RES/1803].

United Nations Security Council Resolution 1835 (27.09.2008).

United Nations Security Council. [12.11.2014, United Nations Security Council: http://www.un.org/press/ en/2008/sc9459.doc.htm/].

United Nations Security Council Resolution 1929 (09.06.2010).

United Nations Security Council. [12.11.2014, United Nations Security Council: http://www.un.org/press/ en/2010/sc9948.doc.htm].

UN Sanctions Against Iran (z.d.) in Global Policy Forum. New York: Global Policy. [13.04.2015, Global Policy Forum: https://www.globalpolicy.org/security-council/index-of-countries-on-the…].

Uzcategui, N.T.Z. (2008). Images of the other, narratives of the self: representations of Venezuela in the U.S.. Printed Press.

Walt, S. (11.10.2011). The Myth of American Exceptionalism. Foreign Policy. [18.02.2015, Foreign Policy: http://foreignpolicy.com/2011/10/11/the-myth-of-american-exceptionalism/].

Weaver, D. H., McCombs, M. E., & Spellman, C. (1975). Watergate

and the media: A case study of agenda-setting. American Politics Quarterly, 3, pp. 458–472.

Weaver, D. H. (1977). Political issues and voter need for orientation. In D. L. Shaw & M. E. McCombs (Eds.), The emergence of American political issues: The agenda-setting function of the press. St. Paul, MN: West, pp. 107-119.

Weaver, D. (1991). Issue salience and public opinion: Are there consequences of agenda-setting? International Journal of Public Opinion Research, 3, pp. 53 - 68.

Weaver, D. (1997–1998, Winter). Framing should not supplant agenda-setting. Communication Theory & Methodology Concepts, 27(2), p. 3.

Weaver, D., McCombs, M., & Shaw, D. L. (2004). Agenda-setting research: Issues, attributes, and influences. In L. L. Kaid (Ed.), Handbook of political communication research, pp. 257-282. Mahwah, NJ: Erlbaum.

Weaver, D. H. (2007). Thoughts on Agenda Setting, Framing and

Priming. Journal of Communication, 57(1), pp. 142-147.

Weimann, G. (2000). Communicating Unreality: Mass Media and Reconstruction of Realities. Los Angeles: Sage Publications.

Weltner, F. (z.d.) Newspapers in the USA. Jew Watch. [01.05.2015, Jew Watch: http://www.jewwatch.com/ jew-controlledpress-newspapers.html].

Wendt, A. (1992). Anarchy is what states make of it: the social construction of power politics. International Organization, 2(46).

Wright, R. (2010). The challenge of Iran. In R. Wright (Ed.), The Iran primer: Power, politics, and U.S. policy. Washington, DC: United States Institute of Peace Press, pp. 1-5.