Het is duidelijk dat de scriptie richt zich op de impact van een live-omgeving aan muzikale optredens van muzikanten. Bijvoorbeeld, soms de scriptie vraagt: "Wat is de impact van de liveness op de manier waarop kunstenaars zelf te ervaren een performance?". Terwijl de andere keer het vraagt: hoe veel invloed heeft liveness (of een live-ervaring) op de verschijningen van een muzikant (in termen van gezichtsuitdrukkingen, lichamelijke gebaren en ga zo maar door).
Terwijl de scriptie besteedt al geruime tijd in het verklaren van de relevantie van het onderwerp, het wordt uitgelegd hoe het precies toevoegt aan de bestaande literatuur. Nu is het argument vooral dat de belangstelling voor live-optredens (zowel binnen als buiten Academica) uitgebreid in de afgelopen jaren gegroeid is. De structuur van de scriptie is duidelijk. Het neemt voldoende tijd om de lezer mee door de verschillende aspecten van het onderzoek: het theoretisch kader, de empirisch onderzoek, en de evaluatie van de bevindingen.
Het gebruik van de literatuur is zeer goed. Het theoretisch kader is het sterke punt van de scriptie. Het is overtuigend en het literatuuronderzoek geeft de lezer een goed overzicht van de bestaande theorieën over liveness. Ook de auteur doet goed in het waarschuwen van de lezer voor vallen in de valkuil van het begrijpen van liveness en het gemediatiseerde als binaire tegenstellingen. Zoals de auteur terecht stelt, het onderscheid tussen het gemediatiseerde en liveness is wazig in de laatste paar decennia. De scriptie geeft een goede werkdefinitie voor liveness op pagina 1, we ontdekken dat het werk van Auslander is een belangrijke basis voor deze definitie.
Het gebruik van etnografie als centrale methode is vooral heel goed verdedigd en de bespreking van het empirisch materiaal is interessant. Kortom: de etnografisch onderzoek is een goede eerste oriëntatie, geeft een mooie illustratie van een ander perspectief en brengt dus een aantal interessante resultaten.
De scriptie is bijzonder sterk in het theoretische hoofdstuk waarin het onderwerp van liveness wordt besproken en waarin de onzekere grenzen tussen 'live' en 'gemediatiseerde' worden onderzocht. Ook de bespreking van de verschillende muzikanten en hun aanwezigheid op het podium geeft een interessant inzicht in de verschillende prestatie attitudes.
Alle van de formele vereisten zijn voldaan. De scriptie maakt goed gebruik van APA referencing.
De scriptie is sterk in het huidige debat over liveness uitleggen in muzikale optredens. Het heeft een interessant onderwerp (liveness) en heeft als doel om dit onderwerp te presenteren vanuit een nieuw perspectief (de kunstenaar). Dit scriptie bevat een uitstekende theoretische discussie over het onderwerp en slaagt erin om heel wat interessante empirische gegevens te verzamelen door middel van een etnografische methode.
Adorno, T. W. (1962). Introduction to the Sociology of Music. New York: Seabury Press.
Adshead, J. (1988). Dance Analysis: Theory and Practice. London: Dance Books.
Ashby, A. (2010). Absolute Music, Mechanical Reproduction. Berkeley: University of California Press.
Ashby, A. (2013) Liveness in Modern Music: Musicians, Technology, and the Perception of Performance Review. Music and Letters, 94(4), pp. 719-721.
Attali, J. (1985). Noise: The Political Economy of Music. Minneapolis: University of Minnesota Press.
Auslander, P. (2008). Liveness: Performance in a Mediatized Culture. London: Routledge.
Barker, M. and Brooks, K. (1998). Knowing Audiences: Judge Dredd, Its Friends, Fans and Foes. Luton: University of Luton Press.
Barker, M. (2003). Crash, Theatre Audiences, and the Idea of ‘Liveness’. Studies in Theatre and Performance, 23(1), pp. 21-39.
Baudrillard, J. (1981). For a Critique of the Political Economy of the Sign. St. Louis: Telos Press.
Bauman, R. (2004). A World of Other’s Words: Cross-Cultural Perspectives on Intertextuality. Oxford: Blackwell.
Bayley, A. (2010). Recorded Music: Performance, Culture and Technology. Cambridge, UK: Cambridge University Press.
Benjamin, W. (1986). The Work of Art in the Age of Mechanical Reproduction. In Hanhardt, J. G., Video Culture: A Critical Investigation. Layton: Peregrin Smith Books, pp. 27-52.
Burman, E. and Parker, I. (1993). Discourse Analytic Research: Repertoires and Readings of Texts in Action. London: Routledge.
Connor, S. (1989). Postmodernist Culture. Oxford: Basil Blackwell.
Couldry, N. (2004). ‘Liveness’, ‘Reality’, and the Mediated Habitus from Television to the Mobile Phone. Communication Review, 7(4), pp. 353-361.
Cox, C. and Warmer, D. (2004). Audio Culture: Readings in Modern Music. New York: Continuum.
Crafts, S. D., Cavicchi, D. and Keil, C. (1993). The Music in Daily Life Project. Hanover NE: Wesleyan University Press.
Crissel, A. (2012). Liveness and Recording in the Media. Basingstoke, UK: Palgrave Macmillan.
Day, T. (2000). A Century of Recorded Music: Listening to Musical History. New Haven: Yale University Press.
DeNora, T. (2000). Music in Everyday Life. Cambridge: Cambridge University Press.
De Tiende van Tijl (May 27th, 2014). Bumblebee door Floris Onstwedder. Retrieved November 13, 2015, from http://web.avrotros.nl/detiendevantijl/player/bumblebee_floris_onstwedd…
Duncan, M. (2004). The Operatic Scandal of the Singing Body: Voice, Presence, Performativity. Cambridges Opera Journal, 16(3), pp. 283-306.
Frith, S. (1998). Performing Rites: On the Value of Popular Music. USA: Harvard University Press.
Giovanca. Official Website. Retrieved December 1, 2015, from http://www.giovanca.nl/
Godlovitch, S. (1998). Musical Performance. A Philosophical Study. London: Routledge.
Harris, K. D. (1997). My Music My Life?: Discourse Analysis and the Interview Talk of Members of a Music Based Subculture. London: Goldsmiths College.
Keller, H. (1994). Essays on Music. Cambridge: Cambridge University Press.
Kerman, J. (1985). Contemplating Music: Challenges to Musicology. Cambridge, MA: Harvard University Press.
Krausz, M. (1993). The Interpretation of Music: Philosophical Essays. Oxford: Clarendon Press.
Leman, M. (2008). Embodied Music Cognition and Mediation Technology. Cambridge, MA: MIT Press.
Martynas. Official Website. Retrieved June 26, 2015, from http://www.levickis.com/
MacDonald, S. (2001). Ethnography in the Science Museum, London. In Gellner, D. N. and Hirsch, E., Inside Organisations: Anthropologists at Work. Oxford: Berg, pp. 115-137.
Melnikov, A. Official Website. Retrieved September 25, 2015, from http://www.artsmg.com/Piano/AlexanderMelnikov/
Middleton, R. (1990). Studying Popular Music. Buckingham, UK: Open University Press.
Phelan, P. (1993). Unmarked: The Politics of Performance. London: Routledge.
Reason, M. (2003). Archive or Memory?: The Detritus of Live Performance. New Theatre Quarterly, 19(1), pp. 82-89.
Reason, M. (2004). Theatre Audiences and Perceptions of ‘Liveness’ in Performance. Participations, 1(2), pp. 1-29.
Reason, M. (2006). Young Audiences and Live Theatre, Part 2: Perception of Liveness in Performance. Studies in Theatre and Performance, 26(3), pp. 221-241.
Reynolds, S. (2011). Retromania: Pop Culture’s Addiction to Its Own Past. London: Faber and Faber.
Sanden, P. (2013). Liveness in Modern Music. Musicians, Technology, and the Perception of Performance. New York: Routledge.
Saygun, A. A. (1951). Authenticity in Folk Music. Journal of the International Folk Music Council, 3, pp. 7–10.
Shields, R. (2003). The Virtual. London: Routledge.
Society for Historically Informed Performance (SoHIP). (2015). Retrieved January 1, 2016, from https://sohipboston.squarespace.com/
Steiner, G. (1989). Real Presences. Chicago: University of Chicago Press.
Thom, P. (1993). For an Audience: A Philosophy of the Performing Arts. Philadelphia: Temple University Press.
University College Cork (UCC) Strategic Research Fund (2015). Rethinking Liveness: Music, Performance and Media Technology. Retrieved September 1, 2015, from https://rethinkingliveness.wordpress.com/
Walsh, D. (1998). Doing ethnography. In C. Seale (eds.), Researching Society and Culture, pp. 217-232.
Willing, C. (1999). Applied Discourse Analysis: Social and Psychological Interactions. Buckingham: Open University Press.
Wittgenstein, P. (1922). Tractatus Logico-Philosophicus. London: Paul Kegan.
Wurtzler, S. (1992). “She Sang Live, but the Microphone Was Turned Off": The Live, the Recorded and the Subject of Representation. Sound Theory Sound Practice. London: Routledge, pp. 87-103.