Opzoek naar een WIJ-generatie door middel van kleine maakbaarheid.

Sara
Vandewalle

VISIE MASTERPROEF

 

Het vertrekpunt van mijn masterproef ligt bij een globale visie en kritiek op de vele eilandgroepen binnen een maatschappij, het verlies van creativiteit, het belang van ontmoeting en van elkaar leren. Het is een zoektocht naar connectie tussen doelgroepen via maakbaarheid, en dit op een plek die op zoek is naar een nieuwe soort ruimte, een ruimte die anders is, een heterotopie van zijn tijd.

Een heterotopie is een plek waar twee niet-verzoenbare situaties samenkomen op één plek, een plek gedefinieerd omdat ze ‘anders’ is. Hoe kan zo’n heterotopie er dan uitzien? Common space is zo’n heterotopie, het is de ruimte van het tussen, zo’n niet verzoenbare ruimte: een paradox van tijdelijkheid en permanentie, tussen het individu en de massa, tussen werk en vrije tijd, tussen privaat en publiek, tussen het passieve en actieve. Hoe kan zo’n nieuwe ruimte er dan uitzien waarin een individu met zijn kwaliteiten kan meewerken aan een gemeenschappelijk project. Hoe kan zo’n bemiddelingsruimte tussen privaat en publiek er dan uitzien? Een plek waarin het individu zich kan ontwikkelen, samen met de gemeenschap. Het maken van een collectief brein! Een open ruimte of gebouw die werkt aan individuele vrijheden. We gaan op zoek naar die individuele vrijheid in een publiek domein, een tijdelijke plek toe-eigenen voor individueel gebruik. Hierbij wordt door samenwerking de diversiteit van een stad benut en wordt ze leerrijk. En onrechtstreeks in contact

komen met een ecologisch bewuste houding zou een plicht moeten worden voor iedere burger. Die houding kan er komen als gebruiker van het gebouw als je producent wordt van je eigen product in het circuit van de kleine maakbaarheid. Door het feit dat er zich ‘maak-processen’ afspelen kan het ook een bijdrage leveren aan de kleine stedelijke circulaire economie. Hoe kunnen we stedelijke problemen ook op stedelijk niveau gaan oplossen door die kleine maakbaarheid te gaan introduceren in de stad.

 

Waar? Het Zuid in Gent! Een ideale plek als casestudy voor vele andere steden! We grijpen terug naar de geschiedenis van het Koning Albertpark en het Woodrow Wilsonplein. We bestuderen welke architectuur de sfeer en identiteit van dit plein bepaald heeft tot op de dag van vandaag. Daaruit formuleer ik nieuwe doelen voor die plek aan de hand van mijn visie.

Een nieuw stedenbouwkundige uitstraling in de stad en het daarbij horend programma. Bij het ontwikkelen van het programma zit mijn globale visie vervat maar ook de kritiek op de huidige functie van het Urbiscomplex als shoppingcenter. Het gegeven shoppingcenter botst met de toekomstige duurzame ontwikkelingen.

Tot slot wordt de onderzoeksvraag beantwoord in de vorm van een mogelijke oplossing als nieuwe heterotopie die op zoek gaat naar wat ons bindt, en dat alles gaan vertalen in een gebouw.

 

Maakbaarheid – co-creatie – ontmoeting – koppelwoningen – greenoffices – feedbackruimtes – eco-markt – denktanken – grondstoffenmakelaar – discussiecafé

 

 

VISIE OP DE POSITIE VAN DE ARCHITECT

 

De kracht van architectuur - het stille, het niet-talige - kan meer zeggen dan taal ooit kan. Het concept zou een plek moeten worden die moeilijk met woorden te beschrijven valt. Een alomvattend woord hoeft dus niet gezocht te worden, want met een specifieke benaming wordt het vroeg of laat wee in een hokje geduwd. Maar het concept heeft wel iets van een ‘Heterotopie’, geïntroduceerd door Foucault. Geen naam dus, maar heterotopie als een soort organisme is hier wel beter op zijn plaats. Een overkoepelende benaming die immers veel subjecten kan bevatten... Een heterotopie is noch privaat en noch publiek, het ligt ertussenin. Het is een tussenruimte of bemiddelingsruimte. Deze ruimtes hebben gemeen dat ze "anders" zijn.

 

Een heterotopie is een gebeuren in de tijd, het onderbreekt de continuïteit van de dagelijkse ruimte. Het zoeken naar zo’n ruimte in dit project was dan ook niet zo vanzelfsprekend. Toch ben ik ervan overtuigd dat we meer van deze plekken nodig hebben. Het bevrijdt de mens uit het hokjes-denken. Het zijn onbestemde ruimtes waar plaats is om een eigen creatie te verwezenlijken, zich te verrijken. Plaatsen waar geen doel aan gelinkt moet worden. Plaatsen waar het door zijn omgeving of zijn architectuur aantrekkelijk vertoeven is maar die bij het langskomen een kettingreactie lanceren. Plaatsen waar nieuwe actoren kunnen gestimuleerd worden.

 

Met een kritisch blik moeten we op zoek gaan naar die heterotopie, rekening houdende met geschiedenis, met de hedendaagse cultuur en een evoluerende toekomst. Elk stukje grond bevat al een bepaalde historiek, een geleefd heden en een duurzame toekomst. De architect als een helderziende, vermits het ‘gebouwde’ niet tijdelijk is, dient hij zich zo op te stellen om een toekomstbeeld te voorspellen. Een gewaagde functie als je het mij vraagt. Wie dit pad niet bewandelt, waant zich in het vaarwater van de activist of de pop-up architect die als een naald, plots ergens op de wereld, injecteert met een actie die verandering brengt. Zijn we niet op zoek naar duurzame architectuur die activistisch optreedt? Het kan maatschappelijke problemen aankaarten en die ook bestrijden. Als culturele actor hebben we een kritisch oog op de samenleving. Ik probeer daarom naast architect ook op te treden als culturele actor. De architect moet de dagdagelijkse functies ondervragen. Wat is wonen? Wat is slapen? Wat is eten? Om zo tot een verrijkende vorm van architectuur te komen, nieuwe denkwijzen ontwikkelen. Hij moet alles wat hij ontwerpt bevragen naar gelang zijn context. Misschien kan het zich zo ontwikkelen dat het een prototype wordt. Een nieuw inzetbaar mechanisme. Een werkend geheel. Nieuwe types die universeel kunnen worden maar ingebed in de architecturale expressie van elke cultuur. Zo kan hij tot nieuwe inzichten komen in de zin van nieuwe inzetbare denkwijzen.

Nieuwe inzichten samenbrengen die in zijn materiële vorm leiden tot een gelaagdheid. Zoals mist valt over een landschap en het indeelt in verschillende lagen. Lagen die dieptes generen. Dieptes die dieper kunnen zijn maar verborgen worden door de mist. Gelaagdheid heeft het project diepere betekenissen. Architectuur ‘vermisten’ is een kunst.

 

Deze positie als architect is dus duidelijk onstabiel. We moeten telkens weer het evenwicht zoeken binnen een constant veranderende maatschappij, als een wakend oog die via coördinaten blijft navigeren.

 

Bibliografie

BOEKEN



Dirk Holemans. 2012. Mensen maken de stad: bouwstenen voor een sociaalecologische toekomst.

(4de druk). Antwerpen: Epo Uitgeverij.



Stavros Stavrides. 2016. Common City: The City as Commons. Londen: Zed Books Ltd.



Lieven Decauter. 2008. Heterotopia and the city: Public space in a postcivil society. Abingdon: Taylorandfrancis.

J. Masschelein en M. Simons. 2006. Globale immuniteit. Een kleine cartografie voor de Europose

ruimte voor onderwijs. Gent: Acco C.V.



INTERVIEW



Swinnen, E. (2017, 20 januari). Werking Timelab



Bracke, E. (2014, 4 januari). Stedenbouwkundige info



Vromman, S. (2017, 23 maart). Voorstelling masterproef als bijdrage tot Labland



Sociale Innovatiefabriek (2017, 14 maart). Peer table Wonen.

 



ELECTRONISCH KRANTENARTIKEL - TIJDSCHRIFTARTIKEL



OVAM. (2013) Materiaalbewust bouwen in kringlopen. Preventieprogramma duurzaam materialenbeheer

in de bouwsector 2014-2020. Geraadpleegd op 14 april 2017 via https://www.ovam.be/sites/

default/files/atoms/files/Milieuverantwoord-milieugebruik-bouw.pdf



Onderwijs Vlaanderen. (28 augustus 2013). De nieuwe school in 2030. Hoe maken we leren en

wonen aantrekkelijker? Geraadpleegd op 10 januari 2017 via http://onderwijs.vlaanderen.be/sites/

default/files/atoms/files/Eindrapport%20De%20nieuwe%20school%20in%202030.pdf



Onderwijs Vlaanderen.(28 augustus 2013). De school-een aantrekkelijk plek voor leren en werken

in 2030? Mapping van perspectieven op leren en onderwijzen. Geraadpleegd op 10 januari 2017 via

https://onderwijs.vlaanderen.be/sites/default/files/atoms/files/Resulta…

en%20focusgroepen.pdf



Onderwijs Vlaanderen. (28 augustus 2013). De nieuwe school in 2030. Geraadpleegd op 10 januari

2017 via https://onderwijs.vlaanderen.be/sites/default/files/atoms/files/Mogelij…%

27s%20voor%20de%20toekomst.pdf



Bart Steas. (6 december 2014). Zuid wordt kantoorplein. Het Nieuwsblad. Geraadpleegd op 30 november

2016 via http://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20141205_01414754



Bert De Munck . (30 oktober 2014). Voor niet alle sociale problemen moet de oplossing in steden

gezocht worden. De Morgen. Geraadpleegd op 10 november 2016 via https://www.demorgen.

be/opinie/voor-niet-alle-sociale-problemen-moet-de-oplossing-in-de-steden-gezocht-wordenb8ba3626/



RE-ST. (1 oktober 2015). Pleidooi voor het niet-bouwen. Geraadpleegd op 14 maart 2016 via http://

www.re-st.be/frontend/files/userfiles/files/RE-ST_vlugschrift_Pleidooi%….

pdf



Onderwijs Vlaanderen (10 maart 2014). Learning Park 2030: ontwerp mee. Verslag van de participatieve

conferentie van 20 november 2013. Geraadpleegd op 10 januari 2017 via https://onderwijs.

vlaanderen.be/sites/default/files/atoms/files/Verslag%20participatieve%20conferentie.pdf



VIDEO



TEDx. (2010). Sir Ken Robinson: Een revolutie in educatie!. Geraadpleegd op 20 februari 2017 via

https://www.ted.com/talks/sir_ken_robinson_bring_on_the_revolution?lang…



TEDx. (2006). Ken Robinson: Do schools kill creativity? Geraadpleegd op 21 februari 2017 vi a

https://www.ted.com/talks/ken_robinson_says_schools_kill_creativity



The Alphabet (2013). Geraadpleegd op 15 december.



INTERNETBRONNEN



Lieven De Cauter, (2014) “Heterotopie”, Tragische dag 3, Geraadpleed op 10 februari via http://

homepages.ulb.ac.be/~rgeerts/inlthewet/DeCauterheterotopie.html.



VUB. Stadsdynamiek. Geraadpleegd op 20 januari 2017 via http://www.vub.ac.be/onderzoek/stadsdynamiek

Thomas Vanheste (2016). ‘Belangrijker dan meten, is de impact benoemen’. Geraadpleegd op 22

december via https://cygnus.cc.kuleuven.be/bbcswebdav/orgs/e-C136003-K/BIB/openbaar/…

literatuurlijst.pdf.



LEZINGEN



Ism Archipel vzw, (19 december 2016) Debat Architecture Activism. Spacial Series in Timelab. Sprekers:

BC Architecten, Superuse, RE-ST



MASTERPROEF-THESIS-EINDWERK



Stefan Valkman, ‘‘De architectuur van het Woodrow Wilsonplein’’, ongepubliceerd eindwerk, Universiteit

Gent, Gent, 2010.



Veerle Vercruyce. “De nieuwe school, een analyse van de theorie en het architectuurontwerp’, ongepubliceerd

eindwerk, Universiteit Gent,



AFBEELDINGEN



figuur 1 - Wikipedia. (2016) Humours of an Election. Geraadpleegd op 30 april 2017 via https://

en.wikipedia.org/wiki/Humours_of_an_Election



TENTOONSTELLINGEN



STAM- Tentoonstelling over stad Gent



BOZAR: A good city has industry. Atelier Brussels

Download scriptie (37.53 MB)
Universiteit of Hogeschool
KU Leuven
Thesis jaar
2017
Promotor(en)
Frank Delmulle / Luc Eeckhout