Quel est le rôle de la rédaction du procès-verbal dans l’interprétation des interrogatoires de police?

Lies Van Poucke
Persbericht

Wat is de rol van het proces-verbaal in de vertolking van politieverhoren?

Het opstellen van het proces-verbaal is essentieel in een politieverhoor. Maar wanneer de verbaliserende agent, d.w.z. de agent die dit document moet opstellen tijdens het verhoor, en de verhoorde niet dezelfde taal spreken, moet een tolk worden ingezet. Een verhoor met een anderstalige verdachte is een complex proces: de agent stelt vragen, de verdachte antwoordt en al deze uitingen moeten neergeschreven worden in het proces-verbaal. De tolk moet tussenkomen om de boodschap van de ene taal om te zetten naar de andere en omgekeerd. Kenmerkend aan Belgische verhoren is dat aan het einde van het verhoor, het pv voorgelezen wordt aan de verhoorde. Hoe een tolk omgaat met het opstellen van het pv en het voorlezen achteraf is echter niet duidelijk. Daarom ben ik in deze masterproef nagegaan wat de verhouding is van het tolkwerk tot het proces-verbaal en anderzijds wat invloed is van het opstellen van dit document op de vertolking van politieverhoren. De studie is gebaseerd op een observationeel onderzoek. Zo streeft deze masterproef ernaar om bij te dragen tot de studies over de vertolking van politieondervragingen, een onderzoeksveld dat nog maar weinig bestudeerd werd. Zes verschillende verdachtenverhoren met verschillende tolken werden geanalyseerd.

Tijdens een conversatie praten de gesprekspartners in gespreksbeurten of “turns”. Dat wil zeggen dat elke deelnemer aan het gesprek gedurende een bepaalde periode spreekt. De studie van Komter (2006) toont aan dat het typen van het pv tijdens een verhoor als een aparte turn of gespreksbeurt kan worden beschouwd aangezien de gesprekspartners in haar studie wachtten om opnieuw het woord te nemen tot de agent klaar was met typen. Het eerste deel van deze studie gaat na hoe de tolk omgaat met deze "written turn", de gespreksbeurt gekenmerkt door het typen van het pv. De resultaten tonen aan dat tolken de “written turn” niet altijd respecteren aangezien ze toevoegingen van de verhoorde tolken wanneer de agent typt.

Ten tweede analyseert deze studie welke tolkmodus wordt toegepast om het pv te vertalen en wanneer er overgegaan wordt op de vertolking. Daarnaast beoogt deze studie te analyseren of tolken de taak van de agent om de uitspraken van de verhoorde te noteren, vergemakkelijken, net zoals Pöchhacker en Kolb (2009) aantoonden in hun studie met getolkte asielverhoren. Uit de observaties blijkt dat het pv altijd aan het einde van het verhoor vertolkt wordt en dat er altijd van het blad getolkt wordt. Bovendien grijpen tolken vaak in om het opstellen van dit document te vergemakkelijken. Zo integreren sommige tolken elliptische zinnen of korte antwoorden in de formulering van de vraag om volledige zinnen op te vormen of spellen ze bepaalde termen of namen zodat de agent die makkelijk kan noteren. Sommige tolken spreken langzamer of structuren de uitingen van de verhoorde, zodat de verbaliserende agent een meer coherente versie krijgt dan de oorspronkelijke uitingen van de verhoorde.

Een laatste aspect betreft de analyse van de tolkmodus om zo vast te stellen of een verandering van de tolkmodus gevolgen heeft voor het opstellen van het pv. De resultaten van de observatie tonen dat de uitingen van de verdachte bijna altijd consecutief worden getolkt. Dat wil zeggen dat de agent of de verhoorde spreekt en dat de tolk na de gespreksbeurt de boodschap omzet naar de andere taal. Deze keuze kan onder meer het turn management
ondersteunen. Door deze modus toe te passen is het namelijk makkelijker om de gespreksbeurten te beëindigen zodat die niet te lang worden. Hoe langer de turn, hoe moelijker het namelijk is om de boodschap te tolken. Bovendien kan de tolk de agent, de machtige persoon in het gesprek, het woord sneller terug geven. Door te tolken na elke gespreksbeurt en niet tegelijkertijd met de spreker (=simultaan tolken), kan de tolk de uitingen van de verdachte eveneens beter structureren, waardoor het opstellen van het pv wordt vergemakkelijkt. Anderzijds blijkt uit de analyse dat tolken, en vooral degenen die meer ervaring hebben, vaak de uitingen van de politieagent simultaan tolken. De tolk zet in dat geval de boodschap tegelijkertijd om naar de andere taal. Daardoor wordt het tussentraject tussen de vraag en het antwoord korter en krijgt de politieagent sneller een antwoord op de gestelde vraag, hetgeen ook het opstellen van het pv ten goede kan komen.

Tot slot blijkt uit de observaties dat het proces-verbaal een belangrijke plaats inneemt in de vertolking van politieverhoren. We kunnen besluiten dat de meeste tolken bewust zijn van het complexe proces dat nodig is om dit document op te stellen en houden daarom in de vertolking rekening met deze doelstelling van de verbaliserende politieagent

Bibliografie

Agrifoglio, M. (2004). Sight translation and interpreting: A comparative analysis of constraints and failures. Interpreting,6, 43–67.
Baldwin, J. (1993). Police interview techniques establishing truth or proof?. British Journal of Criminology, 33(3), 325-352.
Baldwin, J. & Bedward, J. (1991). Summarizing tape recordings of police interviews. Criminal law review, 9, 671-679.
BBVT. (06.06.2016). Vertalen en tolken in strafprocedures nog steeds in de middeleeuwen [communiqué de presse] Repéré le 03.03.2017 sur le site du BBVT: http://www.bbvt.be/nieuws/detail/vertalen-en-tolken-in-strafprocedures-…- de-middeleeuwen
Berk-Seligson, S. (2012). The bilingual courtroom: Court interpreters in the judicial process. Chicago: University of Chicago Press.
Bockstaele, M. (2000). Tolken in het politieverhoor. Custodes, 2(1), 85-100,
Bockstaele, M. (2005). Processen-verbaal. Anvers: Maklu.
Bockstaele, M. (2009). Handboek verhoren 2. Anvers: Maklu.
Bockstaele, M. (2014). Manuel des Auditions 1. Anvers/Apeldoorn: Maklu.
Bolden, G. (2000). Towards understanding practices of medical interpreting: interpreter’s involvement in history taking. Discourse Studies, 2(4), 287-314.
Boon, R., Odinot, G., Horselenberg, R. & Geijsen, K. (2016). Van verhoor naar forensisch interview. Het Tijdschrift voor de Politie, 78(4), 20-25
Bot, H. (2005). Dialogue interpreting in mental health. Amsterdam/New York: Rodopi.
Bourdoux, G. L. & Guillemin, M. (1999). Het verhoor en het proces-verbaal van verhoor na de Wet van 12 maart 1998. Vigiles, 32(3), 22-23.
Bull, R. & Soukara, S. (2010). Four studies of what really happens in police interviews. In G. D. Lassiter & C. A. Meissner (Eds.), Police interrogations and false confessions (pp.81–95). New York: American Psychological Association.
Cefaï D. & Gardella E. (2012). Comment analyser une situation selon le dernier Goffman? De Frame Analysis à Forms of Talk. In D. Cefaï & L. Perreau (Eds.), Goffman et l’ordre de l’interaction (pp. 233-263). Paris: PUF.
Coulthard, M., & Johnson, A. (2007). An Introduction to Forensic Linguistics: Language in Evidence. New York: Routledge
66
Defrancq, B. & Verliefde, S. (s.d.). Interpreter-mediated drafting of written records in police interviews: a case study. Manuscrit soumis pour publication.
De Waele, M., Van Stokkom, B., Kansil, T. & Berkmoes, H. (2014). Een correct verhoormoraal als garantie voor een democratisch politieverhoor. In M. Bockstaele (Ed.), Democratische politie (pp. 141 - 166). Anvers: Maklu
De Wit, J. (28.02.2013). Het probleem van de gerechtstolken. Gazet Van Antwerpen. Consulté le 1/04/2017 sur http://www.gva.be/cnt/aid1479816/het-probleem-van-de- gerechtstolken
De Smet, B. (2009). Interpretar para la policía belga. Mémoire de Master non publié. Consulté le 21.03.2017 sur http://lib.ugent.be/fulltxt/RUG01/002/028/537/RUG01 002028537_2013_0001_AC.pdf
Gallez, E. & Maryns, K. (2014). Orality and authenticity in an interpreter-mediated defendant’s examination for the Belgian Assize Court. Interpreting, 16(1), 49-80.
Gentile, A., Ozolins, U. & Vasilakakos, M. (1996). Liaison interpreting: A handbook. Melbourne: Melbourne University Press.
Geens, K. (25.11.2016). Nationaal register gerechtsdeskundigen en beëdigd vertalers, tolken en vertalers-tolken van start. [communiqué de presse]. Consulté le 23.03.17, sur https://www.koengeens.be/news/2016/11/25/nationaal-register-gerechtsdes…- en-beedigd-vertalers-tolken-en-vertalers-tolken-va
Gile, D. (1989). Observational Studies and Experimental Studies in the Investigation of Conference Interpreting. Target, 10(1), 69-93.
Goffman, E. (1981). Footing. In E. Goffman, Forms of Talk (pp. 124–159). Philadelphia: University of Pennsylvania Press.
Gold R.L. (1958) Roles in sociological field observations. Social Forces 36, 217–223.
Goodman-Delahunty, J. & Martschuk, N. (2016). Risks and Benefits of Interpreter-Mediated Police Interviews. Varstvoslovje, Journal of Criminal Justice and Security, 18(4), 451- 471
Goodwin, C. (1981). Conversational organization: Interaction between speakers and hearers. New York: Academic Press.
Hale, S. B., & Gibbon, J. (1999). Varying realities patterned changes in the interpreter’s representation of courtroom and external realities. Applied Linguistics, 20(2), 203– 220.
Hale, S. B. (2004). The discourse of court interpreting : discourse practices of the law, the witness and the interpreter. Amsterdam/Philadelphia: John Benjamins.
Hale, S. B. (2007). Community interpreting. New York: Palgrave Macmillan.
67
Hatim, B. & Mason, I. (1990). Discourse and the Translator. London/New York: Longman.
Heydon, G. (2005). The language of police interviewing. Hampshire: Palgrave Macmillan
Hsieh, E. (2001a, Janvier). Training in different models of medical interpretation. Paper presented at the Fifth Symposium on the Teaching of Translation and Interpretation, Taipei, Taiwan.
Hsieh, E. (200lb, Novembre). To be or not to be: Discrepancies between the ideology and the practice of interpreters. Paper presented at the annual meeting of National Communication Association, Atlanta, GA.
Hsieh, E. (2003). The importance of liaison interpreting in the theoretical development of translation studies. Studies of Translation and Interpretation, 8, 283-322.
Huybrechts, L. (2011). De Europese richtlijn betreffende het recht op vertolking en vertaling in strafprocedures en de Belgische wet en rechtspraak. Nullum Crimen, 14(1), 1-7.
Jönsson, L. & Linell, P. (2009). Story generations: From dialogical Interviews to written reports in police interrogations. Text-Interdisciplinary Journal for the Study of Discourse, 11(3), 419-440.
Laster, K. (1990). Legal interpreters: Conduits to social justice? Journal of Intercultural Studies, 11, 16–32
Laster, K., & Taylor, V. L. (1994). Interpreters and the legal system. Sydney: Federation Press
Lakoff, R. (1975) Language and Woman's Place. New York: Harper & Row.
Komter, M. L. (2003) The construction of records in Dutch police interrogations. Information Design Journal & Document Design, 11(2), 201-213.
Komter, M. L. (2006) From talk to text: The interactional construction of a police record. Research on Language and Social Interaction, 39(3), 201-228.
Krouglov, A. (1999). Police interpreting: Politeness and sociocultural context. The Translator, 5(2), 285-302.
Lai, M., & Mulayim, S. (2014). Interpreter linguistic intervention in the strategies employed by police in investigative interviews. Police Practice and Research, 15(4), 307-321.
Määttä, S. (2015). Interpreting the discourse of reporting: The case of screening interviews with asylum seekers and police interviews in Finland. The International Journal for Translation & Interpreting 7(3), 21-34.
Mason, I. (2001). Triadic exchanges: Studies in dialogue interpreting. Manchester: St. Jerome.
68
Mason, I., & Ren, W. (2012). Power in face-to-face interpreting events. Translation and Interpreting Studies. The Journal of the American Translation and Interpreting Studies Association, 7(2), 234-253.
Meissner, C., Redlich, A., Bhatt, S. & Brandon, S. (2012). Méthodes d'entrevue et d'interrogatoire et leurs effets sur les résultats d'enquête. Campbell examens systématiques, 8(13). Récupéré de http://www.campbellcollaboration.org/lib/download /2249.doi:10.4073/csr.2012.13
Mikkelson, H. (2017). Introduction to court interpreting. Second edition Abingdon, Oxon: Routledge.
Mulayim, S., Lai, M., & Norma, C. (2014). Police Investigative Interviews and Interpreting: Context, Challenges, and Strategies. Boca Raton: CRC Press.
Mulhall, A. (2003). In the field: notes on observation in qualitative research. Journal of advanced nursing, 41(3), 306-313.
Nakane, I. (2014). Interpreter-mediated Police Interviews. A Discours-Pragmatic Approach. Basingstoke: Pallgrave McMillan.
Newbury, P., & Johnson, A. (2006) Suspects’ Resistance to Constraining and Coercive Questioning Strategies in the Police Interview. The International Journal of Speech, Language and the Law, 13(2), 213-40.
Nilsen, A. B. & Monsrud, M. B. (2015). Reading skills for sight translation in public services. Translation & Interpreting. The International Journal for Translation and Interpreting Research 7(3). 10-20
Nakane, I. (2009). The myth of an “invisible mediator”: An Australian case study of English– Japanese police interpreting. PORTAL Journal of Multidisciplinary International Studies, 6(1), 1-16.
Ortega Herráez, J. M. & Foulquié Rubio, A. I. (2008). Interpreting in policy settings in Spain: Service providers’ and interpreters’ perspectives. In C. Valero-Garcés & A. Martin (Ed.), Crossing borders in community interpreting: Definitions and dilemmas (pp. 123–146). Amsterdam: John Benjamins.
Pöchhacker, F. & Kolb, W. (2009). Interpreting for the record: A case study of asylum review hearings. In S. Hale, U. Ozolins & L. Stern (Eds.), The Critical Link 5. Quality in Interpreting: A shared responsibility (pp. 119–134). Amsterdam/Philadelphia: John Benjamins.
Ponsaers, P., Mulkers, J., & Stoop, R. (2001). De ondervraging. Analyse van een politietechniek. Maklu: Antwerpen.
Rock, F., 2001. The genesis of a witness statement. Forensic Linguist. 8(2), 44–72.
69
Rudvin, M. (2007). Professionalism and ethics in community interpreting: The impact of individualist versus collective group identity. Interpreting, 9(1), 47-69.
Sacks, H., Schegloff, E. A., & Jefferson, G. (1974). A simplest systematics for the organization of turn-taking for conversation. Language, 103(4), 696-735.
Service Public Fédéral Justice. (2016). Registres nationaux pour les traducteurs/interprètes et les experts judiciaires. Consulté le 21.03.2017, sur http://justice.belgium.be/fr/ordre_judiciaire/e-services/registres_nati…
Setton, R., & Motta, M. (2007). Syntacrobatics: Quality and reformulation in simultaneous- with-text. Interpreting, 9(2), 199-230.
Smets, L., De Kinder, J., & Moor, L. G. (2011). Proces-verbaal, aangifte en forensisch onderzoek. Antwerpen: Maklu
Smets, L., & Ponsaers, P. (2011). Het proces-verbaal van een verdachtenverhoor: Een bron van informatie? Diverse formats van geschreven communicatie tussen politie en parket. Cahiers Politiestudies, 4(21), 123-144.
Smirnov, S. (1997). An overview of liaison interpreting. Perspectives: Studies in Translatology, 5(2), 211-226.
Traest, P. (2011). Het proces-verbaal van verhoor en/of aangifte. In L. Smets et al. (Eds.), Proces-verbaal, aangifte en forensisch onderzoek in Cahiers Politiestudies (pp. 33- 52). Anvers: Maklu. Traest, P. (2012). De Salduz-wet. In Gert Vermeulen & L. Pauwels (Eds.), Update in de criminologie VI : actuele ontwikkelingen inzake EU-strafrecht, veiligheid & preventie, politie, strafprocedure, prostitutie en mensenhandel, drugsbeleid en penologie (pp. 179–192). Anvers/Apeldoorn: Maklu.
Van Charldorp, T. (2011). The coordination of talk and typing in police interrogations. Crossroads of Language, Interaction and Culture, 8(1), 61-92.
Van Charldorp, T. (2014). ‘''What happened?'' From talk to text in police interrogations. Language & Communication, 36, 7-24.
Van De Mieroop, D., Bevilacqua, G., & Hove, L. V. (2012). Negotiating discursive norms: Community interpreting in a Belgian rest home. Interpreting, 14(1), 23-54.
Van De Mieroop, D., & Mazeland, H. (2009). Modificaties van vraag-antwoordsequenties in getolkte arts-patiëntgesprekken. Tijdschrift voor Taalbeheersing, 31(2), 124-141.
Wadensjö, C. (1993). The double role of a dialogue interpreter. Perspectives: Studies in Translatology, 1(1), 105-121.
Wadensjö, C. (1998). Interpreting as Interaction. London/New York: Longman.
Wadensjö, C. (2008). In and off the show: co-constructing ‘invisibility’in an interpreter- mediated talk show interview. Meta: Journal des traducteurs, 53(1), 184-203.

Universiteit of Hogeschool
Master in het tolken: Nederlands, Frans en Spaans
Publicatiejaar
2017
Promotor(en)
Bart Defrancq
Kernwoorden
Share this on: