Doe rap je verhaal!

Hannelore Mason
Persbericht

Doe rap je verhaal!

Jongeren maken creatieve raps over hoe zij kijken naar hun jeugdrechter. 
 
“Je verbaast me altijd met hoe goed je me kent, terwijl ik eigenlijk niet zo goed weet wie jij bent. Ik zie je maar één keer op een jaar, hopelijk nog eens voor ik verjaar. Het waren vaak momenten met veel emotie, maar zoals jij het deed krijg je van mij promotie.” 
 
De jeugdrechter speelt een grote rol in het leven van vele kinderen en jongeren. Hij beslist of een kind moet geplaatst worden, bepaalt de reactie op een misdrijf en kan verplichten om begeleiding op te starten. Toch weten we weinig over hoe kinderen en jongeren precies naar hun jeugdrechter kijken. In deze masterthesis werd op zoek gegaan naar een methode die aansluit bij hun leefwereld: ‘Rap je verhaal!’. Jongeren schreven in rapworkshops, op basis van vooraf opgestelde vragen, samen met een muzikant een rap over hun jeugdrechter. Deze raps werden geanalyseerd.  
 

DE JEUGDRECHTER ALS BESTRAFFER OF ALS BESCHERMER? 

De resultaten uit de rapworkshop tonen twee verschillende beelden van de jeugdrechter. Zo is er een groep jongeren die hun jeugdrechter ziet als iemand die hen straft en een andere groep die hem bekijkt als iemand die hen beschermt.  

“Elke keer als ik haar zag kreeg ik een straf. Dan moest ik vastzitten. Elke keer als ik haar zag dan wist ik dat. […] Je ziet haar en je zit vast.” 

“Ik wil eigenlijk… Ze heeft mijn jeugd gered. Ja, ze heeft echt mijn jeugd gered”. 

Deze dubbele rol zit vervat in het jeugdrecht. Zo moet een jeugdrechter de bescherming van het kind in acht nemen, maar ook grenzen aangeven en maatregelen treffen. Het is voor een jeugdrechter vaak moeilijk omdat hij in één situatie soms tegelijkertijd bestraffend en beschermend moet optreden.  
 

EEN HAAT-LIEFDEVERHOUDING 

De jongeren krijgen deze dubbele rol, mogelijk net zoals de jeugdrechter, niet gecombineerd. Het is hen vaak onduidelijk te weten wanneer de jeugdrechter hen straft en wanneer hij hen wil beschermen.  
 
“Ik heb een haat liefde relatie. Langs de ene kant heb je het gevoel: ik heb haat, maar langs de andere kant, ze wouw mij wel altijd terugzien. Voor het minste dat ik deed. Ik moest naar haar. Ze haat mij, maar ze wil mij wel nog altijd zien.” 
 
“Wa Wullah, ik kwam één keer te laat en ik moet twee weken in Beernem zitten. Ik kom één keer te laat.” 
 
IS DE WERELD VAN JONGEREN EN DIE VAN DE MAGISTRATUUR ONVERZOENBAAR? 

De jongeren geven in de workshops aan dat ze geen band hebben met hun jeugdrechter. Ze ervaren een confrontatie tussen hun eigen leefwereld en deze van de rechtbank. Ze voelen dit letterlijk doordat de jeugdrechter op een verhoog zit en zij op een stoel.  

“Maar niet met zo een hamertje?”  “Nee, die kloppen niet met zo’n hamertje zene, die zeggen gewoon: ok ge kunt gaan. […] Die zitten aan een toog en al.” 
 
 “Die moeten levenskennis hebben. Als Rachid van het jeugdhuis komt voor de rechter. Hij weet wat dat is om geen eten te hebben, facturen te moeten betalen. Hij weet waarom hij die shit doet. Dat hij kansen geeft. Tuurlijk. Daarom levenskennis.” 

Opvallend is dat de jongeren die de jeugdrechter aanzien als een straffer niet het gevoel hebben dat ze gehoord worden. Ze stellen dat ze enkel worden aangesproken op hun gedrag.  

“Die doen alsof dat die zo met u meeleven of zo, maar voor de rechter zijn wij zo maar een cijfertje.”  

De jongeren die vanwege hun thuissituatie bij de jeugdrechter komen, hebben daarentegen wel het gevoel dat ze gehoord worden.  

“Ja, ik ja, ik vind dat die mij goed opvolgt, want met elke vraag dat ik stel is ze ook akkoord en weet ze waarom ik dat ook stel. […] Maar omdat die ja zegt, weet je ook wel dat die weet wat er allemaal aan de hand is.” 

Elke jongere wil een jeugdrechter die hen kent en begrijpt. Ze willen iemand die letterlijk naast hen zit en samen zoekt naar een oplossing. Ze aanvaarden allen dat iemand uiteindelijk een beslissing neemt. 
 
NAAR TWEE SOORTEN JEUGDRECHTERS? 

Dit onderzoek toont ons dat jongeren het belangrijk vinden dat er een jeugdrechter is die beslissingen neemt,  zowel om hen te beschermen als om sanctionerende maatregelen uit te spreken. Vooral bij dit laatste stellen ze dat de jeugdrechter hun leefwereld moet kennen om aanvaardbare beslissingen te nemen.  Daarnaast is het aangewezen voor beide groepen een specifieke jeugdrechter te voorzien zodat er een duidelijk onderscheid is tussen de rechter die hen begrenst en mogelijk sanctioneert en diegene die hen beschermt tegen een verontrustende thuissituatie.

MEER ONDERZOEKERS AAN HET RAPPEN? 

Met dit onderzoek werd aansluiting gezocht bij de jongeren. Onderzoek, ook al komen jongeren zelf aan het woord via interview of focusgroepen, staat vaak nog ver af van hun ‘echte’ leefwereld. Door uit de comfortzone van traditionele onderzoeksmethoden te stappen, zorgden we ervoor dat de jongeren informatie konden delen vanuit hun eigen leefwereld. We hopen op deze manier een stap te zetten in de goede richting om de kloof tussen wetenschap en de leefwereld van jongeren te overbruggen. 

Bibliografie

A-C 
Agentschap jongerenwelzijn (2017). Jij en je jeugdrechter. [Brochure]  Geraadpleegd op 27 februari 2019, via https://jongerenwelzijn.be/publicaties/ 
 
Bac, J.R. (1998) in Fuhler, K. & Verberk, S. (2006). De positionering van de jeugdrechter. Raad voor de rechtspraak: Den Haag.  
 
Baguette, M. in Orpea (n.d.). Als jeugdrechter heb ik vele mooi waarden gezaaid. Tijdschrift Samen genieten van het leven. Geraadpleegd op 10 november 2018, via https://www.orpea.be/actus/415-Portrait-de-resident-976.pdf 
 
Bakker, J. (2002). Jean Piaget: de ontwikkeling van de intelligentie. De wereld van het jonge kind. 29 (10), p.312-315.  
 
Bal, P. (1988). In Doornbos, N. (2014). Observeren in de rechtszaal. Bju Tijdschriften. Uitgeverij Boom Juridisch: Den Haag, Nederland. 2014(3), p.1-17 DOI: 10.5553/REM/.000002 
 
Belgische Kamer Van Volksvertegenwoordiging (2014). Rechterlijke macht. Algemene prinicipes. [Brochure nr.22.01]. Geraadpleegd op 10 november 2018, via https://www.dekamer.be/kvvcr/showpage.cfm?section=/pri/fiche&language=n… e/wwwcfm/info/info_fiche.cfm 
 
Bernuz Beneitez, M. J., & Dumortier, E. (2018). Why Children Obey the Law: Rethinking Juvenile Justice and Children’s Rights in Europe through Procedural Justice. Youth Justice, 18(1), p. 34–51. https://doi.org/10.1177/1473225417741225 
 
Berryessa, C.M. (2018). Potential Impact of Research on Adolescent Development on Juvenile Judge Decision-making. Juvenile and Family Court Journal, 69(3), p.19–20. 
 
Marien, S., Bhatti, Y., Boutsen, L., Casteels, L., Claessens, K., Fonteyne, T., Houthoofd, B., (2008, 3 september). Advies Jeugdrecht. Geraadpleegd op 6 november 2018, van https://vlaamsejeugdraad.be/sites/default/files/advies/advies_0822_jeug… 

Blackman, S. & Kempson M. (2016). The Subcultural Imagination: Theory, Research and Reflexivity in Contemporary Youth Cultures. Routledge: London & New York. 
 
Bosmans, J. (2015). Jeugdhulpverleners over jeugdrechtbanken. Verschillen bespreekbaar maken. Geraadpleegd op 5 maart 2019, via https://sociaal.net/achtergrond/jeugdhulpverleners-over-jeugdrechtbanke…  
 
Bourlet, A. (2006). De aanpak van jeugddelinquentie [Brochure]. Geraadpleegd op 4 maart 2019, via https://www.om-mp.be/om_mp/files/en-savoir-plus/brochures/NL/4De%20aanp…   
 
Bouverne-De Bie, M. & Roose, R. (2007). Het belang van het kind of een vraag naar de legitimiteit van de jeugdbescherming en bijzondere jeugdbijstand. Tijdschrift Jeugd en Kinderrechten. 1(4), p.206-213 
 
Briggs Jr., J.L. (1993). Where They’re Calling From: Cultural Roots of Rap. William & Mary Bill of Rights Journal, 2(1), p. 151-158. 
 
Brown, J. (2016). Revisiting the Classics: women in control? The role of women in law enforcement: Frances Heidensohn. Policing and Society, 26(2), p.230–237. https://doi.org/10.1080/10439463.2016.1120415 
 
Bryant, L. (2016). Critical and Creative Research Methodologies in Social Work. London: Routledge.  
 
Caluwé, N. in De Vrieze, M. (2015). Mevrouw de jeugdrechter (2e ed.). Antwerpen, België: Standaard Uitgeverij. 
 
Carlen, P. (1976). The staging of magistrates’ justice. The British Journal of Criminology, 16(1), p.48–55. https://doi.org/10.1093/oxfordjournals.bjc.a046692 
 
Christiaens, J. & Goris, K. (2012). Onderzoek naar de Belgische jeugdrechtbankpraktijk. Tijdschrift voor Criminologie: Den Haag. 54(3), P. 262-271.  
 
Commissie ethiek (2012). Procedure voor ethische toetsing van onderzoek aan de afdeling Communicatiewetenschap van de Universiteit van Amsterdam. Oost-Indisch Huis: Amsterdam 

Competent (2014). Competentfiche. Geraadpleegd op 4 maart 2019, via http://production.competent.be/competent-nl/fiche/K190401.html.  
 
D-F 
Decorte, T. & Zaitch, D. (2017). Kwalitatieve methode en technieken in de criminologie. Acco: Leuven/ Den Haag. 
 
De Boer, M. & Wijers, M. (2009). Vrouw en Recht: De beweging, de mensen, de Issues. Amsterdam: University Press. 
 
De Bruyn, D. (2006). De magistraat aan het woord. Een verkennend onderzoek naar de opvattingen van magistraten over hun functioneren in justitie en samenleving. Maklu: Antwerpen-Apeldoorn.  
 
De Bus, S. (2018). Doing gender op de jeugdrechtbank: specifieke problemen, specifieke aanpak. Vrij Universiteit Brussel, Recht & Criminologie. VUBPRESS Brussels University Press: Brussel, België.  
 
De Jong, J.D., van Gemert, F. (2010). Een studie naar het concept groepsdruk. Vrije Universiteit Amsterdam, Sectie Criminologie. 
 
De Jonghe, I. (2012). Jeugd- en strafrecht: kritische zoektocht doorheen federale en decretale wetgeving, getoetst aan de praktijk (2e ed.). Mortsel, België: Intersentia Educatief. 
 
De Koster, M. (2010). Jongeren en criminaliteit. Een lange geschiedenis van de Middeleeuwen tot heden. Tijdschrift voor criminologie. 52(3), p.310-319 
 
De Rechtspraak. (2016, 31 mei). Rechtspraak houdt vast aan neutraliteit kleding rechter en griffier. Geraadpleegd op 10 oktober 2019, van https://www.rechtspraak.nl/Organisatie-en-contact/Organisatie/Raad-voor… 
 
De Ruyver, B. (1988). De strafrechtelijke politiek gevoerd onder de socialistische ministers van justitie E. Vandervelde, P. Vermeylen en A. Vranckx (2e ed.). Antwerpen, België: Kluwer Rechtswetenschappen. 

De Smet, N. (2012). ’t Zitemzo Jeugdrecht-reeks: Met de rechten van minderjarige patiënten. Geraadpleegd op 5 mei 2019, via http://www.tzitemzo.be  
 
Decorte, T. & Zaitch, D. (2017). Kwalitatieve methode en technieken in de criminologie. Acco: Leuven/ Den Haag.   
 
Deklerck, J., Franssens, M., & Put, J. (2010). Het beleid van de jeugdmagistraat (2e ed.). Leuven, België: Leuven University Press 
 
Delfos, M.F. (2004). Communiceren met pubers Symposium in de abdij van Postel. Geraadpleegd op 27 februari 2019, via http://www.mdelfos.nl/index-n.htm  
 
Demey, E. (2014). De minderjarige en het gerecht (2e ed.). Kortrijk, België: Uitgeverij UGA. 
 
Dossche, M. in Rutten, A. (2015, 21 oktober). “Moeders die zich afkeren van hun kind, dat zal ik nooit begrijpen”. Geraadpleegd op 3 februari 2018, van https://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20151020_01930472 
 
Dumortier, E. & Christiaens J. (2005). De jeugdrechter in twijfel. Onderzoek naar het ontstaan en de praktijk van de kinderrechter (België, 1912-1965). Vrije Universiteit Brussel. 
 
Dumortier, E. (2012). Kinderrechten tegen punitiviteit? Over de perverse wending van het kinderrechtenvertoog. Tijdschrift voor Jeugdrecht en Kinderrechten, 13, p.228-238. 
 
Dumortier, E., & Christiaens, J. (2006). De nieuwe wet op de jeugdbescherming. Krijtlijnen van een ambigue hervorming. Tijdschrift voor Jeugdrecht en Kinderrechten, 1(4), p.273280. 
 
Eliaerts, C. & Christiaens, J (2009). Niets is wat het lijkt in de jeugdbescherming. Een redelijk eigenzinnige kijk op 30jaar jeugdbeschermingsrecht. In W. Bruggeman (e.a.) (Ed.), Van Pionier tot onmisbaar. Over 30 jaar Panopticon. Antwerpen: Maklu. p.461-482.  
 
Eliaerts, C. (2016). Tussen pedagogie en strafrecht: met Ido Weijers op zoek naar een kindvriendelijk jeugdstrafrecht. In K. Hepping, S. Rap, & J. Huijer (Reds.), De pedagogische benadering van de jeugdrechtspleging (2e ed.). Den Haag, Nederland: Boom Criminologie, p. 67–77 

Emmaüs (2019). Emmaüs. De puntjes op de ü. Geraadpleegd op 2 februari 2019, via http://www.emmaus.be/ 
 
Ensie (2016). Kwalificatie in het strafrechter. Geraadpleegd op 11 mei 2019, via https://www.ensie.nl/rechtspraak/kwalificatie-in-het-strafrecht 
 
Fagan, J. and Tyler, T. (2005) Legal socialisation of children and adolescents. Social Justice Research 18(3): 217–242 in Bernuz Beneitez, M. J., & Dumortier, E. (2018). Why Children Obey the Law: Rethinking Juvenile Justice and Children’s Rights in Europe through Procedural Justice. Youth Justice, 18(1), p.34–51. https://doi.org/10.1177/1473225417741225 
 
Feldman, R.S. (2012). Ontwikkelingspsychologie. Amsterdam: Pearson.  
 
Foqué, R., Van Orshoven, P., Van Gerven, W.; Raymaekers, B. & Vandeurzen, J. (2009). Debat: de scheiding der machten. Ethische Perspectieven: nieuwsbrief van het Overlegcentrum voor Ethiek 19(4), p. 346 – 373 
 
Francoise, C. & Christiaens, J. (2015). Appearing in court and the hearing of minors: practices of judges of the juvenile courts in Belgium. In J. Christiaens (Red.), It's for Your Own Good: Researching Youth Justice Practices. Brussel, België: Vubpress, p. 75–97. 
 
Frohmann, L. (2005). The Framing Safety Project. Violence Against Women, 11(11), p.1396–1419. https://doi.org/10.1177/1077801205280271 
 
G-J 
Goetstouwers, P. (2016, 7 september). Mevrouw de jeugdrechter. Geraadpleegd op 10 oktober 2018, van https://sociaal.net/boek/mevrouw-de-jeugdrechter/ 
 
Gilbert, E. & V. Mahieu (2012), Onderzoek naar de beslissingen van jeugdrechters/jeugdrechtbanken in MOF-zaken. Brussel: NICC, 186. 
 
Hinds, L., & Murphy, K. (2007). Public Satisfaction With Police: Using Procedural Justice to Improve Police Legitimacy. Australian & New Zealand Journal of Criminology, 40(1), p.27– 42. https://doi.org/10.1375/acri.40.1.27 
 
Holzschuh, K. (1965). Ervaringen van een kinderrechter. Prisma-boeken: Utrecht.  
 
Huybrechts, L. (2011). Participatory creation is risky: A roadmap of participatory creation processes and the shifting role of creative ‘things’. [Doctoraat]. KULeuven: Faculteit Letterkunde.  
 
Jaspers, Y., Nuytiens, A., Christiaens, J., & Dumortier, E. (2017). Pathways of Transferred Youth Offenders into Adulthood. Youth Justice, 17(2), p.153–170. https://doi.org/10.1177/1473225417700324 
 
Jeugdhulp (8 november, 2017). Philippe Vandaele, voorzitter van de Unie van Nederlandstalige Jeugdrechters, over het nieuwe jeugddelinquentierecht. Geraadpleegd op 11 oktober, 2018. Via http://www.jeugdhulp.be/interview-vd-maand/philippe-vandaelevoorzitter-… 
 
Jeugdhulp (2016). Gerechtelijke jeugdhulp – sociale dienst jeugdrechtbank. Geraadpleegd op 11 mei 2019, via http://www.jaarverslagjeugdhulp.be/2016/gerechtelijke-jeugdhulpsociale-… 
 
Jeugdzorg Emmaüs. (2015). Jongeren schrijven brief aan jeugdrechters. Geraadpleegd op 23 oktober, 2018. Via http://www.emmaus.be/Nzh/nieuws-Emmaus/BesteJeugdrechter.html   
 
Jochen, V. (2014-2015). Jeugdsanctierecht in Vlaanderen: onderzoek naar de mogelijkheden en beperkingen van een sanctiemodel voor het jeugdrecht in Vlaanderen (Masterproef). Geraadpleegd van https://lib.ugent.be/fulltxt/RUG01/002/213/285/RUG01-002213285_2015_000… 
 
John, M. (1996). Children in charge: the child's right to a fair hearing. London, Engeland: J. Kingsley. 
 
K-M 
Kapteyn, P. (1987). De prijs van het goede vertrouwen; gewetensvorming en de groei en krimp van het maatschappelijk netwerk, in Fortuyn, P., Stuurman, S. (reds.). Socialisten in no nonsense-tijd. Nijmegen: n.d., p. 137-151.  
 
Kara, H. (2015). Creative Research Methods in the Social Sciences: A Practical Guide. Bristol, Engeland: Policy Press. 
 
Kennisplein (2012). Kinderen in beeld: Wanneer kan het? Geraadpleegd op 4 mei 2019, via https://www.kennisplein.be/sites/Jeugdrecht/Pages/2012-08-Kinderen-in-b…  
 
Kent U.S. Supreme Court geciteerd in Bullington, B., Sprowls, J., Katkin D. & Phillips, M. (1978). A critique of diversionary juvenile justice. Crime & Delinquency, 24, p. 59-71 
 
Kinderrechtencommissariaat (2005). Advies 2004-2005/1: Jeugdbeschermingsrecht. Geraadpleegd op 13 mei 2019, via https://www.kinderrechtencommissariaat.be/advies/jeugdbeschermingsrecht… 
 
Luyten, I., Nuytiens, A., Christiaens, J. &Dumortier E. (2017). Voicing young and older adult care-leavers in Belgium: how the experience of being in care shapes narratives of the self. Longitudinal and Life Course Studies.9(1), p. 80–100. 
 
Maenhout, K. (2016, 2 november). Toga verplicht? Geraadpleegd op 3 maart 2018, van https://alpheuslaw.be/nieuws/toga-verplicht 
 
Maus, I. (2014), in Van den Heerik, R. & Van Charldorp, T. (2015). 'Die agent moet 't goede voorbeeld geven'. Kwalitatief onderzoek naar opvattingen van jongeren over de politie. Cahiers Politiestudies, 34 (1), p.11-32. 
 
McNiff, S. (1989) Arts-based research. In: Knowles JG, Cole AL (eds) (2008). Handbook of the arts in qualitative research: perspective, methodologies, example and issues. Sage Publications, Thousand Oaks, p.83–92 
 
Mediawijs (n.d.). StampMedia vzw. Geraadpleegd op 11 mei 2019, via https://mediawijs.be/organisaties/stampmedia  
 
Migchelbrink, F. (2006) Praktijkgericht onderzoek in zorg en welzijn. SWP: Amsterdam. 
 
Milford, A.J. (1992). Rap Lyrics: Instruments for Language Arts Instruction Minorius-project VVJG (1998). Van mijn kant bekeken. Bevraging jongeren uit de bijzondere jeugdbijstand. Geraadpleegd op 22 oktober, 2018. Via https://wvg.vlaanderen.be/rechtspositie/04good_practices/inspraak_en_pa…   
 
Morris, M. (2006). Decreet betreffende de rechtspositie van de minderjarige in de integrale jeugdhulp en Memorie van toelichting. Geraadpleegd op 4 maart 2019, via https://wvg.vlaanderen.be/rechtspositie/05-publicaties/werkmapdecreet_e…  
 
Mortelmans, D. (2011). Kwalitatieve analyse met Nvivo. Leuven, België: Acco. 
 
Nolf, J. (2013, 22 juni). De toga maakt de rechter niet. Knack. Geraadpleegd van https://www.knack.be/nieuws/de-toga-maakt-de-rechter-niet/article-opini… 
 
N-R 
Newman, P.R., Newman, B.M. (1976) in Clasen, D. R., & Brown, B. B. (1985). The multidimensionality of peer pressure in adolescence. Journal of Youth and Adolescence, 14(6), p.451–468. doi:10.1007/bf02139520  
 
Nuytiens, A., Christiaens, J. & Eliaerts, C. (2005). Ernstige jeugddelinquenten gestraft? Praktijk van de uithandengeving, Volume 1. Gent: Academia Press, p.26-29. 
 
Ochtman, A. en Verhoeven, J., (1981), “De Raad voor de kinderbescherming tussen recht en welzijn”, in Bouverne-De Bie, M. & Roose, R. (2007). Het belang van het kind of een vraag naar de legitimiteit van de jeugdbescherming en bijzondere jeugdbijstand. Tijdschrift Jeugd en Kinderrechten. 1(4), p.206-213 
 
Put, J. (2015). Handboek jeugdbeschermingsrecht (2e ed.). Brugge, België: Die Keure. 
 
Rap, S. (2016). A Children’s Rights Perspective on the Participation of Juvenile Defendants in the Youth Court. The International Journal of Children’s Rights, 24(1), p.93–112. https://doi.org/10.1163/15718182-02303006 
 
Rap, S. & Weijers, I. (2011). De jeugdstrafzitting: een pedagogisch perspectief: de communicatie tussen jeugdrechter en jeugdige verdachte. Den Haag, Nederland: Raad voor de rechtspraak. 
 
Rechtbanken Tribunaux. (2018, 5 december). Rechter. Geraadpleegd op 8 maart 2019, van https://www.rechtbanken-tribunaux.be/nl/rechtbanken-hoven/personen/rech… 

Rich, M., & Patashnick, J. (2002). Narrative research with audiovisual data: Video Intervention/Prevention Assessment (VIA) and NVivo. International Journal of Social Research Methodology, 5(3), p.245-261 
 
S-U 
 Scholl, N & Olivier, A.J. (2014). De essentie van kwalitatief onderzoek. Centre for information based desicion making research.  Smet, D. (2005). Jeugdbeschermingsrecht in kort bestek (2e ed.). Mortsel, België: Intersentia. 
 
Sools, A. (2012). Narratief onderzoek. KWALON (17)1, p.27-35.  
 
Strack, R.W., Magill, C., McDonagh, K. (2014) in Liebenberg, L. (2018). Thinking Critically About Photovoice. International Journal of Qualitative Methods, 17(1), 160940691875763. https://doi.org/10.1177/1609406918757631 
 
The Western Journal of Black Studies; Pullman, Wash. 16(2) Tiemeijer, W. L., Thomas, C., & Prast, H. M. (2009). De Menselijke Beslisser: Over de Psychologie Van Keuze en Gedrag. Amsterdam, Nederland: Amsterdam University Press. 
 
Thomas, N. & Percy-Smith, B. (2010) in Dedding, C., Jurrius, K., Rutjes, L. & Moonen, X. (2013). Kinderen en jongeren actief in wetenschappelijk onderzoek: Ethiek, methoden en resultaten van onderzoek met en door jeugd. Uitgeverij Lannoo: Tielt, Nederland.   
 
Tyler T (2000) Social Justice: outcome and procedure. International Journal of Psychology 35 (2): 117–125, in Bernuz Beneitez, M. J., & Dumortier, E. (2018). Why Children Obey the Law: Rethinking Juvenile Justice and Children’s Rights in Europe through Procedural Justice. Youth Justice, 18(1), p.34–51. https://doi.org/10.1177/1473225417741225 
 
Tyler, T.R., & Huo, Y.J. (2002) in Hinds, L., & Murphy, K. (2007). Public Satisfaction With Police: Using Procedural Justice to Improve Police Legitimacy. Australian & New Zealand Journal of Criminology, 40(1), p.27–42. https://doi.org/10.1375/acri.40.1.27 
 
Tynan, C.A. & Drayton, J.L. (1988). Conducting focus groups – a guide for first-time users. MIP 6(1), p. 5-9. University of Edinburgh and University of Strathclyde.  

 
van Assema, P., Mesters, I., Kok, G. (1992). Het focusgroep-interview: een stappenplan.  Gerjo Kok T. Soc. Gezondheidsz. 70 (1992), p. 431-437 
 University of Minnesota (2018). What Are Sentencing Guidelines? Geraadpleegd op 11 mei 2019, via https://sentencing.umn.edu/content/what-are-sentencing-guidelines 
 
 
V-Z 
Van Audenhove, S. & Vander Laenen, F. (2014). Transition secured? De beleving van jongeren die de bijzondere jeugdzorg verlaten. In Pauwels, L. & Vermeulen, G., (2014). Actuele ontwikkeling inzake EU-justitiebeleid, cannabisbeleid, misdaad en straf, jongeren en jeugdzorg, internationale vrede, veiligheid en gerechtigheid, gewelddadigheid en extremisme & private veiligheid en zelfregulering: Antwerpen: Maklu, p. 294 
 
Van Bauwel, B. in De Morgen (2015, 14 oktober). Jeugdrechter Bie Van Bauwel: "Soms zouden we beter de ouders plaatsen. Geraadpleegd op 8 februari 2019, via https://www.demorgen.be/leven-liefde/jeugdrechter-bie-van-bauwel-soms-z… 
 
Van Buggenhout, M. (2014-2015). Deconstructing the Social Concept of Street Children: The Durban case. [Masterthesis]. Vrije Universteit Brussel: faculteit recht en criminologie.   
 
Van Damme, A. (2013) in Goedseels, E. (2015). Jeugdrechtmodellen in theorie en praktijk een empirisch onderzoek naar het discours en de praktijk van Belgische jeugdrechters. KUL: doctoraat.  
 
Van den Heerik, R. & Van Charldorp, T. (2015). 'Die agent moet 't goede voorbeeld geven'. Kwalitatief onderzoek naar opvattingen van jongeren over de politie. Cahiers Politiestudies, 34 (1), p.11-32. 
 
Van Houdt, L. (2018, 17 oktober). Jeugdrechtbank van de toekomst: minder angst voor de jeugdrechter | Weliswaar. Geraadpleegd op 3 maart 2019, van https://www.weliswaar.be/jeugdrechtbank-van-de-toekomst-minder-angst-vo… 
 
Van Nieuwenhove, S. (2016a, 22 juli). Afscheid van mijn jeugdrechter. [Blogpost]. Geraadpleegd op 12 oktober 2018, van https://svannieuwenhove.wordpress.com/2016/07/22/afscheid-van-mijn-jeug… 
 
Van Obbergen, T. (2018, 10 oktober). Radicaliserende jongeren: enkele inzichten van Philippe Vandaele, Antwerps jeugdrechter | StampMedia. Geraadpleegd op 10 november 2018, via https://stampmedia.be/artikel/radicaliserende-jongeren-enkele-inzichten…  
 
Verhellen, E., Verdrag inzake de rechten van het kind, Leuven, Garant, 1997. 
 
Vermeulen, S. (2001). Omgaan met zinvragen. Utrecht: Gerard Til 
 
Vettenburg, Nicole, & Walgrave, L. (2008). Maatschappelijke kwetsbaarheid, school en verstedelijking. Jeugdcriminologie. Achtergronden van jeugdcriminaliteit. Boom Juridische Uitgevers, p. 183–205  
 
Vettenburg, N. & Walgrave, L. (2002). Een integratie van theorieën over persisterende delinquentie: maatschappelijke kwetsbaarheid. In: Goris, P. & Walgrave, L., (eds.) (2002). Van kattenkwaad en erger. Actuele thema's uit de jeugdcriminologie. Garant: Leuven, p. 44-59 
 
Walgrave, L., Burssens, D., Goedseels, E., Goris, P., Melis, B., Pleysier, S. & Put, J. (2012). Jeugddelinquentie in perspectief. Met een koel hoofd naar een geïntegreerde aanpak. (2e ed.). Alphen aan Den Rijn, Nederland: Wolters kluwer. 
 
Vlaams Welzijnsverbond (1994). Het Minorius-project. Geraadpleegd op 2 februari 2019, via https://www.vlaamswelzijnsverbond.be/intersectoraal/kinderrechten/minor…  
 
Vlaamse jeugdraad (2019). Voorstelling. Geraadpleegd op 2 februari 2019, via  https://vlaamsejeugdraad.be/over-ons/voorstelling 
 
Winter, M. de, & Kroneman, M. (2003). Participatief jeugdonderzoek: sociaalwetenschappelijk onderzoek samen met kinderen en jongeren naar beleid voor de jeugd. Assen: Van Gorcum. 
 
Wetten en decreten 
Decreet betreffende de integrale jeugdhulp van 12 juli 2003, BS 13 september 2013. 
 
Wet van 15 mei 1912 op de kinderbescherming, BS 27-28-29 mei 1912. 
 
Wet van 8 april 1965 betreffende de jeugdbescherming, het ten laste nemen van minderjarigen die een als misdrijf omschreven feit hebben gepleegd en het herstel van de door dit feit veroorzaakte schade, BS 15 april 1965. 
 
8 Wet van 13 juni 2006 tot wijziging van de wetgeving betreffende de jeugdbescherming en het ten laste nemen van minderjarigen die een als misdrijf omschreven feit hebben gepleegd, BS 19 juli 2006.

Universiteit of Hogeschool
Criminologische wetenschappen
Publicatiejaar
2019
Promotor(en)
Jenneke Christiaens
Kernwoorden
Share this on: