Zo is het altijd "de schuld van de sossen"
‘Flauw mens’, ‘bende azijnzeikers’, ‘zakenvullers’, ‘griezelkoppen’… en veel meer van dit soort beledigingen zijn vandaag common sense op sociale mediaplatformen zoals Facebook. Burgers, zowel hoog- als laagopgeleid, spenderen vaak uren voor hun computer om anderen te overtuigen van hun standpunt. Dit niet altijd op een even respectvolle manier…
Scrol jij soms ook minutenlang door de honderden reacties die mensen achterlaten onder artikels van Het Laatste Nieuws? Of reageer je zelf soms eens? Sta je er dan soms bij stil dat er slechts heel weinig beleefde reacties tussen staan? Uit mijn masterproef blijkt namelijk dat 71% van alle reacties minstens één vorm van onbeleefd en/of ongeschikt taalgebruik bevat.
Selectieve blootstelling
Dankzij de komst van het Internet en sociale mediaplatformen kunnen mensen veel gemakkelijker met elkaar in contact komen. Een groep motorrijders die samen een ritje willen maken of een groep tieners die dezelfde games spelen, het kan allemaal. Dankzij specifieke platformen en groepen is het vandaag veel makkelijker mensen te vinden met dezelfde interesses.
Ondanks de vele voordelen die dit fenomeen met zich meebrengt, is er ook een verontrustend nadeel aan verbonden. Door het feit dat mensen nu talrijk communiceren met gelijkgestemden, worden hun meningen vaak enkel extremer. Hoe vaker burgers in contact komen met gelijkgestemde burgers, hoe meer ze ervan overtuig raken dat datgene waarin zij gelover het juiste is en hoe groter de kans dat ze andere meningen zonder schaamte zullen afbreken. Hierdoor ontstaan vaak onbeleefde reacties tegenover mensen die een ander standpunt innemen.
Deïndividualisatie
Verder hebben mensen online vaak het gevoel dat ze opgaan in de menigte. Ook al kiezen Facebookgebruikers er vaak voor om hun voor – en achternaam te gebruiken voor hun Facebookprofiel, toch hebben ze vaak het gevoel anoniem te zijn. Dit (schijnbare) gevoel van verborgenheid geeft mensen de indruk dat ze vrijer zijn om te ventileren en daarbij sociaal ongewenst gedrag te vertonen. Dit vertaalt zich dan vooral in het plaatsen van onbeleefde en/of ongeschikte reacties.
‘Kant trekken’ als trigger
Heb je weleens naar een match van de Rode Duivels gekeken terwijl je naast iemand zat die de nationaliteit heeft van de tegenspelers? Of had je wel eens een politieke discussie met iemand die zich aan de andere kant van het politieke spectrum bevind? Op café kan je zulke problemen vermijden, net als op het openbaar vervoer of tijdens familiefeesten, maar wanneer je op Facebook scrolt kan je deze andere ‘meningen’ niet ontwijken. Mensen zullen maar al te graag gepassioneerd uitweiden over ‘hun kant’ of hun mening. Zo leidt sportnieuws vaak tot heel wat onbeleefde discussies omdat je altijd supporters hebt voor het ene team én supporters hebt voor het andere team. Hetzelfde geldt voor artikels over een specifieke politieke partij, die zowel aanhangers als tegenstanders heeft.
Wat is nu eigenlijk het probleem?
Stel je voor dat je volledig afgeblaft wordt op Facebook, enkel en alleen omwille van je mening. Je zou je kunnen verdiepen, denken dat jouw mening fout is, maar de mogelijkheid is groot dat je je op een even onbeleefde manier zal verdedigen. Dit soort reacties zijn dus niet louter onbeleefd/ongeschikt, maar zetten verder ook aan tot nog meer van deze onbeleefde reacties. Dit kan bepaalde conflicten en tegenstelling in de samenleving versterken en het idee van vrije meningsuiting volledig ondermijnen.
Is er geen oplossing voor dit probleem?
Neen. Hoewel sociale mediaplatformen als Facebook er zich van bewust zijn dat deze trend plaatsvindt in hun reactiesecties, wordt hier eerder weinig aan gedaan. Contentmoderatie zorgt er wel voor dat reacties die echt niet gepast zijn, worden weg gefilterd. Het gaat dan voornamelijk om zaken die niet wettelijk zijn. Zaken zoals racisme of het aanzetten tot racisme zijn wettelijk verboden en worden dan ook weg gefilterd door Het Laatste Nieuws. Toch zien we dat dit soort reacties niet het meest voorkomend zijn en dat burgers steeds op zoek gaan naar manieren om deze contentmoderatie te ontwijken. Zo blijft het natuurlijk dweilen met de kraan open, want de stroom aan onbeleefde/ongeschikte reacties blijft groeien en de tegenstellingen in de samenleving worden steeds opvallender. Er blijkt dus dringend nood te zijn aan een meer accurate manier van contentmoderatie.
En jullie, als jullie volgende keer een Anderlecht fan tegenkomen, of een naakte BV zien verschijnen… Deel je mening op een respectvolle manier, hoe moeilijk het ook moge zijn.
Bibliografie
Al-Rawi, A. (2017). News values on social media: News organizations’ Facebook use. Journalism, 18(7), 871-889. Antonissen, D. (2019, 17 maart). ‘’Een beetje fatsoen op Facebook’’. Geraadpleegd van https://www.hln.be/ihln/internet/-een-beetje-fatsoen-op-facebook~a4f0e4… Antonissen, D. (2020, 6 januari). Iets minder reacties, maar beter debat op HLN. Geraadpleegd van https://www.hln.be/nieuws/iets-minder-reacties-maar-beter-debat-op-hln~… Apache. (z.d.). Over Apache. Geraadpleegd van https://www.apache.be/info/wat-is-apache-be/ Baek, Y. M., Wojcieszak, M., & Delli Carpini, M. X. (2012). Online versus face-to-face deliberation: Who? Why? What? With what effects?. New media & society, 14(3), 363-383. Berelson, B. (1952). Content analysis in communication research. Berry, D. (2016). The philosophy of software: Code and mediation in the digital age. Springer. Boczkowski, P. J. (2010). News at work: Imitation in an age of information abundance. University of Chicago Press. Boyd, D., & Crawford, K. (2011). Six provocations for big data. In A decade in internet time: Symposium on the dynamics of the internet and society. Bruns, A., & Highfield, T. (2015). Is Habermas on Twitter?: Social media and the public sphere. In The Routledge companion to social media and politics (pp. 56-73). Routledge. Calhoun, C. J. (Ed.). (1992). Habermas and the public sphere. MIT press. Cappella, J. N., & Jamieson, K. H. (1997). Spiral of cynicism: The press and the public good. Oxford University Press. Castells, M. (2008). The new public sphere: Global civil society, communication networks, and global governance. The aNNalS of the american academy of Political and Social Science, 616(1), 78-93. Coe, K., Kenski, K., & Rains, S. A. (2014). Online and uncivil? Patterns and determinants of incivility in newspaper website comments. Journal of Communication, 64(4), 658-679. Conover, M. D., Ratkiewicz, J., Francisco, M., Gonçalves, B., Menczer, F., & Flammini, A. (2011). Political polarization on twitter. In Fifth international AAAI conference on weblogs and social media. Coote, A., & Lenaghan, J. (1997). Citizens' juries: theory into practice. Institute for Public Policy Research. 67 Dahlberg, L. (2001). Democracy via cyberspace: Mapping the rhetorics and practices of three prominent camps. New media & Society, 22(2), 157-177. Dahlgren, P. (2005). The Internet, public spheres, and political communication: Dispersion and deliberation. Political communication, 22(2), 147-162. Davis, R. (1999). The web of politics: The Internet's impact on the American political system. Oxford University Press. Devos, C. (2016). Een plattegrond van de macht:inleiding tot politiek en politieke wetenschappen (4de editie). Gent, België: Academia Press. De Correspondent. (z.d.). De Correspondent Manifest. Geraadpleegd van https://decorrespondent.nl/manifest Druckman, J. N., Levendusky, M. S., & McLain, A. (2018). No need to watch: How the effects of partisan media can spread via interpersonal discussions. American Journal of Political Science, 62(1), 99-112. Festinger, L., Pepitone, A., & Newcomb, T. (1952). Some consequences of de-individuation in a group. The Journal of Abnormal and Social Psychology, 47(2S), 382. Flaxman, S., Goel, S., & Rao, J. M. (2016). Filter bubbles, echo chambers, and online news consumption. Public opinion quarterly, 80(S1), 298-320. Gardner, D. (2012). Engaging fans on Facebook: how New Zealand organisations are communicating on Facebook to build and maintain relationships with their publics: a thesis presented in partial fulfilment of the requirements for the degree of Master of Management in Communication Management at Massey University, Wellington, New Zealand (Doctoral dissertation, Massey University). Garrett, R. K. (2009). Echo chambers online?: Politically motivated selective exposure among Internet news users. Journal of Computer-Mediated Communication, 14(2), 265-285. Gerhards, J., & Schäfer, M. S. (2010). Is the internet a better public sphere? Comparing old and new media in the USA and Germany. New media & society, 12(1), 143-160. Habermas, J., Lennox, S., & Lennox, F. (1974). The public sphere: An encyclopedia article (1964). New German Critique, (3), 49-55. Hendriks, C. M., Ercan, S. A., & Duus, S. (2019). Listening in polarised controversies: a study of listening practices in the public sphere. Policy Sciences, 52(1), 137-151. Hermida, A. (2010). Twittering the news: The emergence of ambient journalism. Journalism practice, 4(3), 297-308. 68 Het Laatste Nieuws (2019, 1 november). [Reacties op Facebookpost]. Geraadpleegd van https://www.facebook.com/hln.be/ Hlavach, L., & Freivogel, W. H. (2011). Ethical implications of anonymous comments posted to online news stories. Journal of Mass Media Ethics, 26(1), 21-37. Jamieson, K. H., & Falk, E. (1999). Civility in the house of representatives: The 105th Congress. The Annenberg Public Policy Center of the University of Pennsylvania. Jenkins, H. (2006). Confronting the challenges of participatory culture: Media education for the 21st century. An occasional paper on digital media and learning. John D. and Catherine T. MacArthur Foundation. Jhaver, S., Ghoshal, S., Bruckman, A., & Gilbert, E. (2018). Online harassment and content moderation: The case of blocklists. ACM Transactions on Computer-Human Interaction (TOCHI), 25(2), 1-33. Koetsenruijter, W., & Van Hout, T. (2014). Methoden voor journalism studies. Boom Uitgevers. Kümpel, A. S., Karnowski, V., & Keyling, T. (2015). News sharing in social media: A review of current research on news sharing users, content, and networks. Social media+ society, 1(2), 2056305115610141. Laclau, E., & Mouffe, C. (2014). Hegemony and socialist strategy: Towards a radical democratic politics. Verso Trade. Lassen, D. D. (2005). The effect of information on voter turnout: Evidence from a natural experiment. American Journal of political science, 49(1), 103-118. Le Bon, G. (2002). The crowd: A study of the popular mind. Courier Corporation. Lee, J. K., Choi, J., Kim, C., & Kim, Y. (2014). Social media, network heterogeneity, and opinion polarization. Journal of communication, 64(4), 702-722. Lorenzano, K. J., Sari, M., Storm, C. H., Rhodes, S., & Borah, P. (2018). Challenges for an SNSbased public sphere in 2016. Online Information Review. Lunt, P., & Stenner, P. (2005). The Jerry Springer Show as an emotional public sphere. Media, Culture & Society, 27(1), 59-81. Macnamara, J. R. (2005). Media content analysis: Its uses, benefits and best practice methodology. Asia Pacific Public Relations Journal, 6(1), 1. Marres, N., & Weltevrede, E. Scraping the social? Issues in real-time research. Journal of Cultural Economy. 69 McCarthy, T., & Habermas, J. (1991). The structural transformation of the public sphere: An inquiry into a category of bourgeois society. McQuail, D. (2010). McQuail's mass communication theory. Sage publications. Mutz, D. C. (2006). How the mass media divide us. Red and blue nation? Characteristics and causes of America’s polarized politics, 1. Mutz, D. C. (2016). In-your-face politics: The consequences of uncivil media. Princeton University Press. Nechushtai, E., & Lewis, S. C. (2019). What kind of news gatekeepers do we want machines to be? Filter bubbles, fragmentation, and the normative dimensions of algorithmic recommendations. Computers in Human Behavior, 90, 298-307. Neuendorf, K. A. (2002). Defining content analysis. Content analysis guidebook. Thousand Oaks, CA: Sage. Noveck, B. S. (2004). Unchat: Democratic solution for a wired world. Democracy online: The prospects for political renewal through the Internet, 21-34. Oz, M., Zheng, P., & Chen, G. M. (2018). Twitter versus Facebook: Comparing incivility, impoliteness, and deliberative attributes. New media & society, 20(9), 3400-3419. Papacharissi, Z. (2002). The virtual sphere: The internet as a public sphere. New media & society, 4(1), 9-27. Papacharissi, Z. (2004). Democracy online: Civility, politeness, and the democratic potential of online political discussion groups. New media & society, 6(2), 259-283. Papacharissi, Z. (2016). Affective publics and structures of storytelling: Sentiment, events and mediality. Information, Communication & Society, 19(3), 307-324. Papasolomou, I., & Melanthiou, Y. (2012). Social media: Marketing public relations’ new best friend. Journal of Promotion Management, 18(3), 319-328. Pariser, E. (2011). The filter bubble: What the Internet is hiding from you. Penguin UK. Poster, M. (1997). Cyberdemocracy: Internet and the public sphere. Internet culture, 201-218. Pouw, T. (2017, 17 augustus). Aansprakelijkheid webhost voor onrechtmatige reacties van bezoekers van een website. Geraadpleegd van https://www.declercq.com/kennisblog/aansprakelijkheid-webhost-faciliter… 70 Richards, B. (2009). emoTional puBliC spheRe. The Routledge companion to news and journalism, 301. Roberts, S. T. (2014). Behind the screen: The hidden digital labor of commercial content moderation (Doctoral dissertation, University of Illinois at Urbana-Champaign). Roberts, S. T. (2017). Content moderation. Rogers, R. (2009). The end of the virtual: Digital methods (Vol. 339). Amsterdam University Press. Rowe, I. (2015). Civility 2.0: A comparative analysis of incivility in online political discussion. Information, communication & society, 18(2), 121-138. Ruiz, C., Domingo, D., Micó, J. L., Díaz-Noci, J., Meso, K., & Masip, P. (2011). Public sphere 2.0? The democratic qualities of citizen debates in online newspapers. The International journal of press/politics, 16(4), 463-487. Santana, A. D. (2015). Incivility dominates online comments on immigration. Newspaper Research Journal, 36(1), 92-107. Savage, M., & Burrows, R. (2007). The coming crisis of empirical sociology. Sociology, 41(5), 885- 899. Schäfer, M. S. (2015). Digital public sphere. The international encyclopedia of political communication, 1-7. Schulz, W. (1997). Changes of mass media and the public sphere. Javnost-The Public, 4(2), 57- 69. SimilarWeb. (2020, 1 juni). Top sites ranking for all categories in Belgium. Geraadpleegd van https://www.similarweb.com/top-websites/belgium/ Smith, G., & Wales, C. (2000). Citizens' juries and deliberative democracy. Political studies, 48(1), 51-65. Sproull, L., & Kiesler, S. (1986). Reducing social context cues: Electronic mail in organizational communication. Management science, 32(11), 1492-1512. Stroud, N. J., Scacco, J. M., Muddiman, A., & Curry, A. L. (2015). Changing deliberative norms on news organizations' Facebook sites. Journal of Computer-Mediated Communication, 20(2), 188- 203. Taber, C. S., & Lodge, M. (2006). Motivated skepticism in the evaluation of political beliefs. American journal of political science, 50(3), 755-769. 71 Thompson, J.B. (2000). Political Scandal: Power and Visibility in the Media Age. Cambridge: Polity Press; Ari Adut (2009). On Scandal: Moral Disturbances in Society, Politics and Arts. Cambridge University Press. Traverse: Zeitschrift für Geschichte= revue d'histoire, (3), 177-180. Trilling, D., Bos, L., van Rensburg, L. J., & de Groot, M. S. (2016). Hufterigheid en democratisch debat in online comments op verschillende platforms. Tijdschrift voor Communicatiewetenschap, 44(3). Van der Helm, N. (2010, 12 november). Het modereren van communities: online discussies. Geraadpleegd van https://www.frankwatching.com/archive/2010/11/12/het-modereren-vancommu… Van Leuven, S. (2013). De publieke sfeer in tijden van commercialisering en digitalisering: een multimethodisch longitudinaal onderzoek van het bronnengebruik in de Vlaamse buitenlandberichtgeving (Doctoral dissertation, Ghent University). Veglis, A. (2014). Moderation techniques for social media content. In International Conference on Social Computing and Social Media (pp. 137-148). Springer, Cham. Walther, J. B. (2002). Research ethics in Internet-enabled research: Human subjects issues and methodological myopia. Ethics and information technology, 4(3), 205-216. Wang, G. (2011). Plenary| Paradigm Shift and the Centrality of Communication Discipline. International Journal of Communication, 5, 9. Wright, S. (2006). Government-run online discussion fora: Moderation, censorship and the shadow of Control1. The British Journal of Politics and International Relations, 8(4), 550-568. Wright, S., Graham, T., & Jackson, D. (2017). Third space and everyday online political talk: Deliberation, polarisation, avoidance. N/A. Zamith, R., & Lewis, S. C. (2014). From public spaces to public sphere: Rethinking systems for reader comments on online news sites. Digital journalism, 2(4), 558-574. Ziegele, M., Daxenberger, J., Quiring, O., & Gurevych, I. (2018). Developing automated measures to predict incivility in public online discussions on the facebook sites of established news media. In Proceedings of the 68th Annual Conference of the International Communication Association (ICA).
