Ademen we tijdens een strandwandeling plastics in?
Ons onderzoek toont aan dat plastics uit de oceaan in de lucht kunnen terechtkomen. Dit gebeurt via de hele kleine druppels die ontstaan bij het breken van golven in de oceaan.
De onzichtbare plastic vervuiling
Heel wat kleine plastics komen jaarlijks in het water terecht, met geschatte hoeveelheden tussen 19 en 23 miljoen ton plastics per jaar. Om een idee te geven: om deze hoeveelheid aan plastics te vervoeren, zou je een rij vrachtwagens nodig hebben die bijna 5 keer de afstand van Brussel naar Rome overbrugt. Indien het beleid niet verandert, zou het plastic afval dat jaarlijks in aquatische ecosystemen terechtkomt tegen 2030 zelfs kunnen verviervoudigen. Van deze gigantische plasticvervuiling in het water, is een deel zelfs niet zichtbaar met het menselijk oog. Het is dit deel van de plasticvervuiling waarop gefocust wordt in onze studie, namelijk de micro- en nanoplastics.
Microplastics (MP’s) zijn plastic deeltjes die kleiner zijn dan een halve centimeter. De plastic deeltjes kleiner dan 1 micrometer (µm), noemt men nanoplastics (NP’s). Om je hier iets bij voor te kunnen stellen: Het coronavirus heeft een diameter van ongeveer 0.1 µm. MP’s en NP’s worden gemaakt voor gebruik in verzorgingsproducten en cosmetica, of ze zijn het resultaat van de afbraak van grotere plastics onder invloed van bepaalde factoren, zoals uv-licht van de zon, warmte en wrijving. Deze plastic deeltjes kunnen een risico vormen voor het leven in het water en zijn een potentiële bedreiging voor de menselijke gezondheid. Niet alleen de plastics zelf vormen een risico, maar ook de potentiële ziekteverwekkende bacteriën en virussen, en verontreinigende stoffen die met deze plastics kunnen associëren en mee transporteren.
Plastics: van zee naar atmosfeer
Wat als deze MP’s en NP’s niet in de oceaan blijven, maar in de lucht terechtkomen? Dan is de oceaan niet alleen een bestemming voor plastics, maar ook een bron van plastics. Dit is zo gek nog niet. Het is immers zo dat wanneer golven in de oceaan breken, luchtbellen ontstaan onder water. Wanneer deze luchtbellen het wateroppervlak bereiken, barsten ze open en worden kleine waterdruppels de lucht in geslingerd. Deze kleine druppels worden zeespray-aerosolen (ZSA’s) genoemd. Uit onderzoek is al gebleken dat via deze ZSA’s onder andere micro-organismen en vetten in de atmosfeer terechtkomen. Er was echter weinig geweten over de mogelijke aanwezigheid van plastics in deze ZSA’s. Als deze ZSA’s inderdaad micro- of nanoplastic deeltjes bevatten, dan zou dit betekenen dat plastics uit de oceaan in de lucht kunnen terechtkomen en dan kan de mens deze plastics uit de zee inademen.
Deze studie onderzocht dus of micro- en nanoplastics in ZSA’s te vinden zijn. Om dit te onderzoeken, creëerden we in het lab op kleine schaal luchtbellen in zeewater om de vorming van zeespray-aerosolen na te bootsen. We voegden verschillende soorten en groottes van plastics aan het zeewater toe om te kijken of dit een invloed had op de aanwezigheid in de ZSA’s. Zowel de plastics in de aerosolen als de plastics in het zeewater werden geteld, om te bekijken hoe sterk de ZSA’s werden aangerijkt met plastics ten opzichte van het zeewater. Voor deze analyse werd gebruik gemaakt van drie verschillende toestellen: een microscoop, een flow cytometer en een Nanosight.
Hoe kleiner het plastic, hoe groter het risico
Uit de uitgevoerde experimenten bleek dat enkel de kleine plastic deeltjes (<5 µm) in de ZSA’s lijken opgenomen te worden en dat de grotere geteste deeltjes (>22 µm) niet in de lucht terechtkwamen. Daarnaast blijkt ook dat hoe kleiner de plastics zijn, hoe meer deze in de aerosolen lijken terecht te komen. De grotere plastics zijn voornamelijk in het zeewater zelf te vinden, de kleinere partikels vinden we dan weer aan het zeeoppervlak en de hele kleine partikels komen in de atmosfeer terecht. Op basis van schattingen wordt verondersteld dat nanoplastics in grote mate aanwezig zijn in de oceaan. Door hun kleine afmetingen nemen we aan dat deze gemakkelijk worden getransporteerd naar de mariene atmosfeer, daar lang blijven en dus een groot potentieel risico kunnen vormen voor de menselijke gezondheid. Uit onze resultaten wordt ook een verschil duidelijk tussen verschillende types plastics, maar meer onderzoek is nodig om de specifieke invloed van het type plastic op het transport naar de atmosfeer te bepalen.
Gevolgen voor de mens?
De totale lengte van de kustlijn wereldwijd is groot. Daarom is het belangrijk dat het hierboven omschreven transport van plastics van de oceaan naar de atmosfeer verder onderzocht wordt in de gehele plastic problematiek. Studies toonden ook al aan dat MP’s in de lucht tot wel 1000 km ver kunnen getransporteerd worden alvorens ze neerslaan. Door de blootstelling aan uv-straling in de lucht kunnen de plastics ook toxischer worden alvorens terug neer te slaan in de zee. De plastics kunnen ziekteverwekkers en verontreinigende stoffen transporteren en dus op die manier een gevaar vormen. Ons onderzoek toont aan dat MP’s en NP’s vanuit de zee in de atmosfeer terecht komen. Als deze worden ingeademd door de mens kan dit een impact hebben. Onderzoek vond al MP’s terug in menselijk longweefsel, wat aantoont dat deze inderdaad worden ingeademd. Maar er zijn uiteraard nog vele andere bronnen van MP’s in de lucht (e.g. stof, vezels, autobanden,…). Meer onderzoek is nodig over de mogelijke gezondheidseffecten van microplastics na inhalatie van realistische concentraties aangezien dit een bedreiging kan vormen voor de menselijke gezondheid.
Dit onderzoeksgebied is nog zeer jong en hoewel deze studie nuttige informatie heeft geproduceerd, zijn er nog veel onbeantwoorde vragen over de aerosolisatie van plastics. Verder onderzoek over de overdracht van MP’s en NP’s via zeespray-aerosolen is dus van belang. Het wordt echter steeds duidelijker dat plastics een globaal probleem zijn op land, op zee en in de lucht en dat, in een context van steeds toenemende plastic-productie en dus plastic-verliezen in het milieu, enkel globale oplossingen toereikend zullen zijn om de impact op mens en milieu in te schatten, en op die manier mens en milieu op adequate manier te beschermen.
Bibliografie
Abbasi, S., Keshavarzi, B., Moore, F., Turner, A., Kelly, F. J., Dominguez, A. O., and Jaafarzadeh,
N. (2019). Distribution and potential health impacts of microplastics and microrubbers
in air and street dusts from asaluyeh county, iran. Environmental pollution,
244:153–164.
Allen, S., Allen, D., Moss, K., Le Roux, G., Phoenix, V. R., and Sonke, J. E. (2020). Examination
of the ocean as a source for atmospheric microplastics. PloS one, 15(5):e0232746.
Allen, S., Allen, D., Phoenix, V. R., Le Roux, G., Jiménez, P. D., Simonneau, A., Binet, S.,
and Galop, D. (2019). Atmospheric transport and deposition of microplastics in a remote
mountain catchment. Nature Geoscience, 12(5):339–344.
Asselman, J., Van Acker, E., De Rijcke, M., Tilleman, L., Van Nieuwerburgh, F., Mees, J.,
De Schamphelaere, K. A., and Janssen, C. R. (2018). Positive human health effects of sea
spray aerosols: molecular evidence from exposed lung cell lines. bioRxiv, page 397141.
Asselman, J., Van Acker, E., De Rijcke, M., Tilleman, L., Van Nieuwerburgh, F., Mees, J.,
De Schamphelaere, K. A., and Janssen, C. R. (2019). Marine biogenics in sea spray
aerosols interact with the mtor signaling pathway. Scientific reports, 9(1):1–10.
Bank, M. S. and Hansson, S. V. (2019). The plastic cycle: A novel and holistic paradigm for
the anthropocene.
Bergmann, M., Mützel, S., Primpke, S., Tekman, M. B., Trachsel, J., and Gerdts, G. (2019).
White and wonderful? microplastics prevail in snow from the alps to the arctic. Science
advances, 5(8):eaax1157.
Besseling, E., Redondo-Hasselerharm, P., Foekema, E. M., and Koelmans, A. A. (2019). Quantifying
ecological risks of aquatic micro-and nanoplastic. Critical reviews in environmental
science and technology, 49(1):32–80.
Borrelle, S. B., Ringma, J., Law, K. L., Monnahan, C. C., Lebreton, L., McGivern, A., Murphy,
E., Jambeck, J., Leonard, G. H., Hilleary, M. A., et al. (2020). Predicted growth in plastic
waste exceeds efforts to mitigate plastic pollution. Science, 369(6510):1515–1518.
Boucher, J. and Friot, D. (2017). Primary microplastics in the oceans: a global evaluation of
sources, volume 43. Iucn Gland, Switzerland.
Brahney, J., Mahowald, N., Prank, M., Cornwell, G., Klimont, Z., Matsui, H., and Prather,
K. A. (2021). Constraining the atmospheric limb of the plastic cycle. Proceedings of the
National Academy of Sciences, 118(16).
Cai, L., Wang, J., Peng, J., Tan, Z., Zhan, Z., Tan, X., and Chen, Q. (2017). Characteristic of
microplastics in the atmospheric fallout from dongguan city, china: preliminary research
and first evidence. Environmental Science and Pollution Research, 24(32):24928–24935.
Can-Güven, E. (2021). Microplastics as emerging atmospheric pollutants: a review and
bibliometric analysis. Air Quality, Atmosphere & Health, 14(2):203–215.
Caputo, F., Vogel, R., Savage, J., Vella, G., Law, A., Della Camera, G., Hannon, G., Peacock,
B., Mehn, D., Ponti, J., et al. (2021). Measuring particle size distribution and mass concentration
of nanoplastics and microplastics: addressing some analytical challenges in the
sub-micron size range. Journal of Colloid and Interface Science, 588:401–417.
Casas, G., Martínez-Varela, A., Roscales, J. L., Vila-Costa, M., Dachs, J., and Jiménez, B.
(2020). Enrichment of perfluoroalkyl substances in the sea-surface microlayer and seaspray
aerosols in the southern ocean. Environmental Pollution, 267:115512.
Chia, W. Y., Tang, D. Y. Y., Khoo, K. S., Lup, A. N. K., and Chew, K. W. (2020). Nature’s
fight against plastic pollution: algae for plastic biodegradation and bioplastics production.
Environmental Science and Ecotechnology, 4:100065.
de Haan, W. P., Sanchez-Vidal, A., Canals, M., and Party, N. S. S. (2019). Floating microplastics
and aggregate formation in the western mediterranean sea. Marine pollution bulletin,
140:523–535.
Deane, G. B. and Stokes, M. D. (2002). Scale dependence of bubble creation mechanisms
in breaking waves. Nature, 418(6900):839–844.
Drago, C., Pawlak, J., and Weithoff, G. (2020). Biogenic aggregation of small microplastics
alters their ingestion by a common freshwater micro-invertebrate. Frontiers in Environmental
Science, page 264.
Dris, R., Gasperi, J., Mirande, C., Mandin, C., Guerrouache, M., Langlois, V., and Tassin, B.
(2017). A first overview of textile fibers, including microplastics, in indoor and outdoor
environments. Environmental pollution, 221:453–458.
Dris, R., Gasperi, J., Rocher, V., Saad, M., Renault, N., and Tassin, B. (2015). Microplastic
contamination in an urban area: a case study in greater paris. Environmental Chemistry,
12(5):592–599.
Dris, R., Gasperi, J., Saad, M., Mirande, C., and Tassin, B. (2016). Synthetic fibers in atmospheric
fallout: a source of microplastics in the environment? Marine pollution bulletin,
104(1-2):290–293.
Evangeliou, N., Grythe, H., Klimont, Z., Heyes, C., Eckhardt, S., Lopez-Aparicio, S., and
Stohl, A. (2020). Atmospheric transport is a major pathway of microplastics to remote
regions. Nature communications, 11(1):1–11.
Evangeliou, N., Tich`y, O., Eckhardt, S., Zwaaftink, C. G., and Brahney, J. (2022). Sources
and fate of atmospheric microplastics revealed from inverse and dispersion modelling;
from global emissions to deposition. Journal of Hazardous Materials, page 128585.
Filipe, V., Hawe, A., and Jiskoot, W. (2010). Critical evaluation of nanoparticle tracking
analysis (nta) by nanosight for the measurement of nanoparticles and protein aggregates.
Pharmaceutical research, 27(5):796–810.
Flanders Marine Institute (VLIZ) (2020). Lifewatch observatory data: nutrient, pigment, suspended
matter and secchi measurements in the belgian part of the north sea. Accessed
through the Lifewatch Data Explorer.
Flores, J. M., Bourdin, G., Kostinski, A. B., Altaratz, O., Dagan, G., Lombard, F., Haëntjens,
N., Boss, E., Sullivan, M. B., Gorsky, G., et al. (2021). Diel cycle of sea spray aerosol
concentration. Nature communications, 12(1):1–12.
Fröhlich-Nowoisky, J., Kampf, C. J., Weber, B., Huffman, J. A., Pöhlker, C., Andreae, M. O.,
Lang-Yona, N., Burrows, S. M., Gunthe, S. S., Elbert, W., et al. (2016). Bioaerosols in
the earth system: Climate, health, and ecosystem interactions. Atmospheric Research,
182:346–376.
Fuentes, E., Coe, H., Green, D., Leeuw, G. d., and McFiggans, G. (2010). Laboratorygenerated
primary marine aerosol via bubble-bursting and atomization. Atmospheric
Measurement Techniques, 3(1):141–162.
Gasperi, J., Wright, S. L., Dris, R., Collard, F., Mandin, C., Guerrouache, M., Langlois, V., Kelly,
F. J., and Tassin, B. (2018). Microplastics in air: are we breathing it in? Current Opinion in
Environmental Science & Health, 1:1–5.
Gaston, E., Woo, M., Steele, C., Sukumaran, S., and Anderson, S. (2020). Microplastics differ
between indoor and outdoor air masses: insights from multiple microscopy methodologies.
Applied spectroscopy, 74(9):1079–1098.
González-Pleiter, M., Edo, C., Aguilera, Á., Viúdez-Moreiras, D., Pulido-Reyes, G., González-
Toril, E., Osuna, S., de Diego-Castilla, G., Leganés, F., Fernández-Piñas, F., et al. (2021). Occurrence
and transport of microplastics sampled within and above the planetary boundary
layer. Science of The Total Environment, 761:143213.
Harvey, G. W. and Burzell, L. A. (1972). A simple microlayer method for small samples 1.
Limnology and Oceanography, 17(1):156–157.
IUCN (2021a). Marine plastic pollution. https://www.iucn.org/resources/
issues-briefs/marine-plastic-pollution. accessed: 28.12.2021.
IUCN (2021b). November 2021 marine plastic pollution - iucn.
Jenner, L. C., Rotchell, J. M., Bennett, R. T., Cowen, M., Tentzeris, V., and Sadofsky, L. R.
(2022). Detection of microplastics in human lung tissue using ftir spectroscopy. Science
of The Total Environment, 831:154907.
Kaile, N., Lindivat, M., Elio, J., Thuestad, G., Crowley, Q. G., and Hoell, I. A. (2020). Preliminary
results from detection of microplastics in liquid samples using flow cytometry.
Frontiers in Marine Science, 7:856.
Kirkpatrick, B., Fleming, L. E., Squicciarini, D., Backer, L. C., Clark, R., Abraham, W., Benson,
J., Cheng, Y. S., Johnson, D., Pierce, R., et al. (2004). Literature review of florida red tide:
implications for human health effects. Harmful algae, 3(2):99–115.
Klein, M. and Fischer, E. K. (2019). Microplastic abundance in atmospheric deposition within
the metropolitan area of hamburg, germany. Science of the Total Environment, 685:96–
103.
Kole, P. J., Löhr, A. J., Van Belleghem, F. G., and Ragas, A. M. (2017). Wear and tear of
tyres: a stealthy source of microplastics in the environment. International journal of
environmental research and public health, 14(10):1265.
Lamb, J. B., Willis, B. L., Fiorenza, E. A., Couch, C. S., Howard, R., Rader, D. N., True, J. D.,
Kelly, L. A., Ahmad, A., Jompa, J., et al. (2018). Plastic waste associated with disease on
coral reefs. Science, 359(6374):460–462.
Lewis, E. R., Lewis, R., Lewis, E. R., and Schwartz, S. E. (2004). Sea salt aerosol production:
mechanisms, methods, measurements, and models, volume 152. American geophysical
union.
Liu, K., Wang, X., Fang, T., Xu, P., Zhu, L., and Li, D. (2019a). Source and potential risk
assessment of suspended atmospheric microplastics in shanghai. Science of the total
environment, 675:462–471.
Liu, K., Wu, T., Wang, X., Song, Z., Zong, C., Wei, N., and Li, D. (2019b). Consistent transport
of terrestrial microplastics to the ocean through atmosphere. Environmental science &
technology, 53(18):10612–10619.
Lv, C., Tsona, N. T., and Du, L. (2020). Sea spray aerosol formation: results on the role
of different parameters and organic concentrations from bubble bursting experiments.
Chemosphere, 252:126456.
Mallavarapu, M. (2021). Airborne microplastics: A global issue with implications for human
health.
Masry, M., Rossignol, S., Roussel, B. T., Bourgogne, D., Bussière, P.-O., R’mili, B., and Wong-
Wah-Chung, P. (2021). Experimental evidence of plastic particles transfer at the water-air
interface through bubble bursting. Environmental Pollution, 280:116949.
Mayer, K. J., Wang, X., Santander, M. V., Mitts, B. A., Sauer, J. S., Sultana, C. M., Cappa,
C. D., and Prather, K. A. (2020). Secondary marine aerosol plays a dominant role over
primary sea spray aerosol in cloud formation. ACS central science, 6(12):2259–2266.
Mead-Hunter, R., Gumulya, M. M., King, A. J., and Mullins, B. J. (2018). Ejection of droplets
from a bursting bubble on a free liquid surface—a dimensionless criterion for “jet”
droplets. Langmuir, 34(21):6307–6313.
Mitrano, D. (2019). Nanoplastic should be better understood. Nat Nanotech, 14:299.
Munyaneza, J., Jia, Q., Qaraah, F. A., Hossain, M. F., Wu, C., Zhen, H., and Xiu, G. (2022).
A review of atmospheric microplastics pollution: In-depth sighting of sources, analytical
methods, physiognomies, transport and risks. Science of The Total Environment, page
153339.
Nielsen, L. S. and Bilde, M. (2020). Exploring controlling factors for sea spray aerosol production:
temperature, inorganic ions and organic surfactants. Tellus B: Chemical and
Physical Meteorology, 72(1):1–10.
Parthasarathy, A., Tyler, A. C., Hoffman, M. J., Savka, M. A., and Hudson, A. O. (2019). Is
plastic pollution in aquatic and terrestrial environments a driver for the transmission of
pathogens and the evolution of antibiotic resistance?
Pósfai, M., Li, J., Anderson, J. R., and Buseck, P. R. (2003). Aerosol bacteria over the southern
ocean during ace-1. Atmospheric Research, 66(4):231–240.
Prata, J. C. (2018). Airborne microplastics: consequences to human health? Environmental
pollution, 234:115–126.
Prather, K. A., Bertram, T. H., Grassian, V. H., Deane, G. B., Stokes, M. D., DeMott, P. J.,
Aluwihare, L. I., Palenik, B. P., Azam, F., Seinfeld, J. H., et al. (2013). Bringing the ocean
into the laboratory to probe the chemical complexity of sea spray aerosol. Proceedings
of the National Academy of Sciences, 110(19):7550–7555.
Primpke, S., Christiansen, S. H., Cowger, W., De Frond, H., Deshpande, A., Fischer, M., Holland,
E. B., Meyns, M., O’Donnell, B. A., Ossmann, B. E., et al. (2020). Critical assessment
of analytical methods for the harmonized and cost-efficient analysis of microplastics. Applied
spectroscopy, 74(9):1012–1047.
Rastelli, E., Corinaldesi, C., Dell’Anno, A., Martire, M. L., Greco, S., Facchini, M. C., Rinaldi,
M., O’Dowd, C., Ceburnis, D., and Danovaro, R. (2017). Transfer of labile organic matter
and microbes from the ocean surface to the marine aerosol: an experimental approach.
Scientific reports, 7(1):1–10.
Rochman, C. M., Brookson, C., Bikker, J., Djuric, N., Earn, A., Bucci, K., Athey, S., Huntington,
A., McIlwraith, H., Munno, K., et al. (2019). Rethinking microplastics as a diverse
contaminant suite. Environmental toxicology and chemistry, 38(4):703–711.
Rochman, C. M. and Hoellein, T. (2020). The global odyssey of plastic pollution. Science,
368(6496):1184–1185.
Schiffer, J. M., Mael, L. E., Prather, K. A., Amaro, R. E., and Grassian, V. H. (2018). Sea
spray aerosol: where marine biology meets atmospheric chemistry. ACS central science,
4(12):1617–1623.
Schill, S. R., Collins, D. B., Lee, C., Morris, H. S., Novak, G. A., Prather, K. A., Quinn, P. K.,
Sultana, C. M., Tivanski, A. V., Zimmermann, K., et al. (2015). The impact of aerosol
particle mixing state on the hygroscopicity of sea spray aerosol. ACS central science,
1(3):132–141.
Shim, W. J., Song, Y. K., Hong, S. H., and Jang, M. (2016). Identification and quantification of
microplastics using nile red staining. Marine pollution bulletin, 113(1-2):469–476.
Sommer, F., Dietze, V., Baum, A., Sauer, J., Gilge, S., Maschowski, C., Gieré, R., et al. (2018).
Tire abrasion as a major source of microplastics in the environment. Aerosol and air
quality research, 18(8):2014–2028.
Sridharan, S., Kumar, M., Singh, L., Bolan, N. S., and Saha, M. (2021). Microplastics as
an emerging source of particulate air pollution: A critical review. Journal of Hazardous
Materials, page 126245.
Stanton, T., Johnson, M., Nathanail, P., Gomes, R. L., Needham, T., and Burson, A. (2019).
Exploring the efficacy of nile red in microplastic quantification: a costaining approach.
Environmental Science & Technology Letters, 6(10):606–611.
Stokes, M., Deane, G., Prather, K., Bertram, T., Ruppel, M., Ryder, O., Brady, J., and Zhao,
D. (2013). A marine aerosol reference tank system as a breaking wave analogue for
the production of foam and sea-spray aerosols. Atmospheric Measurement Techniques,
6(4):1085–1094.
Trainic, M., Flores, J. M., Pinkas, I., Pedrotti, M. L., Lombard, F., Bourdin, G., Gorsky, G.,
Boss, E., Rudich, Y., Vardi, A., et al. (2020). Airborne microplastic particles detected in the
remote marine atmosphere. Communications Earth & Environment, 1(1):1–9.
UNEP (2014). UNEP Year Book 2014: Emerging Issues in Our Global Environment. United
Nations Environment Programme.
UNEP (2016). Marine plastic debris and microplastics–Global lessons and research to inspire
action and guide policy change. United Nations Environment Programme.
Van Acker, E., Asselman, J., De Rijcke, M., De Schamphelaere, K., and Janssen, C. (2018). Do
marine aerosols improve human health? In VLIZ Marine Science Day 2018, volume 81.
Vlaams Instituut voor de Zee (VLIZ).
Van Acker, E., De Rijcke, M., Asselman, J., Beck, I. M., Huysman, S., Vanhaecke, L.,
De Schamphelaere, K. A., and Janssen, C. R. (2020). Aerosolizable marine phycotoxins
and human health effects: in vitro support for the biogenics hypothesis. Marine drugs,
18(1):46.
Van Acker, E., De Rijcke, M., Liu, Z., Asselman, J., De Schamphelaere, K. A., Vanhaecke, L.,
and Janssen, C. R. (2021a). Sea spray aerosols contain the major component of human
lung surfactant. Environmental science & technology.
Van Acker, E., Huysman, S., De Rijcke, M., Asselman, J., De Schamphelaere, K. A., Vanhaecke,
L., and Janssen, C. R. (2021b). Phycotoxin-enriched sea spray aerosols: Methods,
mechanisms, and human exposure. Environmental science & technology, 55(9):6184–
6196.
Wang, X., Bolan, N., Tsang, D. C., Sarkar, B., Bradney, L., and Li, Y. (2021). A review of
microplastics aggregation in aquatic environment: Influence factors, analytical methods,
and environmental implications. Journal of Hazardous Materials, 402:123496.
Wang, X., Li, C., Liu, K., Zhu, L., Song, Z., and Li, D. (2020). Atmospheric microplastic over
the south china sea and east indian ocean: abundance, distribution and source. Journal
of hazardous materials, 389:121846.
Wurl, O., Ekau, W., Landing, W. M., Zappa, C. J., and Bowman, J. (2017). Sea surface microlayer
in a changing ocean–a perspective. Elementa: Science of the Anthropocene,
5.
Zhang, Y., Kang, S., Allen, S., Allen, D., Gao, T., and Sillanpää, M. (2020). Atmospheric
microplastics: A review on current status and perspectives. Earth-Science Reviews,
203:103118.
Zhou, Q., TIAN, C., and Luo, Y. (2017). Various forms and deposition fluxes of microplastics
identified in the coastal urban atmosphere. Chinese Science Bulletin, 62(33):3902–3909.
Zhu, K., Jia, H., Sun, Y., Dai, Y., Zhang, C., Guo, X., Wang, T., and Zhu, L. (2020). Enhanced
cytotoxicity of photoaged phenol-formaldehyde resins microplastics: Combined effects
of environmentally persistent free radicals, reactive oxygen species, and conjugated carbonyls.
Environment International, 145:106137.
