Bedrijven sturen met moreel kompas: hoe duurzaamheid de nieuwe bedrijfsfilosofie wordt

Sara
Faes

“Duurzaamheid is geen luxe meer, het is een plicht.”

Dat is de boodschap die uit mijn onderzoek naar voren komt. De Belgische Corporate Governance Code – de gedragscode die bepaalt hoe beursgenoteerde bedrijven bestuurd moeten worden – houdt nog te weinig rekening met duurzaamheid. Terwijl Europa met nieuwe regels de druk opvoert, hinkt België achterop.

In mijn masterproef onderzocht ik hoe die kloof kan worden gedicht. De centrale vraag: hoe kan de Belgische Code zo worden aangepast dat ze bedrijven niet enkel aanzet tot rapporteren over duurzaamheid, maar hen ook leert denken en besturen mét duurzaamheid als kern van hun bedrijfsfilosofie?

Wat bedoelen we met ESG?

De term ESG klinkt misschien als vakjargon, maar hij raakt aan de kern van hoe bedrijven vandaag functioneren. ESG staat voor Environmental, Social en Governance – milieu, samenleving en goed bestuur. Het gaat om hoe bedrijven omgaan met thema’s zoals klimaat, mensenrechten, diversiteit, transparantie en ethisch bestuur.

Wat begon als een morele keuze, is intussen uitgegroeid tot een juridische en economische realiteit. Europa verplicht bedrijven steeds meer om hun duurzaamheidsbeleid openbaar te maken, onder meer via de CSRD-richtlijn, de EU-taxonomie en de Corporate Sustainability Due Diligence Directive (CS3D).

Toch blijft er een probleem: wetgeving kan bedrijven verplichten te rapporteren over duurzaamheid, maar ze dwingt hen niet noodzakelijk om duurzamer te denken of anders te besturen. Daar komt de Belgische Corporate Governance Code in beeld.

De Code als moreel kompas

De Belgische Code is een belangrijk maar weinig bekend instrument. Ze legt niet vast wat bedrijven moeten doen, maar wat ze behoren te doen. Ze werkt volgens het principe “pas toe of leg uit”: een bedrijf mag afwijken van de regels, zolang het daar open over communiceert.

Die soepelheid is tegelijk haar sterkte en haar zwakte. Ze laat ruimte voor maatwerk, maar kan ook leiden tot oppervlakkige naleving. En precies daar wringt het schoentje met ESG. Uit mijn analyse blijkt dat de Code wel elementen van duurzaamheid bevat, maar dat die ongelijk verdeeld en onvoldoende expliciet zijn.

De “G” van Governance komt nog het sterkst aan bod – transparantie, onafhankelijkheid, auditcomités en klokkenluidersprocedures zijn verankerd. De “S” van Social krijgt beperkte aandacht via bepalingen over diversiteit en stakeholderdialoog, maar mist bindende kracht. De “E” van Environment blijft het zwakke broertje: amper enkele vage verwijzingen naar milieu-verantwoordelijkheid. Deze analyse liet ons concluderen dat ESG aanwezig is, maar niet integraal.

Van rapporteringsplicht naar overtuiging

Dat is problematisch, want de manier waarop een bedrijf bestuurd wordt, bepaalt ook hoe duurzaam het werkelijk is. Wanneer duurzaamheid enkel een checkbox in een rapport blijft, verandert er fundamenteel weinig.

Daarom bepleit mijn onderzoek een structurele verankering van ESG als bedrijfsfilosofie. Niet als bijkomende verplichting, maar als kern van hoe ondernemingen hun maatschappelijk doel definiëren.

Dat maatschappelijk doel – de reden waarom een bedrijf bestaat – is momenteel nog sterk gericht op winstmaximalisatie voor aandeelhouders. Maar dat model wankelt. Nieuwe theorieën, zoals Enlightened Shareholder Value en Shared Value, schuiven een bredere verantwoordelijkheid naar voren: bedrijven creëren niet enkel winst, maar ook waarde voor mens en planeet.

De Corporate Governance Code kan die verschuiving mee verankeren. Ze kan bedrijven richting geven, niet door hen te straffen, maar door hen een nieuw kompas te bieden.

Wat ontbreekt er vandaag?

Tijdens mijn onderzoek analyseerde ik de Belgische Code aan de hand van de Europese duurzaamheidsrapportage-standaarden (ESRS). Zo werd duidelijk waar de gaten zitten:

Er ontbreken concrete strategieën voor klimaatrisico’s en milieubeheer. De sociale dimensie behandelt diversiteit, maar niet de volledige waardeketen of de verantwoordelijkheid van bedrijven voor hun leveranciers. Zelfs op vlak van governance ontbreken regels over gegevensethiek, lobbytransparantie en anticorruptie.

Nochtans tonen internationale studies aan dat bedrijven die ESG structureel integreren, beter presteren op lange termijn, gemakkelijker financiering vinden en minder kwetsbaar zijn voor crisissen. Duurzaamheid is dus niet enkel goed voor de wereld, maar ook voor het bedrijf zelf op lange termijn.

Naar een duurzame bedrijfsfilosofie

Op basis van die analyse formuleerde ik concrete voorstellen om de Belgische Code toekomstbestendig te maken.                 Eerst en vooral is het nodig om het begrippenkader uit te breiden. Termen zoals “stakeholders”, of “planetaire grenzen” blijven vandaag te vaag omschreven, waardoor bedrijven ze naar eigen goeddunken kunnen invullen. Duidelijkere definities zijn essentieel om een gemeenschappelijk referentiekader te creëren: ze zorgen ervoor dat duurzaamheid niet louter een morele keuze blijft, maar een juridisch en bestuurlijk uitgangspunt wordt.

Daarnaast zou de Code de criteria die vandaag ontbreken – vooral rond milieu (E) en sociale verantwoordelijkheid (S) – expliciet moeten verankeren, terwijl de reeds aanwezige governance-elementen (G) verder kunnen worden versterkt. Zo kan de Code evolueren naar een evenwichtige en coherente benadering van alle drie de ESG-pijlers.

Een andere aanbeveling is de oprichting van een ESG-comité binnen de bestuursstructuur. Dat comité kan toezien op de integratie van duurzaamheidsdoelstellingen in strategische beslissingen en de samenhang waarborgen tussen de milieu-, sociale en governanceaspecten.

Tot slot stel ik voor om van het maatschappelijk doel een afzonderlijk principe te maken in de Code. Dat principe zou de plicht van ondernemingen benadrukken om duurzame waarde te creëren, niet enkel voor aandeelhouders maar voor de samenleving in brede zin. Op die manier wordt duurzaamheid het uitgangspunt van de bedrijfsfilosofie zelf.

De bedoeling is niet om bedrijven te belasten met extra regels, maar om een cultuuromslag te stimuleren: van externe rapporteringsdruk naar interne overtuiging, van naleving naar identiteit.

Waarom dit nu telt

Dat debat is niet louter theoretisch. De Commissie Corporate Governance onderzoekt op dit moment zelf hoe de Belgische Code herzien kan worden. De voorstellen uit mijn onderzoek kunnen dus concreet bijdragen aan die hervorming.

Tegelijk is de maatschappelijke context urgenter dan ooit: de klimaatcrisis, sociale ongelijkheid en het groeiende wantrouwen in markten vragen om een nieuw soort leiderschap. Juridische instrumenten zoals de Corporate Governance Code kunnen dat leiderschap versterken, door bedrijven te helpen verantwoordelijkheid te nemen – niet enkel tegenover hun aandeelhouders, maar tegenover de samenleving als geheel.

Meer dan regels: een nieuwe mentaliteit

De toekomst van ondernemingsrecht ligt niet in dikke handboeken of extra rapporten, maar in waarden. Bedrijven die ESG verankeren in hun DNA, bewijzen dat winst en verantwoordelijkheid perfect samen kunnen gaan.

De integratie van duurzaamheid in corporate governance is geen vrijblijvende trend, maar een noodzakelijke stap in de evolutie van het ondernemingsrecht. En als België daar vandaag werk van maakt, kan het een voorbeeld worden voor hoe recht en economie samen een duurzamere toekomst bouwen.

Kort samengevat: Duurzaamheid is niet langer een hoofdstuk in een jaarverslag, maar een hoofdstuk in de bedrijfsziel.

Bibliografie

Internationale normen

 

 

 

 

 

 

 

Europese normen

 

  • VERORDENING (EU) 2021/1119 van het Europees Parlement en de raad van 30 juni 2021 tot vaststelling van een kader voor de verwezenlijking van klimaatneutraliteit, en tot wijziging van Verordening (EG) nr. 401/2009 en Verordening (EU) 2018/1999 (“Europese klimaatwet”), OJ L 243, 9.7.2021, http://data.europa.eu/eli/reg/2021/1119/oj

     

  • VERORDENING (EU) 2020/852 van het Europees Parlement en de raad van 18 juni 2020 betreffende de totstandbrenging van een kader ter bevordering van duurzame beleggingen en tot wijziging van Verordening (EU) 2019/2088, OJ L 198, 22.6.2020, http://data.europa.eu/eli/reg/2020/852/oj

 

  • VERORDENING (EU) 2019/2088 van het Europees Parlement en de raad van 27 november 2019 betreffende informatieverschaffing over duurzaamheid in de financiële dienstensector, OJ L 317, 9.12.2019, http://data.europa.eu/eli/reg/2019/2088/oj

 

  • GEDELEGEERDE VERORDENING (EU) 2023/2772 van de commissie van 31 juli 2023 tot aanvulling van Richtlijn 2013/34/EU van het Europees Parlement en de Raad wat betreft standaarden voor duurzaamheidsrapportage, PB L, 2023/2772, 22.12.2023, http://data.europa.eu/eli/reg_del/2023/2772/oj

 

  • GEDELEGEERDE VERORDENING (EU) 2022/1288 van de Commissie van 6 april 2022 tot aanvulling van Verordening (EU) 2019/2088 van het Europees Parlement en de Raad met technische reguleringsnormen tot nadere bepaling van de inhoud en presentatie van de informatie met betrekking tot het beginsel “geen ernstige afbreuk doen”, en tot nadere bepaling van de inhoud, methoden en presentatie van informatie met betrekking tot duurzaamheidsindicatoren en ongunstige effecten op de duurzaamheid en van de inhoud en presentatie van de informatie met betrekking tot het promoten van ecologische of sociale kenmerken en doelstellingen voor duurzaamheidsbeleggingen in precontractuele documenten, op websites en in periodieke verslagen (Voor de EER relevante tekst), PB L 196 van 25.7.2022, http://data.europa.eu/eli/reg_del/2022/1288/oj

     

  • RICHTLIJN (EU) 2024/1760 van het Europees Parlement en de raad van 13 juni 2024 inzake passende zorgvuldigheid in het bedrijfsleven op het gebied van duurzaamheid en tot wijziging van Richtlijn (EU) 2019/1937 en Verordening (EU) 2023/2859, OJ L, 2024/1760, 5.7.2024, http://data.europa.eu/eli/dir/2024/1760/oj

     

  • RICHTLIJN (EU) 2022/2464 van het Europees Parlement en de raad van 14 december 2022 tot wijziging van Verordening (EU) nr. 537/2014, Richtlijn 2004/109/EG, Richtlijn 2006/43/EG en Richtlijn 2013/34/EU, met betrekking tot duurzaamheidsrapportering door ondernemingen, OJ L 322, 16.12.2022, http://data.europa.eu/eli/dir/2022/2464/oj

     

  • RICHTLIJN (EU) 2022/2555 van het Europees Parlement en de Raad van 14 december 2022 betreffende maatregelen voor een hoog gezamenlijk niveau van cyberbeveiliging in de Unie, tot wijziging van Verordening (EU) nr. 910/2014 en Richtlijn (EU) 2018/1972 en tot intrekking van Richtlijn (EU) 2016/1148 (NIS 2-richtlijn), PB L 333 van 27.12.2022, http://data.europa.eu/eli/dir/2022/2555/oj

     

  • RICHTLIJN (EU) 2019/1937 van het Europees parlement en de raad van 23 oktober 2019 inzake de bescherming van personen die inbreuken op het Unierecht melden, PB L 305 van 26.11.2019, http://data.europa.eu/eli/dir/2019/1937/oj

     

  • Mededeling van de Commissie aan het Europees Parlement, de Europese Raad, de Raad, het Europees Economisch en Sociaal Comité en het Comité van de Regio’s: De Europese Green Deal, Europese Commissie, December 2019, COM/2019/640.

 

  • Mededeling van de Commissie aan het Europees Parlement, de Europese Raad, de Raad, de Europese Centrale Bank, het Europees Economisch en Sociaal Comité en het Comité van de Regio’s: Actieplan duurzame groei financieren, Europese Commissie, Juni 2018, COM/2018/097.

 

 

Nationale normen

         

België

 

  • WETBOEK van vennootschappen en verenigingen, BS 4 april 2019.

     

  • WET 63 april 2010 tot versterking van het deugdelijk bestuur bij de genoteerde vennootschappen en de autonome overheidsbedrijven en tot wijziging van de regeling inzake het beroepsverbod in de bank- en financiële sector, BS 23 april 2010, 22709.

 

  • WET 2 augustus 2002 houdende wijziging van het Wetboek van Vennootschappen alsook van de wet van 2 maart 1989 op de openbaarmaking van belangrijke deelnemingen in ter beurze genoteerde vennootschappen en tot reglementering van de openbare overnameaanbiedingen, BS 22 augustus 2002 (tweede uitg.).

 

  • Koninklijk Besluit van 12 mei 2019 houdende aanduiding van de na te leven code inzake deugdelijk bestuur door genoteerde vennootschappen, BS 17.05.2019, 47346.

 

  • De Belgische Corporate Governance Code 2020.

     

  • De Belgische Corporate Governance Code 2009.

 

Frankrijk

 

Verenigd Koninkrijk

 

  • UK Corporate Governance Code 2024.

 

 

 

 

Rechtsleer

 

  • ALAREENI, B., & HAMDAN, A., ‘ESG impact on performance of US S&P 500-listed firms’, Corporate Governance, 2020/20, 1409.

     

  • ARMSTRONG A., ‘Ethics and ESG’, Australasian Accounting, Business and Finance Journal, 2020/14(3), 7.

     

  • AWATE S. G. & KASAR B. P., ‘The evolution of ESG: Trends, Challenges and future directions’, Shodhkosh: Journal of visual and performing arts, 2024/5, (1270) 1272.

     

  • BARANGA L. P. & TANEA E. I., ‘Introducing the ESG reporting–benefits and challenges’, Journal of Financial Studies, 2022/7, 174-181.

     

  • BORUCKI C., ‘Als de vos de passie preekt… Corporate greenwashing als misleidende handelspraktijk’, DCCR 2018, 2018/31, 33.

 

 

  • BOURGUIGNON G. & DICTUS T., ‘ESG Guide: Overview of the ESG Regulatory Landscape’, Clearly Gottlieb, 2021.

     

  • CLEMENTS-HUNT P., ‘The Evolution of ESG’, Medium 2 februari 2020.

 

  • COLAERT V., GUREAU-AUFIBERT A., e FUNERED U., ,’Advice to ESMA’, ESMA, 18 januari 2023, https://www.esma.europa.eu/sites/default/files/2023-01/esma22-106-4384_smsg_advice_on_greenwashing.pdf (geraadpleegd op 2 augustus 2025).

     

  • Commissie Corporate Governance, ‘Jaarverslag 2020’, 2020. 

     

  • CNOPS G., ‘Hebben corporate governance codes nog zin?’, masterproef Ugent, 2024.

     

  • DE WULF H. & VAN MARCKE L., ‘Duurzaamheid en vennootschapsrecht: ESG-aansprakelijkheid en de invloed van institutionele aandeelhouders’, In Droit et durabilité= Recht en duurzaamheid, Larcier, Intersentia, 2022, 349.

 

  • DONALDSON T. & PRESTON L. E., ‘The Stakeholder Theory of the Corporation: Concepts, Evidence, and Implications’, Academy of Management Review, 1995/20(1), 65.

 

 

  • ECCLES R. G., & KLIMENKO S., ‘The Investor Revolution’, Harvard Business Review, 2019/97(3), 106.

 

  • ECCLES R. G., LEE L. E., & STROEHLE J. C., ‘The social origins of ESG: An analysis of Innovest and KLD’, Organization & Environment, 2020, 33, (575) 4.

 

 

  • Europese Commissie, ‘Study on directors’ duties and sustainable corporate governance’, Brussel, juli 2020.

 

  • FERRARINI G., ‘Corporate purpose and sustainability’, European Corporate Governance Institute-Law Working Paper, 2020/559.

 

  • FERRARINI G., ‘Redefining corporate purpose: Sustainability as a game changer’ in Busch D., Ferrarini G. & Grünewald S. (eds.), Sustainable finance in Europe: Corporate governance, financial stability and financial markets, Palgrave Macmillan Cham, 2021, 85, https://doi.org/10.1007/978-3-030-71834-3_4.

 

  • FRANCOIS A., ‘All we need is… purpose?’, Tijdschrift voor Rechtspersoon en Vennootschap-Revue Pratique des Sociétés, 2023/1, 3.

 

  • FREEMAN R. E., ‘Strategic Management: A Stakeholder Approach’, Pitman Publishing, Boston, 1984.

 

  • FREEMAN R. E., HARRISON J. S. & WICKS A. C., ‘Managing for Stakeholders: Survival, Reputation, and Success’, Yale University Press, 2007.

     

  • GADINIS S. & MIAZAD A., ‘Corporate law and social risk’, Vand. L. Rev., 2020/73, 1401.

 

  • GUBERNA en VBO, ‘Studierapport: Naleving van de Belgische Corporate Governance Code 2020’, 2023.

 

 

  • HART O. & ZINGALES L., ‘Companies should maximize shareholder welfare not market value’, ECGI-Finance Working Paper, 2017/521.

     

  • HAXHI I. & AGUILERA R.V., ‘Corporate governance through codes’ in COOPER C. (ed.) Wiley Encyclopedia of Management 3rd Edition, Hoboken, Wiley-Blackwell, 2014, 5.

 

  • HENISZ W., KOLLER T., & NUTTALL R., ‘Five ways that ESG creates value: Getting your environmental, social, and governance (ESG) proposition right links to higher value creation. Here’s why’ McKinsey Quarterly, 2019/11, 210.

 

  • HERES L., ‘Van amoreel naar ethisch leiderschap’, in TALSMA J. en KARSSING E. (eds.) Jaarboek Integriteit 2015, 2015, 22.

     

  • HOOGENDIJK F., “Corporate governance in de Belgische rechtsorde” in H. BRAEKMANS (ed.), De NV in praktijk, Mechelen, Wolters Kluwer Belgium, 2023, (200), 199.

 

  • JENSEN M. C., ‘Value maximization, stakeholder theory, and the corporate objective function’, Business Ethics Quarterly, 2002/12(2), 235.

     

  • KAZMIERCZAK M., ‘A literature review on the difference between CSR and ESG’, Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie/Politechnika Śląska, 2022/162, 275.

 

  • KHANDELWAL V., TRIPATHI P., CHOTIA V., SRIVASTAVA M., SHARMA P. en KALYANI S., ‘Examining the Impact of Agency Issues on Corporate Performance: A Bibliometric Analysis’, Journal Risk Financial Management, 2023, 497.

 

 

  • LOUGEE B. & WALLACE J., ‘The corporate social responsibility (CSR) trend’, Journal of Applied Corporate Finance, 2008/20(1), 96.

 

  • McGLINCH J., & HENISZ W. J., ‘Reexamining the Win-Win: Relational Capital, Stakeholder Issue Salience, and the Contingent Benefits of Value Based Environmental, Social and Governance (ESG) Strategies’, Social and Governance (ESG) Strategies, 2021.

     

  • MEEUS, D., ‘De recente Belgische aanbevelingen inzake corporate governance’, In DE WULF H. et al (Ed.), Corporate Governance – Het Belgische Perspectief, Intersentia, 1998, 33.

 

 

  • O’CONNELL M., WARD A.M., ‘Shareholder Theory/Shareholder Value’ in IDOWU S., SCHMIDPETER R., CAPALDI N., ZU L., DEL BALDO M. & ABREU R. (eds), Encyclopedia of Sustainable Management. Springer, 2020, doi:10.1007/978-3-030-02006-4.

     

  • PARGENDLER M., ‘The rise of international corporate law,’ Wash. UL Rev., 2020/98, 1765.

     

  • POLLMAN E., ‘The making and meaning of ESG’, Harv. Bus. L. Rev., 2024/14, 403.

 

  • PORTER M. & KRAMER M., ‘Creating Shared Value: How to Reinvent Capitalism-And Unleash a Wave of Innovation and Growth’, Harvard Business Review, 2011/3.

 

  • RAMANAN K., ‘Friedman at 50: Is it still the social responsibility of business to increase profits?’, California management review, 2020/62(3), 28.

 

  • ROCKSTRÖM J., STEFFEN W., NOONE K., e.a., ‘Planetary boundaries: exploring the safe operating space for humanity’, Ecology and society, 2009/14(2). 

     

  • ROSZKOWSKA-MENKES M., ‘Porter and Kramer’s (2006)“shared value”’ In Idowu, S., Schmidpeter, R., Capaldi, N., Zu, L., Del Baldo, M., Abreu, R. (eds), Encyclopedia of Sustainable Management, Springer Cham., 2021, https://doi.org/10.1007/978-3-030-02006-4_393-1.

     

  • RUGGIE J. G., ‘The United Nations and globalization: Patterns and limits of institutional adaptation’, Global Governance, 2003/9, 301.

     

  • Sezen C., ‘Drukbezette bestuurders, crisissituaties en de bedrijfsprestaties in private bedrijven’, Masterproef UHasselt, 2023.

 

  • SIRI M. & ZHU S., ‘Integrating sustainability in EU corporate governance codes’ in Busch D., Ferrarini G. & Grünewald S. (eds.), Sustainable finance in Europe: Corporate governance, financial stability and financial markets, Palgrave Macmillan Cham, 2021, 175, https://doi.org/10.1007/978-3-030-71834-3_6.

     

  • SJAFJELL B., ‘When the solution becomes the problem: the triple failure of corporate governance codes’ In DU PLESSIS J.J. en LOW C.K. (eds) Corporate governance codes for the 21st century: international perspectives and critical analyses, 2017, 23.

 

  • SZABÓ D. G., ‘Integrating corporate social responsibility in corporate governance codes in the EU’, European Business Law Review, 2013/24(6).

 

 

  • The Global Impact, ‘Who cares wins: Connecting financial markets to a changing world’, 2004. 

     

  • THERIEN J. P. & POULIOT V., ‘The global compact: shifting the politics of international development?’, Global governance, 2006/12, 55.

 

 

  • TRUMPENER J., VANDEMAELE S. & VERGAUWEN P., ‘De toepassing van de code Lippens: een analyse van de jaarverslagen en corporate governance-charters van Belgische beursgenoteerde bedrijven’, Maandschrift Accountancy & Bedrijfskunde, 2007/29(7), 17.

 

  • TSAGAS, G., ‘A proposal for reform of EU member states’ corporate governance codes in support of sustainability’, Sustainability, 2020/12(10), 4328.

     

  • VAN DER ELST C., ‘The Belgian struggle for corporate governance improvements’, ECGI Working Paper Series in Law, 2008/114.

     

  • VAN DER ELST C., ‘Corporate Governance: een wettelijke (r)evolutie’, Tijdschrift voor Rechtspersoon en Vennootschap, 2004/2, 69.

     

  • VAN DER ELST C., ‘The 2020 Belgian code on corporate governance and the external auditor’, Tax, Audit & Accountancy, 2020, 56.

 

  • VANSTEELANT A., ‘Transparantie inzake corporate governance bij Belgische beursgenoteerde niet-geïndexeerde ondernemingen’, Masterproef UGent, 2017.

 

  • VERMEERSCH W. & VAN DE POEL K., ‘Corporate governance en de implementatie van de code Lippens: een empirische studie’, Maandschrift Accountancy & Bedrijfskunde, 2008/30(1), 12.

 

  • WOOD D., ‘What do we mean by the S in ESG?: Society as a stakeholder in responsible investment.’ In Hebb T., HAWLEY J., HOEPNER A., NEHER A. & WOODS D.(eds.) The Routledge Handbook of Responsible Investment, Routledge, 2015, 553.

 

  • WYMEERSCH E., ‘European corporate governance codes and their effectiveness’, In BELCREDI M. en FERRARINE G. (eds.) Boards and shareholders in European listed companies’ facts, context and post-crisis reforms 2013, 67.

 

Varia

 

 

  • Instituut voor Bedrijfsrevisoren, ‘Factsheet Omnibus’, Persbericht IBR-IRE 10 april 2025.

     

  • PWC, ‘ESG regulatory landscape: Driving business change to protect people and the planet’, https://www.pwc.be/en/challenges/esg/regulatory-landscape.html (geraadpleegd op 16/02/2025).

     

  • U.N. Secretaris-Generaal, ‘Cooperation Between United Nations and Business’, U.N. Press Release 9 February 1998.

 

 

 

Download scriptie (21.9 MB)
Genomineerde shortlist NBN Sustainability Award
Universiteit of Hogeschool
Vrije Universiteit Brussel
Thesis jaar
2025
Promotor(en)
Kristina Loguinova
Thema('s)
Rechten, notariaat en criminologische wetenschappen