Scriptiebank overzicht

Voor het Duitse vuurpeloton: executies in bezet België tijdens de Eerste Wereldoorlog: tussen realiteit en mythe“Hoe gaat dat doodschieting toe? En de geest verplaatst zich in het vroege schemeruur. De zon is nog niet opgestaan; het donker celrijtuig, dat u naar de strafplaats voert houdt stil en ge stapt af. Is het van schrik of van koude, dat ge beeft en dat uw kin knakt? Het is ook zoo killig daar aan dien muur, waar ge zijt gereedgesteld. Voor u, in nog twijfelduister is er een wemeling van enkele soldaten, een zwakke flikkering van staal. Het gaat zoo vlug niet toe, als ge denken zoudt.

Is het œuvre van de markies de Sade immoreel?
 
Donatien Alphonse François, markies de Sade is één van de meest bizarre maar tevens ook belangrijkste auteurs uit de Westerse geschiedenis. Hij heeft het grootste deel van zijn leven in verschillende gevangenissen doorgebracht, omdat zijn ideeën in de 18de eeuwse maatschappij niet getolereerd werden. Ik stel me in mijn licentiaatsverhandeling Sades anti-moraalfilosofie. Een omkering in het denken over de moraal de vraag of Sades werk niet te snel afgeschilderd wordt als immoreel.

Neerslag scriptie Milan Kundera et la terreur, De Monie Catherine
 
Schrijf je lezer de schrik op het lijf – de doelstellingen van de roman volgens Milan Kundera
 
Al te lang ging Milan Kundera door als de auteur achter The Unbearable Lightness of Being, een film die de erotische lading uit de gelijknamige roman maximaal wist te benutten en hem haast herleidde tot een Sexspel met de bolhoed. Vaak ook werd de schrijver geassocieerd met de strijd tegen het totalitarisme.

 
Een vergelijking van het mededingingsbeleid in de VSA en in Continentaal Europa
(1800-1965)
 
In de tweede helft van de 19de eeuw schoten in de VSA grote bedrijfscombinaties -zoals Rockefellers Standard Oil- als paddestoelen uit de grond. Het laissez-faire kapitalisme -dat die periode domineerde en dat dergelijke grote concentraties aanmoedigde- werd gesteund door een rechterlijke macht die reageerde tegen diegenen die het systeem aanvochten.

 
Philippe Nuyts
Analyse van parodiërende en satirische elementen in ‘Alles kan beter’ en ‘In de gloria’
 
“Satire is een les, parodie is een spel.” Het is een van de ontelbare pogingen in de vakliteratuur om beide humorfenomenen van elkaar af te bakenen. Al eeuwen lang proberen humorspecialisten de gelijkenissen en verschillen tussen satire en parodie te beschrijven. Toch blijft de verwarring, want elke nieuwe publicatie veroorzaakt nieuwe discussies en doet zo het debat voortleven. Toch zijn al die pogingen geen vergeefse moeite.

Illegale prostitutie en seksuele exploitatie in België – De Nigeriaanse maffia beheerst de winstgevende handel in meisjes van plezier…

 
Middernacht, Schipperskwartier, Antwerpen. In een groezelig pand, met enkele roze neonlampen als enige verlichting, bezorgt een zwarte deerne haar zoveelste klant zijn seksueel vertier. De tel is ze ondertussen kwijtgeraakt, maar te merken aan haar schrale hongerloontje duurt het nog wel even vooraleer ze het leven van gedwongen sekswerkster vaarwel mag zeggen.

ARTIKEL                                                                               pieter desloovere

 
De laatste jaren zijn media in oorlogstijd aan een grote evolutie onderhevig. De probleempunten en beperkingen waar journalisten in oorlogsgebieden mee te maken hebben, zijn meer en meer doordacht en worden met de dag professioneler. Naast de ‘echte’ oorlog woedt ook de ‘media’ oorlog. Wapens communiceren en communicatie is een wapen.

De Ondraaglijke lichtheid van de zeden: beelden en zelfbeelden van druggebruikende prostituees – Natalie Claeys

 
De beeldvorming rond prostitutie is – door de geschiedenis heen – vaak op essentialistische vooronderstellingen gebaseerd en wordt op starre wijze gereproduceerd.
Dit schrijven is een welwillende poging om – vanuit een kritische antropologie – de dialectiek Ik/Ander binnen dit fenomeen, en de daaruit voortvloeiende processen van transgressie/alterisatie/objectificatie en fragmentatie te beschrijven – of eerder (en liever) deze abnormaliseringsprocessen te problematiseren.
 
De (r

Golfoorlog II… of III
Een studie naar ideologie in de taal van de oorlog zoals die voorkomt in De Standaard en De Morgen
 
Op 18 maart 2003 stelt de Amerikaanse president Bush de “dictator” van Irak voor een allerlaatste ultimatum: Irak binnen de 48 uur verlaten of oorlog.

De nieuwe utopie van Ground Zero
 
11 september 2001. Slechts enkele uren na zonsopgang werd New York al weer volledig in het duister gehuld. De hele wereld keek geschokt mee hoe een enorme stofwolk het leven uit de anders zo vitale stad verdreef en plaats maakte voor de dood. Al snel rees de vraag welke feniks er uit de as van het verdwenen World Trade Center zou herrijzen. Voor de eerste keer in zijn geschiedenis ervoer New York de nood aan een gedenkteken: de stad met een natuurlijke afkeer van monumenten, de stad die sinds zijn ontstaan steeds vooruit had gekeken, de stad zonder verleden.

Objectieve oorlogsverslaggeving, waar blijven de emoties?
 
Oorlogsverslaggeving wordt de afgelopen jaren letterlijk en figuurlijk onder vuur genomen. Na Operatie Vrij Irak klinken zowel in academische als in journalistieke kringen kritische stemmen. De verslaggeving over Irak toonde opnieuw aan hoe moeilijk het wel is om te voldoen aan de eisen van objectiviteit. Hoe denken oorlogsverslaggevers nu zelf over het begrip objectiviteit? Hoe gaan zij in extreme oorlogsomstandigheden om met hun emoties?
 
Journalistieke objectiviteit is een moeilijk begrip.

Carnaval is een periode van totale permissiviteit, van alles mag en niets moet, een periode van vermommingen, maskers, feestgewoel en uitingen van lichamelijke losbandigheid als drankzucht, gulzigheid, openbare seksuele beleving en de subsequente vrije loop van de respectieve lichaamsexcreties – een periode dus van het doorbreken van taboes. Zij sleurde en sleurt nog iedere keer weer vele gretigen mee in haar roes: bachanten, middeleeuwse vastenavondvierders of deelnemers aan het carnaval in Rio of Aalst.

VN-Vredesoperaties in crisis.
Analyse van de problematiek en mogelijke uitwegen

 
Op 3 oktober 1993 schokte het beeld van een dode Amerikaanse soldaat die door de straten van Mogadishu gesleept werd de wereld. Die dag stierven achttien Amerikanen, een Maleisiër en 300 tot 1 000 Somaliërs in de Somalische hoofdstad. Geen jaar later, in april 1994, barstte in Rwanda één van de grootste genocides van de 20e eeuw uit. In minder dan drie maanden tijd werden 500 000 tot 800 000 Tutsi’s en duizenden gematigde Hutu’s ongenadig afgeslacht.

 
DARWIN ONTMOET ROODKAPJE
 
Sinds het begin van de jaren negentig zijn evolutionaire psychologen op zoek naar de evolutionaire verklaring achter menselijk en dierlijk gedrag. Ze redeneren dat organismen gedrag stellen om hun overleving of reproductie te verhogen. Een theorie van bioloog Richard Dawkins stelt dat onze genen ‘egoïstisch’ zijn, met andere woorden, dat ze hun ‘drager’, het organisme, aanzetten om zijn genen zo goed mogelijk te beschermen en door te geven. Toch blijft een typisch menselijk fenomeen daarbij onverklaard: de mens heeft de aangeboren neiging om kunst te scheppen.

Groepsverkrachting: verklarende factoren voor daderschap.
Een daderprofiel in maatschappelijke context.

 
Het onderwerp van deze scriptie is spraakmakend en voor sommigen zelfs wat luguber. De relevantie ervan is echter onbetwistbaar, vermits het fenomeen groepsverkrachting - verkrachting door twee of meerdere personen – een brandend actueel thema is. Nog niet zo lang geleden kwam het vaak in de aandacht in de nationale media. Deze scriptie biedt een blik op de problematiek van binnenuit, aangezien ze gebaseerd is op een dossierstudie, uitgevoerd bij het Parket van Brussel.

Te weinig respect voor privacy in dagbladen
 
Journalisten hebben te weinig respect voor de privacy van daders en slachtoffers van misdrijven. Dat is de conclusie van Klaartje Bruyninckx die in haar eindverhandeling, waarmee ze aan de KUL promoveerde tot licentiaat in de communicatiewetenschappen, een beeld schetst van de wijze waarop de Vlaamse dagbladpers omgaat met de privacy van daders en slachtoffers van misdrijven.