Slow release in vitro systemen

Vaak gebeurt het dat planten bij in vitro vermeerdering alle nutriënten en groeiregulatoren snel opgebruiken, waardoor er in latere fasen van de cultuur een tekort aan deze componenten kan optreden. In deze masterproef werd onderzocht of het mogelijk is om via verschillende soorten micropartikels een slow release-effect te bereiken. Hierdoor kunnen de vraag en het aanbod van nutriënten beter op elkaar afgestemd worden. Eerst werden verschillende alterna-tieven onderzocht. Deze zijn ongecoat CaCO3, PSS-gecoat CaCO3, meerlagig gecoat CaCO3, PLGA-nanopartikels en CaCO3-PEI-micropartikels. Voor elke soort partikels werd getracht het protocol te optimaliseren en inkapseling door adsorptie werd vergeleken met coprecipita-tie. De release bij deze verschillende partikels werd gemodelleerd voor riboflavine en IBA. De partikels waarvoor opname van IBA kon vastgesteld worden, werden gebruikt bij het on-derzoek op Arabidopsis thaliana DR5:GUS. Dit waren CaCO3 zonder coating, PSS-gecoat CaCO3 en CaCO3-PEI, allen gecoprecipiteerd met IBA. De voorgemaakte partikels, bewaard in ethanol, werden geïmmobiliseerd in MS-medium en aangebracht op het verlengd hypocotyl van de in het donker gekiemde A. thaliana. Na één week vond de GUS-kleuring plaats. De blauwe verkleuring van de cellen, dat waargenomen werd ter hoogte van het hypocotyl, is een indicatie van het effect van IBA dat afgestaan is door herkristallisatie van de micropartikels.