"Watching porn doesn't make a slut"

Een mogelijke reden dat het taboe omtrent vrouwen die openlijk praten over hun seksuele verlangens en ervaringen in de hand werkt, is de manier waarop pornoactrices benaderd worden op klassieke pornografische websites. De vrouwen die voorkomen in dit soort content worden vaak onderdanig voorgesteld en onethisch behandeld. Seksueel actieve vrouwen worden hier voorgesteld als ‘slet’, afwijkend van de sociale norm en minderwaardig. Deze voorstelling lijkt een invloed te hebben op de benadering van jongvolwassen vrouwen in hun dagelijks leven.

Verloop en doel van het onderzoek

Uit reactie op deze vrouwonvriendelijke content die vaak te vinden is op klassieke pornografische websites ontstond porna. Het gegeven van porna lijkt hier voor sommige vrouwen het ideale antwoord. Heelwat vrouwen vinden net dat er in porna te veel sprake is van een stereotypering van de vrouwelijke seksualiteit.  We zien hoe pornasites meer proberen in te spelen op vrouwelijke verlangens of de female gaze, dit is de vrouwelijke equivalent van Mulvey’s (1989) male gaze. 

Er is ondertussen al meermaals onderzoek verricht naar vrouwonvriendelijke content op pornografische websites. Naar de pornografieconsumptie van jongvolwassen vrouwen daarentegen is nog weinig onderzoek gedaan. In deze scriptie wordt er gefocust op het verband tussen de vrouwonvriendelijkheid op pornografische websites en het taboe omtrent de vrouwelijke seksualiteit. Er wordt een link gelegd met het gegeven slutshaming op mainstream pornografische websites en de invloed hiervan op het dagelijks leven van jongvolwassen vrouwen. In dit onderzoek wordt ook gepeild in welke mate porna een oplossing biedt om dit taboe te doorbreken. Over het algemeen zien we binnen dit genre meer ethische content verschijnen. Speelt porna meer in op de verlangens van vrouwen of is er sprake van te veel stereotypering?

De meerwaarde van focusgroepen

Door in mijn onderzoek te werken met focusgroepen ontstonden er heel wat boeiende debatten. Ik had vooraf een uitgebreide vragenlijst voorzien maar door de interacties tussen de participanten namen de focusgroepen vaak onverwachte maar boeiende wendingen.  Naar mijn mening bood mijn onderzoeksmethode een grote meerwaarde tot deze scriptie. Doordat de participanten elkaar vaak konden vinden in hun antwoorden, ontstond er een vorm van samenhorigheid en leek het taboe omtrent dit onderwerp even helemaal vergeten te zijn.

Mijn bijdrage tot het academisch werkveld

Wanneer ik terugkijk op mijn thesis heb ik het gevoel een bijdrage te hebben geleverd binnen het academisch werkveld. Het was een zoektocht om een relevante insteek te vinden die nog niet eerder onderzocht was. Na mijn onderzoekspaper over porna en bepaalde stereotypen omtrent de vrouwelijke seksuele verlangens, wilde ik me meer toespitsen op het taboe dat rond deze thema’s hangt. Ik denk dat het antwoord duidelijk is. Er is helaas nog een taboe aanwezig wat betreft de vrouwelijke seksualiteit en consumptie van pornografie door jongvolwassen vrouwen. Er zijn verschillende elementen verantwoordelijk voor dit taboe. Het is een werk van lange adem maar door het schrijven deze thesis en de openhartige meningen van mijn participanten kreeg ik het gevoel al een stap in de juiste richting te zetten.