Scriptiebank overzicht

Van Tarevci naar Gent en terug: een Bosnische migratiegeschiedenisToen eind juni 1992 de Bosnische oorlog (1992-1995) het moslimdorp Tarevci bereikte, hadden vele inwoners nog nooit van Gent gehoord. Laat staan dat men in Merelbeke, Zottegem of Eeklo ooit tevoren een Bosniër van dichtbij hadden gezien. Nu, meer dan twintig jaar later, is daarin veel veranderd. Overal in Oost-Vlaanderen vind je vandaag sporen terug van Bosnische oorlogsvluchtelingen uit Tarevci. Omgekeerd namen vele Tareviani stukjes Zelzate, Gent of Oosterzele mee terug naar hun moederdorp.

Van Babylonische toestanden bij politie naar echte communicatie dankzij de gerechtstolk.Blablabla... Bla?... BLA! Zo moeten de woorden van de politiemannen geklonken hebben voor de twee jongens van amper 25 jaar die als verstekeling op een schip zaten. Als toekomstige gerechtstolk stond ik machteloos toe te kijken terwijl er op dat moment over twee mensenlevens beslist werd.

DESIGN IN EEN PALESTIJNS VLUCHTELINGENKAMP? We zien het allemaal dagelijks in de media: verwoeste woningen, vernielde steden, doodsbange vluchtelingen, … De laatste maanden laait het Israëlisch-Palestijnse conflict weer in alle felheid op. Een angstaanjagende déjà-vu die de wereld shockeert. Weldra echter, zal ook dit weer oud nieuws zijn en gaat het leven gewoon verder. Helaas, voor de 300.000 nieuwe Palestijnse vluchtelingen is dit geen optie. De problematiek van vluchtelingen, gedwongen hun thuis te verlaten voor een kamp, is er één van alle tijden, op alle continenten.

Anderstalige nieuwkomers en het onderwijs gaan samen op ontdekkingStel je het volgende voor… Je bent een kind van 10 en woont samen met je broer en ouders in een bergdorp in Syrië. Jullie woonden er altijd heel graag, maar de oorlog heeft alles vernield. Je ouders zagen dan ook geen andere uitweg dan verhuizen naar een ander, veiliger land. En zo kwamen jullie in België terecht. Enkele dagen na aankomst, breekt jouw eerste schooldag aan. Een vreemde man van één of andere instantie brengt je naar school. Je loopt over de speelplaats en je bekijkt de grote, vreemde schoolgebouwen.

Een ontworteld asielbeleidHet uitwijzingsbeleid zorgt in België al decennia lang voor verhitte discussies. De opvattingen over welke uitwijzingen acceptabel zijn en welke niet, zijn de voorbije vijftien jaar echter sterk veranderd. De link met de Conventie van Genève is zoek. Vluchtelingen en hun behoeftes verschuiven naar de achtergrond. Belgische belangen halen voor steeds meer actoren de bovenhand.

Eén miljard mensen. Volgens de meest extreme schattingen zou een zevende van de huidige wereldbevolking tegen 2050 een ‘klimaatvluchteling’ zijn. Het evenwicht van de natuur is verstoord. Dit laat zich voelen door hogere temperaturen, extreme weersomstandigheden, onvoorspelbare seizoenen, een stijgende zeespiegel, droogte, verwoestijning… Het lijstje is eindeloos en zal vele mensen ertoe dwingen hun woningen te verlaten. De schatting van één miljard is, toegegeven, extreem. Bepaalde wetenschappers hebben het over ‘slechts’ 250 miljoen personen.

Individuele onzekerheid en fake gezelschap troef anno 2012 !?Anno 2012 zijn wij, moderne mensen, altijd ‘in touch’ en liefst met de hele internationale wereld – via Facebook, Skype, Twitter enzovoort. Toch huist eenzaamheid in ieder van ons. Volgens de filosoof-socioloog Zygmunt Bauman is die eenzaamheid net het gevolg van een wereld waarin de grenzen zijn weggevallen, en waarin iedereen met alles en iedereen in verbinding staat.

Op de vlucht in de zestiende eeuw: vallen, opstaan en weer doorgaanHet waren barre tijden in de zestiende eeuw. België en Nederland vormden nog samen een eenheid, de Nederlanden genoemd, maar de regio stond op het punt om verscheurd te worden door de opstand tegen de Spaanse overheerser Filips II (1527-1598). Deze rebellie was al in de jaren 1560 tot een gewelddadige uitbarsting gekomen. Filips hief hoge belastingen en maakte korte metten met het protestantisme dat steeds nadrukkelijker de kop op stak in de zuidelijke gebieden.

Gentse volksbuurt Brugse Poort gesloopt door (a)sociale nieuwbouw?De Brugse Poort is een bekende – of eerder beruchte – woonwijk in de grootstad Gent. Bekend en gewild wegens zijn ligging,vlakbij het historische centrum. Berucht vanwege de soms problematische multiculturaliteit, overlast, drugsproblematiek en slechte woonkwaliteit.“Zelfs de Turken willen hier niet meer wonen”.   (MELS Thomas, artikel « Brugse Poort, tussen bluts en buil »)Sinds 2000 is de buurt prioritair in de Gentse stadsvernieuwing.

 ‘Wat kunnen opvang en begeleiding doen voor niet-begeleide minderjarigen die opgroeien ver van hun gezin?’Stel.. U bent 16 jaar. Als jong kind is je vader overleden,je moeder heeft beslist haar geluk elders te zoeken en je wordt opgevoed door je tante. Je hebt het geluk naar school te kunnen gaan. Op je 12e wordt je, op weg naar school, ontvoerd om het regeringsleger te dienen. Als er zich een kans aandient om te vluchten, zou u die niet nemen? Dat is exact wat Hayat, de jongere wiens levensverhaal de casus vormt van mijn eindwerk, heeft gedaan.

Oorlog door kinderogen: Child@War / War@ChildOorlog in Syrië, Somalië, Irak, Afghanistan, noem maar op! Dagelijks worden we via de media geconfronteerd met oorlogsbeelden. Huizen staan in brand, er wordt geschoten in de stad, een menigte mensen komt in opstand en volwassen mannen gooien met stenen naar elkaar. Middenin deze chaos leeft de bevolking. Hiertoe behoort ook een kwetsbare groep: kinderen.Actuele vragenAls je iemand vraagt waaraan hij/zij denkt bij het woord ‘oorlog’, wordt het woord ‘kind’ amper vermeld. Toch worden kinderen dagelijks bij oorlogen betrokken.

 HET GEHEUGEN VAN GUATEMALAOf het verleden dat niet voorbij gaat In de Guatemalteekse hooglanden worden de herinneringen aan de genocide nu al een tiental jaar letterlijk bovengehaald. Forensisch antropologen voeren er opgravingen uit van clandestiene massagraven die tijdens de burgeroorlog (1960-1996) gevuld zijn geraakt met de stoffelijke resten van vele slachtoffers. De inheemse Rosalina L., die de burgeroorlog overleefde, neemt de botresten van haar vader opgerold in plastiek mee in haar rugzak: “Het doet pijn ze te dragen… Het is alsof ik de dood meedraag.

“Als erkend vluchteling verwierf ik heel wat rechten. Ik kon er niets mee doen…”Mensen die in ons land officieel erkend worden als vluchteling, kunnen volgens de verblijfswetgeving rekenen op een omvattend verblijfsstatuut en een goede sociale rechtspositie. Uit een studie van Iris Fruru blijkt echter dat de meerderheid van alle erkende vluchtelingen er niet in slaagt onmiddellijk aanspraak te maken op deze rechten. Een totaal gebrek aan coördinatie en begeleiding in de overgang van materiële naar financiële steun ligt hieraan ten grondslag. De gevolgen zijn niet min.

“Als erkend vluchteling verwierf ik heel wat rechten. Ik kon er niets mee doen…”Mensen die in ons land officieel erkend worden als vluchteling, kunnen volgens de verblijfswetgeving rekenen op een omvattend verblijfsstatuut en een goede sociale rechtspositie. Uit een studie van Iris Fruru blijkt echter dat de meerderheid van alle erkende vluchtelingen er niet in slaagt onmiddellijk aanspraak te maken op deze rechten. Een totaal gebrek aan coördinatie en begeleiding in de overgang van materiële naar financiële steun ligt hieraan ten grondslag. De gevolgen zijn niet min.

Simpele harten verleyt?Gender-analyse van de geloofsvervolging in de kerngebieden van de Nederlanden,1520-1540‘Ik ben een simpele vrouw, ik weet van niets’, ‘Ik ben mijn man gevolgd’, ... Vandaag de dag nemen vrouwen zulke argumenten niet zo gemakkelijk meer in de mond. Ten tijde van de geloofsvervolgingen in de zestiende-eeuwse Nederlanden was dat wel anders. Vrouwen die verdacht werden van ketterij en dreigden terecht gesteld te worden, haalden deze en andere argumenten aan om zich alsnog uit hun hachelijke situatie te redden.

Van kind in gevaar … naar kind als gevaar?“Ik kijk ontzettend uit naar een eigen plek, een oord waar ik echt kan thuiskomen, na wat onderhand een eeuwigheid lijkt” - Abdelhak, 17 jaarAbdelhak vertelt op 11 juni 2011 zijn verhaal in de media. Hij is de zoveelste jongere die na een lange tocht in België terechtkomt. Zijn vlucht was lang en vermoeiend, net zoals zijn verblijf in België tot nu toe.

Palestijnse CinemaNationale cinema in een staatloze natieHet Israëlisch-Palestijns conflict, waarbij Palestina al decennialang bezet wordt door Israël, is één van de langst durende conflicten in het Midden Oosten. De meeste mensen hebben vaak al wel gehoord van de onderlinge strijd, maar niet iedereen is op de hoogte van de omstandigheden. Palestijnen worden meestal geassocieerd met terorrisme of bestempeld als arme vluchtelingen.

Pieter Van Loo, Universiteit Antwerpen.
 
Antisemitisme in de Franstalige pers ?
Le Peuple, La Libre Belgique en Le Soir in 1938-1940.
 
 
Abstract
In deze paper werden drie Belgische Franstalige kranten (Le Peuple, La Libre Belgique en Le Soir) getoetst op hun houding ten opzichte van de Joodse kwestie eind jaren dertig (1938-1940). Via dit personderzoek werd er ook een beeld geschetst van de publieke opinie tegenover Joden in Brussel en Wallonië net voor de Tweede Wereldoorlog.

Oorlog en vrede in Sri Lanka: spoilers balanceren op de rand


Mei 2009, gruwelijke beelden van wanhopige vluchtelingen en intens geweld in Sri Lanka teisteren onze televisiejournaals. De kleine landtong waar de Tamil Tijgers (voluit Liberation Tigers of Tamil Eelam of afgekort LTTE) zich verschansen, kreunt onder de mortieraanvallen. Hun territorium wordt kleiner met de minuut. De Tijgers trachten nog terug te klauwen, maar het leger van de Sri Lankaanse overheid bombardeert de verzetsstrijders finaal de vernietiging tegemoet.

 

Ontspan maar, het is tijd om vrouw te zijn.
De ontwikkeling van een methodisch verantwoorde vrouwenwerking in het Rode Kruis Opvangcentrum Antwerpen Linkeroever.
 
Scriptie van
Katrijn Tiebos
tot het behalen van het diploma bachelor sociaal werk.

 
Op 28 januari 2008 begint het avontuur. Gedurende vier maanden zal ik stage lopen in het Rode Kruis Opvangcentrum Antwerpen Linkeroever. Een bewuste keuze want ik wil actief en dagelijks met mensen aan de slag.

De eindverhandeling rond actiegroepen die zich inzetten voor mensen zonder wettig verblijf kwam tot stand op vraag van Vluchtelingenwerk Vlaanderen. Deze organisatie zet zich in voor de belangen van vluchtelingen en asielzoekers. Ze wil een ruim publiek bewust maken van de situatie van vluchtelingen en biedt ondersteuning aan al wie vluchtelingen bijstaat.
 
Vluchtelingenwerk Vlaanderen merkte op dat er regelmatig berichten verschijnen in de pers over actiegroepen die protesteren wanneer mensen zonder wettig verblijf uit ons land worden gewezen.

Bouwen op landbouw
Een toekomst voor sub-Sahara Afrika
 
Terwijl België zich aan zeldzame herfstzonnestralen verwarmt, zweten miljoenen boeren in Afrika onder de brandende tropenzon, gebogen over Moeder Aarde. Allerlei gewassen ontspruiten er aan het land onder hun groene vingers. De zonneschijn en sappige regens voeden er maniok, zoete aardappelen, maïs, soja of katoen. Sub-Sahara Afrika (SSA) zoemt van de bedrijvigheid in de landbouw. Het lijkt bijna onmogelijk dat dit geen continent is van melk en honing, van ruisend graan en uitpuilende voorraadschuren.

 
Onderzoek rond stigmatisering en discriminatie van AIDS-(wees)kinderen in Guinee
 
Met de explosieve toename in Guinee van het aantal met AIDS besmette volwassenen, stijgt ook het aantal kinderen dat wees wordt door AIDS of dat erdoor getroffen wordt aangezien één of beide ouders besmet zijn. Deze kinderen zijn vaak kwetsbaarder dan andere kinderen, want ze worden aan meer gevaren blootgesteld: ze worden uitgebuit, ze kunnen vaak niet (meer) naar school wegens geen geld of daar worden ze geweerd.

 
Onbekend… en al te vaak onbemind
Albanië. Bij de “gemiddelde Belg” – voor zover deze bestaat of zelfs wenselijk is – roept het land sprekende beelden op: van bloedige stammentwisten, blinde autocratenadepten, uitgeputte vluchtelingen aan de Italiaanse kusten, tot ijskoude maffiosi op het Falconplein in Antwerpen. Kortom, een verzameling curiosa, zo weggelopen uit een rariteitenkabinet.
Verschillende voorstellingen en associaties zijn het gevolg van pure onwetendheid. Maar is meer aan de hand dan particuliere naïeve voorstellingen. Het is een structureel gegeven.

Congolezen helpen elkaarIn maart 2008 trok ik met een VLIR-beurs naar Noord-Kivu (D.R.Congo) om kennis te maken met de boeren uit deze nog steeds onrustige regio.In Noord-Kivu maken de gevechten tussen de rebellengroepen en het nationale leger dagelijks nieuwe slachtoffers en nieuwe vluchtelingenstromen. De streek is vruchtbaar, maar door de aanhoudende onrust blijft ze sinds jaren afhankelijk van voedselhulp.

Zwanger van de vijand                       

De verwoestende gevolgen van seksueel geweld in oorlog

“No matter where a women lives,
giving birth should be a time of joy,
not a sentence to death.”
(UNFPA EXECUTIVE DIRECTOR THORAYA A. OBAID, 2004)

Het aantal burgers dat wordt getroffen door de talrijke oorlogen loopt de laatste jaren steeds meer op.  Vrouwen in oorlogsgebieden zijn nergens meer veilig; ze worden mishandeld, verkracht, vaak meerdere malen, soms nachten achter elkaar, niet zelden erop toeziend hoe hun zus, dochter,…hetzelfde lot ondergaat.

Wie heeft er nog nooit van Afrikaanse bootvluchtelingen gehoord, die via Marokko, Libië, en recenter ook Mauretanië en Senegal, Spaanse of Italiaanse bodem willen bereiken?

In de krant kan je bijna dagelijks berichten lezen over onderschepte gammele bootjes, pateras genoemd, volgestouwd met jonge Afrikanen. Westerse toeristen op de stranden van Tenerife worden plots geconfronteerd met de grote kloof tussen het rijke Westen en Afrika, als er verkleumde Afrikanen aanspoelen terwijl zij, al dan niet ingesmeerd, bakken in de tropische zon.

Kan Afrika zichzelf redden?
 
 
“Het was vroeg in de ochtend toen we ze hoorden komen op hun paarden- dreunende hoeven wekten ons. Met mijn ogen tegelijk vol slaap en adrenaline zocht ik naar een manier om mijn familie te beschermen. Niemand wist waarheen en spottende doodskreten weerklonken in het dorp. 150 Janjaweed omsingelden onze hutten en staken ze in brand.

 
Dikomitis Elena
 
 
‘We Don’t Cut European Hair’: klein Afrika in Gent? [1]
 
Iedereen kent de Sleepstraat als de Turkse buurt in Gent. Is er zoiets als ‘klein Afrika’ in Gent? Ik ging op onderzoek in de omgeving van het Gentse Dampoortstation tussen de Afroshops, Afrikaanse kapsalons, Afrikaanse vzw’s en vooral tussen de talrijke Afrikanen. Ik stelde de vraag ‘bestaat er een exclusief Afrikaans netwerk in Gent’ aan de Gentse Afrikanen.
 
Leden van diaspora gemeenschappen, zoals mijn gesprekspartners, bevinden zich op het kruispunt van heel wat verschillende identiteiten.

‘We Don’t Cut European Hair’: klein Afrika in Gent? 

Iedereen kent de Sleepstraat als de Turkse buurt in Gent. Is er zoiets als ‘klein Afrika’ in Gent? Ik ging op onderzoek in de omgeving van het Gentse Dampoortstation tussen de Afroshops, Afrikaanse kapsalons, Afrikaanse vzw’s en vooral tussen de talrijke Afrikanen. Ik stelde de vraag ‘bestaat er een exclusief Afrikaans netwerk in Gent’ aan de Gentse Afrikanen.

Leden van diaspora gemeenschappen, zoals mijn gesprekspartners, bevinden zich op het kruispunt van heel wat verschillende identiteiten.