0.punt Een beginpunt voor visie doorheen de gelaagdheden van het geheel. Een open mentaliteit.

Eleonore
Devolder

Refresh. Restart. Recover. Revision.

Bij elk begin hoort een punt van waaruit je de wereld

kan bekijken alsof het je eerste keer is.   @0.punt

Een referentiepunt, no matter what, where, with whom or how.

 

Waar je je ook mag bevinden - (zoveelX,zoveelY,zoveelZ) -

alles begint bij jezelf.    #0x0y0z

Een visie, een methode waarmee je naar de wereld kijken kan.

Want kijken doen we niet enkel met ogen, oren, huid,

herinnering of gevoel.     

 

Met een camera, geluidsrecorder en digitale notitieboekjes

bij de hand laat ik mij verrassen door het onverwachte

onbekende achter iedere hoek.

 

Registreren, verzamelen en bewaren.

Herinneringen, het verleden. Mijn verleden?

Een onherroepelijke verzamelzucht die zich

in de materie verdring/kt.

Mijn thuis. Mijn @0.punt. Mijn #0x0y0z.

 

Overal thuis.

Overal thuis?

How come?

 

Middenin, al de connecties die ik tot een web heb gesponnen.

Rondom mezelf? Zoals een spin in haar eigen spinnenweb.

Gelinked. Alles is gelinked. Alles is geconnecteerd.

Veilig in een eigen visie op de wereld en alles

wat je web hangende houdt. Een eigen thuis.

 

Het is maar hoe je het bekijkt.

 

Door mijzelf overal in te herkennen, en beelden,

geluiden, geuren, texturen en gevoel op zoveel

mogelijk manieren eigen te maken,

wordt alles, de wereld, de omgeving,

één grote speeltuin. Een thuis.

 

Hoewel dit een eerder individuele beleving is,

wil ik ze graag zoveel mogelijk delen.

Er is niets leukers dan dagelijks verrast te worden

door de wonderen der observeren en ondergaan.

Hoe, oooh hoe, zou de wereld er morgen kunnen uitzien

indien iedereen zou zweven op de golflengtes van het bestaan?

@i_wander_you_see wat ik zie.

 

Welkom in mijn universum.

Ruimte waar ik het onderbelichte

terug leven wil inblazen door het

zichtbaar te maken.

Want eenmaal mensen het bestaan

erkennen, zullen ze het ook zelf ervaren.

 

Een visie. “Zo kijk ik. Hoe kijk jij?”

Een blik vanuit een bepaald standpunt.

Een ander standpunt.

Je eigen standpunt?

Een gedeeld standpunt?

 

Tijdens het doelloos rond-wanderen in Parijs,

viel ik tot in de diepste diepte van Parijs en mijn onderwereld.

Eén groot zwart gat. Of toch? Is het meer dan enkel niets?

Mijn ontdekkingen, mijn zoektocht en ervaringen heb ik

samengegoten in www.instagram.com/0.punt/.

 

Vrije val. Hop, naar beneden.

Het zwarte gat binnen.

Volledig vrijwillig meegevoerd worden door

de ondergrondse massastromen van Parijs.

Tegen stroom, in de stroom.

 

Verdwalen mag in dit verzamel-web waar je van

hashtag op hashtag kan springen. #0x0y0z

Life is a game, play it! Maak van alles een spel.

 

Deze oneindige collage van ideeën en perspectief zijn

een reflectie op hoe ik ervaring en herinneringen verzamel.

Anders dan een toerist of pendelaar te zijn die doelt

naar het verwachte, probeer ik te achterhalen hoe

we herinneringen, essentie en gevonden beeldmateriaa

van het dagelijkse leven terug zichtbaar kunnen maken.

 

Van “voyageur” naar “voyeur”.

Van pendelaar naar kijker.

Van reiziger naar nomade.

 

Back-uppen van de her-innering.

Resetten van ingesteldheid.

Mentaliteit refurbishen.



Het is maar hoe je het bekijkt.

 

En geloof mij, het heeft een grotere invloed op je nabije

wereld dan je op het eerste zicht zou durven denken.

 

Tijdens mijn onderzoek rond “Overal thuis?”

deed ik enkele frappante ontdekkingen over mezelf.

Zaken die ik eigenlijk al wist maar nog niet had ingezien.

En daar zit het hem nu net. Inzien. Beseffen. Toepassen.

 

Ik tekende mijn kamer en alles wat er te vinden was

zowel thuis als van tijdens mijn Erasmus in Montpellier

(9vierkante meter) op een groot wit papier.

Daarboven kwam een kalk voor alles

wat ik ermee associeerde. Wat blijkt?

 

Ten eerste, ik verzamel alles. Echt alles. Overal potentieel.

Ten tweede, met foto’s doe ik net hetzelfde. Ik associeer

beelden met andere herinneringen die ik heb vastgelegd.

Elke klik is een soort toeëigening. Veilig opgeslagen.

Van mij. En toch nog steeds van de hele wereld.

 

Maar ook nu een deel van mij. Een herinnering in mijn hoofd.

En waar bewaren we de dingen die we ons toeëigenen?

Juist, thuis. We voelen ons thuis waar onze spullen zijn.

 

En zo, ben ik dus “overal thuis”. @i_wander_you_see

 

Mentaliteit, visie, perspectief en standpunt.<

Gelaagdheid zien. Lagen ontleden. Dieper graven.

Dat is wat we moeten doen. Opnieuw gerelateerd voelen

met het geheel. Want enkel dan lijken we onze verantwoordelijkheid

te willen nemen, appreciatie te tonen of actie te ondernemen.

 

Wat hebben we aan uitbundige visies voor deze wereld,

als een gezonde mentaliteit die op respect en betrokkenheid

zou moeten gebouwd zijn, eerder op het randje van de dood balanceert?

 

Hoe kunnen we goede antwoorden bieden als de vragen

verkeerd worden gesteld?

Hoe kunnen we goede oplossingen vinden

als problemen zich eigenlijk al in de basis verschuilen?

Is het niet beter problemen bij de bron aan te pakken

in plaats van aan symptoombestrijding te doen?

 

Maar het is mogelijk.

Denk maar aan het Baader-Meinhof Fenomeen.

Eénmaal mensen ergens het bestaan van afweten,

zien ze het overal.

De foto’s die Sarah mij opstuurde zijn hiervan

mijn grootste bewijs.

Terwijl ik bij haar logeerde in Parijs, had ik haar

mijn wegwerp-cameraatje gegeven als vrijblijvende

opdracht in ruil voor mijn documenterende foto’s.

Ze was gefascineerd geraakt en wilde graag zien

wat ik wél had gezien en zij niet.

 

Autonomie.

Dat is de betekenis van dat kleine cameraatje.

Enkel zo kunnen we mensen bereiken en aanzetten tot actie.

Helpen kijken, inzien en visualiseren, los van meeslepende stromen.

 

Hoe kunnen we de gelaagdheid van de bestaande wereld

doorgronden? Bereikbaar maken? Zichtbaar?

 

Moeten we de stroom verleggen, verbreden of eerder gewoon

weer terug vrij laten meanderen? Verschillende standpunten

aanreiken en ademruimte voorzien?

 

Een systeem, waarbij connecties ons meenemen?

Misschien een formule om gelaagdheid makkelijker

te doorgronden? Klasseren? Ordenen?

 

En wat is de rol van Architectuur hierin?

Wat kan visie betekenen voor

de toekomstige vragende partij?

Hoe voelen we ons thuis?

Wat is onze thuis?

Overal thuis?

 

Maakt het dan echt niemand nieuwsgierig?

Krijgt niemand zin om te gaan exploreren?

Iemand?

 

I wander…

 

www.instagram.com/0.punt/

www.instagram.com/i_wander_you_see/

Download scriptie (12.66 MB)
Universiteit of Hogeschool
KU Leuven
Thesis jaar
2018
Promotor(en)
Carl Bourgeois en Hugo Vanneste