In het dagelijks leven wordt er vaak gesproken over beelden. Maar – net zoals dromen, die eveneens ons gehoor, onze smaak- en tastzin ongeremd kunnen beroeren – zijn beelden niet louter visueel. Dit is het uitgangspunt van Evie Ellen Lippens die voor haar scriptie een wandeling maakte doorheen een wereld van blinden, zoekend naar bijzondere aspecten van mentale beeldvorming. Haar eigen angst om, als fotografe, blind te worden, in een overwegend visuele wereld, neemt hier een specifieke plaats in. Terwijl velen denken dat zijzelf gespaard zullen blijven, probeert ze haar onmacht te verbergen. Ze sluit haar ogen om te kunnen zien.