Vervlochten wegen

Hoe kan een woon- en zorgcentrum niet als een eiland op zich functioneren, maar verweven worden met de stedelijke omgeving, zonder te leiden tot desoriëntatie bij de bewoners ervan. Kan een woon- en zorgcentrum meer zijn dan een zorgplatform, een thuis. Wanneer een dorpsplein uit zijn voegen barst en uitvloeit op de site van een woon- en zorgcentrum ontstaat er een nieuwe symbiose midden in de stad. Een plaats van verweving.  Het dorpsplein wordt een plek voor alle leeftijdscategorieën waarbij ontmoeten, uitrusten, publieke activiteiten en zorg worden samengebracht. De ouderen worden hierbij niet weggetrokken uit hun vertrouwde leefomgeving, maar verhuizen naar het hart van de stad. Ze kunnen er deelnemen aan het bruisende stadsleven, maar zich tegelijk terugtrekken in een vertrouwde, rustige leefomgeving. Het woon- en zorgcentrum is als een dak waaronder elke bewoner zijn eigen ‘huisje’ heeft, verbonden door middel van gemeenschappelijke ruimtes verweven in de zorg. De architectuur van het gebouw spiegelt zich niet, maar keert zich ook niet af tegenover de omgeving, het straalt eenzelfde eigenheid uit. Niet de architectuur als object, maar als een plek waar geleefd wordt. Wortelen in de omgeving. Privaat, afzonderen en ontmoeten vormen de basis. Bakstenen wanden zorgen voor volledige geslotenheid en geborgenheid, welke de kamers vormen. Door de verschuiving van deze kamers tegenover elkaar ontstaan tussenin nieuwe intieme plekken waarlangs men circuleert, de gang vervalt. Deze configuratie verwijst naar het basisprincipe van het huis waar men leeft van kamer naar kamer.  Het woon- en zorgcentrum is een aaneenschakeling van kleine ruimtes waarin men ontmoet, circuleert en zich tegelijk kan afzonderen van de buitenwereld. Houten kolommen creëren grote open ruimtes en een visuele connectie met het dorpsplein. Hier vinden het ontmoeten en de gemeenschappelijke activiteiten met de omgeving plaats. Een woon- en zorgcentrum is niet louter de bewoner koppelen met de nodige zorg. Het is de verweving ervan met zijn omgeving, dit op grote en kleine schaal, binnen ruimtelijke en functionele context, met de geschiedenis, het hedendaagse en de toekomst. Intimiteit, ontmoeten, wonen, bezoeken, zorg, … moeten verweven zitten in de architectuur, de materialiteit, de structuur.