Ongevallen bij kinderen van 6 tot 12 jaar: presentatie en etiologie.

Wij hebben een retrospectieve studie gedaan naar ongevallen bij kinderen tussen 6 en 12 jaar in het UZ Gasthuisberg. Hierbij zijn wij op zoek gegaan naar wat de meest voorkomende letsels waren, welke oorzaken meestal aan de basis van de letsels lagen, of er een verschil is tussen beide geslacht of binnen de leeftijdsgroepen, hoe de presentaties verdeeld zijn over het jaar en wat de uiteindelijke uitkomst is van de opgelopen letsels.

Wij hebben hierbij een aantal in- en exclusiecriteria gehanteerd en hebben uiteindelijk een studiepopulatie van 1064 patiëntencontacten overgehouden. Er was een duidelijke predominantie voor het mannelijk geslacht en dit op elke leeftijd behalve 8 jaar. We zagen ook dat er een stijgend aantal spoedcontacten was naarmate de leeftijd steeg. Voor 6- en 12- jarigen was dat respectievelijk 30% en 45%. Ook doorheen het jaar zagen we dat ongevallen in elke kalendermaand, met uitsluiting van de maand april, jongens vaker ongevallen hebben dan meisjes.

We zagen ook dat er een piek van spoedcontacten was in de maanden mei en juni. Ons lijkt dit te wijten aan het feit dat kinderen terug meer buiten beginnen te komen, er meer familiefeesten zijn, e.d. . Het feit dat deze piek niet in de maanden juli en augustus valt, ligt waarschijnlijk aan het feit dat families dan vaak op verlof zijn en daar al een arts raadplegen indien nodig.

De meest voorkomende oorzaak van ongevallen was ‘sport en spel’ (48%). Op de tweede plaats stond vallen. Binnen deze categorie ‘sport en spel’ zagen we dat voetbal de meest voorkomende factor was en ook trampoline ongevallen bleken een belangrijke factor te zijn. We zagen ook een plotse stijging vanaf de leeftijd van 9 jaar bij ‘sport en spel’, terwijl we bij de andere uitlokkende factoren eerder een relatieve daling zagen.

De meeste voorkomende letsels waren kneuzingen en verstuikingen met daarop volgend breuken en open wonden (resp. 45%,31% en 15%). Kneuzingen, verstuikingen en breuken werden voornamelijk opgelopen tijdens ‘sport en spel’. Hoewel verkeersongevallen slechts 9% uitmaakten van alle oorzakelijke factoren, waren deze toch verantwoordelijk voor 40% van alle hersenletsels met breuk en 33% van alle traumatische hersenletsels.

De overgrote meerderheid van de kinderen kon dezelfde dag nog het ziekenhuis verlaten. Acht% van de kinderen werd na een ongeval opgenomen in het ziekenhuis. Hiervan waren 42 jongens en 39 meisjes, dit verschil was echter statistisch niet relevant. Vier kinderen werden opgenomen op de dienst intensieve zorgen. In de twee van de gevallen betrof het een verkeersongeval met respectievelijk een open been breuk met multipele open wonden  verspreid over het lichaam, en een leverlaceratie.

De belangrijkste conclusies die we uit deze studie hebben kunnen trekken zijn dat het voornamelijk gaat over benigne letsels en dat er een hoger prevalentie is bij jongens dan bij meisjes.