The reality of reality datingshows: ‘en ze leefden nog lang en gelukkig’?
Het lijkt wel een sprookje: op het einde van de laatste aflevering van de Vlaamse datingshow ‘De Bachelor’ (2011) neemt Bachelor Jeoffrey zijn uitverkoren Shari in zijn armen en loopt met haar hun toekomst tegemoet. Meteen beginnen de speculaties bij de kijkers thuis: zouden ze samenblijven of niet? Houdt hun geluk stand nadat ze beiden de wereld van reality-televisie inruilen voor de échte wereld? Met een relatie die zo perfect lijkt op het scherm kan dat geen probleem zijn. Of toch?
Liefde en romantiek in de media: ‘fake news’?
Iedereen heeft ooit al eens, zij het per toeval tijdens het zappen, vijf minuten van een datingprogramma opgevangen. Want of je nu liefhebber of criticaster van het genre bent, om zijn populariteit kan je niet heen. Hoewel hoofdzakelijk Amerikaanse datingprogramma’s internationale bekendheid vergaren, blijken ook Vlaamse datingshows erg in trek, met kijkcijfers die oplopen tot 1 miljoen en heel wat nieuwe formats.
Ondanks, of misschien net omwille van, deze populariteit oogsten datingshows vaak kritiek van academici. Zij bestempelen de representatie van liefde in dergelijke content als ‘utopisch’ en ‘onrealistisch’. Zo zou de focus te veel liggen op de eerste verliefdheid terwijl men de tijd en moeite die geïnvesteerd worden in een alledaagse relatie volledig miskent. Enkelen waarschuwen ook voor idealistische verwachtingen omtrent relaties bij mensen die vaak op dergelijke programma’s afstemmen.
Reality datingshows: ‘een sprookje voor volwassenen’
Met een dergelijke populariteit bij het, hoofdzakelijk vrouwelijke, publiek, kunnen we ons afvragen welke succesformule schuilgaat achter datingshows. Deze studie ging dit na voor zes Vlaamse datingshows via narratieve analyse[1] en kwam bij de creatie van een sprookjesnarratief terecht als voornaamste strategie. Dit sprookjesnarratief wekt een hyperromantische en magische sfeer op rond het programma door in te spelen op elementen die traditioneel aan sprookjes gelinkt zijn. Denk aan opnames op exclusieve locaties, dates waarin luxe, romantiek en schoonheid centraal staan, herhaaldelijke referenties naar ‘droomprins’, ‘prinsessenjurken’ en ‘het sprookjeshuwelijk’, etc. Maar het gaat verder dan dat: het vertonen van traditionele genderrollen en het ondersteunen van heteronormativiteit[2] gebeurde in deze shows onder het mom van ‘een sprookje voor volwassenen’ te willen zijn.
Zo kwam onder meer het schoonheidsideaal aan bod bij zowel mannen als vrouwen, en waren ook andere gendergerelateerde idealen uit sprookjes aanwezig: de vrouw als slachtoffer tegenover de man als haar redder in nood (of zoals je wil: ‘prins op het witte paard’); de passieve vrouw met haar drang naar het huwelijk tegenover de man als actieve avonturier; de kwetsbare, deugdzame vrouw tegenover de man als gentleman die haar luxe en rijkdom kan bieden; en nog tal van andere genderstereotypen die we als kind via sprookjes hebben meegekregen. Naast deze typologieën waren ook sprookjesthema’s zoals ‘liefde overwint alles’, ‘de ware liefde’, ‘liefde op het eerste zicht’ en ‘ze leefden nog lang en gelukkig’ doorheen het genre verweven.
Het naar voren schuiven van deze thema’s wekte niet alleen nostalgische verwachtingen op bij het publiek, maar stimuleerde ook romantische gevoelens bij de kandidaten. Het feit dat het merendeel van deze ‘datingshowrelaties’ niet stand hield, bewijst dat ook de participanten zich in het sprookje lieten vangen. Volgende quote van de winnares van datingshow ‘Olivier de Rijke’ (2003) illustreert dit: "Je valt van het sprookje ineens terug in de realiteit he, dat was efkes wennen. Mijn eigen goed laten doen in het sprookje, dus de realiteit komt dan wel twee keer zo hard aan".
Trendbreuk: ‘wij zijn geen datingshow’
De visie op liefde en de ideale partner in bovengenoemd sprookjesnarratief strookt niet met de dagelijkse realiteit, zoveel is duidelijk. Dit kan mogelijks aanleiding geven tot heel wat gezucht, gepuf en ooggerol bij kijkers. Maar niet getreurd, want er lijkt verandering op til te zijn in het genre. Zo merkten we in deze studie een recente trend op waarbij datingshows trachten af te stappen van hun ‘onrealistische’ reputatie door sprookjeselementen te vermijden of te ontkrachten. Zo ging men onder meer het idee van liefde op het eerste zicht alsook het schoonheidsideaal in twijfel trekken. Men besteedde ook meer aandacht aan welke factoren een goede basis vormen voor een lange termijnrelatie in plaats van louter te focussen op die eerste kriebels.
Opmerkelijk was dat deze programma’s niet als ‘datingshows’ benoemd wilden worden. Men wierp zich op als ‘sociaal experiment’ of ‘hulpmiddel voor alleenstaanden’ en trok de kaart van het alledaagse en sociale wetenschap als alternatief narratief voor het sprookjesnarratief in de klassiekere, eerder Amerikaans geïnspireerde formats. Door een beroep te doen op experten en dates gebaseerd op het dagdagelijkse leven hoopten deze reality datingprogramma’s meer de realiteit van het datingproces te benaderen. Deze breuk met het magische en zeemzoete karakter van hun voorgangers, konden we dan ook aanschouwen als een poging om meer geloofwaardigheid te verkrijgen ten aanzien van het publiek.
The End
Enkele weken na de finale aflevering van ‘De Bachelor’ verkondigde Shari het volgende in een interview over haar huidig contact met Jeoffrey: "Wij zijn absoluut geen koppel. We zijn dat nooit echt geweest. Als je drie weken met één man op een prachtig eiland zit, is het gemakkelijk gevoelens te krijgen voor iemand. Er wordt dan wel gekust, maar ook niet meer dan dat.". Daarmee verdween de hoop van trouwe ‘De Bachelor’-kijkers dat het sprookje had standgehouden.
Maar ondanks dat aan alle sprookjes een eind komt, lijkt het succes van datingshows niet snel af te nemen. Bovengenoemde recente trendbreuk, met programma’s die meer realisme nastreven dan hun idealistische voorlopers, is daar het voornaamste voorbeeld van. Hierbij komt men wellicht tegemoet aan een veranderende mentaliteit in de maatschappij omtrent romantiek en daten. Waar datingshows met het sprookjesnarratief een eerder patriarchale[3] vorm van liefde gingen promoten en ondersteunen, vielen deze vernieuwende programma’s veel minder terug op stereotypering. Niet alle kandidaten leven dan misschien ‘nog lang en gelukkig’, het format blijft zich steeds verder ontwikkelen en zal hoogstwaarschijnlijk niet snel uit het medialandschap verdwijnen.
[1] Aan de term ‘narratief’ worden heel wat verschillende betekenissen toegekend maar in het algemeen heeft het betrekking op een verhaal verteld vanuit een bepaald perspectief, met oog voor de tijd en ruimte waarin bepaalde handelingen elkaar opvolgen, alsook voor de verschillende personages en hun onderlinge relaties en waarin tenslotte een bepaald plot aanwezig is. Met behulp van narratieve ‘storytelling’ proberen mensen bovendien een verhaal te creëren om zo betekenis te geven aan zichzelf en de wereld om zich heen. Men kan dan ook ‘narratieve analyse’ uitvoeren om zo bepaalde maatschappelijke rollen en idealen trachten bloot te leggen.
[2] Onder ‘heteronormativiteit’ veronderstelt men dat de heteroseksuele relatie de norm of standaard is in de maatschappij. Deze vorm van liefde en seksuele voorkeur wordt door diezelfde maatschappij dan ook genormaliseerd en geïnstitutionaliseerd. Een dergelijke normalisering kan bijvoorbeeld door middel van de populaire cultuur in de hand gewerkt worden, wat we ook in de Vlaamse datingshows terugvonden.
[3] ‘Patriarchaal’ is afgeleid van het begrip patriarchaat: een samenlevingsvorm waarbij vaders, of meer algemeen mannen, de bovenhand hebben. Dit houdt een rigide onderdrukkingssysteem in van genderongelijkheid waarbij men grofweg slechts twee hokjes voorziet: dominante mannen en ondergeschikte vrouwen. Alles wat afwijkt van deze norm zal dus als onwenselijk beschouwd worden.
Bibliografie
Acuna, K. (2014, 3 september). One huge change in the ‘Frozen’ storyline helped make it a billion-dollar movie. Business Insider. Geraadpleegd op 27 april 2017 op het World Wide Web: http://www.businessinsider.com/frozen-elsa-originally-villain-2014-9?IR…
All you need is Jani. (2014, 8 maart). DeStandaard. Geraadpleegd op 1 mei 2017 op het World Wide Web: http://www.standaard.be/cnt/dmf20140306_01012055
Antony, M. G., & Thomas, R. J. (2008). Tequila, straight up: bisexuality, reality dating, and the discourse of heteronormativity. Kaleidoscope: A Graduate Journal of Qualitative Communication Research, 7, 49-65.
Bachen, C.M. & Illouz, E. (1996). Imagining romance: young people's cultural models of romance and love. Critical Studies in Mass Communication, 13, 297-308.
Baker-Sperry, L., & Grauerholz, L. (2003). The pervasiveness and persistence of the feminine beauty ideal in children's fairy tales. Gender & Society, 17(5), 711-726.
Banaag, M. E. K. G., Rayos, K. P., Aquino-Malabanan, M. G. & Lopez, E. R. (2014). The influence of media on young people’s attitudes towards their love and beliefs on romantic and realistic relationships. International Journal of Academic Research in Psychology, 1(2), 7-16.
Bandura, A. (1986). Social foundations of thought and action : a social cognitive theory. Englewood Cliffs, N.J.: Prentice-Hall.
Bandura, A. (2002). Social cognitive theory of mass communication. In J. Bryant & M. B. Oliver (Eds.), Media Effects: Advances in Theory and Research (pp. 94-124). New York, NY: Routledge.
Bell, E. (1995). Somatexts at the Disney Shop. In E. Bell, L. Haas & L. Sells (Eds), From mouse to mermaid. The politics of film, gender and culture (pp 107-124). Bloomington: Indiana University Press.
Bergstrom, A. M. (2005). From Fantasy Dates to Elimination Ceremonies: A Content Analysis of Gender, Sex and Romance on Reality Television. Niet-gepubliceerde scriptie, Massachusetts Amherst, Vakgroep Communicatie.
Biltereyst, D. (2004). Media audiences and the game of controversy. Journal of Media Practice, 5(1), 7-24.
Binnenkort bij VTM: ‘Wie wordt de man van Wendy?’. (2006, 29 augustus). TvVisie. Geraadpleegd op 10 maart 2016 op het World Wide Web: http://www.tv-visie.be/inhoud/belgie/binnenkort-bij-vtm-wie-wordt-de-ma…
Blind getrouwd. (n.d.). VTM. Geraadpleegd op 15 maart 2016 op het World Wide Web: http://vtm.be/blind-getrouwd
Brophy-Baerman, M. (2005). True love on TV: a gendered analysis of reality-romance
television. Assorted Articles on Spectacles of Love, War and Politics, 4(2), 17-51.
CIM openbare resultaten-top 20 programma’s Noord 02/2017. (n.d.). Geraadpleegd op 27 april 2017 op het World Wide Web: http://www.cim.be/nl/televisie/openbare-resultaten
CIM openbare resultaten-top 20 Programma's Noord van 30/01/2017 tot 05/02/2017. (n.d.) Geraadpleegd op 27 april 2017 op het World Wide Web: http://www.cim.be/nl/televisie/openbare-resultaten
Croner, T. J. (2014). Reality of love. Niet-gepubliceerde scriptie, Poughkeepsie , Vakgroep Media studies.
Cummins, J. (1995). “Romancing the plot: Tthe real beast of Disney’s Beauty and the Beast.”. Children’s Literature Association Quarterly, 20(1), 22-28.
Davis, A. (2006). Good girls and wicked witches: women in Disney’s animation. East Leigh, UK: John Libby Publishing.
DeMorgen (2011, 4 november). De Bachelor vanaf 21 november op VTM. Geraadpleegd op 15 maart 2016 op het World Wide Web: http://www.demorgen.be/tvmedia/-de-bachelor-vanaf-21-november-op-vtm-bd…
De Graeve, F. (2003, 1 september). VTM fopt vrouwelijke vrijgezellen. Geraadpleegd op 15 maart 2016 op het World Wide Web: http://www.standaard.be/cnt/dst01092003_042
DiPirro, D. M. (2007). From biting the apple to breaking the spell: Analyzing love in the Disney princess collection. Fullerton: California State University.
Dow, B. J. (2001). Ellen, television, and the politics of gay and lesbian
visibility. Critical Studies in Media Communication, 18, 123-140.
Ebersole, S. & Woods, R. (2007, oktober). Motivations for viewing reality television: a uses and gratifications analysis. Southwestern Mass Communications Journal, 1(1), 23-42.
England, D. E., Descartes, L., & Collier-Meek, M. A. (2011). Gender role portrayal and the Disney princesses. Sex roles, 64(7), 555-567.
Esser, A. (2010). Television formats: primetime staple, global market. Popular Communication, 8(4), 273-292.
Footit, A. (2013). Grotesque drag queens and toxic matriarchs: motherhood and the subversive female body in Disney animated films. Niet-gepubliceerde scriptie, Connecticut, Vakgroep kunstwetenschappen.
Format Wie wordt de man van Wendy naar Nederland. (2006, 8 december). TvVisie. Geraadpleegd op 29 april 2017 op het World Wide Web: http://www.tv-visie.be/nieuws/belgie/format-wie-wordt-de-man-van-wendy-…
Frost, K. (2016, 26 mei). #GiveElsaAGirlfriend and Disney’s corporate social dilemma. AfterEllen. Geraadpleegd op 27 april 2017 op het World Wide Web: http://www.afterellen.com/movies/489625-giveelsaagirlfriend-corporate-s…
Fülöp, E. (2016). The narrative turn in fiction and theory: the crisis and return of storytelling from Robbe-Grillet to Tournier. French Studies, 70(1), 128-129.
Geen derde seizoen Vind je Lief. (2016, 15 december). Showbizzsite. Geraadpleegd op 27 april 2017 op het World Wide Web: http://www.showbizzsite.be/nieuws/geen-derde-seizoen-vind-je-lief-15676…
Gerbner, G. (1969). Toward “cultural indicators”: the analysis of mass mediated public message systems. Educational Technology Research and Development, 17(2), 137-148.
Gerbner, G., Gross, L., Morgan, M. & Signorielli, N. (1980). Aging with television: images on television drama and conceptions of social reality. Journal of Communication, 30(1), 37-47.
Gerbner, G., Gross, L., Morgan, M., Signorielli, N., & Shanahan, J. (2002). Growing up with television: cultivation processes. Media effects: Advances in theory and research, 2, 43-67.
Graham-Bertolini, A. (2004). Joe Millionaire as fairy tale: a feminist critique. Feminist Media Studies, 4(3), 341-344.
Graves, J. L., & Kwan, S. (2012). Is there really “more to love”?: gender, body, and relationship scripts in romance-based reality television. Fat Studies, 1(1), 47-60.
Gray, J. (2009). Cinderella burps: gender, performativity, and the datingshow. In S. Murray & L. Ouellette (Eds), Reality-tv: Remaking television culture (pp. 260–277). New York: New York University Press.
Griffin, R. N. (2014). A Disney Romance for the Ages: Idealistic Beliefs of Romantic Relationships held by Youth. Niet gepubliceerde scriptie, Virginia, Vakgroep Communicatie.
Hammer, T. R. (2010). A content analysis of women's career choices in film. Journal of Creativity in Mental Health, 5(3), 260-274.
Haskell, M. (1974). From Reverence to Rape: The Treatment of Women in the Movies. New York: Holt, Rinehart and Winston.
Hecht, J. (2011). Happily ever after: Construction of family in Disney princess collection films. Niet-gepubliceerde scriptie, San Jose, Vakgroep Journalistiek .
Hernandez, V. R. (2011). " I'm sorry this hasn't been a fairy tale": examining romance Reality-tv through The Bachelor. Niet-gepubliceerde scriptie, Austin Texas, Vakgroep Vrouwen en Gender Studies.
Hill, A. (2005). Reality-tv: audiences and popular factual television. London: Routledge.
Hill, L. & Quin, R. (2002). Live from the ministry of truth: how real are reality soaps?
Australian Screen Education, 30, 50-55.
Holmes, B. M. (2007). In search of my “one-and-only”: romance-related media and beliefs in romantic relationship destiny. The Electronic Journal of Communication, 17(3/4), 1-29.
Hsieh, H. F., & Shannon, S. E. (2005). Three approaches to qualitative content analysis. Qualitative health research, 15(9), 1277-1288.
Junn, E. N. (1997). Media Portrayals of Love, Marriage & Sexuality for Child Audiences: A Select Content Analysis of Walt Disney Animated Family Films. Paper gepresenteerd voor de Biennial Meeting of the Society for Research in Child Development, Washington DC.
Johnson, P. (2005). Love, Heterosexuality, and Society. London: Routledge.
Johnson, R. M. (2015). The Evolution of Disney Princesses and their Effect on Body Image, Gender Roles, and the Portrayal of Love. Niet-gepubliceerde scriptie, Harrisonburg VA, Vakgroep psychologie.
Johnston, E. (2006). How women really are: disturbing parallels between reality television and 18th century fiction. How Real is Reality-tv? Essays on Representation and Truth, 115-132.
Karam, B. (2010). Gender and the media. Media Studies: Policy, management and media representation, 2, 304.
Kijkcijfers: voetbal en show scoren in top 100 van 2006. ( 2007, 4 januari). TvVisie. Geraadpleegd op 27 april 2017 op het World Wide Web: http://www.tv-visie.be/nieuws/belgie/kijkcijfers-voetbal-en-show-scoren…
Kijkcijfers: VTM en 2Be groeien verder. (2012, 1 februari). TvVisie. Geraadpleegd op 27 april 2017 op het World Wide Web: http://www.tv-visie.be/inhoud/belgie/kijkcijfers-vtm-en-2be-groeien-ver…
Klewin, E. V. (2007). Living Happily Ever After?: The Reinforcement of Stereotypical Gender Roles on The Bachelor and The Bachelorette. Niet-gepubliceerde scriptie, Boston Massachusetts, Vakgroep Communicatie.
Kniffen, C. (2007, September). Relationships 101. . .unrealistic expectations. Geraadpleegd op 10 januari 2016 op het World Wide Web: http://www.thehealthyplanet.com/sept07_relationships.htm
Lieberman, M. R. (1972). “Some day my prince will come”: female acculturation
through the fairy tale. College English, 43(3), 383-395.
Magidson, L. A. (2014). Love is just a game in a mediated world: The representation of gender in The Bachelor and The Bachelorette. Niet-gepubliceerde scriptie, Johannesburg, Vakgroep Media studies.
Maher, J. (2004). What do women watch?: tuning in to the compulsory
heterosexuality channel. In S. Murray & L. Ouellette (Eds), Reality-tv: Remaking television culture (pp 197-213). New York: New York University Press.
Maity, N. (2014) Damsels in distress: a textual analysis of gender roles in Disney princess films. Journal Of Humanities And Social Science, 19(10), 28-31.
Malfroid, K. (2009). Gender, Class, and Ethnicity in the Disney Princesses Series. Niet-gepubliceerde scriptie, Gent, Vakgroep Letteren en Wijsbegeerte.
Married at first sight. (2014). IMDb. Geraadpleegd op 29 april 2017 op het World Wide Web: http://www.imdb.com/title/tt3868860/
Martin, K. A., & Kazyak, E. (2009). Hetero-romantic love and heterosexiness in children’s G-rated films. Gender & Society, 23(3), 315-336.
Murphy, Patrick D. (1995) ‘The whole wide world was scrubbed clean’. In E. Bell, L. Haas & L. Sells (Eds), From mouse to mermaid. The politics of film, gender and culture (pp 107-124). Bloomington: Indiana University Press.
Nieuw bij VTM: ‘Wendy & Verwanten’. (2006, 15 december). TvVisie. Geraadpleegd op 3 mei 2017 op het World Wide Web: http://www.tv-visie.be/nieuws/belgie/nieuw-bij-vtm-wendy-en-verwanten_1…;
Nieuw datingprogramma Singl3s. (2013). VIJF. Geraadpleegd op 29 april 2017 op het World Wide Web: http://www.vijf.be/artikels/nieuw-datingprogramma-singl3s/56312
O’Neill,& Pozner, J. (2010, november). The surreal life… . Elle Canada, 104-108.
Paskin, W. (2012, 10 juli). “Sleep with the hot one!” Geraadpleegd op 10 januari 2016 op het World Wide Web: http://www.salon.com/2012/07/10/sleep_with_the_hot_one/
PinUp Club. (n.d.). TvenradioDB.nl. Geraadpleegd op 14 mei 2017 op het World Wide Web: http://tvenradiodb.nl/2230/pin-up-club.html
Polkinghorne, D. E. (1995). Narrative configuration in qualitative analysis. International journal of qualitative studies in education, 8(1), 5-23.
Pozner, J. (2009). Unraveling reality-tv’s twisted fairy-tales. Bitch, 43(9), 53-59.
Pozner, J. (2010). Reality Bites Back: The Troubling Truth about Guilty Pleasure TV. Berkeley: Seal Press.
Producties-Vind je lief. (2016). deMensen. Geraadpleegd op 29 april 2017 op het World Wide Web: http://www.demensen.be/nl/producties/vind-je-lief
Pusavat, G. (2007). Gender perception differences for relationships portrayed on Television. Niet-gepubliceerde scriptie, Ithaca New York, Vakgroep Communicatie.
Richardson, B. J. (2012). Once Upon a Fairytale Romance. Niet-gepubliceerde scriptie, Texas, Vakgroep Communicatie.
Riessman, C. K. (1993). Narrative analysis (Vol. 30). Michigan: Sage.
Rowe, K. E. (1979). “Feminism and fairy tales”. Women’s Studies: An Interdisciplinary
Journal, 6, 237-257.
Segrin, C., & Nabi, R. L. (2002). Does television viewing cultivate unrealistic expectations about marriage?. Journal of Communication, 52(2), 247-263.
Shari en Jeoffrey uit De Bachelor zijn geen koppel. (2012, 23 januari). Het Nieuwsblad. Geraadpleegd op 8 mei 2017 op het Word Wide Web: http://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20120123_196
Shedd, S. (2013). “This whole quest for love”: the role of narrative in The Bachelor. Conversations: A Graduate Student Journal of the Humanities, Social Sciences, and Theology, 1(1), 1-14.
Singl3s (n.d.). VIJF. Geraadpleegd op 15 maart 2016 op het World Wide Web: http://www.vijf.be/singl3s
Smith, C. P. (2000). Content analysis and narrative analysis. In H. T. Reis & C. M. Judd (Eds.), Handbook of research methods in social and personality psychology (pp 313-335). New York: Cambridge University Press.
Tanner, L. R., Haddock, S. A., Zimmerman, T. S., & Lund, L. K. (2003). Images of couples and families in Disney feature-length animated films. The American Journal of Family Therapy, 31(5), 355-373.
Top 20 Kijkcijfers. (2003, 15 oktober). DeStandaard. Geraadpleegd op 27 april 2017 op het World Wide Web: http://www.standaard.be/cnt/dst15102003_062
Towbin, M. A., Haddock, S. A., Zimmerman, T. S., Lund, L. K., & Tanner, L. R. (2004). Images of gender, race, age, and sexual orientation in Disney feature-length animated films. Journal of Feminist Family Therapy, 15(4), 19-44.
Vandorpe, J. (2012). Pulp Fiction? Een kwalitatieve inhoudsanalyse naar de invloed van voorverpakte informatie op het filmnieuws in Vlaamse printmedia. Niet-gepubliceerde scriptie, Gent, Vakgroep Communicatiewetenschappen.
Vier en Vijf houden nek-aan-nek race om kijkcijfers. (2014, 10 oktober). PressReader. Geraadpleegd op 27 april op het World Wide Web: https://www.pressreader.com/belgium/gazet-van-antwerpen-mechelen-lier/2…
Vier maanden later: Zijn de ‘Singl3s-dames’ van straat?. (2015, 4 maart). Gazet van Antwerpen. Geraadpleegd op 29 april 2017 op het World Wide Web: http://www.gva.be/cnt/dmf20150304_01561426/vier-maanden-later-zijn-de-s…
Vind je lief (n.d.). DeMensen. Geraadpleegd op 15 maart 2016 op het World Wide Web: http://www.demensen.be/nl/producties/vind-je-lief
Vlaamse Gemeenschap & VRT. (2016). Beheersovereenkomst 2016-2020. Geraadpleegd op 29 april 2017 op het World Wide Web: https://www.vrt.be/content/dam/vrtbe/over-de-vrt/opdrachten/opdrachten/…
VT4 stelt ‘The Bachelor’ uit. (2004, 24 augustus). Het Nieuwsblad. Geraadpleegd op 29 april 2017 op het Word Wide Web: http://www.nieuwsblad.be/cnt/g8b88bvj
White, H. (2016, 24 juli). The 1 reason Moana is going to be the best Disney Princess yet. Popsugar. Geraadpleegd op 27 april 2017 op het World Wide Web: https://www.popsugar.com/love/Disney-Princesses-Love-Interest-42052047
Wie wordt de man van Gordon?. (2017, 29 maart). HLN. Geraadpleegd op 29 april 2017 op het World Wide Web: http://www.hln.be/hln/nl/944/Celebrities/article/detail/3116988/2017/03…
Wiersma, Beth A. (2000). The Gendered World of Disney: A Content Analysis of Gender Themes in Full-length Animated Disney Feature Films. Niet-gepubliceerde scriptie, South Dakota, Vakgroep Sociologie.
Wright, T. (1997). Romancing the tale: Walt Disney's adaptation of the Grimms' “Snow
White”. Journal of Popular Film and Television, 25(3), 98-108.
Yep, G., & Camacho, A. O. (2004). The normalization of heterogendered relations in The Bachelor. Feminist Media Studies, 4 (3), 338-341.
Zipes, J. (2011). The Enchanted Screen: The Unknown History of Fairy-tale Films. Londen: Routledge.
Zsohar, A. L. (2011). Love Through A Wide-Angle Lens: A Mythic Narrative And Feminist Critique Of The Reality Competition Dating Show More To Love. Niet-gepubliceerde scriptie, Denver, Vakgroep Sociale wetenschappen.
