Leerkrachten doen opletten opdat leerlingen kunnen opletten.

Dat is echt geen slim plan, Louise

 

 

Als ik eerlijk ben, hadden ze wel gelijk. Dit zijn de redenen:

• Wie gaat er nu ervaren leerkracht vertellen wat ze moeten doen?
• Het is niet zo slim om kritiek te geven op de opleiding die punten geeft op jouw eindwerk.
• Normaal gezien doe je stage bij kinderen als je voor leerkracht lager onderwijs gaat.
• Ik ben geen psycholoog of expert. Waarom zou IK dit kunnen doen? (Deze vraag kreeg ik echt elke keer dat ik het vertelde. In mijn verslag beschreef ik dus een pak (persoonlijke) redenen waarom het wel kan).
• Hoe ga je deze vormingen geven met deze pandemie?

Waarom deed ik het dan wél?

Kinderen met een ernstige vorm van ADD hebben het vaak moeilijker op school (Geestelijke Gezondheid Vlaanderen, 2020). Kinderen met deze stoornis hebben volgens Deckla (1994) 'een producerende beperking die hun academische carrières bedreigd’. Ze leren dan wel bij, maar onderpresteren omdat ze niet goed zijn met toetsen en taken. DuPaul en Stoner (1994) zeggen dat de stoornis neigt om aanpassing, op het vlak van gedrag, sociaal vlak en academisch functioneren negatief te beïnvloeden. Deze kinderen wilde ik dus helpen. Maar waarom dan deze methode?

Na enkele specialisten te interviewen en mij te verdiepen in de literatuur, merkte ik dat het ‘probleem’ niet enkel bij de leerlingen zit. Leerkrachten krijgen niet genoeg achtergrond mee over AD(H)D.  Ze weten vaak wel wat de ‘problemen’ zijn, maar weten niet goed vanwaar het komt. Mulholland et al. (2005) beschreven dat leerkrachten over het algemeen wel wat kennis hebben over wat ADHD nu juist is (50-85 procent beantwoordden de kennisvragen juist), maar minder wisten over wat er achter zit. Een ondersteuner van de doelgroep ‘kinderen met gedrags- en emotieproblemen’ (anoniem, 2020), vertelde mij dat dit voor haar het grootste struikelblok is. "Zit nu gewoon eens stil en let op." Makkelijk gezegd, maar niet zo makkelijk voor kinderen met ADD. Misschien helpt het wel om achtergrondinformatie te geven van hoe het komt dat deze kinderen hier moeilijkheden mee hebben.  Dat is exact de reden dat ik dit zo gedaan heb. 

Er zijn wel gespecialiseerde boeken en vormingen beschikbaar over AD(H)D, maar de informatie is vaak niet vertaald (of toegankelijk) op het niveau van de leerkrachten en vaak ook niet in deze regio. Mijn bedoeling was om duidelijke en aangepaste manier informatie door te geven aan leerkrachten en om de specifieke noden van leerlingen met AD(H)D uit te leggen door geanimeerde video's te maken. 

Nu is het erg afhankelijk van toeval en interesse of een leerkracht goed geïnformeerd is over AD(H)D en hoe je deze leerlingen kan begeleiden. Als leerkrachten zelf een expert moeten zijn voor elke stoornis, blijft er geen tijd meer over voor andere zaken. Daarom wil ik, op een gecondenseerde wijze, de nuttige informatie overbrengen.

Dit alles leidt tot de onderzoeksvraag ‘In welke mate helpt een vorming over AD(H)D, geïnteresseerde leerkrachten uit regio Leuven bij het ondersteunen van kinderen van de lagere school?’

Hadden deze mensen achteraf gezien geen gelijk en was het toch een slim plan? Of ben ik nu nog een grotere rebel die meedoet aan de Scriptieprijs met een dikke buis?