Aan de hand van de Heksenhamer wordt nagegaan hoe superstitieuze remedies tegen hekserij geconceptualiseerd worden in relatie tot geoorloofde rituelen en welke inherente systematiek daarbij onderscheiden kan worden.

Vanuit historisch en architectuur theoretisch onderzoek wordt in deze masterscriptie het huidig grond consumerende ruimtelijk model van de begraafplaats in vraag gesteld. ‘Dodensteden’ is een theoretische, grafische en ontwerpmatige zoektocht naar een actueel relevant typologisch model voor de het ritueel van de dood in de eenentwintigste eeuw. Als synthese van dit onderzoek wordt een concreet ontwerp van een nieuw begraafplaats uitgewerkt waar de rituelen van de dood en carnaval, sereniteit en feest samen komen in het verlengde van de stedelijke publieke ruimte van Maastricht.

Het slaapritueel van je kind: normaal gedrag of eerder obsessief?  Het leven van jonge kinderen bestaat uit heel wat routines en rituelen. Ouders weten dit maar al te goed. Sommige kinderen willen steeds een bepaald verhaaltje horen voor het slapengaan, om daarna met tien knuffeldieren bij zich in slaap te vallen. Andere maken van de maaltijden en het wassen een uitgebreid ritueel waar niet van mag afgeweken worden. Het komt dan ook regelmatig voor dat het onderbreken van een ritueel leidt tot woede- of huilbuien. Ook tieners en jongvolwassenen houden nog vast aan routines en rituelen.

Pago a la tierra, ceremonies voor Pachamama en de apus“Dit noemen we een ‘pago a la tierra’, en waarom doen we dit? Omdat we dankbaar zijn voor alles wat de aarde ons geeft, zonder moeder aarde kunnen we niet leven. Dit is de aarde die ons voedt, waar we op wandelen, waarop we de liefde bedrijven, waar we onze huizen op bouwen, dus daarom moeten we steeds dankbaar zijn en pachamama bedanken zodat alles ook blijft voortduren.

Rouw in de rugzak. Tips voor reisgenoten van rouwende kinderen en jongeren.Voor kinderen en jongeren die iemand verliezen die belangrijk voor hen is, is zorgzame steun vanuit de naaste omgeving onmisbaar, op korte én op lange termijn. De naaste omgeving wil hen meestal ook graag steunen. En toch loopt het vaak mis. Hulpvragen van rouwende kinderen en jongeren raken niet geformuleerd, of worden niet herkend. Bekommernis van de omgeving raakt niet vertaald naar daadwerkelijke steun, of lijkt meer kwaad dan goed te doen. Welke misverstanden en struikelblokken spelen hier?