Er wordt een computermodel gebouwd van een textielweefsel, dat niet alleen in trek maar ook in druk accuraat de realiteit weergeeft. Dit wordt gevalideerd aan de hand van experimentele resultaten. Het model kan gebruikt worden om het productieproces van composieten te verbeteren.

De gesimuleerde wereld, een sprong in het ongewisseSteeds meer en meer vindt de eindige-elementenmethode zijn opmars binnen de ingenieurswetenschappen. Deze term is de naam voor de techniek die toelaat om complexe fysische fenomenen na te bootsen met behulp van computers en supercomputers en wordt uitgevoerd door programma’s die de vakterm ‘simulatiepakket’ dragen. Ze wordt in bedrijven ook met toenemende mate toegepast om de hoge kostprijs die gepaard gaat met de uitvoering van destructieve tests op peperdure prototypes te omzeilen.