Scriptiebank overzicht

Deze drie essays, geschreven als masterproef, tonen de moeilijkheden in het compleet portretteren van mensen met een beperking. Het eerste essay gaat, doorheen een verhaal over een everzwijn, over hoe de mensheid verschillende strategieën vond om verlies te verbeelden en de mogelijke negatieve impact hiervan voor zij die verlies ervaren, zowel binnen de context van een beperking alsook het verlies van een geliefde en de gelijkenissen daartussen. Het tweede essay is een ingebeelde ontmoeting over wat het betekent om een onzichtbare beperking te hebben en opent het gesprek over ‘uit de kast komen’, lotgenoten vinden en de waarde van mensen met een beperking in het begrijpen van pijn, relaties en intimiteit. Het derde essay gaat over het onderwerp littekens en hun belang voor ideeën betreffende gemeenschap, intimiteit en ervaring-gebaseerde vloeibaarheid. De essays zijn een auto-etnografie die inductieve en poëtische taal toelaten om de emotionele en lichamelijke ervaringen van deze thema’s te vergroten.

In dit onderzoek wordt gefocust op een persoonlijke ervaring met angst en depressie, welke in dit werk wordt benoemd als het ‘monster’. Via een auto-etnografisch onderzoek worden de persoonlijke ervaringen beschreven aan de hand van key incidents, die systematisch geanalyseerd worden om zo de sociale en culturele ervaringen van de betrokkene beter te begrijpen, alsook de lezers te sensibiliseren om zich dieper in te leven in mensen die anders zijn.