Scriptiebank overzicht

“Onze meeste zorgen gaan naar onze kleinzoon, omdat hij helemaal anders is.”Grootouders van een kleinkind met een beperkingDe geboorte van een kind met een beperking brengt binnen een gezin veel emoties en veranderingen met zich mee. Er werd reeds veel onderzoek gedaan naar de emotionele en praktische gevolgen voor ouders, broers en zussen van een kind met een beperking. Een ander belangrijk deel van het gezin, de grootouders, wordt echter zelden bekeken. In Vlaanderen werd naar deze doelgroep nog geen onderzoek gevoerd.

Human Resources Management: een verhaal van winnaars en verliezers?We kunnen niet ontkennen dat we momenteel een moeilijke economische periode doormaken. Faillissementen, structurele besparingen en afvloeiingen lijken wel modewoorden die (jammer genoeg) maar al te vaak voorkomen. Velen hebben hierdoor het vertrouwen in het personeelsbeleid van organisaties verloren. Toch voelen we aan dat een onderneming met een goed personeelsbeleid, een positieve impact kan uitoefenen op de bedrijfsresultaten. Maar wat doet dit personeelsbeleid nu met werknemers?

 
Hoe Persoonlijk is Leven Zonder Werk?                        Kim Peelman
Een onderzoek naar verschillen in de beleving van werkloosheid
 
“Hoe persoonlijk is leven zonder werk?” Dat is de vraag die vooraf ging aan een scriptieonderzoek naar individuele verschillen in de beleving van werkloosheid. In de nasleep van de financieel-economische crisis is het aantal werklozen sterk gestegen. Een adequate begeleiding van werklozen heeft dan ook aan belang gewonnen. Daartoe is het nodig eerst de beleving van werkloosheid te doorgronden.

In mijn bacheloropleiding verpleegkunde werd ik tijdens mijn eerste stage geconfronteerd met het fixeren van patiënten. Een verpleegkundige fixeerde een vrouw in een zetel. Ik vroeg haar waar je allemaal moest op letten als je iemand fixeert. Ze kon mij hier geen duidelijk antwoord op geven.

Vreemde tranen
 
Hoe kunnen we multicultureel samen leven? Altijd wel stof tot debat. Ik wil het daarentegen even hebben over hoe we samen kunnen sterven. Staat u er ooit wel eens bij stil dat we op een dag allemaal moeten sterven? Allemaal, zonder onderscheid in afkomst, religie, ras of geslacht? En dat er daarbij altijd mensen achter blijven die rouwen?
 
Hoe we afscheid nemen van onze doden en ons verdriet daarover een plaats geven, is zeer individueel, maar wordt tegelijk ook sterk cultureel bepaald.

Staat altruïsme ooit los van egoïsme?
 
De centrale vraag die ik wil onderzoeken, is of altruïsme ooit losstaat van egoïsme. Altruïsme en egoïsme zijn termen die voornamelijk begrepen worden in het kader van motivaties, intenties en doelstellingen. Wat leidt ons in de keuzes die we maken en die uiteindelijk ons gedrag bepalen? Hoe komt het dat we doen wat we doen? Uitgaande van een materialistisch standpunt – met een amorele kosmos – moeten we op zoek gaan naar de manier waarop wij mensen zelf waarden creëren en onderscheiden.