Scriptiebank overzicht

Ruusbroec is het onthouden waard
 
Heeft u onlangs nog een tekst gelezen die uw leven heeft veranderd? Waarschijnlijk zullen weinigen onder ons nu ‘ja’ knikken; maar wij zijn dan ook doorgaans niet op zoek naar een dieproerende ervaring wanneer we lezen. Voor de middeleeuwse lezer daarentegen was dat precies de voornaamste drijfveer, met name wanneer hij (of zij) in contact kwam met geestelijke literatuur.
 
Een leeservaring was in de Middeleeuwen veel intenser dan nu.

Moslimterrorisme, ook duizend jaar geleden
 
Op 11 september maakte de wereld kennis met het zogenaamde moslimterrorisme.  Iets nieuws, dachten velen toen.  Niets is echter minder waar.
 
Reeds in de eerste jaren na de dood van profeet Mohammed (632 n.Chr.), werd de moslimgemeenschap opgeschrikt door een extremistische fractie binnen de islam:  kharidjieten werden ze genoemd.  Het woord kharidjieten betekent “zij die vertrekken” aangezien zij vertrokken uit de groep volgelingen van Ali (sji’at Ali, of beter bekend onder de benaming sji’ieten).  Ali, schoonzoon van de profeet en tevens de vierd

J’aime j’aime la patrie
Eurovisiesongfestival is mix van muziek én politiek
Poepsjieke cocktailjurken, middelmatige liedjes en de spannende puntentelling zijn al een halve
eeuw de vaste ingrediënten van het overbekende Eurovisiesongfestival. Ondanks de
neerbuigende kritieken van pers en publiek is de bejaarde televisiedame ook vandaag nog goed
voor honderden miljoenen kijkers en bijgevolg een speciale vermelding op de Europese
mediakalender waard. De wedstrijd is overigens meer dan pretentieloos vertier, zo werd onlangs
aangetoond.

Pardon? Een Generaal Pardon?
Uitdagingen van een verzoeningspolitiek onder Filips II (1566-1576)
 
Pardon?
“Pardon? Een generaal pardon?” dacht u waarschijnlijk bij het lezen van een term die nauwelijks nog tot onze actieve woordenschat behoort. Misschien vermoedde u louter intuïtief dat het om één of andere ruime daad van vergeving ging. De zestiende-eeuwse mens had beslist verbaasd opgekeken bij onze taalkundige onwetendheid over de genademaatregel.

Die te hooghe vlieghen...
Icarus in de 16de eeuwse Nederlanden
door Heleen Schamp
 
Wie kent de jonge Icarus niet? In de Griekse mythologie ontsnapte hij samen met zijn vader Daedalus al vliegend aan de tirannie en uit het labyrinth van de Kretenzische koning Minos. Ondanks Daedalus' goede raad vloog Icarus echter te dicht bij de zon, de was die zijn vleugels bijeenhield smolt en de jongeling stortte in zee. Deze mythe werd via de Etrusken doorgegeven aan de Romeinen, van wie Ovidius in zijn Metamorfosen de bekendste versie schreef.
 
In haar eindverhandeling Die te hooghe vlieghen...

 
In 1866 schildert Gustave Courbet, de Franse schilder van het Realisme, zijn meest provocerende naaktschilderij, ‘L’Origine du Monde’.
Een vrouw leunt achterover op een laken, de dijen gespreid, de toeschouwer een onbelemmerde blik gunnend op haar geslacht. Hoofd, armen en benen ontbreken. Dit lichaam is tegelijk seksueel en mooi; sensueel, uitdagend, en confronterend.
 
Provocatie was Courbet nooit vreemd.

Het mysterie van de seksuele aantrekkelijkheid
 
 
door Peter De Cleen
 
In deze verhandeling wordt één van de grootste mysteries in het leven van de mens onder de loep genomen: de aantrekkelijkheid tussen de geslachten. De zijnswijze van mens wordt gekenmerkt door een tekort waaruit een verlangen ontstaat dat hem naar de ander drijft. Hierdoor verschijnt het andere geslacht als een bijzonder aantrekkelijke en aanvullende werkelijkheid. Toch verschijnt uit de “grijze stoet” van mogelijke partners één bijzondere persoon als erotisch aantrekkelijk.

Opstand tegen de redelijkheid
 
Mensen hebben het vaak over de ironie van het lot of verwijzen naar gebeurtenissen als “dat was puur toeval” of  “door een ongelofelijk toeval….”. Maar, weinigen vragen zich af of er wel zoiets bestaat als het zuivere toeval. De fundamentele vraag, of er wel degelijk objectieve parameters bestaan om contingentie te meten, is tot op heden onbeantwoord? Op het eerste zicht lijkt het dat het toeval nog steeds te veel onderschat wordt.

Utopia door genetica
Brengt wetenschap de utopie dichter bij de non-fictie?
 
Onze soort is individualistisch, egoïstisch en nauwelijks in staat tot liefde. Opvoeding en wetten temmen ons, maar we blijven de ergste van alle dieren. Michel Houellebecqs donkerzwarte beschrijving van de westerse samenleving in zijn roman Elementaire Deeltjes laat hierover weinig ruimte voor discussie. Onze wereld wordt er beschreven als een dystopie aan de hand van het leven van twee ongelukkige individuen in een wereld vol egoïstische concurrentie.