Scriptiebank overzicht

Dit onderzoek biedt de mogelijkheid om leerkansen te creëren voor de huidige
woonwagenbewoners. Leren gaat immers niet alleen via school, maar ook via spel.
Dit werd verder aan het licht gebracht aan de hand van een literatuurstudie, die
zich spreidt over vier topics: woonwagencultuur, onderwijs, spel en sociaal-emotioneel leren (SEL). Voor spel en SEL werden respectievelijk volgende theorieën
gefilterd: flow- en zelfdeterminatietheorie én het CASEL framework.
Om betrokkenheid tijdens het onderzoek te vergroten werd er participatief gewerkt
met Art Based Research methoden. Daarnaast werd er een expertinterview
afgenomen bij Mobile School om na te gaan wat deze organisatie zou kunnen
betekenen in het kader van sociaal-emotioneel leren via spel op het
woonwagenterrein.
Hieruit is gebleken dat spel aanbieden op het terrein wel degelijk een meerwaarde
zou zijn. Zo kunnen kinderen namelijk sociaal-emotionele vaardigheden aanleren, die
ze in hun latere leven kunnen gebruiken. Bovendien draagt dit bij tot een positievere
beeldvorming van de maatschappij naar de gemeenschap toe.
Daarom mondt dit artikel uit in ontwerpeisen voor een speelterrein.

Deze thesis onderzoekt de ervaringen van queer autistische personen met authentieke zelfpresentatie of unmasking in sociale contexten om inzicht te krijgen in de manieren waarop sociale omgevingen personen op het autismespectrum faciliteren of net belemmeren zichzelf te zijn. Er wordt hierbij gebruik gemaakt van een kritisch-constructivistische versie van Grounded Theory om (intersectionele) machtsrelaties en betekenisgeving in deze situaties bloot te leggen.
Een stijging in het aantal diagnoses resulteerde nog niet in een algemene aanvaarding van autistische personen in de samenleving. Stigmatisering en discriminatie vormen dan ook een grote oorzaak voor camouflerend of ‘masking’ gedrag bij personen met autisme. Dit resulteert vaak in een slechtere mentale gezondheid vanwege de continue stress, de verhoogde alertheid en het identiteitsverlies die masking veroorzaakt. Dit onderzoek exploreert daarom of ‘unmasking’, of het terug opbergen van zo’n camouflerende persona, een oplossing biedt in een nog steeds stigmatiserende samenleving.
De literatuurstudie van deze thesis bespreekt de historische context van het concept autisme en masking en gaat dieper in op de aanwezigheid van neurotypische normen en hun (intersectioneel) effect op autistische personen. Ook het potentieel van unmasking wordt hierin besproken. De opvallende afwezigheid van onderzoek over autisme dat door en voor autistische personen werd gevoerd is een belangrijke drijfveer geweest om dit onderzoek participatief en emancipatief uit te voeren.
Een analyse van dagboekfragmenten en interviews met queer autistische personen over hun ervaringen met unmasking resulteerde in drie soorten bevindingen. Enerzijds viel het op dat partcipanten zelf vaak weerstand bieden tegen het algemeen ableist narratief rond autisme als ze over hun ervaringen en identiteit spreken. Ze stellen niet alleen het medisch discours rond autisme in vraag, maar voelen in het algemeen vaak weerstand tegenover sociale normen en linken dit ook aan hun queer identiteit. Ten tweede bleek unmasking vaak nog te kwetsbaar in heel wat sociale omgevingen door een neurotypische hegemonie, die eveneens doorwerkt in de zorgsector. Heel wat participanten linken deze beperkingen bovendien aan een vrouwelijke socialisatie die hen sowieso beperkt in het zichzelf zijn en die niet overeenkomt met autistische gedragingen. Toch is unmasking wel wenselijk en ook mogelijk. De mogelijkheidsvoorwaarden zijn hierbij een gevoel van veiligheid, blijdschap of enthousiasme, het willen opkomen voor een hoger doel en sterke vermoeidheid.
Vernieuwende bevindingen waren onder andere dat masking ook in neurodiverse contexten gebeurt en dus niet uitsluitend bij neurotypische mensen. Daarnaast bleek unmasking voor participanten ook vermoeiend te zijn waardoor masking soms geprefereerd werd. Dit bleek niet alleen vanwege de stigmatiserende omgeving zo, maar ook vanwege de sterk aangeleerde gewoonte om continu te masken die veel participanten eigen is.
Deze resultaten van deze thesis benadrukken het belang van inclusiviteit en het betrekken van autistische stemmen (maar ook andere communicatievormen) in het maatschappelijk en wetenschappelijk debat over autisme. De thesis hoopt met de reflectieve dagboeken van waarde geweest te zijn voor de participanten, maar ook voor de bredere (queer) autistische community door bewustzijn bij hun omgevingen te creëren rond de gevolgen van stigmatisering en discriminatie.

Dit onderzoek richt zich op het ontwikkelen van een fiscaal voordelige regeling voor medewerkers in de Belgische evenementensector, gericht op het bevorderen van een eigenaarschapmentaliteit en participatief ondernemen.

Het creeërt een win-win situatie voor zowel bedrijf als werknemer, door zelfontplooiing te bevorderen in lijn met de waarden en normen van het bedrijf. Echter, de implementatie van participatief ondernemen in de evenementensector wordt bemoeilijkt door de flexibiliteit en beïnvloeding van externe krachten. Daarom is het essentieel dat bedrijven duidelijk communiceren over hun cultuur en waarden, en dat werknemers betrokken zijn bij het beleid en de doelen van het bedrijf.
Het onderzoek concludeert dat aandeelhouderschap de ultieme motivator en beloning is voor ambitieuze medewerkers, en dat de praktische uitvoering en verdere testen van dit model de volgende stap zijn. Door input van experts zoals Geert Jansens en Thomas Van Eeckhout, wordt een holistische benadering gehanteerd die juridische, fiscale, economische en sociale aspecten overkoepelt. Dit biedt een robuuste basis voor het implementeren van een fiscaal voordelig en motiverend systeem voor medewerkers in de evenementensector.

Deze masterscriptie onderzoekt de rol van gedeelde ruimte in de leefbaarheid van naoorlogse Weense Gemeindebau, de sociale woningbouw van 1945-1970, in relatie tot de leefbaarheid en duurzaamheid van deze (sociale) woonbuurten. De naoorlogse woonblokken zijn vaak monotoon en beperkt in functie vanwege de beperkte middelen en woningnood na WOII en worden op vele andere plaatsen afgebroken, in Wenen echter niet. Aangezien de gebouwen zelf weinig voorzieningen bieden, zijn nabijgelegen buitenruimtes en sociale voorzieningen essentieel voor de leefbaarheid. Door historische context, stedenbouwkundige planning en drie case studies te analyseren, wordt aangetoond dat aandacht voor stedenbouwkundige en sociale integratie cruciaal is.

De ruimtenoden en behoeften van vrouwen met een migratieachtergrond zijn onvoldoende geïntegreerd in mainstream stadsplanning. Als gevolg voelen zij zich in de publieke ruimte niet welkom of onveilig. De thesis onderzoekt in samenwerking met vrouwen met een migratieachtergrond hoe een genderinclusievere stad eruit kan zien.

In de context van migratie en de Europese vluchtelingencrisis beproeft deze masterproef het potentieel tot veerkracht van zowel de aankomststad met een eigen crisishistorie als van haar nieuwkomers. Een netwerk van ngo’s (afkorting voor ‘non-gouvernementele organisaties’) spelen hierin een essentiële rol via hun sociale zorg en huisvesting als substituut voor een (tot nog toe) weinig responsieve overheid. De thesis steunt in concreto op onderzoek van en vrijwilligerswerk met de ngo ARSIS die werkt rond opvang en integratie van niet-begeleide minderjarige migranten in Athene, Griekenland.

De recente verandering binnen het Europees burgerinitiatief wordt onderzocht, met name de impact van verordening 788/2019. De focus ligt op de implicaties die deze nieuwe regels hebben voor de artikelen 1,10 en 11 van het verdrag betreffende de Europese Unie. De onderzoeksvraag luidt :

" Slaagt verordening 788/2019 erin om het EBI toegankelijker, gebruiksvriendelijker en minder omslachtig te maken "

In lijn met de onderzoeksvraag zal ook de rol van de Europese commissie onder de loep genomen worden. Hierbij zal er gepeild worden naar de legislatieve rol van de Commissie.

In a highly unequal society, many young Brazilians suffer oppression based on their class, race, gender, sexual orientation and religion. In the transition to adulthood, a period that is already marked by important changes, this brings along specific needs that need to be met. This research answers how ICBIE, a cultural centre in Salvador da Bahia, tries to meet those needs by providing a
space for young people to participate in activities and volunteer. Young adults from the region and volunteers of ICBIE have participated in a survey and in-depth interviews to find the answer to the central question of this thesis:
“How does volunteering at ICBIE contribute to the personal and professional development of young adults living on the Itapagipe Peninsula of Salvador, Bahia?”. Their answers, insights and stories were complemented by observations and were compared with, and analyzed through the lens of
national data and concepts from Robert Havighurst, Social Justice Theory and Anti-Oppressive Practises. The results show that young adults face a multitude of obstacles, mostly related to oppressive practises. Classism is the form of
oppression that stood out, connecting almost all of the respondents. And while ICBIE can’t directly change the root of these oppressive practises, it mitigates the harmful effects caused by them, by creating a place where volunteers can
learn, take up responsibility, open their view on the world, create meaningful bonds, feel safe and loved, and cultivate hope and resilience for the future.

Structurele jongerenwerkingen in Vlaamse musea schieten als paddenstoelen uit de grond, maar hoe participatief en co-creatief gaan ze te werk? Ontdek in dit onderzoek niet enkel de structuur en inhoud van zo'n structurele jongerenwerking, maar ook hun toekomst in het Vlaamse landschap.

Met de recente, drastische dalingen in biodiversiteit, wordt de nood aan natuurbehoud steeds duidelijker. Hier komen echter veel betrokken partijen bij kijken met ieder hun eigen belangen, wat conflict met zich meebrengt. Ik onderzocht een natuurbehoudsconflict in het Pendjari Nationaal Park in Benin dat zich voordeed na een verandering van een participatief naar een particulier beheer.

Het project omvat het ontwerp van een biomeiler als alternatieve manier om water te verwarmen. Het ontwerp is een installatie op maat van kinderen waar ingespeeld wordt op hun
fantasie, zelfontwikkeling en het versterken van hun connecties met de natuur. In het project wordt steeds een directe link gewaarborgd met de identiteit van de plek en zijn historische waarde. Dit is terug te vinden in de gebruikte materialen en zowel de ruimtelijke als zintuigelijke ervaring van de installatie.

Participatief ontwerponderzoek naar hoe professionals door het volgen van een MOOC beter aan kunnen sluiten bij ouders met een licht verstandelijke beperking. In de scriptie is ook een link terug te vinden van de MOOC die is ontworpen naar aanleiding van het onderzoek.

De Vlaamse onderwijskoepels organiseren opleidings- en ontwikkelingsactiviteiten voor schooldirecteurs. Toch blijken secundaire schooldirecties opleidingsnoden te ervaren, merkwaardig genoeg in die domeinen waar ook de koepels sterk de nadruk op leggen in hun aanbod.

Deze bachelorproef gaat over de vraag: Welk effect heeft de participatieve manier van musiceren binnen The Ostend Street Orkestra, op de sociale relaties tussen de muzikanten onderling enerzijds en daarbuiten anderzijds? The Ostend Street Orkestra (TOSO) is een weerbarstige muziekgroep die experimenteert met verschillende genres en stijlen van muziek en bestaat uit een zeer gevarieerde doelgroep. Een dakloze staat zij aan zij met een psycholoog, student, muzikant en een ex-drugsverslaafde die maar één doel voor ogen hebben. Namelijk het maken van muziek zowel tijdens de repetities als tijdens de optredens die men om de zoveel tijd geeft. Door middel van kwalitatief onderzoek en meer bepaald semigestructureerde open interviews, praktische voorbeelden, theoretische stukken en voornamelijk gebaseerd op en verwoord door de deelnemers, muziekcoaches en de productiemedewerkers, formuleer ik een antwoord op mijn onderzoeksvraag.

Daarnaast is deze scriptie ook een inspiratie van wat belangrijk is als je een gelijkaardig project wenst op te starten.

Onderzoek naar de nood aan een interventie ter bevordering van slaapgedrag bij adolescenten tussen 13 en 15 jaar. Hierin peilt men naar de barrières, attitudes en kennis omtrent slaap, evenals de mogelijkheden van een participerende aanpak.

In het natuurgebied Blaasveldbroek worden het huidige onthaalcentrum en de blokhut vernieuwd tot de ‘groene poort’ van morgen. Vernieuwende ruimtes, plekken en diensten ondersteunen de beleving van het landschap tussen de stad Mechelen en de Dijle-Zennevallei.

Ouderbetrokkenheid is een hot item tegenwoordig. Ondanks alle bestaande methodieken zijn sommige gezinnen niet bereikbaar. In mijn eindproef bekijk ik de mogelijke redenen en stel ik het concept van een "ouderwijzer" voor.

Mutirão is een omstreden Braziliaanse term die verschillende vormen van coöperatieve hulp en collectieve initiatieven beschrijft. Hoewel het oorspronkelijk voornamelijk verwees naar collectieve landbouwpraktijken beslaat de term intussen een brede waaier aan gemeenschapspraktijken, met coöperatieve bouwprojecten als de meest opmerkelijke. Precies deze vorm van mutirão vormt het onderwerp van dit onderzoeks- en ontwerpproject. Het tracht enerzijds de omstreden geschiedenis van collectieve autoconstructie in São Paulo nader te belichten, en anderzijds een toekomstperspectief te verbeelden vanuit een extensieve veldwerkervaring en nauwe samenwerking in lopende mutirão projecten.

In ontmoeting: de boodschap van de stille stemWat gebeurt er nadat mensen de diagnose psychische problemen krijgen? Hoe denken ze hierover? Hoe praten ze over zichzelf? Dat zijn de vragen waarmee mijn ontdekkingstocht begon.De relatie tussen maatschappij en mensen met ‘psychische problemen’ is problematisch. Contact met de psychiatrie heeft een grote invloed op het verhaal van de persoon. Deze masterproef geeft de verhalen van de mensen van Villa Voortman weer en illustreert daarmee op welke manier ze ‘psychische problemen’ in hun leven construeren.

MARLEEN DE VRY UA- ONDERWIJSMANAGEMENT
DE WEG NAAR PARTICIPATIE MOEIZAMER DAN GEDACHT
"Participatie van leerlingen is meer dan vergaderingen organiseren. Het is een cultuur, een
ingesteldheid die ingebed is in het functioneren van onze school. Jongeren naar hun mening vragen
is bij ons een natuurlijke reflex geworden.", zo stelt directeur Annemie trots. De leerlingen rond de
tafel knikken energiek.