Scriptiebank overzicht

Allerseelen en All Souls Day: wat blijft behouden en wat gaat verloren in de Duitse en Amerikaanse vertaling van Cees Nootebooms Allerzielen?Ieder literair werk is schatplichtig aan een bepaalde taal en cultuur: hoe vertaal je dan de unieke stijl van een auteur en de meerduidigheid van zijn werk?Allerzielen behoort tot de grote romans van Cees Nooteboom en werd in 1998 gepubliceerd. De roman speelt zich voornamelijk af in Berlijn waar de documentairemaker en cameraman Arthur Daane flaneert door de straten op zoek naar sporen van het woelige Duitse verleden.

Voorbij het spiegeltje aan de wand…In onze hedendaagse maatschappij zijn spiegels frequent voorkomende gebruiksvoorwerpen, die bijna vanzelfsprekend overal aanwezig zijn. Winkels gebruiken reflecties als een handige manier ter visuele feedback over je nieuwe outfit. Autorijden is dankzij kunstig geïntegreerde spiegels een stuk veiliger en dankzij sneeuwwitjes’ kwaadaardige stiefmoeder weet zelfs het kleinste kind vandaag de dag waarvoor een spiegel zoal kan dienen.Toch blijkt de rol van de spiegel als object doorheen de tijd een evolutie te hebben doorgemaakt.

 
 
Op bezoek bij ouderen
 
Verhoging van de levenskwaliteit van sociaal geïsoleerde ouderen door vrijwilligers (Vicky Vander Aerschot)
 
Inleiding
‘Als ik oud ben en versleten, mijn naasten me stilaan vergeten en ik de kracht niet meer heb om alleen tegen de eenzaamheid te strijden. Dan hoop ik dat anderen me hiervan weg kunnen leiden (gebaseerd op Yevgueni, 2004)’.
 
Ouderen voelen zich steeds vaker eenzaam, maar dit is niet altijd hun eigen keuze.

Het Oudgrieks als hulpmiddel op een kritiek moment in de geschiedenis
 
Het Oudgrieks is een dode taal. Met haar laatste sprekers, in de zachte overgangen, wandelingen en groeiprocessen van hun taalgebruik, stierf ze een langzame dood. Nu nog echter leeft ze voort in de harten, herinneringen, en vooral in de hoofden van enkelingen.
Her eternal summer shall not fade, nor lose possession of that fair she owes.
 
Het Oudgrieks leefde ook in Martin Luther Kings hoofd.

 
‘DE PLAATS VAN WAT GEZEGD WORDT IS BEWEEGLIJK’ [1]

In mijn masterthesis ga ik op zoek naar de grens tussen poëzie en theater in de toneelteksten van Stefan Hertmans. Hertmans (Gent, 1951) publiceerde voornamelijk poëzie. Daarnaast schreef hij een aantal romans en verhalenbundels, vele essays en drie toneelteksten.

 Marian Verstraeten, drager van een cultuur
Geschiedenis is een veelvoud aan paden waarop we worden geleid door ‘compagnons de route’. Deze ‘reisleiders’ zijn de historische bronnen, verhalen of figuren die ons langs gebeurtenissen loodsen en ons helpen ze in het juiste licht te zien – of alleszins in een nieuw licht. De kunstgeschiedenis, en bij uitbreiding de cultuurgeschiedenis, in Vlaanderen volgt al decennia dezelfde afgetreden paden: zij laat zich gidsen door steeds dezelfde protagonisten en ideeën om een welbekend verhaal te reproduceren. Deze historische wandeling is reducerend.

 
Met de klas op avontuur in Gent!
 
Fan van Gent is een vernieuwend project voor stadsscholen om op een
eenvoudige manier leerwandelingen of activiteiten in de stad te plannen voor kinderen van het derde en vierde leerjaar. Pieter Dirix en Janne Schacht, twee eindejaarsstudenten leraaropleiding lager onderwijs aan de hogeschool Gent, bedachten het concept in het kader van hun eindwerk.
 
Een multifunctionele tafel met een kaart van Gent en twee informatiemappen. Dat zijn de ingrediënten voor een geslaagd en leerrijk avontuur doorheen onze Arteveldestad.

 
“Onder ons zijn er die niet werken en wij nodigen hen uit, in de naam van Jezus Christus, te gaan werken en zo hun eigen brood te eten.” 
 
De verwijzing naar Jezus verraadt dat dit een stuk uit de Bijbel is. Maar het zou  evenzeer een uittreksel uit een recente regeringsverklaring kunnen zijn.
‘Werken’ is blijkbaar van alle tijden. De plaats die arbeid inneemt in de samenleving is echter voortdurend in verandering. Al  lijkt het er op dat werken tweeduizend jaar geleden ook de enige mogelijkheid was om gewaardeerd te worden.

File-to-factory: maakbaarheid vs. virtualiteit.
Wij zijn allemaal adepten van de digitale revolutie. De computer is niet meer uit ons leven weg te denken en de computer blijft terrein winnen. Zo vormt deze computer met al zijn mogelijkheden sinds enige tijd een bron van inspiratie voor tal van experimentele architecten. De ideeën over een organische architectuur bestaan al sinds de jaren ‘20, de dromen over een digitale architectuur sinds de jaren ‘50 -’60. Het uitwerken van deze ideeën bestaat echter nog maar sinds 10 jaar voor de millenniumwissel.
Het experimentele is nu wat voorbij.

 Een ontdekkingstocht in Parijs Paris, c'était la gaieté, ParisC'était la douceur aussiC'était notre tendresseParis, tes gamins, tes artisansTes camelots et tes agentsEt tes matins de printempsParis, l'odeur de ton pavé d'oiesDe tes marroniers du boisJe pense à toi (…) Edith Piaf zingt het toch oh zo mooi. De Fransen zijn er trouwens over het algemeen goed in; het eigen land vol lof bezingen. En in het geval van Parijs moeten wij dat meer dan beamen. Parijs is namelijk een fantastische stad, een stad waar je spontaan kippenvel van krijgt.

Archeologie van een denkbeeldig bouwwerk: Paul Otlets wereldstadutopie



Een alternatief voor het Atomium
Als een paal boven water staat het Atomium te blinken op de Heizel. Een bouwwerk is een onweerlegbaar feit, dat weinig discussie duldt. Onwrikbaar bezet het Atomium niet alleen de fysieke ruimte, maar ook de mentale ruimte van ons collectief nationaal geheugen. Men zou bijna vergeten dat het ook anders had kunnen lopen. Bijna.
In 1958 was immers niet iedereen tevreden met de plannen voor de wereldtentoonstelling. Le Corbusier had het bijvoorbeeld liever anders gezien.

Salt and sea

Als land in zee trekt
 
17u op een zaterdagnamiddag in de maand oktober.
Storm op zee en af en toe een lichtflits die de horizon doet verschijnen. Mensen staan vol spanning en gelatenheid tegen de glazen gevel gedrukt en aanschouwen het spektakel van de krachtigste en grootste golven van de zee. Het onregelmatige rumoer van mensengeluiden ebt gelijdelijk aan weg in het heftige geklater van de regendruppels.

‘Meer dan pret op het Tinkerbed?’

Jolien Aerts studeerde af als ergotherapeute aan de Hogeschool Antwerpen in juni 2007.
Haar scriptie ‘Meer dan pret op het Tinkerbed?’ kreeg de prijs van het Vlaams Ergotherapeutenverbond voor meest innovatieve project. In het volgende artikel vertelt zij over dit eindwerk.

Als jij ’s ochtends wakker wordt, stap je uit bed en neem je een verfrissende douche. Op een mooie dag ben je in een goed humeur. Al dansend ga je naar de keuken en maakt een lekker ontbijt klaar.

Kloosters herbestemmen: een maatschappelijke en architecturale uitdaging

De mens is van nature een existentieel wezen. Op belangrijke momenten in zijn leven stelt hij zich vragen over de zin van zijn bestaan. Binnen de joods-christelijke traditie van West-Europa was er één collectief antwoord op die vraag en dat antwoord werd vertegenwoordigd door de Kerk.
Vandaag de dag heeft de katholieke Kerk in België steeds minder aanhang. De traditionele geloofsbeleving van de godsdienst is er sterk op achteruit gegaan.

Vissen naar de dood: de begraafplaats van Temse
 
Niet minder dan 86 grafmonumenten op de begraafplaats van Temse heeft kunsthistoricus Ann Depestel onderzocht voor haar thesis. Maar veel veldwerk en grasduinen in vergeten archieven hebben duidelijk hun vruchten afgeworpen: beetje bij beetje kwam een verborgen historische schat bloot te liggen en daarmee het rijke verleden van Temse en haar inwoners.
 
Met toegeknepen neus
 
Net als in andere streken, was er ook in Temse een evolutie van kerkhof naar begraafplaats.

 
Reeds meer dan 35 jaar leeft de Palestijnse bevolking onder militaire bezetting. De Zesdaagse Oorlog bracht in 1967 de Westelijke Jordaanoever, de Gazastrook en de Golanhoogte onder Israëlische controle. In 1987 kwamen de Palestijnen een eerste keer massaal in opstand. Deze Intifada, wat letterlijk “van zich afschudden” betekent, werd in 1993 door de Oslo-Akkoorden beëindigd. Dit leidde echter niet tot een definitieve vrede.

Als de gebouwde belichaming van de Belgische vakantie en masse, is onze kust altijd een toevallige rebel geweest in de nationale dictatuur van de ruimteverkwisting. Decennialang spoelden toeristen en dagjesmensen er jaarlijks ritmisch aan en af.  Ze gaven vorm aan een bandstad met een steeds grotere recreatieve capaciteit. Vandaag echter kan een toekomstbeeld voor de Belgische Kust voor het eerst niet meer rechtlijnig vanuit haar realiteit geëxtrapoleerd worden.