Scriptiebank overzicht

Herdenking 14-18 in de kleuterklasIn het kader van hun bachelorproef gingen Margot Declercq en Delphine De Hulsters, twee derdejaarsstudenten aan VIVES Tielt, op zoek naar een zinvolle manier om de Eerste Wereldoorlog in de kleuterklas aan bod te laten komen. Geen simpele opdracht, maar zeker haalbaar.‘Is de Eerste Wereldoorlog een kleuterthema?’ zal rond deze tijd van het jaar wel een veel gestelde vraag zijn in vele leraarskamers in België. Dat onderzochten Margot en Delphine dan ook. Het resultaat? Zeker en vast!

 EEN DOEKJE VOL… CONFLICT, WOI EN VREDE IN DE KLASDit jaar is er heel wat te doen rond de herdenking van WOI. Het is dan ook honderd jaar geleden dat deze gruwel plaatsvond. Het is belangrijk dat er reeds op jonge leeftijd aandacht wordt besteed aan deze gebeurtenis, want deze mag nooit vergeten worden. De kleuterklas mag hierbij niet over het hoofd gezien worden.WOI is een gebeurtenis die heel wat losmaakt bij mensen, zowel jong als oud.

Tussen Congreskolom en IJzertoren: conflicterende herdenkingen van de Groote OorlogDe Eerste Wereldoorlog was een conflict dat op nooit eerder geziene schaal de gehele burgerbevolking bij een oorlog betrok. Na afloop begon de zoektocht naar een manier om om te gaan met het extreme verlies dat alle betrokkenen tekende. Of het nu ging om winnaars of verliezers, iedereen had in deze oorlog dierbaren verloren. Daarom zocht men een gepaste wijze om deze ‘Groote Oorlog’ en haar slachtoffers te gedenken.

 Opa is mijn held!Wij zijn Sybe Vandemeulebroucke, Jolien Sinnaeve en Thalissa Casier en wij ronden in juni onze opleiding ‘Bachelor Kleuteronderwijs’ af aan de Hogeschool Vives campus Tielt.Als laatstejaarsstudenten dienden wij een bachelorproef uit te werken. Wij kozen voor ‘Kunst als hefboom voor herinneringseducatie’, waarbij de Eerste Wereldoorlog centraal staat.

 DE EERSTE WERELDOORLOG IN DE LAGERE SCHOOL De Groote Oorlog door de ogen van de familia Van Campenhout Het begrip de Eerste Wereldoorlog is geen onbekend gegeven in de klassen van de lagere school. Elk jaar opnieuw komt er daarover wel iets aan bod. Zeker dit jaar, 2014, honderd jaar na de Groote Oorlog zal het rijkelijk aanwezig zijn in onze scholen.Grote blokken geschiedenis zullen door de hoofden van de leerlingen worden opgeslorpt. Heel wat data  en bekende personen zullen opgenomen en  onthouden moeten worden.

Ich denke, dass jede Generation ein eigenes, durch ganz spezifische Lebensumstände bedingtes Lebensgefühl hat. Um dieses ausdrücken zu können, musst Du die Elemente einer Sprache kennen. Du kannst nicht fertige Formen übernehmen, sondern Du musst die Elemente begreifen.[…] es stellt sich die Frage, inwiefern unser Beruf noch wirkliche Bedürfnisse der Menschen verarbeitet. Oder sind wir einfach nur noch eine kleine Gruppe von Spezialisten, die an der Architektur interessiert ist?Vorm, in de breedste zin van het woord, genereert de omgeving waarin wij leven.

Metaforen verraden wie je bentMetaforen kunnen méér zijn dan mooie zinsconstructies en poëtisch taalgebruik. Hannah Pinnoo (UGent) heeft in haar masterscriptie ontdekt dat het taalgebruik van Stephan Enter bijdraagt aan de betekenis van de romans Spel en Grip. Beeldspraak verklapt namelijk iets over de personages en diept de roman thematisch verder uit. Op die manier wordt ook de leeservaring van de ‘gewone lezer’ versterkt.Dit onderzoek zal geen levens redden of baanbrekende resultaten opleveren. Toch is dit onderzoek de moeite waard.

‘De kleine oorlog om de Groote Oorlog’. Het politieke beleid in België omtrent de honderdjarige herdenking van Wereldoorlog I (2014-2018).Annelien NoppeIn de periode 2014-2018 zal in veel landen het honderdjarig bestaan van de Eerste Wereldoorlog herdacht worden. Anno 2013 draaien in België de voorbereidingen hiervoor op volle toeren. Wanneer we de geschiedenis erop nagaan, dan wordt deze herdenkingsperiode omwille van zijn diversiteit en grootschaligheid uniek in de Belgische geschiedenis.

Het Huis van de Europese Geschiedenis - Het creëren van een plaats voor reflectie en debat of het construeren van een meta-narratief voor Europa?In 2015 zal de droom van de vorige President van het Europese Parlement, Hans-Gert Pöttering, uitkomen: het Huis van de Europese Geschiedenis zal openen in Brussel.

Vlaamse Begijnhoven als Werelderfgoed:De zoektocht naar een gezamenlijk beheerGedeelde unieke universele waardenBegijnhoven zijn historische plaatsen waar religieuze vrouwen op een eigenzinnige manier samenleefden en werkten. Op het huidig Vlaams grondgebied was deze leefwijze vanaf de 13de eeuw sterk verankerd. De religieuze begijnenbeweging is inmiddels uitgedoofd, maar liet haar sporen na in het Vlaamse landschap.

Het geheugen van architectuur en de zoektocht naar een eigen culturele identiteitVan kinds af aan krijgen we geschiedenis op een zilveren blaadje gepresenteerd. In klaslokalen worden uren gespendeerd aan de levens van onze voorgangers en ook de media bieden dagelijks een ‘gezonde portie’ geschiedenis aan. We worden tegenwoordig overspoeld met historische feiten en weten niet langer wat belangrijk genoeg is om ingeblikt te worden voor de volgende generatie.

Op de vlucht in de zestiende eeuw: vallen, opstaan en weer doorgaanHet waren barre tijden in de zestiende eeuw. België en Nederland vormden nog samen een eenheid, de Nederlanden genoemd, maar de regio stond op het punt om verscheurd te worden door de opstand tegen de Spaanse overheerser Filips II (1527-1598). Deze rebellie was al in de jaren 1560 tot een gewelddadige uitbarsting gekomen. Filips hief hoge belastingen en maakte korte metten met het protestantisme dat steeds nadrukkelijker de kop op stak in de zuidelijke gebieden.

Heksenkinderen: wijdverspreid in Afrika, maar alleen op de wereld?Ndoki, Aje, Abazimu of Mfiti in Malawi, zijn de namen waarmee duizenden kinderen in verschillende landen in Sub-Sahara Afrika dagelijks worden gebrandmerkt.  Vanaf het moment dat iemand hen in associatie brengt met een van die stempels, die alle “heks” betekenen, begint voor hen een leven vol angst. Ze worden verstoten uit de samenleving. Hierna volgt voor velen een leven op straat, onder andere in de prostitutie.

 Geprojecteerd VerledenOver de representatie van herinneringen in film He remembers those vanished yearsAs though looking through a dusty window pane,The past is something he could see, but not touch.And everything he sees is blurred and indistinct.  Dit wondermooi stukje tekst, dat zich aan het eind van Wong Kar-Wai's In the Mood for Love als coda op het scherm presenteert, attesteert in de eerste plaats de wazigheid van ons geheugen. In het bijzonder roept dit gedicht, en in het verlengde daarvan, de ganse film, de vraag op welke relatie narratieve film heeft tot ons herinneringsproces.

 Een monumentaal verleden 11 November 1918 de oorlog is voorbij. Vier jaar lang heeft het Engelse leger Ieper succesvol verdedigd tegen de Duitsers. Meer dan 200.000 soldaten zijn er gestorven, van de stad zelf blijft geen steen overeind.  Moet dit gevierd worden? Of kan men enkel nog rouwen?  In de directe nasleep van WOI wisten de Britten het zelf niet goed en de Menenpoort in Ieper weerspiegelt dit.  Aan de buitenzijde is het Britse monument een triomfboog, binnenin is het een tombe. Meer dan 50.000 namen van Britse soldaten sieren de muren.

Preventie en aanpak van faalangstEen nieuw schooljaar staat is net gestart. Voor veel studenten brengt dit leuke herinneringen naar boven: nieuwe lessen, terug op kot, de eerste cantus, … Voor andere studenten staat  dit gelijk aan periodes met veel spanning en onzekerheid. Soms neemt dit zelfs de overhand.Faalangst is een onderschat probleem binnen het Vlaams onderwijssysteem.

 HET GEHEUGEN VAN GUATEMALAOf het verleden dat niet voorbij gaat In de Guatemalteekse hooglanden worden de herinneringen aan de genocide nu al een tiental jaar letterlijk bovengehaald. Forensisch antropologen voeren er opgravingen uit van clandestiene massagraven die tijdens de burgeroorlog (1960-1996) gevuld zijn geraakt met de stoffelijke resten van vele slachtoffers. De inheemse Rosalina L., die de burgeroorlog overleefde, neemt de botresten van haar vader opgerold in plastiek mee in haar rugzak: “Het doet pijn ze te dragen… Het is alsof ik de dood meedraag.

Hoe werken onze hersenen? Zullen we ze ooit volledig begrijpen? Zullen we verstaan hoe een gedachte tot stand komt, wat een herinnering is en hoe een waarneming tot een welbepaalde actie leidt? Om die vragen te beantwoorden hebben we niet genoeg aan de traditionele aanpak van de psychologie. We moeten begrijpen hoe het er aan toe gaat op het kleinste niveau in ons brein, hoe de individuele zenuwcellen met elkaar communiceren en netwerken vormen en hoe dit leidt tot acties, herinneringen en leerprocessen.

 De schaduw van een gewelddadig verledenNaast adembenemende Incaruïnes verbergt het Peruaanse Andesgebergte ook nog een minder glorieus en meer recent verleden. Amper drie decennia geleden, van 1980 tot 2000, werd Peru verscheurd door een wreed burgerconflict. De oorlog sloeg diepe wonden die het land nog steeds likt in een moeizaam verwerkingsproces. Historica Eva Willems ging op zoek naar deze historische wonden bij slachtoffers in Peru. RevolutieEen sprong in de tijd: Chuschi, Ayacucho (Peru), 17 mei 1980.

Het imago van Romeinse keizersWe zijn de laatste jaren vertrouwd geraakt met de val van dictators in de Arabische landen. Op tv zagen we hoe beelden van Saddam met Amerikaanse hulp omver werden getrokken of afbeeldingen van Khadaffi door opgejutte massa’s in brand werden gestoken. Die gebeurtenissen roepen vragen op. Waarom stonden die beelden daar? Hoe komt het dat de Libiërs zoveel afbeeldingen van hun leider hadden om te verbranden? We kunnen die vragen beantwoorden: Saddam liet beelden van zichzelf plaatsen als een herinnering aan zijn macht en aanwezigheid.

Voorzichtig leven, gevaarlijk denkenOdo Marquard over de (in)competentie van de filosofie            Er waren eens twee beulen die een wedstrijdje onthoofden hielden. De eerste voerde een bijna niet te overtreffen onthoofding uit. Hoe kon de tweede nog beter doen? Hij hakte, maar het hoofd van de onthoofde viel niet. Het keek de beul verbaasd en vragend aan, waarop de beul zei: ‘Knik eens’. De hedendaagse Duitse filosoof Odo Marquard vergelijkt de filosofie met dit afgehakt, maar nog niet gevallen hoofd.

U kent ze hoogstwaarschijnlijk; die beruchte Fassbinderfilms. Voor sommigen het middel voor intellectuele hoogstandjes bij uitstek, voor anderen een schaamtevol gat in hun cultfilmcultuur. Waarom? Zijn de films te traag, te moeilijk, te nietszeggend, te "Duits? Laten we in deze bachelorscriptie de oorzaak zoeken bij de bron, Fassbinder zelf. "Ich rede eher weniger als mehr" zegt Rainer Werner Fassbinder in een interview. Het zou een jammerlijke zaak zijn deze uitspraak ook naar zijn films te veralgemenen of als oorzaak voor de moeilijkheidsgraad van zijn filmen aan te duiden.

 Zoveel merknamen… Maar welke onthouden wij nu? Heeft u enig idee met hoeveel commerciële boodschappen we dagelijks geconfronteerd worden op tv, op het internet, in magazines, in het straatbeeld enzovoort? Meer dan tien jaar geleden werd er geschat dat mensen blootgesteld worden aan duizenden marketingboodschappen per dag. Dit zal met de ontwikkeling van de nieuwe media waarschijnlijk eerder vermeerderd in plaats van verminderd zijn.

Kwaad voor kinderen. Holocausteducatie in het basisonderwijs.Door herinneringseducatie op te nemen in de vakoverschrijdende eindtermen van het Vlaamse secundair onderwijs, heeft het Vlaamse onderwijsbeleid het belang van deze onderwijsdoelstelling erkend. Traditioneel wordt aangenomen dat Holocausteducatie enkel mogelijk zou zijn in het secundair onderwijs. Leerlingen van de basisschool zouden de harde realiteit van de Holocaust intellectueel en emotioneel niet aankunnen. Het Vlaamse basisonderwijs heeft herinneringseducatie dan ook niet opgenomen in haar eindtermen.

De zoete pijn van een vergeten dichter: Joseph Brodsky als melancholicusGepest en verstoten, bespuwd, gekleineerd, mishandeld en weggestuurd. Dat was het droeve lot van Joseph Brodsky, de grootste dichter die Rusland sinds de Tweede Wereldoorlog heeft voortgebracht. Terwijl hij door het Soviet-regime werd vervolgd, werd hij in literaire kringen geroemd als de grootste levende dichter van Rusland, de meest welluidende, invloedrijke stem van de moderne Russische letteren.

PIJNSTILLING EN KALMEERMIDDELEN BIJ KUNSTMATIG BEADEMDE PATIËNTEN OP EEN DIENST MEDISCHE INTENSIEVE ZORGEN Wie maakte het nog niet mee dat een dierbaar familielid op een medische intensieve zorgen opgenomen werd ? Eén van de meest prangende vragen die ons dan bezig houdt – buiten het genezen, beter worden van ons kind, ouder, broer, zus of echtgeno(o)t(e), is wel dat hij of zij niet zal ‘afzien’ en ‘lijden’.

Het Oudgrieks als hulpmiddel op een kritiek moment in de geschiedenis
 
Het Oudgrieks is een dode taal. Met haar laatste sprekers, in de zachte overgangen, wandelingen en groeiprocessen van hun taalgebruik, stierf ze een langzame dood. Nu nog echter leeft ze voort in de harten, herinneringen, en vooral in de hoofden van enkelingen.
Her eternal summer shall not fade, nor lose possession of that fair she owes.
 
Het Oudgrieks leefde ook in Martin Luther Kings hoofd.

De laatste aanraking: de invloed van aanraking op gevoelens en helpgedrag.               Jeroen Camps
 
Door middel van gesproken en geschreven taal communiceren we op bijna elk moment van de dag met de mensen om ons heen. Hoewel het delen van informatie door middel van deze vormen van communicatie bijna onbegrensd is – kijk maar naar de vele toepassingen van bijvoorbeeld Facebook of zelfs een GSM –, zijn de geschreven en gesproken taal slechts twee mogelijkheden om met andere mensen te communiceren.

Deelvertaling naar het Nederlands van Daniel Bielensteins Duitstalige roman Max und Isabelle
 
Afgaan op vooroordelen en daar je verdere leven van laten afhangen? Wat doen de meeste mensen – en wat doen Max en Isabelle?
 
Zo maar in het wilde weg beginnen te vertalen of eerst je brontekst analyseren en een vertaalstrategie voor ogen houden? Ik koos voor de tweede optie en probeerde daarnaast mijn vertaalprincipes niet te verwaarlozen.
 
Bij Max en Isabelle gaat het net andersom. Max is 31, een beroemde tv-presentator en net niet meer samen met Jana.

 
De ontwikkeling van het vrouwelijke hoofdpersonage in de fantasieverhalen De kleine Odessa, door Peter van Olmen, en Isa’s droom, door Marco Kunst.
 
Jeugdboeken zijn vaak een belangrijk onderdeel van de kindertijd en zijn iets waar veel goede herinneringen aan overgehouden worden. Uit een gevoel van nostalgie en een diepe belangstelling in literatuur heb ik mijn interesse voor jeugdliteratuur omgezet tot een grondige studie ervan. Een jeugdboek is vaak complexer dan men zou verwachten.