Scriptiebank overzicht

Achtergrond: Schrijven blijft een cruciale vaardigheid ondanks de toenemende digitalisering. Uit onderzoek blijkt dat schrijvend leren effectiever is voor het aanleren van spelling en letterherkenning dan typend leren. Omdat steeds meer leerlingen moeite hebben met schrijven en leerbehoeften steeds diverser worden, zijn er verschillende handschriftoefenprogramma's ontwikkeld om schrijfproblemen aan te pakken, waarbij de focus ligt op het verbeteren van de leesbaarheid, snelheid en schrijfvaardigheid.
Doel: Deze studie onderzocht de impact van het co-teaching handschriftprogramma “Samen Aan de Slag met Schrijven” (SASS) op de leesbaarheid van het handschrift bij typisch ontwikkelende Belgische kinderen uit het tweede leerjaar.
Onderzoeksdesign: Niet-gerandomiseerd gecontroleerd onderzoek.
Methode: Vier klassen van het tweede leerjaar (n = 58 leerlingen, leeftijd 7.2 tot 8.4 jaar), van twee scholen en bijhorende leerkrachten (n=5), namen deel aan het onderzoek. Per school werd één klas toegewezen aan de interventie- en één klas aan de controlegroep. Twee kinderkinesitherapeuten werden gerekruteerd als co-teachers nadat ze 37 uur training hadden gekregen over het SASS-programma. De co-teachers gaven gedurende zes weken eenmaal per week schrijfondersteuning in de interventieklassen, waarbij ze extra aandacht besteedden aan een subgroep van 4-6 kinderen. De controlegroep ontving geen co-teaching. De leesbaarheid en schrijfervaring werden bij alle kinderen twee weken pre-interventie en onmiddellijk post-interventie beoordeeld met respectievelijk de aangepaste Systematische Opsporing Schrijfproblemen (SOS-2-VL) en een Smileyometer. De selectie van de kinderen voor de subgroep was gebaseerd op de Quickscan en de Schoolvragenlijst voor Leerkrachten (SQT). De Quickscan en SOS-2-VL werden ook post-interventie beoordeeld.
Resultaten: De schrijfleesbaarheid verbeterde significant meer in de interventiegroep vergeleken met de controlegroep (gemiddelde SD-verandering interventie = ±2.17, gemiddelde SD-verandering controle = ±2, p = 0.01). Dit was globaal gezien te danken aan een grote verbetering in de subgroep die extra ondersteuning kreeg (pre = 8.09 versus post = 6.18, p < 0.01) en niet aan verandering bij de niet-subgroep van de interventiegroep (pre = 6.47 versus post = 5.63, p = 0.18). Terwijl er bij aanvang een significant verschil in leesbaarheid was tussen de subgroep en de niet-subgroep van de interventiegroep (p = 0.02), konden de kinderen in de subgroep na de interventie hun niet-subgroep klasgenoten bijbenen (p = 0.48). Kinderen in de interventiegroep verbeterden ook significant (p = 0.03) in de categorisatie van de Quickscan, terwijl de kinderen in de controlegroep dat niet deden (p = 0.48). Volgens de Smileyometer ervaarden de kinderen in de controlegroep meer pijn en vermoeidheid tijdens het schrijven post-interventie (p = 0.01), terwijl de kinderen in de interventiegroep gelijk bleven (p = 0,41). Leerkrachten rapporteerden subjectief meer motivatie in de interventiegroep.
Conclusies: Het SASS-programma bleek een gunstig effect te hebben op de leesbaarheid van het handschrift van leerlingen in het tweede leerjaar. Leerkrachten merkten ook verbetering in het schrijven van kinderen in de interventiegroep maar niet tot de subgroep behoorden. Dit effect kan waarschijnlijk worden toegeschreven aan verbeterde schrijfinstructie door de leerkracht na implementatie van tips en tricks van de co-teacher.

Binnen de het basisonderwijs Kop van Noord Holland wordt opzoek gegaan naar hoe inclusief onderwijs tegen 2030 een realiteit kan zijn. Binnen deze scriptie probeerde de onderzoeker opzoek te gaan naar hoe samenwerking vorm kan krijgen tussen de verschillende onderwijspartners binnen de Kop van Noord Holland om inclusief onderwijs te stimuleren. Dit gebeurde aan de hand van etnografisch onderzoek, waarbij de onderzoeker voor zeven maand meeleefde en -werkte binnen een onderwijssetting in de Kop van Noord Holland.

Een verkenning van de vormen van co-teaching tussen een ergotherapeut en een leerkracht in het regulier onderwijs. Een aanzet naar meer differentiatie binnen de brede basiszorg. Het ondersteuning van een ergotherapeut in een klas en voor de volledige klas.

Onderzoek naar de noden en draagkracht in de kleuterklas met een kleuter met al dan niet vastgestelde ASS.

Ervoor zorgen dat alle leerlingen van de eerste graad secundair onderwijs voldoen aan de nieuwe eindtermen historisch bewustzijn is een hele uitdaging voor de leerkrachten geschiedenis. Om deze uitdaging aan te pakken, werden er voor deze bachelorproef twee instructiemethodes uitgewerkt, met name lessenreeks A en B. Voorafgaand aan deze uitwerking, werd er een uitvoerige literatuurstudie gedaan naar “Wat is differentiatie?” en “Welke differentiatie is bruikbaar voor het geschiedenisonderwijs?”. Vervolgens werden via een enquête en instaptoets de knelpunten van de nieuwe eindtermen (specifiek voor bouwsteen 1) bepaald. Via dezelfde enquête werd ook bevraagd hoe de leerlingen het liefst les willen krijgen. Op basis daarvan, kwamen de twee instructiemethodes tot stand. Lessenreeks A is leerkracht gecentreerd onderwijs waarbinnen er tal van verdiepings- en uitbreidingsoefeningen worden aangeboden. Lessenreeks B, leerling gecentreerd onderwijs, onderzoekt het effect van zelfstandig werk via een stappenplan. Op die manier wordt er onderzocht welke methode van lesgeven het meest efficiënt is om ervoor te zorgen dat alle leerlingen de nieuwe eindtermen historisch bewustzijn vlot kunnen behalen.

Het onderwijs komt steeds meer in contact met onderwijsvernieuwing. Co-teaching kent op dit moment een opmars maar wat is co-teaching? Hoe ga je hier als school/directie en leerkracht mee aan de slag?

Voor onze bachelorproef stapten we af van de klassieke manier van individueel lesgeven. We wilden specifiek experimenteren met STEM en co-teaching door ze aan elkaar te koppelen en aldus in teamverband ons vakoverschrijdend ‘Vissen-STEM-project’ uit te voeren. Daarbij stelden we ons de vraag in hoeverre de combinatie van deze twee werkvormen het welbevinden van zowel leerlingen als leerkrachten zou verhogen. Om tot de beste studie te komen, hebben we dit project eerst alleen uitgevoerd en nadien in co-teaching met een grotere klas.

Sinds de invoering van het M-decreet komen er meer leerlingen van het buitengewoon onderwijs op de reguliere schoolbanken terecht. Dit vormt echter een heuse uitdaging voor leerkrachten. Deze bachelorproef onderzoekt hoe leraren kunnen omgaan met leerlingen die ernstige gedragsproblemen vertonen. In het kader hiervan is de website “eerste hulp bij probleemgedrag” ontwikkeld. Deze website vormt een inspiratiebron met praktische tips voor alle lesgevers.

In het kader van een Internationale Zuidstage onderzocht ik in welke mate er sprake is van een krachtige leeromgeving in het derdewereldland Cambodja. Ik gebruikte het pedagogisch-didactisch basisschema van De Corte als instrument om de gecreëerde leeromgevingen in Vlaanderen en Cambodja te vergelijken. Na onderzoek kwam er een voorstel van een aangepast pedagogisch-didactisch schema dat inzetbaar is in derdewereldlanden.