Scriptiebank overzicht

Kan leucine de gekende negatieve gevolgen van aandoeningen zoals bloedarmoede en chronisch longlijden op spiermassa verminderen?Iedereen weet hoe het voelt als je een inspanning doet op hoogte. Skiën, fietsen, wandelen of lopen voelt veel uitputtender aan op 3000m hoogte dan bij ons in België op zeeniveau. De hoogte zorgt er immers voor dat je minder zuurstof kan inademen.Patiënten die lijden aan bepaalde bloed- of longziekten kampen met zo’n chronisch tekort aan zuurstof, ook ‘hypoxie’ genoemd. Één van de belangrijkste symptomen van zulke ziektes is een zeer sterk verlies aan spiermassa.

Studenten als proefkonijnen voor revisie-onderzoekDeze scriptie met als titel “Procédures de révision à deux étapes chez l’apprenant-traducteur : etude empirique” wil achterhalen welke revisiemethodes of ook wel verbeterend nalezen, het beste werkt bij studenten. Deze Franstalige scriptie werd uitgevoerd aan Artesis Hogeschool Antwerpen Departement voor Vertalers en Tolken. De studie werd uitgevoerd binnen het kader van het jarenlange onderzoek naar revisie in vertalingen van Isabelle Robert, een docente Frans aan het Departement voor Vertalers en Tolken.

Een verhaal van een hoer: een middeleeuws mysterie ontsluierdSara Mermans. Artikel bij Masterproef: Het Oudslavische verhaal van Maria, de nicht van Abraham: Tekstkritisch onderzoek op basis van een interlineaire collatie van vier tekstgetuigen.Een vrome vrouw die wordt verleid door een monnik, daardoor in een bordeel terechtkomt, maar nadien gered wordt door haar oom. Drama, spanning en passie verzekerd!

997 WOORDEN + 17 woorden uit tekening bijlage COLLECTIEVE VERANTWOORDELIJKHEID IN HET ONDERWIJSSYSTEEM Het Decreet over de Rechtspositie van het Personeel besteedt aandacht aan het begrip ‘aansprakelijkheid en het Decreet over de Vlaamse Kwalificatiestructuur neemt het begrip ‘verantwoordelijkheid’ als niveaudescriptor op om het niveau van de kwalificatie te bepalen.  Een leraar is juridisch aansprakelijk voor de leerlingen en individueel verantwoordelijk voor de uitvoering van het leerproces.

Dit ben ik, mezelfMoeten wij op de computer steeds  met dezelfde lettertypes werken, die  niet van ons zijn, die niets met onszelf te maken hebben en tamelijk onpersoonlijk zijn? De technologie laat tegenwoordig vele malen meer toe...Inleiding   De hedendaagse maatschappij wordt enorm beïnvloed door nieuwe media zoals computers en gsm’s, en communicatie verloopt steeds meer met behulp van deze technologieën. Eén van de gevolgen hiervan is dat het handschrift meer en meer naar de achtergrond verdrongen wordt.

Merken in duizend-en-één talen – Lost in translation?Door Katrien Wouters, Genk 29 september 2013Merknamen kunnen worden opgesteld in eender welke taal. Hoe meer talen gangbaar zijn in het gebied waarvoor een bedrijf registratie wil verkrijgen, hoe groter het risico op een generische naam. Het rijke taallandschap dat Europa juist zo uniek maakt, lijkt dit probleem in de hand te werken.Het Bureau voor Harmonisatie van de Interne Markt registreert en beschermt enkel sterke merknamen, namelijk degene die een duidelijke link leggen met het bedrijf dat de goederen of diensten aanbiedt.

De Russen komen: De Russische vertaalpolitiek 2008-2012.Sinds een aantal jaar voert Rusland een bewuste vertaalpolitiek. Het beleid is erop gericht het aantal vertalingen uit het Russisch in het buitenland te verhogen. En de Russen komen: in het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten lijkt het beleid alvast vruchten af te werpen.Begin maart 2013 berichtte de Engelse krant The Guardian over een open brief van Michail Sjisjkin.

Klassiekers in een hedendaags jasje: hervertalen voor de jonge, dyslectische lezerDe kans is groot dat je als kind of tiener wel eens een klassiek boek zoals Robinson Crusoe, Pippi Langkous of Oliver Twist hebt gelezen, maar er niet bij stilstond waarom net die boeken doorheen de eeuwen populair zijn gebleven en steeds opnieuw worden verslonden. De oorzaak is terug te vinden bij de hervertaler die het belangrijk acht een klassiek boek in een ‘hedendaags’ jasje te steken, zodat ook kinderen en jongeren ze zonder veel problemen kunnen lezen.

Merdre…! Hoe vertaal je dat?Uit het dagboek van een studenteNa het behalen van haar Master in de taal- en letterkunde volgde Thea Langeraert de opleiding Master in het vertalen. In haar masterproef onderzocht ze de vertaling van het absurde, groteske taalgebruik in het toneelstuk Ubu Roi van Alfred Jarry.22 oktober – ‘Merdre!’‘Merdre!’ Het is het eerste woord van de toneeltekst Ubu Roi van Alfred Jarry die mijn vader mij laat lezen. Het klinkt vreemd. Waarom gebruikt de auteur niet gewoon het scheldwoord merde? Ik lees verder en de conversatie tussen de personages wordt nog absurder.

Frans praten was nog nooit zo leuk geweest! Vraag leerlingen uit het secundaire onderwijs welk vak het minst geliefd is, en het antwoord zal volmondig “Frans” of “wiskunde” zijn. Leerkrachten Frans worden elke dag opnieuw uitgedaagd om nieuwe en creatieve methodes te vinden om leerlingen te motiveren. Daarbovenop proberen ze elke leerling individueel te begeleiden, op hun eigen niveau. Het is logisch dat Franstalige leerlingen op een ander niveau zitten dan anderen, dus is het ook logisch dat ze meer worden uitgedaagd.

Een ondertitel is meer dan zomaar een vertaling“Een film ondertitelen, wat is daar nu moeilijk aan?” Meer dan je zou denken. “Maar je vertaalt toch gewoon wat er gezegd wordt?” Nou, nee. Of eigenlijk: niet helemaal, en dat bedoel ik dan letterlijk. Een ondertitelaar vertaalt wel wat er gezegd wordt, maar niet álles wat gezegd wordt. Hij moet namelijk rekening houden met een aantal beperkingen in plaats en tijd (zoals de leessnelheid van de kijker), waardoor er heel vaak niet genoeg plaats is om alles te vertalen.

 De architectuuropleiding aan de Gentse academie voor schone kunsten in de vroege negentiende eeuwIn de late achttiende en de vroege negentiende eeuw werd het architectuuronderwijs te Gent volledig verzorgd door de academie voor schone kunsten. De opleiding maakte toen enkele hervormingen door die fundamenteel gebleken zijn voor de verdere ontwikkeling van de Gentse architectuurscène. Ondanks het uitgesproken belang van deze evolutie is er bijzonder weinig gepubliceerd over deze vroege vorm van kunstonderwijs waardoor een genuanceerd beeld van deze onderwijspraktijk ontbrak.

 De wereld van Georges Eekhoud “Iedere vertaling is eerst en vooral een culturele vertaling.” Met die woorden wees de vertaalwetenschapper Ton Naaijkens in Een wereld van verschil. Over taal en cultuur in vertaling. (2004) op de belangrijke rol die cultuur speelt in vertalingen. De culturele elementen die in de originele tekst voorkomen zijn vaak moeilijk te vertalen omdat ze niet altijd gekend zijn in de doelcultuur.

“All Things Must Be Possible” (J. S. Bach)Maar muziek in literaire werken?De auteur Richard Powers (°1957) maakt originele connecties tussen muziek en literatuur. Over de grenzen van één kunstzinnige expressie, zoekt Powers een manier om meer uit te drukken dan mogelijk is in taal. Door muziek in zijn literaire werken te vertalen, nodigt hij zijn lezers uit om hun opvattingen te herzien ten opzichte van hedendaagse onderwerpen.

Boris Claes – De vergeten figuren van de Belgische Revolutie8 april 1900, het was net voor middernacht in het regenachtige Schaarbeek, de temperatuur lag maar juist boven het vriespunt en de ijskoude wind drong door tot op het bot. In deze bekend klinkende weersomstandigheden overleed de uit Frankrijk afkomstige Louis-Alfred-Antoine-Wenceslas Sclobas op de leeftijd van 87 jaar, 5 maanden en 27 dagen[1].

Allerseelen en All Souls Day: wat blijft behouden en wat gaat verloren in de Duitse en Amerikaanse vertaling van Cees Nootebooms Allerzielen?Ieder literair werk is schatplichtig aan een bepaalde taal en cultuur: hoe vertaal je dan de unieke stijl van een auteur en de meerduidigheid van zijn werk?Allerzielen behoort tot de grote romans van Cees Nooteboom en werd in 1998 gepubliceerd. De roman speelt zich voornamelijk af in Berlijn waar de documentairemaker en cameraman Arthur Daane flaneert door de straten op zoek naar sporen van het woelige Duitse verleden.

(F)LOP: Het Lokaal overleg in het kader van gelijke onderwijskansen. Hoe ver staan we?Het Vlaams onderwijs is internationaal gekend als één van de beste onderwijsstelsels, toch  blijkt uit internationaal onderzoek dat de sociale kloof tussen de best en minst presterende leerlingen in Vlaanderen het hoogst is. Allochtone en kansarme leerlingen zijn nog steeds in hoge mate terug te vinden in het beroepsonderwijs en technisch en het buitengewoon onderwijs.

De progressief: taalverandering in het Nederlands, Duits en Engels Taal verandert. Hoewel de grammatica van een taal vaak een statisch iets lijkt te zijn, iets dat vastligt, evolueren taal en taalregels met de tijd. Net zoals sommige nieuwe woorden of woorden uit de tussentaal hun weg naar de Van Dale vinden – ‘gesjost’ zal een plaatsje krijgen in de volgende editie –, kunnen ook bepaalde constructies na verloop van tijd in de grammatica van een taal worden opgenomen. Zo vormt de progressief een belangrijk onderdeel van de Engelse grammatica. De progressief?

Helaas niet in het Duits beschikbaar.België staat bekend als een meertalig land: een land waarin meerdere talen worden gesproken en een officiële status hebben. Ook al worden ze vaak vergeten, bestaan er naast Vlamingen en Franstaligen ook nog de Duitstalige Belgen. Binnen de Europese Unie is Duits de taal met de meeste moedertaalsprekers, maar in België is de taal van Goethe maar een minderheidstaal. De taalminderheid telt amper 80 000 personen, maar beschikt toch over dezelfde taalrechten als Vlamingen en Franstaligen.

 Een poëtica van de ontworteling – Nancy Huston of het auteurschap zonder moedertaal.Wat hebben de kersverse winnaar van de Duitse Goethe-prijs Adonis, de Ierse auteur Samuel Beckett en de Vlaamse NV-A voorzitter Bart de Wever met elkaar gemeen? Juist ja: ze spreken alle drie Frans. Het Bijbelse Babel mag dan een zaak van moderne exegeten en oude schilders geworden zijn, haar torens staan –voorlopig althans- nog stevig overeind.  Niet alleen in de politiek, maar ook in de literatuur laat de meertalige realiteit van onze hedendaagse samenleving haar sporen achter.

Europese teksten: een kwestie van tijd Stond je er al eens bij stil waar teksten vandaan komen en hoe ze zijn opgesteld? Hoewel we dagelijks bewust en onbewust in aanraking komen met heel wat teksten, stellen we ons deze vraag slechts zelden. Zo lezen we de krant of de ondertitels van onze favoriete film, we bladeren in reclameblaadjes, we bekijken de slagzinnen aan de kant van de weg en ga zo maar door. Ook in mijn opleiding tot vertaler zijn teksten belangrijk: ze worden als bron van informatie gebruikt, ze worden geanalyseerd en vertaald.

 Is kennis gevaarlijk?‘Alles is gevaarlijk’ is de basisstelling over kennis en macht van Michel Foucault. Instituties in onze maatschappij vormen een constant gevaar voor het individu. Organisaties zijn altijd gebaseerd op hiërarchie en zijn als gevolg een beperking van gelijkheid. Deze ongelijkheid lijkt noodzakelijk maar kan ook leiden tot gevaarlijke situaties. Dit is ook het geval in de ontwikkelingshulp, veel van deze organisatie houden de ongelijkheid in stand tussen rijke en arme landen.

Taalversies van de Europese wetgeving: niet helemaal gelijk voor de wet.De Europese Unie erkent op dit moment 23 officiële talen en na de toetreding van Kroatië tot de Unie komt daar nog eens een taal bij. Waarom erkennen de Europese instellingen zoveel talen, terwijl “iedereen toch Engels kent”? Inderdaad, in de praktijk communiceren de EU-ambtenaren het vaakst in het Engels en het Frans. Toch worden alle officiële talen als gelijkwaardig beschouwd om geen enkele Lidstaat voor de borst te stoten. Deze uiting van respect voor taal en cultuur is niet onbelangrijk.

Dansrepertoire, met uitsterven bedreigd?! Het succes van performances, kan niet geschreven worden zonder ‘U’; ‘U’ als letter, maar ook ‘U’ als publiek. Iedere keer dat iets wordt uitgevoerd, speelt het zich namelijk niet enkel af in het nu, maar wordt het ook bepaald door (het n-)u. Hoewel opvoeringen in feite reconstructies zijn van dat wat vastgelegd werd tijdens een repetitieproces, is iedere uitvoering uniek en onherhaalbaar.

 “... We hebben ongelofelijke haast!”We voelen tegenwoordig een steeds grotere tijdsdruk, het lijkt alsof we steeds minder vrije tijd hebben. Toch is dit maar valse schijn, want in vergelijking met de jaren tachtig en negentig hebben we nog steeds evenveel uren vrije tijd. Door de toegenomen tijdsdruk zijn we wel meer geneigd onze tijd planmatig in te richten. Er wordt steeds vaker gebruik gemaakt van speciaal voor de vrije tijd ingerichte arrangementen om een unieke belevenis te ervaren.

L’écume des jours van Boris Vian in een nieuw kleedje.Een gedeeltelijke vertaling van een werk van Boris Vian zou het worden, de parel van mijn studies, en dan liefst een roman waarin die typisch vianesque talige virtuositeit heel sterk aanwezig was. Zoals die man speelde met de taal, ja, zo had je er natuurlijk nog wel een paar lopen, maar geen ander prozaschrijver die me zo kon bekoren. Op 23 juni 1959 overlijdt de negenendertigjarige Boris Vian onverwacht aan een hartaanval.

 Marian Verstraeten, drager van een cultuur
Geschiedenis is een veelvoud aan paden waarop we worden geleid door ‘compagnons de route’. Deze ‘reisleiders’ zijn de historische bronnen, verhalen of figuren die ons langs gebeurtenissen loodsen en ons helpen ze in het juiste licht te zien – of alleszins in een nieuw licht. De kunstgeschiedenis, en bij uitbreiding de cultuurgeschiedenis, in Vlaanderen volgt al decennia dezelfde afgetreden paden: zij laat zich gidsen door steeds dezelfde protagonisten en ideeën om een welbekend verhaal te reproduceren. Deze historische wandeling is reducerend.

Deelvertaling naar het Nederlands van Daniel Bielensteins Duitstalige roman Max und Isabelle
 
Afgaan op vooroordelen en daar je verdere leven van laten afhangen? Wat doen de meeste mensen – en wat doen Max en Isabelle?
 
Zo maar in het wilde weg beginnen te vertalen of eerst je brontekst analyseren en een vertaalstrategie voor ogen houden? Ik koos voor de tweede optie en probeerde daarnaast mijn vertaalprincipes niet te verwaarlozen.
 
Bij Max en Isabelle gaat het net andersom. Max is 31, een beroemde tv-presentator en net niet meer samen met Jana.

 
Mijn man heeft een relatie met Aïsha Kandisha:
cultuurduiding in de geestelijke gezondheidszorg
 
“Allochtonenkliniek opent weldra de deuren.” Deze boodschap was eind september 2010 in de media te horen over een Nederlandse kliniek die zich hoofdzakelijk richt op Turkse patiënten. Reden voor de opening is dat allochtone patiënten zich vaker onbegrepen voelen: niet alleen de taal vormt een probleem, maar ook culturele verschillen raken niet overbrugt, aldus de oprichters van de Nederlandse polikliniek. In België loopt het nog niet zo’n vaart.

 Marina Verhoeven Rare jongens, die Lappen! Maar lang niet zo raar als die Fransen　In de zomer van 1681 reist Jean-François Regnard, een jonge, welgestelde Fransman, naar Lapland en hij laat ons een verslag na van die reis. Daarin beschrijft hij het land en vooral de cultuur van zijn bewoners, de Samen. Het is grof, het is racistisch, het druist volledig in tegen de politieke correctheid die vandaag het debat over multiculturaliteit beheerst.