Scriptiebank overzicht

Overbevraagt het utilitarisme de mens?
 
Het utilitarisme stelt dat iedere handeling het grootste geluk voor het grootste aantal mensen moet voortbrengen. Op het eerste gezicht lijkt dit een erg aantrekkelijke morele theorie. Mensen vinden geluk en welzijn immers erg belangrijk. Bovendien voelt het natuurlijk aan om handelingen te beoordelen op basis van hun gevolgen. Ondanks deze aantrekkingskracht wordt het utilitarisme slechts door enkelen (of misschien wel door niemand) in de praktijk gebracht.

Nietzsche-GPS’n vanuit www.nietzsche-trefpunt.be

Bibliotheken zijn informatieportalen waar een vierde van de totale bevolking regelmatig
gebruik van maakt. De dienstverlening of hoofdtaak van de modale bibliotheek bestaat
erin kennis en ontspanning te verdelen via al dan niet audiovisuele dragers van fictie of
non-fictie. Deze thesis toont aan dat Belgische bibliotheken dringend toe zijn aan
vernieuwing.
Enerzijds is er het probleem van een kwalitatieve gegevensontsluiting op zich.

De aanmaak van een DEM, orthofotoplan en hoogtelijnenkaart voor archeologisch gebruik, aan de hand van Corona satellietbeelden.
Toegepast op de Yustidvallei (Siberië, Rusland)
 
Synopsis
 
Auteur: VAN BEVER Benjamin, Universiteit Gent.
 
Een volk dat de mythische naam ‘Skythen’ meekreeg, bestond uit verschillende etnische groepen die leefden in de steppegebieden van Eurazië. De beschaving kende zijn hoogtepunt van de 7de tot de 3de eeuw v. Chr. Ze kenden veel rijkdom en een goed ontwikkelde cultuur.

Architectuur = Literatuur
Mogelijkheden en verhalen
Christophe van Gerrewey
Architectuur lijkt, onder meer in de Vlaamse culturele wereld, steeds belangrijker te worden. De aandacht die eraan gegeven wordt in dagbladen, weekendbijlagen, magazines en televisieprogramma’s wordt steeds groter. Iedereen kan stilaan meepraten over de bezigheid, en de aanwezigheid, die zich architectuur laat noemen.

Het manifest van de waarheid of de universeerlijkheid.
 
'Eerlijkheid boven alles'. Het is een motto zoals zovelen. Maar het is ook het mijne. Met alle mogelijke lepels heb ik eerlijkheid van jongsaf aan meegekregen. Menige vriendjes en vriendinnetjes heb ik verloren door juffen en meesters in te lichten over valsspelerijen, over knikkers die bij de foute eigenaar terechtkwamen, over afkijkende klasgenoten. Ook het begrip vriendschap begreep ik wel, maar eerlijkheid stond toch mooi op nummer 1 te prijken op het waardenlijstje van mijn opvoeding.

TARANTINO’S DOODDOENERS Bjorn Gabriëls
 
Sinds zijn debuut Reservoir Dogs uit 1992 is regisseur Quentin Tarantino er in geslaagd een eigen stekje op te eisen bij critici, media en fans. De mix van verbaal en fysiek geweld, zijn aandacht voor structuur en de combinatie van verschillende uiteenlopende stijlen hebben geleid tot het adjectief ‘Tarantinesk’. De verscheidenheid aan stijlen haalt Tarantino uit zijn uitgebreide filmgeheugen opgebouwd rond exploitation-films, westerns, horrorflicks en misdaadfilms.

 
___________________________________________________
 
Wie de laatste tijd de media in het algemeen en de vakliteratuur in het bijzonder opvolgt, zal de toenemende belangstelling voor de verlenging van de menselijke levensduur opmerken. De almaar intensiever wordende zoektocht naar de bron der eeuwige jeugd roept evenwel vragen op. Mag men anti-verouderingsgeneeskunde wel tot stand brengen? Onderzoek naar het ‘hoe en waarom van verouderen’ is niet alleen complex, het is bovendien controversieel.
 


Pogingen om het verouderingsmysterie op te lossen zijn niet nieuw.

Artikel Scriptieprijs                                                                                 Lien Dereere
 
LACHEN ALS HET STERVEN VAN EEN ZWANGERE DOOD
 
Echt van harte lachen lijkt haar een moment van overgave te zijn, van loslaten, van verlies en verwachting. Alles lossen waarmee men op intelligibele wijze verbonden is. Ze probeert zich in te beelden hoe het voelt om echt van harte te lachen. De lach borrelt op in haar binnenste. Ze durft nog niet echt. Is het wel gepast? Het duurt even voor ze eraan toegeeft.

 
Op 23 november 2005 zal het precies 15 jaar geleden zijn dat Roald Dahl zijn laatste adem uitblies. Sinds de publicatie van James and the Giant Peach (De Reuzenperzik) in het begin van de jaren 1960 werden zijn verhalen door miljoenen kinderen verslonden. De meeste critici en literatuurwetenschappers waren echter minder enthousiast. Zij vonden Dahl een vulgaire antifeministische racist, die geweld en schunnige taal niet schuwde.

Neerslag scriptie Milan Kundera et la terreur, De Monie Catherine
 
Schrijf je lezer de schrik op het lijf – de doelstellingen van de roman volgens Milan Kundera
 
Al te lang ging Milan Kundera door als de auteur achter The Unbearable Lightness of Being, een film die de erotische lading uit de gelijknamige roman maximaal wist te benutten en hem haast herleidde tot een Sexspel met de bolhoed. Vaak ook werd de schrijver geassocieerd met de strijd tegen het totalitarisme.

Is het œuvre van de markies de Sade immoreel?
 
Donatien Alphonse François, markies de Sade is één van de meest bizarre maar tevens ook belangrijkste auteurs uit de Westerse geschiedenis. Hij heeft het grootste deel van zijn leven in verschillende gevangenissen doorgebracht, omdat zijn ideeën in de 18de eeuwse maatschappij niet getolereerd werden. Ik stel me in mijn licentiaatsverhandeling Sades anti-moraalfilosofie. Een omkering in het denken over de moraal de vraag of Sades werk niet te snel afgeschilderd wordt als immoreel.

Nederlandstalige kinder- en jeugdliteratuur in Duitse vertalingen: de periode 1975-2000 onder de loep genomen.
 
Een mondvol woorden- dat wel, maar waarover hebben we het eigenlijk? In onze scriptie onderzochten we de evolutie van de Nederlandstalige kinder- en jeugdliteratuur in Duitse vertalingen. Hiermee bedoelen we zowel de Noord-Nederlandse (in de volksmond beter bekend als de ‘Hollandse’) als de Zuid-Nederlandse (ofwel de ‘Vlaamse’) kinder- en jeugdboeken.

VERSTRAETE (P.), “Wat doen de Amerikanen eigenlijk in Vietnam?” Discoursanalytische benadering van de Actueel-berichtgeving over het Vietnamconflict 1966 – 1975, Onuitgegeven licentiaatsverhandeling UGent, 2004, 269 p.
 
De aanslepende vijandelijkheden in Irak tonen aan dat de Verenigde Staten de situatie niet onder controle krijgen. Het is dan ook niet verwonderlijk dat de analogie met het Vietnamconflict steeds hardnekkiger de kop opsteekt.

“Juryleden zijn als pastoors die over seks praten:
ze weten wat het is, maar weten niet hoe het voelt”
 
Als u denkt dat een ‘paard met een goede aanvoer van achteruit’, veel stalmest produceert, of dat een ‘heet vosje’ de vriend van Gerard Reve is, dan neem ik aan dat de paardenwereld u vreemd is.
U hoeft zich niet te schamen, de vaktaal in paardenland is nu eenmaal complex. 
Zó complex, dat zelfs de meest ‘paardige’ mensen onder ons er moeite mee hebben. 
Toch wil een vaktaal de communicatie binnen een vakgebied net zo objectief en precies mogelijk laten verlopen.
Waarom is praten over pa

Artikel scriptieprijs. (max. 7000 tekens)
 
Het lawaai van de stilte.
 
Hoe kwam John Cage in 1952 op de vreemde idee een muziekstuk te componeren dat slechts bestond uit… stilte? Het stellen van die vraag heeft ons geleid naar een filosofisch onderzoek omtrent de bestaansreden van de muziek in onze hedendaagse postmoderne tijd. Want wat is muziek als ze ook stilte kan zijn? Of beter: hoe moeten we de stilte interpreteren in het werk van Cage?
 
Volgens Cage bestaat er niet zoiets als absolute stilte.

De titel van de scriptie doet een zeer specifieke studie vermoeden; een weergave van het leven van een middeleeuwse, nota bene heilige koningin. Het onderwerp is echter veel minder concreet dan het op het eerste gezicht lijkt. Een biografie van Jadwiga van Anjou is een momentopname van een bij ons vrij onbekend stukje geschiedenis, dat de grenzen van het veertiende-eeuwse Poolse koninkrijk ruim overschrijdt. Jadwiga was een echte Centraal-Europese prinses. Ze stamde af van het Franse geslacht van Anjou, dat sinds het begin van de veertiende eeuw over Hongarije regeerde.

Magrittes werk tussen de plooien van het mysterie
 
De manier waarop wij op een haast vanzelfsprekende manier met de wereld omgaan wordt door kunstenaars iedere keer opnieuw in vraag gesteld, bevestigd, verworpen of uitgevonden. De schilderkunstige methode van René Magritte houdt een fundamentele kritiek in op de werkelijkheid die zich toont in de versteende en bindende interpretaties die men eraan geeft. Magritte wil het vastgelegde ordenen relativeren en aantonen dat ons gebruikelijk perspectief niet het enige is. Hiermee laat hij zien dat het vanzelfsprekende niet vanzelfsprekend is.

 
We leven in slechte tijden: de mensen zijn verdorven en de leiders corrupt. Maar niet getreurd: weldra zal de Albedwinger aan al deze praktijken een einde stellen. Talrijke tekenen zullen het Oordeel voorafgaan, de gelovigen zullen door vele beproevingen uitgezuiverd worden, en slechts een select groepje van echte gelovigen zal deel kunnen uitmaken van de door God ingestelde maatschappij.
 
Apocalyptiek noemen we dit. Iedere godsdienst kent het wel onder de ene of andere vorm, en geen enkele apocalyptische dreiging is compleet zonder de verschijning van een antichrist.

Ik spreek Nederlands!
 
Vlot kunnen communiceren is in onze maatschappij heel belangrijk. Iedereen moet elke dag tegen anderen praten: een vergadering op het werk, een babbel met de buurvrouw, iets bestellen bij de slager, een sollicitatiegesprek enzovoort. Elkaar begrijpen is daarbij natuurlijk essentieel... want als iemand onduidelijk spreekt, geraken we al wel eens geïrriteerd omdat we hem of haar niet goed verstaan.

 
Louis-Prosper Gachard (1800 – 1885)
 
Wie meent in het Brusselse Rijksarchief slechts een verwaaide archivaris in stofjas of een enkele geschiedenisstudent aan te treffen, heeft het mis. Het is soms drummen aan het kopieerapparaat en ja zeker, de bankjes zijn vaak volzet onder toeziend oog van het ingekaderde koninklijke paar. Naast archivarissen, professoren en studenten maken vele amateur-genealogen, speurneuzen en andere geïnteresseerden er hun entree. Wat ze gemeen hebben?

God en het Denken
Over ‘de laatste god’ van Martin Heidegger
 
 
Dagbladen staan bol van de verslaggeving over terroristische acties die gebeuren in naam van een god. God wordt gebruikt in de verkiezingscampagne van George W. Bush, maar ook in de toespraak van de moslimextremist die ‘Allah is de grootste’ uitroept terwijl hij het afgesneden hoofd van een gijzelaar in zijn hand houdt. En allebei zijn ze ‘heilig’ van hun eigen waarheid overtuigd.
Het lijkt duidelijk dat we ons, om dit probleem enigszins te begrijpen, intensief moeten buigen over de betekenis van die waarheid en die god.

Het oude verhaal van vlees en woord.
Een intertekstuele studie over de verwantschap tussen het werk van Peter Verhelst en de beeldende kunst.
 
Kim Gorus
 
Intertekstualiteit vervult een belangrijke rol in literatuurtheorieën die geïnspireerd zijn op het Frans poststructuralisme. De aandacht die de hedendaagse literatuurwetenschap besteedt aan intertekstualiteit is kenmerkend voor een algemeen toenemende interesse in interdisciplinaire of grensoverschrijdende studies. Het concept benadrukt immers het onvermogen om een bepaalde discipline hermetisch af te bakenen.

Ruusbroec is het onthouden waard
 
Heeft u onlangs nog een tekst gelezen die uw leven heeft veranderd? Waarschijnlijk zullen weinigen onder ons nu ‘ja’ knikken; maar wij zijn dan ook doorgaans niet op zoek naar een dieproerende ervaring wanneer we lezen. Voor de middeleeuwse lezer daarentegen was dat precies de voornaamste drijfveer, met name wanneer hij (of zij) in contact kwam met geestelijke literatuur.
 
Een leeservaring was in de Middeleeuwen veel intenser dan nu.

Deze synopsis werd verwijderd omdat de auteur zich er niet langer in kon vinden.

 

 
Het kijkende lichaam
 
De rol van narratieve elementen in de interpretatie van het hedendaagse danstheater in Vlaanderen
 
Sinds de pijlsnelle en internationale doorbraak van Vlaamse choreografen zoals Anne Teresa De Keersmaeker, Jan Fabre en Wim Vandekeybus tijdens de jaren ’80, is de ‘hedendaagse Vlaamse dansgolf’ nooit echt tot stilstand gekomen. De oprichting van de dansschool P.A.R.T.S., sterk georganiseerde festivals en actieve nieuwkomers zorgen al bijna vijfentwintig jaar voor grensverleggend en gedurfd danstheater dat bij een relatief groot publiek in de smaak valt.

Moslimterrorisme, ook duizend jaar geleden
 
Op 11 september maakte de wereld kennis met het zogenaamde moslimterrorisme.  Iets nieuws, dachten velen toen.  Niets is echter minder waar.
 
Reeds in de eerste jaren na de dood van profeet Mohammed (632 n.Chr.), werd de moslimgemeenschap opgeschrikt door een extremistische fractie binnen de islam:  kharidjieten werden ze genoemd.  Het woord kharidjieten betekent “zij die vertrekken” aangezien zij vertrokken uit de groep volgelingen van Ali (sji’at Ali, of beter bekend onder de benaming sji’ieten).  Ali, schoonzoon van de profeet en tevens de vierd

Kunst vandaag: onbekend, onbemind?
 
De retrospectieve van Rik Poot in het Hanssenspark in Vilvoorde, de jazzy tunes van Marc Moulin of de laatste nieuwe film van de Spaanse cineast Pedro Almodóvar… Kunst en cultuur zijn weer helemaal hip.

Militaire ethiek in de Belgische krijgsmacht : ethiek of etiquette.

Herman Vereycken

 
Ethische thema’s beroeren de publieke opinie als nooit tevoren. Vanuit een ethische gedrevenheid verklaart de westerse wereld zich bekommerd om de bescherming van de universele mensenrechten. Het federale regeerakkoord noemt een actief, dynamisch, voluntaristisch en ethisch geïnspireerd buitenlands beleid de plicht van ieder welvarend land. Wat is de positie van de Belgische krijgsmacht in deze problematiek ?

Dood en Tragiek
Auteur: An Vermeire
 
Tragiek is voor de cultuur wat de dood is voor het leven.
 
De dood. Over de dood is alles al gezegd. En niets. Want voor hetgeen aan onze onmiddellijke ervaring en aan ons verstandelijk vermogen voorbijgaat, zijn geen woorden afdoende. En toch kan de mens er niet over zwijgen. Want de dood is net datgene wat ons in ons diepste wezen raakt. Aan de dood kan niemand van ons voorbijgaan. Aan de dood is geen ontsnappen mogelijk. En dat gegeven doet ons huiveren, ze wekt angst en onbehagen op, maar ook ontzag en fascinatie.