Scriptiebank overzicht

De Vlaamse Scriptiebank is een vrij toegankelijke online databank. Deze bevat alle artikels en full text scripties van deelnemende bachelors en masters aan de

Monstrosity as Metaphor: A Trans* Feminist Analysis of Rage and Its Potential for Change within the Academy

Universiteit Gent
2024
Hanne
Vogelaers
Deze masterproef onderzoekt het historische gebruik van 'monstruositeit als allegorie voor trans ervaringen, waarbij zowel transfobe als -vriendelijke literatuur geanalyseerd wordt. Het kijkt naar hoe 'het monster' opnieuw werd opgeëist in een poging om ruimte te claimen voor ‘trans’ binnen de academische wereld. Verder exploreert deze masterproef noties van representatie en (on)zichtbaarheid in verband met trans personen, waarbij een aantal alternatieve strategieën worden onderzocht om ‘difference’ te begrijpen en af te beelden: 'het haptische', 'disidentificatie', 'transing.’ Door te kijken naar hoe trans kunstenaars vandaag de dag monstruositeit opnieuw verbeelden, hoopt het een directer en meer belichaamd contact met het concept te bieden. Het eindigt met een analyse van het gebruik van metaforen binnen gemarginaliseerde gemeenschappen. In essentie wil deze masterproef aangeven hoe (trans) 'monstruositeit' – en het bijbehorende gevoel van woede – heeft gefunctioneerd als een middel voor verzet en hoe het nu nog steeds relevant is.
Meer lezen

De samenvloeiing van mythologie en allegorie in het oeuvre van Anthony Van Dyck

Universiteit Gent
2021
Rebecca
Gheyssens
We leven in een beeldende cultuur die voortdurend evolueert en verandert. Mythologie en allegorie maken sinds de klassieke oudheid deel uit van deze wereld. Deze masterproef heeft als doel de materie rond mythologie en allegorie te verduidelijken en een antwoord te bieden op de vraag of er een samenvloeiing van deze elementen is in de barok van de Zuidelijke Nederlanden. Om vervolgens te achterhalen hoe dit tot uiting kwam in het werk van Anthony Van Dyck.
Meer lezen

"Adam and Eve, not Eve and Eve"?: Towards a Space for the Christian Legitimacy of Female Same-Sex Love in Chinelo Okparanta's Under the Udala Trees

Universiteit Gent
2019
Amber
Frateur
De scriptie presenteert de roman Under the Udala Trees van Chinelo Okparanta als 'profetisch' omwille van de capaciteit tot het bevechten van een plaats voor seksuele diversiteit binnen her Christendom in Nigeria. Via de analytische methode van close reading beschrijft de scriptie de strategieën die de roman gebruikt om die legitimatie te bekomen.
Meer lezen

Arabic Science Fiction as Vehicle for Criticism The case of Ibrāhīm Naṣrāllah’s Ḥarb al- Kalb al- Thāniyyah

KU Leuven
2019
Desiree
Custers
Mijn scriptie onderzoekt hoe hedendaagse Arabische science ficiton wordt gebruikt door schrijvers om op een allegorische manier kritiek te uiten op hun huidige maatschappij.
Meer lezen

Peter Greenaway’s The Draughtsman’s Contract Over kijken, lezen, zien en begrijpen

Hogeschool Gent
2014
Rijsbrecht
Verschaffel
Kijken, lezen, zien en begrijpen– Rijsbrecht Verschaffel –Koken, kijken en kunst Koken is eenduidig. Wat wil dat zeggen? In de keuken kan je alles met één of meerdere daarvoor passende woorden aanduiden. Een lepel is een lepel, en een kookboek is geen plaats voor raadsels. Kunst daarentegen is ‘meerduidig’ of ‘veelduidig’, allesbehalve eenduidig. En kijken is dat ook, want één beeld zegt meer dan duizend woorden. In de keuken hanteren we een concrete woordenschat, ieder woord duidt een specifiek deel van de directe werkelijkheid.
Meer lezen

De rechtsiconologie van de Gentse schepenen, in het bijzonder Theodoor Rombouts' "Allegorie van het Schepengerecht van Gedele in Gent"

Universiteit Gent
2014
Matthias
Desmet
Juridische image building uit vervlogen tijdenAls we het hebben over recht, flitsen dan spontaan allerlei gortdroge rechtsartikels door je hoofd of zie je voor je de rechter in toga, het eeuwig in de steigers staande Justitiepaleis of de gesticulerende advocaat? Een krachtig beeld blijkt vaak bepalender dan (enkel door insiders begrepen) woorden. Ook toen er van massamedia zoals we die nu kennen nog geen sprake was, deed het rechtswereldje al aan image building.
Meer lezen

‘Mensen zijn zo vervangbaar als een plastic tas’. Een analyse van de autobiografische literatuur en de literaire journalistiek

KU Leuven
2014
Lien
Robberechts
‘Mensen zijn zo vervangbaar als een plastic tas’Laten we dit artikel eens beginnen met iets dat ogenschijnlijk niet zo veel met mijn masterproef te maken heeft: het is crisis in Israël. Gaza bestookt het land met raketten die evenveel aanrichten als speldenprikjes en Israël geeft mokerslagen terug die dit kleine Palestijnse gebied in een hel op aarde veranderen. Lag ik een week geleden nog op het strand in Tel Aviv, is dat strand vandaag de dag opnieuw veranderd in een doelwit waar de sirenes meermaals per dag bombardementen aankondigen. Het Midden-Oosten lijkt eens te meer over te koken.
Meer lezen

De ontwikkeling van de personificaties van de werelddelen in de zestiende eeuw

Universiteit Gent
2009
Ann-Sophie
Snoeck
De zestiende eeuwse wereld gepersonifieerd.
1571, Abraham Ortelius klopt aan bij de Antwerpse uitgever Gillis Coppens van Diest aan wie hij vraagt zijn Theatrum Orbis Terrarum te publiceren. Het pronkstuk van deze lijvige atlas is het indrukwekkende titelblad waarop vier vrouwen zijn afgebeeld, vergezeld van tal van vreemde attributen. De dames personifiëren de vier toen gekende werelddelen. Deze prent van Ortelius is vooruitstrevend. Voor het eerst in de geschiedenis van de beeldende kunsten verschijnt hier de personificatie van Amerika, vergezeld van haar drie oude zusters.
Meer lezen

Magrittes werk tussen de plooien van het mysterie

KU Leuven
2004
Annemie
Tormans
Magrittes werk tussen de plooien van het mysterie
 
De manier waarop wij op een haast vanzelfsprekende manier met de wereld omgaan wordt door kunstenaars iedere keer opnieuw in vraag gesteld, bevestigd, verworpen of uitgevonden. De schilderkunstige methode van René Magritte houdt een fundamentele kritiek in op de werkelijkheid die zich toont in de versteende en bindende interpretaties die men eraan geeft. Magritte wil het vastgelegde ordenen relativeren en aantonen dat ons gebruikelijk perspectief niet het enige is. Hiermee laat hij zien dat het vanzelfsprekende niet vanzelfsprekend is.
Meer lezen