Scriptiebank overzicht

Onderzoek naar het implementeren van Mantle of the Expert in het kleuterwijs.
Kan een dramamethode meer leerwinst geven aan kleuters.
Hoe kunnen we een methode vereenvoudigen maar toch de essentie niet verliezen.

Omwille van de veronderstelde waarde van kunstonderwijs in multiculturele onderwijsomgevingen en om een zicht te krijgen op zinvolle interculturele leeractiviteiten en pedagogische uitgangspunten, brengt deze masterproef interculturele opvattingen en lespraktijken van kunstleerkrachten in het secundair onderwijs in kaart. Dit onderzoek hoopt een licht te werpen op de rol van kunstvakken in het kader van pluralistisch intercultureel onderwijs en zodoende schoolbesturen en beleidsmakers aan te sturen naar integrale pluralistische visies om leerlingen van kleur te empoweren.

In dit beschrijvend onderzoek wordt gezocht naar de verschillende wijzen waarop muziekleerkrachten uit het Deeltijds Kunstonderwijs (DKO) een leerling-gecentreerde en bewijskrachtige visie omzetten in hun lespraktijk. Leerlinggerichte leerkrachten in het DKO hebben hun visie autonoom ontwikkeld onder invloed van interpersoonlijke katalysatoren van waaruit men zich vormt tot autodidacte op groei gerichte deskundigen die voortdurend in ontwikkeling zijn. Over het algemeen kan gesteld worden dat er te weinig ondersteuning is voor leerlinggericht onderwijs, ondanks de wetenschappelijke evidentie en geschiktheid van het DKO voor deze visie.

Vanuit de vraag hoe met de rapporten in het DKO om te gaan, maakt de scriptie een reflectie over de implicaties van feedback en evaluatie. Het Raamleerplan DKO wordt gekoppelt aan maatschappijkritiek, kunst en filosofie. De ervaringen van de auteur als beginnend leraar worden gelinkt aan haar verleden in de commerciële ICT. Vanuit deze domeinen cirkelt ze rond de zin en onzin van evalueren.

Aan de hand van een reeks brieven krijgt de lezer inzicht in bepaalde denkprocessen en ervaringen van een jonge beeldenmaker. Er wordt gereflecteerd over opvoeding, kunstonderwijs en politiek.

In mijn thesis onderzocht ik de relevantie van een secundaire kunstopleiding voor de verdere studies in de Vrije Kunsten. Door deze twee instellingen tegenover elkaar te plaatsen kon ik hun onderwijs methode onderzoeken.

Je bent beroemd en je bent arm: acteur zijn in VlaanderenHet zijn economisch onzekere tijden. Desondanks lijkt de Vlaamse fictie en met uitbreiding de Vlaamse entertainmentindustrie sterk in opgang te zijn. Acteurs zijn het gezicht van de Vlaamse entertainmentindustrie. Genieten acteurs dan van een meer welvarende levensstandaard? Of zitten de meeste acteurs er al niet sowieso warmpjes bij?

Toolkit voor juryleden in het dansonderwijs Jaarlijks volgen heel wat kinderen, jongeren en volwassenen dansles in het Deeltijds Kunstonderwijs. Ze doen dat na schooltijd, na het werk of in het weekend. Op het einde van elk jaar leggen ze een examen af om te mogen overgaan naar het volgende jaar of om een getuigschrift te behalen. Deze examens gebeuren klassikaal: de hele klasgroep voert gelijktijdig een reeks aangeleerde danspassen uit. Eén of meerdere juryleden zitten vooraan in het lokaal en beoordelen deze danspassen terwijl ze worden uitgevoerd.

De weinige Marokkaanse en Turkse acteurs mogen in Vlaamse series vaak alleen de rol van een terrorist,een slechterik of een schurk spelen. Als ze aan een casting meedoen voor een andere rol dan moeten zij zich meerbewijzen bij de regisseur dan een Vlaamse acteur. Dit werkt demotiverend waardoor vele jonge acteurs afhaken enkiezen voor een ander beroep. Bovendien werkt dit de vooroordelen die zij en hun ouders hebben overkunstonderwijs enkel in de hand.In dit onderzoek gaan we hierop dieper in.

 De architectuuropleiding aan de Gentse academie voor schone kunsten in de vroege negentiende eeuwIn de late achttiende en de vroege negentiende eeuw werd het architectuuronderwijs te Gent volledig verzorgd door de academie voor schone kunsten. De opleiding maakte toen enkele hervormingen door die fundamenteel gebleken zijn voor de verdere ontwikkeling van de Gentse architectuurscène. Ondanks het uitgesproken belang van deze evolutie is er bijzonder weinig gepubliceerd over deze vroege vorm van kunstonderwijs waardoor een genuanceerd beeld van deze onderwijspraktijk ontbrak.

 
Eveline Simpelaere & Ruuth Oosterlijnck
 
Nieuwe tonen op de ladder?
Een studie naar een meer prominente plaats voor muziek in het Vlaamse basisonderwijs
 
Sinds enkele jaren kunnen we in Vlaanderen niet langer omheen de groeiende belangstelling voor kunst en cultuur in het onderwijs. Niet alleen op beleidsniveau werden reeds tal van charmeoffensieven gelanceerd om de kunsten meer prominent aan bod te laten komen, ook binnen de academische wereld werd dit actuele onderwerp vanuit diverse invalshoeken belicht.

 
Vanuit een sociale bewustwording, die gegroeid is door de lessen die ik kreeg van mensen als Ludo Abicht, Jaap Kruithof en Willem Elias gaat een muzikant zich vragen stellen bij zijn maatschappelijke relevantie.
 
“Waarom spelen we muziek?” is voor mij persoonlijk een weinig relevante vraag, net zoals je je zou kunnen afvragen: “Waarom ademen wij, waarom eten we drie keer per dag of waarom houden we van andere mensen?” De volgende vraag die zich stelt luidt: hoe kunnen wij (muzikanten) deze liefde voor muziek doorgeven?

Lichaam en dans: mag er wat patina op het instrument?
 
Onze westerse cultuur wordt sinds Plato en Augustinus gekenmerkt door een tweespalt tussen lichaam en geest waarin het lichamelijke steevast het onderspit moest delven. Interessant voer voor onderzoekers is hoe de aandacht voor het lichaam in de laatste decennia overhelde naar een lichaamsfascisme opgelegd door reclame en commercie. Pogingen om modellen met een te lage BMI van de catwalk te weren worden steevast onderuit gehaald. Anderzijds bezwijkt een deel van de bevolking onder overgewicht.

Een  tango van aantrekking en afwijzing: hebben schilderkunst en economie een relatie?
 
Kunst kent geen eenduidige definitie, vermits de invulling van het begrip afhankelijk is van persoon tot persoon. Kunst verandert enerzijds naargelang de emotie of boodschap die de kunstenaar wil weergeven en anderzijds naargelang de maatschappij waarin men leeft. De perceptie van de waarde wordt bepaald door een intrinsieke en door een extrinsieke waarde, die samen alle mogelijke meer– of minderwaarden van politieke, religieuze, sociale, esthetische,… aard omvatten.