Scriptiebank overzicht

Salt and sea

Als land in zee trekt
 
17u op een zaterdagnamiddag in de maand oktober.
Storm op zee en af en toe een lichtflits die de horizon doet verschijnen. Mensen staan vol spanning en gelatenheid tegen de glazen gevel gedrukt en aanschouwen het spektakel van de krachtigste en grootste golven van de zee. Het onregelmatige rumoer van mensengeluiden ebt gelijdelijk aan weg in het heftige geklater van de regendruppels.

Deze scriptie geeft een overzicht van het ecommerce beleid in België. Veelal in de pers positief toegelicht, zijn er ook minpunten die weinig aangekaart worden. In tegenstelling tot de positieven noten omtrent internetbankieren en betaalsystemen als paypall moet ik concluderen dat er een ernstig probleem is met het Belgische Ecommerce beleid. Als men ecommerce in België vergelijkt met onze buurlanden dan is dit beleid tragisch gesteld en situeert het zich meer in een 'laissez faire, laissez passer' cultuur.

Verschillen in Vrijheid: de Democratische Identiteit van de Publieke Ruimte
 
publieke ruimte nu
Publieke Ruimte is een actueel thema. Publieke ruimte is meer dan de verzameling van alle straten en pleinen, ook openbare gebouwen behoren ertoe. Zonder al te veel scrupules verkoopt de federale overheid gebouwen die in een democratische samenleving voor en van iedereen zijn - denk maar aan het ‘Vlinderpaleis’, het nieuwe gerechtshof in Antwerpen. Dat gebouw is niet meer openbaar in de strikte zin van het woord.

Waar blijft de klassenloze klas? De uitdaging van diversificatie
 
Het is ondertussen geen nieuws meer dat het onderwijslandschap in Vlaanderen geteisterd wordt door hardnekkige ongelijkheden. Zo blijken de leerlingen uit welgestelde en autochtone gezinnen beter te presteren dan kinderen uit minderbedeelde en allochtone ouders. Al zijn we de voorbije twee jaar overspoeld met literatuur over deze problematiek, er ontbreekt nog steeds een grondige discussie over de processen van het ontstaan van deze ongelijkheden.

“Mijn baarmoeder is een woestijn”
 
Wereldwijd eindigt 22 procent van alle zwangerschappen in een abortus provocatus. In Oost Europa is dit zelfs 57 procent. Dat abortus een vrouw niet onberoerd laat, wordt steeds duidelijker. Veel vrouwen krijgen na hun abortus problemen met de verwerking van het verlies. De vruchtbare moederschoot lijkt voor hen soms zelfs een dor, droog en onvruchtbaar land, waar niets nieuws kan groeien.
 
Het was het onderwerp van de dag in het voorjaar van 1990: abortus, mag het wel of mag het niet?

Edwidge Danticat, auteur tussen culturen
 
In onze geglobaliseerde wereld woedt het debat over de multiculturele samenleving in alle hevigheid. Want waar culturen samenkomen, is er onbegrip, en vaak zelfs geweld. Edwidge Danticat kan erover meespreken. De Haïtiaans-Amerikaanse auteur publiceert kortverhalen en romans die inhoudelijk een scherpe analyse van de clash der culturen bieden, maar die door hun succes juist een dialoog op gang brengen.
 
Danticat’s geboorteland kent een woelige maar intrigerende geschiedenis.

Het Europees parlement wordt nog al te vaak bekeken als een nest vol oude krokodillen die er komen uitbollen na een succesvolle nationale politieke carrière. Maar zijn Europese parlementsleden dan echt zo weinig effectief in hun werking? Na grondig onderzoek van politieke carrières in het algemeen en een case-study van de Vlaamse en Deense Europarlementsleden tussen 1999-2004 blijkt dat er niet één type politicus bestaat in het Europees parlement.

Kunnen de Academie het poëzieonderwijs redden?

Hans Groenewegen uitte onlangs in De Groene Amsterdammer vrijuit diens afschuw bij de idee dat poëzie en onderwijs iets met elkaar te maken zouden kunnen hebben. “School”, stelt hij, “betekent kinderen, en hoewel kinderen in de volksmond wel eens van poëtische gaven voorzien worden, zijn ze geen dichters, en meestal ook geen poëzielezers. Een dichter schrijft meestal niet om kinderen of groter, halfwas grut te verrassen, te ontroeren, te choqueren of op een andere manier voor de poëzie te winnen.

Vesico-vaginale fistels in Afrika. De vroedvrouw in ontwikkelingswerk

op zoek naar een oplossing
 
De foto
Lydia is een Belgisch meisje van bijna 10. Vandaag bezoekt ze samen met haar ouders een dorpje in het zuiden van Burkina Faso. Daar loopt ze vrolijk met een baby op haar rug gebonden. Een Afrikaanse vrouw heeft haar geholpen om de doek vast te maken. Zo is ze net een Afrikaanse mama en ze geniet van haar “spel”.
Voor veel meisjes, niet veel ouder dan Lydia, is dit de realiteit van elke dag. Van jongs af aan werken zij in en om het huis.

WOORD VOORAF
 
 
Graag had ik volgende mensen willen bedanken voor hun steun bij het realiseren van mijn eindwerk:
 
Mevrouw Annemie Thijs, mijn copromotor, heeft mij geholpen bij het opzoeken van nuttige informatie en heeft ervoor gezorgd dat ik mijn leerstage kon volgen in haar dansschool te Mechelen. Daarnaast heeft ze me zo ver kunnen brengen, deel te nemen aan een wedstrijd van Ierse dans, waar ik als derde eindigde bij de “Ligt Jig”. Ik wil haar bedanken voor de steun en voor al de ervaring die ze mij heeft meegegeven.

Abstract
De laatste jaren, vooral sinds 9/11, zien we een wildgroei van publicaties verschijnen met ‘de islam’ als centrale thema. Het maatschappelijk intellectueel debat over de islam verloopt niet altijd even eerlijk, even transparant. Verduisterde en dieper gelegen ideologische denkbeelden, wat wij als mechanismen van alterisering aanduiden, worden door de Vlaamse sprekers al dan niet bewust overgenomen, gereproduceerd. De eigen premissen van dichotomie, essentialisme, etnocentrisme...

Zijn Westerlingen dan zo veel moderner dan moslims?


De relatie tussen de Islamwereld en het Westen is de laatste decennia tamelijk gespannen.  Volgens vele westerlingen beantwoordt de Islam niet aan het moderne leven.  Uit een analyse van de World Values Survey blijkt echter dat moslims en westerlingen niet zo veel verschillen als verwacht in waarden en attitudes die samengaan met modernisatie.


In de westerse landen is er een overwegend negatief beeld over de Islam en haar relatie met de moderniteit.

Mijn scriptie is in eerste instantie een zoektocht naar een werkwijze: hoe wil en kan ik, als kunstenaar, iets meedelen aan de kijker?
Allereerst duid ik aan hoe ik de kijker wil aanspreken. Welke mogelijkheden heb ik als beeldend kunstenaar wanneer ik zonder woorden tot de toeschouwer wil doordringen? Niet dat ik geen woorden wil gebruiken, maar wat als de eigenlijke boodschap onzegbaar is? Wat we willen meedelen ligt steeds tussen het realistische en het imaginaire in. We vertrekken vanuit een realiteit, maar in het beeld dat we ons vormen sluipt steeds weer onze verbeelding binnen.

Geschiedenisonderwijs kan gezien worden als het fundament van het historisch bewustzijn in de samenleving. Het schoolboek vormt hierbij een cruciaal middel en tegelijkertijd een rijke bron voor onderzoeken naar historische cultuur en beeldvorming. Sinds de economische groei van de  jaren zestig en de globale oliecrisis van de jaren zeventig is niet alleen in toenemende mate de onderlinge verbondenheid van de wereld in cultureel, economisch en politiek opzicht waargenomen, maar is ook de interdisciplinaire en wetenschappelijke interesse in wereldgeschiedenis toegenomen.

Vreemde tranen
 
Hoe kunnen we multicultureel samen leven? Altijd wel stof tot debat. Ik wil het daarentegen even hebben over hoe we samen kunnen sterven. Staat u er ooit wel eens bij stil dat we op een dag allemaal moeten sterven? Allemaal, zonder onderscheid in afkomst, religie, ras of geslacht? En dat er daarbij altijd mensen achter blijven die rouwen?
 
Hoe we afscheid nemen van onze doden en ons verdriet daarover een plaats geven, is zeer individueel, maar wordt tegelijk ook sterk cultureel bepaald.

Dialectica: multiculturele dialoog in de Arenbergschouwburg


“Diversiteit binnenhalen is geen kortetermijnproject of een aparte case die je tijdig uitwerkt; het is een gegeven dat integraal en organisch wordt opgenomen en verwerkt in de gehele organisatie.” An Van. Dienderen[1]
 
***
De Arenbergschouwburg is een provinciaal cultureel centrum dat reeds sinds de jaren zestig een belangrijke rol speelt in het Vlaamse culturele landschap.

Negentiende-eeuwse variététheaters: verrassend hedendaags

Het archiefonderzoek van Evelien Jonckheere naar de Gentse variététheaters van 1880 tot 1914 wierp een licht op een onontgonnen amusementsvorm. Nooit voorheen verscheen in België een publicatie over het variététheater.

 
Dikomitis Elena
 
 
‘We Don’t Cut European Hair’: klein Afrika in Gent? [1]
 
Iedereen kent de Sleepstraat als de Turkse buurt in Gent. Is er zoiets als ‘klein Afrika’ in Gent? Ik ging op onderzoek in de omgeving van het Gentse Dampoortstation tussen de Afroshops, Afrikaanse kapsalons, Afrikaanse vzw’s en vooral tussen de talrijke Afrikanen. Ik stelde de vraag ‘bestaat er een exclusief Afrikaans netwerk in Gent’ aan de Gentse Afrikanen.
 
Leden van diaspora gemeenschappen, zoals mijn gesprekspartners, bevinden zich op het kruispunt van heel wat verschillende identiteiten.

‘We Don’t Cut European Hair’: klein Afrika in Gent? 

Iedereen kent de Sleepstraat als de Turkse buurt in Gent. Is er zoiets als ‘klein Afrika’ in Gent? Ik ging op onderzoek in de omgeving van het Gentse Dampoortstation tussen de Afroshops, Afrikaanse kapsalons, Afrikaanse vzw’s en vooral tussen de talrijke Afrikanen. Ik stelde de vraag ‘bestaat er een exclusief Afrikaans netwerk in Gent’ aan de Gentse Afrikanen.

Leden van diaspora gemeenschappen, zoals mijn gesprekspartners, bevinden zich op het kruispunt van heel wat verschillende identiteiten.

De invloed van cultuur op voedings- en eetgewoontes en gezondheid.

In de scriptie ‘Eten, meten en weten… Voeding en opvoeding bij moeders uit meer dan één windrichting: onderzoek in samenwerking met het Huis der Gezinnen’, komen verschillende thema’s aan bod. Het eindwerk is gekoppeld aan een stage in het Huis der Gezinnen. Dit is een organisatie die verschillende activiteiten opzet voor gezinnen met kinderen tussen 0 en 8 jaar. Drie maal per jaar organiseert men het (OP)voedingsproject ‘Lekker en Gezond’.

Jonge Zuid-Afrikaanse mannen strijden tegen HIV/AIDS


Preventie van HIV/AIDS is uitermate belangrijk en levensreddend. Wereldwijd zijn al meer dan 23 miljoen mensen aan de ziekte gestorven. Sub Sahara Afrika is het zwaarst getroffen door de ziekte. In 2006 zijn in dit gebied gemiddeld 2.8 miljoen mensen geïnfecteerd geraakt, meer dan overal elders in de wereld samen. Ondanks alle inspanningen om de epidemie terug te dringen, geraken alsmaar meer mensen besmet met het virus.

Maandag 8 april 1697. In herberg ‘de Nobele Baes’ in ’s-Hertogenbosch zit Jan Beekmans een pint te drinken met zijn werkgever. Wat verder delen de broers Hendrik en Willem Van De Hurk een tafeltje. Wanneer Beekmans,op weg naar buiten, aan hun tafel passeert, bieden de broers hem een glas aan. Beekmans bedankt ervoor, want zijn eigen pintje is nog vol. Wanneer de broers zien dat hij hun glas afslaat, beginnen ze te schelden. Ze noemen hem ‘schelm’ en ‘hondsvot’ en slaan hem met een bierpot op het hoofd. Alledrie halen ze hun messen boven en niet veel later ligt er op de herbergvloer een dode.

Help: mijn kind gebruikt. De naald en de fles vallen niet ver van de boom …?!

Hoe kunt u uw kinderen beschermen tegen DRUGS? U kan dit aan u laten voorbijgaan, met een glaasje wijn in de hand, denkend dat het u niet zal overkomen…? U kan vol angst uw opgroeiende pubers opsluiten, tegen beter weten in. Of u kan zich informeren; grenzen stellen en uw adolescenten weerbaar opvoeden.


Voorliggend onderzoek werd recent uitgevoerd bij 765 scholieren, verspreid over zeven Antwerpse scholen.

Het Deense cultuurbeleid als toetssteen!?
“De vermenging tussen politiek en beoordeling begint ernstige proporties aan te nemen.” Met deze uitspraak pakte Herman Baeten, voorzitter van de beoordelingscommissie Muziek, uit in de krant De Standaard van dinsdag 8 augustus. De omvang van politieke inmenging en lobbywerk was niet het onderwerp van deze masterproef, maar het gegeven ‘primaat van de politiek’ was wel één van de beweegredenen. De hoofdbekommernis was de lezer te laten kennismaken met een cultuurbeleid van een ander Europees land.

                                                                                             Sebastianarchie.

Vrouwenbesnijdenis ook in Europa


Vrouwelijke genitale verminking is een problematiek die niet alleen voorkomt in bepaalde

landen van Afrika. Ook in Europa komt dit voor. Migranten die naar Europa verhuizen en
daarbij heel erg aan hun cultuur vasthouden, brengen deze gewoonte mee.

Controle en optimalisatie van cultuurcondities in 'in vitro fertilisatie'

Elke vrouw begrijpt wel wanneer ik spreek over haar “biologische klok”, wanneer haar kinderwens op natuurlijke wijze echter niet kan worden vervuld, kan IVF of in vitro fertilisatie een oplossing bieden.


De eerste baby die op deze manier werd geboren – in 1978 in Groot-Brittannië – was Louis Brown. Sindsdien heeft IVF een steile opgang gemaakt en zien jaarlijks vele duizenden paren via deze behandeling hun kinderwens in vervulling gaan.

Sinds haar ontstaan staat de sportindustrie gelijk aan big business. De pioniers onder de sportgoederenproducenten pasten reeds aan het einde van de 19e eeuw diverse marketingtechnieken toe om hun producten te verkopen, waaronder het onderschrijven van professionele atleten en het plaatsen van advertenties in kranten. Tot op vandaag spelen de producenten de consumenten uit. De creatie van life style brands en de transitie van sportkledij, dat steeds vaker gedragen wordt als vrijetijdskledij, heeft deze evolutie enkel maar versterkt.

De rol van het Belgische auditcomité bij fraudepreventie
 
Economische fraude wordt een steeds groter probleem voor bedrijven. De fraudeurs zijn veelal terug te vinden in de eigen rangen van de organisatie. Vooral managementfraude is een relatief meer voorkomend probleem geworden. Tot deze conclusie kwam PriceWaterhouseCoopers in hun onderzoek naar de economische criminaliteit in België (2005).
 
Door hun jarenlange ervaring binnen de onderneming beschikken managers over de nodige inzichten om een fraudescenario op te zetten.

Bezorgdheid om de gevolgen van de samenstelling van scholen en groepen is een oud zeer. In 1957 diende in de Amerikaanse staat Arkansas het leger ingezet te worden om 9 zwarte leerlingen naar een witte school te laten gaan. Boze blanke ouders probeerden als menselijke buffer dit te verhinderen. Dergelijke situaties deden zich in Vlaanderen nooit voor, maar toch kan ook hier de bezorgdheid om de samenstelling van leerlingengroepen gevoeld worden en flakkert het debat rond concentratiescholen regelmatig op.