Scriptiebank overzicht

Deze masterscriptie onderzoekt de rol van gedeelde ruimte in de leefbaarheid van naoorlogse Weense Gemeindebau, de sociale woningbouw van 1945-1970, in relatie tot de leefbaarheid en duurzaamheid van deze (sociale) woonbuurten. De naoorlogse woonblokken zijn vaak monotoon en beperkt in functie vanwege de beperkte middelen en woningnood na WOII en worden op vele andere plaatsen afgebroken, in Wenen echter niet. Aangezien de gebouwen zelf weinig voorzieningen bieden, zijn nabijgelegen buitenruimtes en sociale voorzieningen essentieel voor de leefbaarheid. Door historische context, stedenbouwkundige planning en drie case studies te analyseren, wordt aangetoond dat aandacht voor stedenbouwkundige en sociale integratie cruciaal is.

Deze thesis onderzoekt de complexiteit van de schade die Afrikaanse naties en hun volkeren is berokkend onder Europese koloniale regimes en het streven naar herstel voor dit historische onrecht en de voortdurende gevolgen ervan. Het doel is om te evalueren in hoeverre Europese initiatieven voor herstelmaatregelen een staatspraktijk zijn volgens de definitie van het internationaal recht. Drie essentiële vragen vormen de rode draad van dit onderzoek: 'Wat is koloniale schade? Welke vormen van herstel kunnen deze schade aanpakken? En welke initiatieven hebben Europese staten genomen? De bevindingen onthullen een gefragmenteerde respons die wordt ondersteund door morele erkenning, maar inconsistente actie. Hoewel er een groeiende erkenning is van de morele plicht om de koloniale erfenis aan te pakken, belemmert een gebrek aan consistentie de vorming van een echte staatspraktijk. Desalniettemin laat de voortschrijdende ethiek rond herstelmaatregelen een betekenisvolle verschuiving zien in de houding van Europese staten.

Deze scriptie onderzoekt met behulp van een computersimulatie de invloed van verschillende omgevingsfactoren zoals nutriëntenniveaus en disrupties op de evolutie van cellulaire hechtingsterkte in bacteriële biofilms. Dit is relevant in de medische sector (o.a. besmetting van patiënten en medisch gereedschap), maar ook voor allerlei industriële toepassingen zoals corrosie van metalen installaties.

Deze masterproef onderzoekt de Sint-Rochuskerk in Halle (Vlaams-Brabant), een innovatieve betonbouw in België, gerealiseerd in 1928. De kerk werd met een complexe genese opgetrokken in het interbellum door de samenwerking van drie architecten. Ondanks haar innovatieve karakter werd de kerk nog niet eerder wetenschappelijk bestudeerd.

Deze scriptie onderzoekt de veelzijdigheid van de rollen die architecten vervullen in onze maatschappij, meer bepaald binnen de niet-traditionele context van humanitaire hulp in de Europese vluchtelingenkampen.

Mijn masterproef is een comparatief onderzoek naar de begrippen ‘lieu de mémoire’ en ‘Erinnerungsort’. Het eerste begrip is afkomstig van het gelijknamige werk van historicus Pierre Nora, het tweede van de Duitse adaptatie, “Deutsche Erinnerungsorte”, gepubliceerd door Etienne François en Hagen Schulze. Beide projecten kwamen in eenzelfde periode van obsessionele herinnering tot stand, maar verschillen duidelijk wat hun sociale en historiografische context betreft. De Duitse versie is meer dan een adaptatie van het Franse werk: het begrip ‘lieu de mémoire’ wordt geherdefinieerd. De andere aanpak van de Duitse auteurs is een gevolg van de moeilijke relatie tot het Duitse verleden en de problematiek omtrent de Duitse nationale identiteit van de afgelopen drie eeuwen.

Op 25 april 2015 werd Nepal getroffen door een hevige aardbeving met duizenden dodelijke slachtoffers tot gevolg. Een groot deel van de gebouwde omgeving stortte in en twee jaar later bevindt de wederopbouw zich nog steeds pas in de beginfase. Door authentieke tradities te combineren met nieuwe bouwmethoden probeert deze thesis bij te dragen aan de wederopbouw in aardbevingsgevoelige gebieden.

Aan de hand van de dossiers van de Dienst der Verwoeste Gewesten heb ik de geschiedenis van de wederopbouw van hoeves in de Westhoek na de Eerste Wereldoorlog gereconstrueerd. Hierbij heb ik enerzijds gekeken naar de werking van de wederopbouw, wie betrokken was, wanneer, voor hoelang, de verbonden kosten, enzovoort,... Anderzijds heb ik onderzocht hoe er heropgebouwd werd. Hierbij vergeleek ik de theorie - het debat tussen een modernistische, traditionalistische en regionalistische wederopbouw - met de praktijk, die ik vond in de bouwplannen en de overgebleven hoeves.

Onderzoek van een corruptiezaak binnen de Belgische overheid in de jaren 1920, met empirische beschrijving van alle aspecten.

De Leuvense wederopbouw na de Eerste Wereldoorlog: niet gewoon een kwestie van bakstenen en betonLeuven kreeg in 1914 wereldwijde aandacht toen het Duitse leger de stad en haar befaamde universiteitsbibliotheek in lichterlaaie zette. De stad figureerde prominent in propagandacampagnes, die de boodschap van Brave Little Belgium en Duitse barbarij verspreidden. Gezien de symbolische waarde van de vernieling van deze stad, werd in deze thesis gekeken naar de berichtgeving over haar wederopbouw.

Een reflectie-studie met betrekking tot de ontwikkeling van duurzame humanitaire tentenWereldwijd leven er ongeveer 35 miljoen vluchtelingen als gevolg van een natuurramp of politiek conflict. Mensen slaan noodgedwongen op de vlucht en noodhulporganisaties dienen snel in te grijpen. Duizenden mensen voorzien van opvang, voeding en medische hulp in een mum van tijd is een hele klus. Er echter voor zorgen dat de opstart van een vluchtelingenkamp ook op lange termijn leefbaar blijft is een uitdaging.Het verlenen van onderdak gebeurt in de vorm van tentenkampen.

Griekenland, gelegen in Zuid-Europa, heeft als hoofdstad Athene. Met een oppervlakte van 131.957 km² staat het land op de tiende plaats van grootste EU-landen. Griekenland telt 10.775.557 inwoners, waarvan de overtuigende meerderheid met 99% orthodox is. Oordelen of Griekenland al dan niet lid mag blijven van de EU, is niet aan de orde. Éen ding is zeker, de Griekse crisis heeft niet alleen effect op het land zelf maar ook op heel de EU.

Bemiddeling door lekenrechters na een genocide: Net een brug te ver?
 
Rwanda wordt wel eens het land van 'the thousand hills' genoemd, maar de meesten onder ons kennen Rwanda wellicht door haar genocide in 1994. Een gruwelijke afslachting van 800.000 onschuldige tutsi door "een bende losgeslagen barbaarse hutu", wordt wel eens gezegd, al is dat natuurlijk iets te ongenuanceerd. Niemand weet hoe hij of zij zou gereageerd hebben in die situatie. Het vermogen tot wreedheden is in elk van ons aanwezig.

Archeologie van een denkbeeldig bouwwerk: Paul Otlets wereldstadutopie



Een alternatief voor het Atomium
Als een paal boven water staat het Atomium te blinken op de Heizel. Een bouwwerk is een onweerlegbaar feit, dat weinig discussie duldt. Onwrikbaar bezet het Atomium niet alleen de fysieke ruimte, maar ook de mentale ruimte van ons collectief nationaal geheugen. Men zou bijna vergeten dat het ook anders had kunnen lopen. Bijna.
In 1958 was immers niet iedereen tevreden met de plannen voor de wereldtentoonstelling. Le Corbusier had het bijvoorbeeld liever anders gezien.

Van eenvoudige prikkeldraad tot technologisch hoogstandje, overal ter wereld worden muren gebouwd om volkeren uit elkaar te houden. Leg ze allemaal achter elkaar en de bouwsels zouden bijna een derde van de wereldomtrek bedekken. Maar: 'Muren zijn een teken van een falend beleid.'

Duitsland overweegt een stuk Berlijnse Muur (1961-'89) herop te bouwen. Wat er nog rest van het IJzeren Gordijn wordt vakkundig gesloopt door toeristen die allemaal een brok geschiedenis thuis op hun kast willen leggen.

Terugkeer van één miljoen vluchtelingen naar Bosnië-Herzegovina: voorbeeld van wederopbouw of van gebrek aan internationaal engagement?
 
Tien jaar geleden werden we vanuit ex-Joegoslavië overspoeld door beelden van ellenlange vluchtelingenstromen. Sarajevo, de multiculturele hoofdstad van Bosnië, was een vernielde stad, en ook dat werd bijna dagelijks getoond door tv-zenders over de hele wereld. Toen lieten die beelden nog een sterke indruk na. Tien jaar later blijft daar nog maar weinig van over. Wat rest zijn slechts vage herinneringen aan een voorbije oorlog.

“Zij die verloren zijn, zullen niet vergeten worden”
Het joodse kind van de rekening na 1945.1
 
Juni 1953. Een open brief aan Kardinaal Van Roey.
“Eminentie,  dit proces van die twee Joodse weesjes die in het klooster van het H. H. achtergehouden worden, wie men een godsdienst opdringen wil die niet de hunne is, dit alles heeft me diep bedroefd. En het heeft mij vooral bedroefd, Eminentie, omdat indien U niet ingrijpt, dan deze heerlijke bladzijden uit de roemrijke geschiedenis van de Belgische katholieken, gevaar zullen lopen om overschaduwd te worden.